Marion Woodman beroemde citaten

Genezing hangt af van luisteren met het binnenoor - het stoppen van het onophoudelijke gebladerte en luisteren. Angst houdt ons aan het kletsen-angst die opkomt uit het verleden, angst om uit te flappen waar we echt bang voor zijn, angst voor toekomstige repercussies. Het is onze angst voor de toekomst die het nu vervormt en die tot een andere toekomst zou kunnen leiden als we het aandurfden om heel te zijn in het heden.

Als we eenmaal gewend zijn aan het luisteren naar onze dromen, reageert ons hele lichaam als een muziekinstrument.

Een echt geleefd leven verbrandt voortdurend sluiers van illusie, verbrandt wat niet langer relevant is, onthult geleidelijk onze essentie, totdat we eindelijk sterk genoeg zijn om in onze naakte waarheid te staan.

Het verlangen naar snoep is eigenlijk een verlangen naar liefde of 'zoetheid'.

Zonder een begrip van mythe of religie, zonder een begrip van de relatie tussen vernietiging en schepping, dood en wedergeboorte, lijdt het individu de mysteries van het leven als zinloze Chaos alleen.

Hoewel het patriarchale ego er trots op is redelijk te zijn, is de twintigste eeuw allesbehalve het tijdperk van de rede geweest. In onze collectieve neurose hebben we de aarde verkracht, het delicate evenwicht van de natuur verstoord en fallische massavernietigingsraketten gecreëerd.

Het vergt veel moed om te breken met je verleden en alleen te staan.

Woede en bitterheid bevorderen geen vrouwelijkheid. Ze verharden het hart en maken het lichaam ziek.

Als we er niet in slagen onze ziel te voeden, verwelken ze, en zonder ziel houdt het leven op Betekenis te hebben.... Het creatieve proces verschrompelt in de afwezigheid van een voortdurende dialoog met de ziel. Creativiteit is wat het leven de moeite waard maakt.

Ziel betekent voor mij 'belichaamde essentie', wanneer we onszelf en anderen ervaren in onze volledige menselijkheid-deels dierlijk, deels goddelijk. Genezing komt door de belichaming van de ziel. De ziel in de materie is wat ik denk dat de vrouwelijke kant van God is alles over... De vrouwelijke ziel is wat ons motiveert; ze houdt van ons en accepteert ons in onze totaliteit.

Een verslaving is alles wat we doen om te voorkomen dat we de boodschappen horen die lichaam en ziel ons proberen te sturen.

Veel mensen kunnen intelligenter naar hun kat luisteren dan naar hun eigen verachte lichaam. Omdat ze hun huisdier op een liefdevolle manier verzorgen, geeft het hun liefde terug. Hun lichaam moet echter misschien een wereldschokkende schreeuw laten horen om überhaupt gehoord te worden.

Een lichaam hebben dat als een muziekinstrument is, open genoeg om te kunnen resoneren, letterlijk resoneren met wat er zowel van binnenuit als van buitenaf komt, zodat men in staat is zich over te geven aan krachten die groter zijn dan zichzelf.

Het is verbazingwekkend dat onze zielen - onze eeuwige essenties, met al hun hoop en dromen en visioenen van een eeuwige wereld - in deze tijdelijke lichamen zijn vervat. Geen wonder dat lijden deel uitmaakt van de menselijke conditie....

Het lichaam heeft een eigen wijsheid. Maar langzaam en circuitmatig manifesteert die wijsheid zich, als ze eenmaal is ervaren, is ze een fundament, een basis van weten die vertrouwen geeft aan het ego. Om zijn wijsheid te bereiken, is absolute concentratie nodig: de geest in het lichaam laten vallen, inademen in alles wat klaar is om losgelaten te worden, en het proces van expressie toestaan totdat de negatieve gedemde energie eruit is, waardoor ruimte wordt gemaakt voor de positieve energie, echt licht, om binnen te stromen.

Hoe meer je werkt met je dromen en je onbewuste, en het eert, hoe meer je het begrijpt en het jou begrijpt. Wanneer je op deze manier een relatie met je psyche ontwikkelt, begin je die energie in het leven en je relaties te dragen.

De genezing van onszelf als genezers moet eerst plaatsvinden. Door onszelf naar heelheid te brengen, worden we gevoeliger voor andere mensen. In de verandering van bewustzijn die binnenin ons plaatsvindt, brengen we verandering van bewustzijn teweeg in degenen om ons heen en in de planeet zelf.

De meesten van ons worden naar heelheid gesleept.

Als we het tempo van onze vergaderingen zouden kunnen laten vertragen tot het tempo van ons hart, zouden we echt begrip kunnen vinden.

s verleden geschiedenis en stand alone.

Juist op het punt van kwetsbaarheid vindt de overgave plaats-dat is waar de god binnenkomt. God komt door de wond.

Het is onze angst voor de toekomst die het nu vervormt en die tot een andere toekomst zou kunnen leiden als we het aandurfden om heel te zijn in het heden.

De overgang begint in vergeving.

