Stephen Levine beroemde citaten

De dood is slechts een verandering in levensstijl.

Wanneer je angst iemands pijn raakt, wordt het medelijden, wanneer je liefde iemands pijn raakt, wordt het mededogen.

Liefde is niet wat we worden, maar wie we al zijn

Ga naar de waarheid voorbij de geest. Liefde is de brug.

Boeddha liet een wegenkaart achter, Jezus liet een wegenkaart achter, Krishna liet een wegenkaart achter, Rand McNally liet een wegenkaart achter. Maar je moet nog steeds zelf de weg afleggen

Het loslaten van ons lijden is het moeilijkste werk dat we ooit zullen doen. Het is ook het vruchtbaarst. Genezen betekent onszelf op een nieuwe manier ontmoeten - in de nieuwheid van elk moment waar alles mogelijk is en niets beperkt is tot het oude.

Als je snel zou sterven en je had maar één telefoontje te plegen, Wie zou je dan bellen en wat zou je zeggen? En waarom wacht je?

Genezen is met liefde aanraken wat we eerder met angst hebben aangeraakt.

Meditatie stelt ons in staat om direct deel te nemen aan ons leven in plaats van het leven als een achteraf gedachte.

Het meest trieste aan mens zijn is niet opletten. Aanwezigheid is het geschenk van het leven.

Waarom geven zovelen van ons onszelf geen toestemming om te leven totdat we er absoluut zeker van zijn dat we zullen sterven? ...Als we niet in [deze huidige milliseconde van leven en bewuste ervaring] zijn, leven we niet; we denken alleen maar aan ons leven. Toch hebben we zo velen zien sterven, over hun schouders terugkijkend naar hun leven, hun hoofd schudden en mompelen in verbijstering: "waar ging dat allemaal over?"

Het proces van groei is, zo lijkt het, de kunst van het vallen. Groei wordt gemeten aan de zachtheid en het bewustzijn waarmee we onszelf weer oppakken, de lichtheid waarmee we onszelf afstoften, de openheid waarmee we doorgaan en de volgende Onbekende stap zetten, voorbij onze Rand, voorbij ons vasthouden, in het opmerkelijke mysterie van het zijn.

In het Chinees is het woord voor hart en geest hetzelfde: Hsin. Want wanneer het hart open is en de geest helder is, zijn ze van één substantie, van één essentie.

Willen dat de dingen anders zijn, is de essentie van lijden. We ervaren bijna nooit direct wat pijn is, omdat onze reactie daarop zo onmiddellijk is dat het meeste van wat we pijn noemen eigenlijk onze ervaring is van weerstand tegen dat fenomeen. En de weerstand is meestal een stuk pijnlijker dan de oorspronkelijke sensatie.

Het is niet voor het concept, maar voor de ervaring, dat we de term de geliefde gebruiken. De ervaring van deze enormiteit die we wankelend goddelijk noemen, is onvoorwaardelijke liefde. Absolute openheid, onbegrensde barmhartigheid en mededogen. We gebruiken dit concept niet om de onnoembare uitgestrektheid van het zijn te benoemen-onze grootste vreugde-maar om de wonderen en genezingen binnenin te erkennen en als ons geboorterecht te claimen.

Onszelf vergeven laten worden is een van de moeilijkste genezingen die we zullen ondernemen. En een van de vruchtbaarste. (79)

Veiligheid is het meest onveilige spirituele pad dat je kunt nemen. Veiligheid houdt je gevoelloos en dood. Mensen worden verrast als het tijd is om te sterven. Ze hebben zichzelf zo weinig laten leven.

Niet-gehechtheid is niet de eliminatie van verlangen. Het is de ruimtelijkheid om elke kwaliteit van de geest, elke gedachte of gevoel, te laten ontstaan zonder zich er omheen te sluiten, zonder het zuivere getuigenis van het zijn te elimineren. Het is een actieve ontvankelijkheid voor het leven.

In alle ernstige ziektetoestanden vinden we een gelijktijdige zuurstofarme toestand... Lage zuurstof in de lichaamsweefsels is een zekere indicator voor ziekte...Hypoxie, of gebrek aan zuurstof in de weefsels, is de fundamentele oorzaak van alle degeneratieve ziekten. Zuurstof is de bron van leven voor alle cellen.

Wanneer je angst iemands pijn raakt, wordt het medelijden; wanneer je liefde iemands pijn raakt, wordt het mededogen. Trainen in compassie is dus weten dat alle wezens hetzelfde zijn en op vergelijkbare manieren lijden, al diegenen eren die lijden, en weten dat je niet gescheiden bent van of superieur bent aan wie dan ook.

Laat er vrede zijn op aarde en laat het bij mij beginnen. Er is niets anders te doen dan zijn.

Het aanraken van een moeilijke herinnering met een lichte bereidheid om te genezen begint het vasthouden en de spanning eromheen te verzachten. (74)

Wanneer het hart erkent hoeveel pijn er in de geest is, draait het zich als een moeder naar een bang kind.

