David Richo beroemde citaten

We creëren niet onze bestemming; we nemen deel aan de ontvouwing ervan. Synchroniciteit werkt als een katalysator voor het uitwerken van die bestemming.

Onze wonden zijn vaak de openingen naar het beste en mooiste deel van ons.

Hoe meer ik geïnvesteerd ben in mijn eigen ideeën over de realiteit, hoe meer die ervaringen zullen voelen als slachtoffer in plaats van de ups en downs van relaties. Eigenlijk geloof ik dat hoe minder ik dingen op die manier conceptualiseer, hoe waarschijnlijker het is dat mensen bij me willen blijven, omdat ze zich niet, bewust of onbewust, belast voelen door mijn projecties, oordelen, rechten of onrealistische verwachtingen.

Nederigheid betekent de realiteit accepteren zonder te proberen haar te slim af te zijn.

De vijf A ' S (aandacht, waardering, acceptatie, genegenheid, toestaan) zijn tegelijkertijd de vervulling van onze vroegste behoeften, de vereisten van volwassen intimiteit en van universeel mededogen, en de essentiële kwaliteiten van mindfulness-oefening.

Onze hogere behoeften omvatten het volledig gebruiken van onze gaven, het vinden en vervullen van onze roeping, geliefd en gekoesterd worden alleen voor onszelf, en in relaties zijn die al deze eren. Dergelijke behoeften worden vervuld in een sfeer van de vijf A ' s waarmee liefde wordt getoond: aandacht, acceptatie, waardering, genegenheid en toestaan.

Als we eenmaal begrijpen dat wat buiten onze controle gebeurt precies is wat we nodig hebben, zien we dat acceptatie van de werkelijkheid onze manier kan zijn om deel te nemen aan onze eigen evolutie.

In de heldenverhalen neemt de oproep om op reis te gaan de vorm aan van een verlies, een fout, een wond, een onverklaarbaar verlangen of een gevoel van een missie. Wanneer een van deze ons overkomt, worden we opgeroepen om een overgang te maken. Het zal altijd betekenen dat je iets achterlaat...De paradox hier is dat verlies een weg is om te winnen.

Wat we niet veranderen, kiezen we.

Brood kost de moeite om te kneden, maar moet ook rustig zitten terwijl het deeg met een geheel eigen kracht opstijgt.

Relaties gaan niet over hoe twee mensen elkaar kunnen overleven, maar over hoe de hele wereld beter in staat wordt tot liefde, met al zijn zwakke angst en gloeiende vervoering.

Mindfulness is een oude meditatiemodus waarin we onze angsten loslaten, onze gehechtheid aan controle en gelijk hebben, onze verwachtingen en rechten en onze oordelen over anderen. In plaats van deze populaire strategieën, leren we gewoon aanwezig te blijven, open in het moment - met niets in de weg - zodat we het leven kunnen ervaren zoals het zich voordoet.

Ik zie dat de mensheid nog steeds overleeft na al haar pogingen om zichzelf te vernietigen en dus vermoed ik dat het de wet van liefde is die de mensheid regeert.

Echt optimisme is niet het vooruitzicht van controle over pijn of eliminatie ervan, maar overleven er doorheen.

Zodra we onze relatiekeuzes op een volwassen manier maken, wordt een potentiële partner die niet beschikbaar is, niet-reciprocaal of niet open staat voor het verwerken van gevoelens en problemen, door die feiten onaantrekkelijk. Als we eenmaal van onszelf houden, zien mensen er niet meer goed uit voor ons, tenzij ze goed voor ons zijn.

Volwassen zijn in een relatie is niet conflictvrij zijn, het is om conflicten met aandacht op te lossen.

Het lot laat vaak toe dat een toekomst vorm krijgt zonder rekening te houden met onze verwachting, plan of bereidheid. Het bekwame bewerken van onze levenskeuzes door het lot is als het zorgvuldig verzorgen van jongens op hun eerste schooldag: gekamd, gepolijst, geschrobd, nieuw gekleed en ook gloeiend. Zo worden we klaar voor onze levenslessen.

Het is niet zo dat oefening perfect maakt, maar dat oefening perfect is, door inspanning te combineren met een openheid voor genade.

In elke fase van het leven vereist ons innerlijke zelf de verzorging van liefdevolle mensen die zijn afgestemd op onze gevoelens en reageren op onze behoeften, die onze innerlijke bronnen van persoonlijke kracht, beminnelijkheid en sereniteit kunnen bevorderen. Degenen die van ons houden begrijpen ons en zijn beschikbaar voor ons met een aandacht, waardering, acceptatie en genegenheid die we kunnen voelen. Ze maken ruimte voor ons om te zijn wie we zijn.

Een wond vernietigt ons niet. Het activeert onze zelfgenezende krachten. Het punt is niet om "het achter je te laten", maar om te blijven profiteren van de kracht die het heeft gewekt.

Mindful verdriet betekent rouwen en het verleden loslaten zonder verwachting, angst, censuur, schuld, schaamte, Controle enzovoort. Zonder zo ' n bewust verdriet kan noch het verleden noch de persoon worden begraven.

In mindful grief worden we de landingsbaan die alle gevoelens laat aankomen. Sommige crashen, sommige landen zachtjes. Sommigen schaden ons, maar niemand schaadt ons op een blijvende manier. We blijven als ze weg taxi ' s of als hun wrak wordt opgeruimd. We kunnen erop vertrouwen dat we zullen overleven.

Roep vanaf nu één goede herinnering op voor elke slechte.