Hoe harder we naar onze pijn en kwalen kijken, hoe meer we zullen schrikken van de pijnlijke waarheden die ze proberen over te brengen over onze gevaarlijk ontlichaamde manier van leven.

Liefde is de echte kracht. Het is de energie die koestert. Hoe meer je met die energie werkt, hoe meer je zult zien hoe mensen er op een natuurlijke manier op reageren en hoe meer je het wilt gebruiken. Het brengt je creativiteit naar boven en helpt iedereen om je heen te bloeien. Je kinderen, de mensen met wie je werkt ... iedereen bloeit.

Storytelling staat centraal in het leven... Bij het vinden van ons eigen verhaal verzamelen we alle delen van onszelf. Wat voor soort puinhoop we er ook van hebben gemaakt, we kunnen op de een of andere manier de totaliteit zien van wie we zijn en herkennen hoe onze fouten verband houden. We kunnen bezitten wat we deden en waarderen wie we zijn, niet vanwege de uitkomst maar vanwege het zielsverhaal dat ons voortstuwde.

De verwarring van geest en lichaam is heel begrijpelijk in een cultuur waar geest wordt geconcretiseerd in prachtige wolkenkrabbers, waar kathedralen musea zijn geworden voor toeristen, waar vrouw-vlees-duivel worden geassocieerd, en de natuur wordt verkracht voor elk betreurenswaardig excuus. [... Diëten met felle wilskracht is de mannelijke route; diëten met liefde van haar eigen aard is de vrouwelijke. Haar enige echte hoop is om voor haar eigen lichaam te zorgen en het te ervaren als het voertuig waardoor haar zelf geboren kan worden.

Als je leeft voor een ideaal en jezelf zo hard mogelijk drijft om perfect te zijn - op je werk of als moeder of als perfecte vrouw - verlies je het natuurlijke, langzame ritme van het leven. Er is een haast, proberen om het ideaal te bereiken; het langzamere tempo van de beat van de aarde, de staat waarin je gewoon bent, wordt vergeten

Een leven dat werkelijk geleefd wordt, verbrandt voortdurend de sluiers van illusie en onthult geleidelijk de essentie van het individu.

Het lichaam is als een uitgebreide metafoor. Men kan proeven en niet slikken, zoals de anorexia, of slikken en niet integreren, zoals de boulimia of obesitas.

De verbinding tussen bewust en onbewust brengt bijzondere problemen met zich mee bij de danser, omdat het lichaam de ziel van de actie is.

Dit is je lichaam, je grootste geschenk, zwanger van wijsheid die je niet hoort, verdriet waarvan je dacht dat het vergeten was, en vreugde die je nooit hebt gekend.

Mijn ziel is de brug tussen geest en lichaam en als zodanig een vereniger van tegenstellingen. Zonder ziel in het centrum, zou ik ofwel transcenderen in de geest of verstrikt raken in de materie.

Bewustzijn zal het probleem niet altijd oplossen, maar het kan het lijden zinvol maken.

We ervaren allemaal 'zielsmomenten' in het leven-wanneer we een prachtige zonsopgang zien, de roep van de loon horen, de rimpels in de handen van onze moeder zien of de zoetheid van een baby ruiken. Tijdens deze momenten resoneert ons lichaam, evenals onze hersenen, terwijl we de glorie ervaren van het zijn van een mens.

Onvoorwaardelijk liefhebben vereist geen contracten, koopjes of overeenkomsten.

Het mysterie van God raakt ons - of niet-in de kleinste details: het geven van een aardbei, met liefde; het ontvangen van een aanraking, met liefde; het delen van de snapdragon rood van een herfst zonsondergang, met liefde.

Een bloem gaat niet open als ik er tegen schreeuw en zeg " bloem!

Voor het eerst in de geschiedenis onderzoeken mannen en vrouwen serieus de mogelijkheden van relaties gebaseerd op afgescheidenheid in plaats van saamhorigheid. In plaats van zich vast te klampen aan Jahweh, aan een rigide reeks wetten die zijn vastgesteld door een jaloerse Vader-God die in woede zal schreeuwen als hij ongehoorzaam is, negeren ze gewoon dat geschreeuw, lopen er van weg en proberen ze hun vertrouwen te stellen in het irrationele. Met andere woorden, ze proberen te leven door de geest.

Hun taak is om zichzelf te redden van een drang die hen vernietigt. Voedsel belichaamt de valse waarden die hun eigen lichaam weigert te assimileren, waarmee ik bedoel dat hun lichaam edemisch, opgeblazen, allergisch wordt of het vergif uitbreekt. Het onbewuste lichaam, en zeker het bewuste lichaam, zal de negatieve moeder niet tolereren.

Storytelling staat centraal in het leven. Als kind verveelde ik me nooit, want ik kon altijd verder met mijn verhaal.

Streven naar volmaaktheid is de liefde doden, omdat volmaaktheid de mensheid niet erkent.

Metaforisch wordt het lichaam een machine die moet worden bestuurd of een vuilnisbelt die moet worden vermeden. Tegelijkertijd wordt de prachtige moeder in wiens schoot we leven gedachteloos vergiftigd en verkracht. Onze ontkenning moet worden waargenomen en aangepakt.