Totdat we weten wie deze keer geboren is, lijkt het irrelevant om eerdere identiteiten te zoeken. Ik heb veel mensen horen spreken over wie ze geloven dat ze waren in vorige incarnaties, maar ze lijken heel weinig idee te hebben van wie ze zijn in deze incarnatie. . . . Laten we één leven tegelijk nemen. Misschien is de beste manier om dat te doen, te leven alsof er geen leven na de dood of reïncarnatie is. Om te leven alsof dit moment alles was wat was toegewezen. (132)

Als je eenmaal ziet wat het hart echt nodig heeft, maakt het niet uit of je gaat leven of sterven, het werk is altijd hetzelfde. (25)

Je moet één leven, één dood herinneren-deze! Om volledig binnen te gaan in de dag, het uur, het moment of het nu als leven of dood verschijnt, of we het vangen op de inademing of uitademing, vereist slechts een moment, dit moment. En daarbij alle opmerkzaamheid die we kunnen verzamelen, en elke fase van onze voortdurende geboorte, en de zelfverzekerde vreugde van onze inherente helderheid. (24)

God is niet iemand of iets afgescheiden, maar is het zo-zijn in elk moment, de onderliggende werkelijkheid.

Als er één enkele definitie van genezing is, is het om met barmhartigheid en bewustzijn die pijn, mentaal en fysiek, binnen te gaan waarvan we ons in oordeel en ontzetting hebben teruggetrokken. (48)

Houd je niet vast aan je zelfingenomen lijden, laat het los. . . . Niets is te mooi om waar te zijn, Laat jezelf vergeven worden. In de mate waarin je erop staat dat je moet lijden, sta je ook op het lijden van anderen. (90)

Ons leven bestaat uit gebeurtenissen en gemoedstoestanden. Hoe ooien ons leven vanaf ons sterfbed beoordelen, zal niet alleen gebaseerd zijn op wat ons in het leven is overkomen, maar ook op hoe we ermee hebben geleefd. Het zal niet alleen ziekte of gezondheid, rijkdom of armoede, geluk of slecht zijn, die uiteindelijk bepalen of we geloven dat we een goed leven hebben gehad of niet, maar de kwaliteit van onze relatie met deze situaties: de houding van onze gemoedstoestanden. (34)

Dankbaarheid is de gemoedstoestand van dankbaarheid. Naarmate het wordt gecultiveerd, ervaren we een toename van onze "sympathieke vreugde", ons geluk bij het geluk van een ander. Net als bij het cultiveren van mededogen, kunnen we de pijn van anderen voelen, dus kunnen we ook hun vreugde beginnen te voelen. En daar stopt het niet.

Relateer aan de angst, niet alleen van het. (50)

Soms zijn pijn en ziekte niet bedoeld om te worden weggenomen. Je kunt God niet in twijfel trekken. In plaats van te bidden dat het weggaat, is het vaak verstandiger om te bidden dat je er zoveel mogelijk van leert.

De demonen zijn niet het lawaai. Zij zijn onze afkeer van lawaai...wanneer je ongemak kunt accepteren, zorgt dit voor een evenwicht van de geest. Die overgave, dat loslaten van het willen dat iets anders is dan het juist is in het moment, is wat ons bevrijdt van de hel.

Zuurstof speelt een centrale rol in de goede werking van het immuunsysteem. We kunnen zuurstoftekort zien als de grootste oorzaak van alle ziekten.

Hoe is het na je dood? Net zoals het was voor je geboren werd.

Ons lijden wordt veroorzaakt door vast te houden aan hoe de dingen hadden kunnen zijn, hadden moeten zijn, hadden kunnen zijn.

Meditatie is niet om in het licht te verdwijnen. Meditatie is om te zien wat we allemaal zijn.

Mensen vragen zich af wat ze moeten worden om lief te hebben. Het antwoord is: niets.het is een proces van loslaten van wat je dacht dat je was geworden en het toestaan van je ware aard om op natuurlijke wijze naar de oppervlakte te zweven.

Begrip is de ultieme verleiding van de geest. Ga naar de waarheid voorbij de geest.

Probeer jezelf altijd door Gods ogen te zien.

Alles wat je voorbereidt op de dood versterkt het leven.

Genezing komt wanneer we onze gewonde plaatsen met mededogen ontmoeten.

Ik heb velen zien sterven, omringd door geliefden, en hun laatste woorden waren: Ik hou van je.er waren sommigen die nog niet meer konden spreken met hun ogen en zachte glimlach die dezelfde genezende boodschap achterlieten. Ik ben in kamers geweest waar degenen die stierven het als heilige grond lieten voelen. (26)

We worden meer gemotiveerd door afkeer van het onaangename dan door een wil naar waarheid, vrijheid of genezing. We proberen voortdurend aan ons leven te ontsnappen, om onze pijn te vermijden in plaats van in te gaan, en we vragen ons af waarom het zo moeilijk is om volledig in leven te zijn. (43)

[D]etachment betekent loslaten en niet-gehechtheid betekent gewoon laten zijn. (95)

Ik heb nog nooit zo ' n groot leven gehad als de dood. (93)

De dood is volkomen veilig. (55)

Het lijkt erop dat zelfs degenen die God al lang hebben afgezworen, in genade sterven. . . . Atheïsten gebruiken hun droogtijd niet om te onderhandelen over een betere plaats aan tafel; misschien geloven ze zelfs niet dat het avondeten wordt geserveerd. Ze slaan geen 'verdienste' op."; Ze glimlachen omdat hun hart rijp is. Ze zijn vriendelijk zonder specifieke reden; ze houden gewoon van elkaar.

Hoe snel zullen we deze kans accepteren om volledig te leven voordat we sterven? (88)