In een echte jij-en-ik-relatie zijn we bewust aanwezig, niet-vertrouwend, zoals we aanwezig zijn met de dingen in de natuur.We zeggen niet tegen een berk dat het meer op een IEP zou moeten lijken. We zien het zonder agenda aan, alleen een waardering die participatie wordt: 'ik hou ervan om naar deze berk te kijken' wordt 'ik ben deze berk' en dan 'ik en deze berk openen zich voor een mysterie dat ons beiden overstijgt en vasthoudt.

Vertrouwen in iemand betekent dat we onszelf niet langer hoeven te beschermen. We geloven dat we niet gekwetst of gekwetst zullen worden door de ander, althans niet opzettelijk. We vertrouwen op zijn of haar goede bedoelingen, hoewel we weten dat we gekwetst kunnen worden door de manier waarop de omstandigheden tussen ons Spelen. We zouden kunnen zeggen dat pijn gebeurt; het is een gegeven van het leven. Schade wordt toegebracht; het is een keuze die sommige mensen maken.

Onze tranen zijn kostbaar, noodzakelijk en maken deel uit van wat ons zulke vertederende wezens maakt.

De uitdaging is om ons lot te vinden in precies wat we weigeren te doen.

Het tegenovergestelde van interpersoonlijk vertrouwen is geen wantrouwen. Het is wanhoop. Dit komt omdat we hebben opgegeven te geloven dat betrouwbaarheid en vervulling mogelijk zijn van anderen. We hebben onze hoop op onze medemensen verloren.

Synchroniciteit is een term die Carl Jung gebruikt om toevalligheden te beschrijven die verband houden met betekenis in plaats van met oorzaak en gevolg.

Wanneer we ons onveilig voelen bij iemand en toch bij hem blijven, beschadigen we ons vermogen om de betrouwbaarheid te onderscheiden van degenen die we in de toekomst zullen ontmoeten.

Een gezond persoon is niet perfect, maar perfectible, geen done deal, maar een work in progress. Gezond blijven vereist discipline, werk en geduld, daarom is ons leven een reis en een heldhaftige.

We zijn geboren met vier woorden gegraveerd op ons lichaam en in ons hart: Love me, hold me.

Het meest opwindende deel van het ontdekken van wie we zijn, is het ontdekken van onze eigen uniekheid, wie we buiten de doos zijn, voorbij de categorieën in een Psychology 101-leerboek. In onze onnavolgbare singulariteit is er een oneindig scala aan mogelijkheden die niet kunnen worden gekoppeld aan een enkele beschrijving van wat het betekent om mens of gezond te zijn.

We kunnen ons verleden reconstrueren door te onderzoeken wat we nu denken, zeggen, voelen, verwachten, geloven en doen in een intieme relatie.

De meeste mensen zien liefde als een gevoel, maar liefde is niet zozeer een gevoel als een manier om aanwezig te zijn.

Liefde is de mogelijkheid van mogelijkheden. Het verste bereik is buiten ons, ongeacht hoe lang we liefhebben of hoeveel. Het zal altijd het stomme mysterie blijven aan wiens extase en pijn we ons alleen met een ja kunnen overgeven.

Net zoals onze vingerafdrukken uniek zijn, is onze identiteit dat ook. Ieder van ons is een eenmalige articulatie van wat mensen kunnen zijn. We zijn zeldzaam, ongeëvenaard, mysterieus. Daarom is de kwaliteit van openheid zo cruciaal voor onze zelfontdekking. We kunnen onszelf niet kennen door wie we denken dat we zijn, wie anderen van ons denken te zijn, of wat ons rijbewijs kan zeggen. We zijn velden van potentieel, sommige nu geactualiseerd, de meeste nog niet.

We herinneren ons allemaal de wrede stiefmoeder in sprookjes. Dat archetype is vaak een noodzakelijk element in een sprookje zodat de heldin / held een persoon van karakter en macht kan worden. Verhalen over helden en heldinnen beginnen vaak met een wond of verlies of onrecht en eindigen met heldhaftige daden van herstel.

De basis van volwassen vertrouwen is niet " je zult me nooit pijn doen.ik vertrouw mezelf toe met wat je ook doet.

Het menselijk hart bevat veel meer liefde dan het ooit in één leven kan uitbetalen.

Vroege angst werd cellulair gevoeld en was inderdaad echt. Defensieve houdingen waren noodzakelijk, maar verdedigingen generaliseren cellulair in de volwassenheid en vervallen niet. Er is bewust werk voor nodig om ze ongedaan te maken. Ironisch genoeg, zolang we verdediging blijven gebruiken, behouden we eigenlijk de oorspronkelijke kracht van de angst.

Wanneer we een verband opmerken tussen onze huidige angsten en hun oorsprong in het vroege leven, ontdekken we hoeveel van onze identiteit is ontworpen door angst. Is angst de architect van mij?

Mindfulness is zowel een staat van zijn als een dagelijkse spirituele oefening, een vorm van meditatie.

We leven niet op aarde, we maken deel uit van hoe de aarde leeft.

Spiritualiteit is de kruising van drie wegen: het loslaten van het ego, een onvoorwaardelijk ja tegen de voorwaarden van het menselijk bestaan en een onmetelijk mededogen.

Acceptatie is goedkeuring, een woord met een slechte naam in sommige psychologieën. Toch is het volkomen normaal om goedkeuring te zoeken in de kindertijd en gedurende het hele leven. We hebben goedkeuring nodig van degenen die we respecteren. De verwantschap die het creëert, tilt ons op naar hun niveau, een proces dat in de zelfpsychologie wordt aangeduid als transmuterende internalisering. Goedkeuring is een noodzakelijk onderdeel van zelfrespect. Het wordt pas een probleem als we ons ware zelf opgeven om het te vinden. Dan werkt het zoeken naar goedkeuring tegen ons.