Gilles Deleuze beroemde citaten

Een concept is een baksteen. Het kan gebruikt worden om een gerechtsgebouw van de rede te bouwen. Of het kan door het raam gegooid worden.

De schaamte om een man te zijn - is er een betere reden om te schrijven?

Het probleem is niet langer dat mensen zich uiten, maar dat ze kleine gaten van eenzaamheid en stilte bieden waarin ze uiteindelijk iets te zeggen kunnen vinden. Repressieve krachten houden mensen niet tegen om zich uit te drukken, maar dwingen hen eerder om zich uit te drukken. Wat een opluchting om niets te zeggen te hebben, het recht om niets te zeggen, want alleen dan is er een kans om het zeldzame, of nog zeldzamer, iets te framen dat de moeite waard is om te zeggen.

Filosofie, kunst en wetenschap zijn niet de mentale objecten van een geobjectiveerd brein, maar de drie aspecten waaronder het brein subject wordt.

Het vormen van grammaticaal correcte zinnen is voor het normale individu de voorwaarde voor elke onderwerping aan sociale wetten. Niemand wordt verondersteld onwetend te zijn van grammaticaliteit; degenen die behoren tot speciale instellingen. De eenheid van taal is fundamenteel politiek.

Het fundamentele probleem van de politieke filosofie is nog steeds precies het probleem dat Spinoza zo duidelijk zag (en dat Wilhelm Reich herontdekte): waarom vechten de mensen zo koppig voor hun slavernij alsof het hun redding was?

Ik heb geen bewondering voor cultuur. Ik heb geen reserve kennis, geen voorlopige kennis. En alles wat ik leer, leer ik voor een bepaalde taak, en als het eenmaal gedaan is, vergeet ik het onmiddellijk, zodat als ik tien jaar later betrokken moet raken bij iets dat dicht bij of direct binnen hetzelfde onderwerp ligt, ik opnieuw vanaf nul moet beginnen, met enkele uitzonderingen.

Schrijven heeft niets met betekenis te maken. Het heeft te maken met landonderzoek en cartografie, inclusief het in kaart brengen van landen die nog moeten komen.

Dingen gaan nooit voorbij waar je denkt, noch langs de paden die je denkt

Een schepper is iemand die zijn eigen onmogelijkheden creëert en daardoor mogelijkheden creëert.

Het is niet de sluimer van de rede die monsters voortbrengt, maar waakzame en slapeloze rationaliteit

Intuïtie is noch een gevoel, noch een inspiratie, noch een wanordelijke sympathie, maar een volledig ontwikkelde methode.

Volgens de wet van Beckett of Kafka is er onbeweeglijkheid voorbij beweging: voorbij opstaan is er zitten, en voorbij zitten, liggen, waarna men uiteindelijk verdwijnt.

Een linkse regering bestaat niet omdat links zijn niets met regeringen te maken heeft.

Je hoeft niet bang of hoop te zijn, maar alleen op zoek naar nieuwe wapens.

De technocraat is de natuurlijke vriend van de dictator-computers en dictatuur; maar de revolutionair leeft in de kloof die de technische vooruitgang scheidt van de maatschappelijke totaliteit, en schreef daar zijn droom van permanente revolutie in. Deze droom is dus zelf actie, realiteit en een effectieve bedreiging voor alle gevestigde orde; het maakt mogelijk waar het over droomt.

Schrijf, vorm een wortelstok, vergroot je territorium door deterritorialisatie, verleng de vluchtlijn tot het punt waar het een abstracte machine wordt die het hele vlak van consistentie bedekt.

Het is niet gemakkelijk om dingen vanuit het midden te zien, in plaats van van boven naar beneden te kijken of van onder naar boven, of Van links naar rechts of Van rechts naar links: probeer het, je zult zien dat alles verandert.

Moed bestaat echter in het Akkoord te vluchten in plaats van rustig en hypocriet te leven in valse schuilplaatsen. Waarden, moraal, thuislanden, religies en deze persoonlijke zekerheden die onze ijdelheid en onze zelfgenoegzaamheid ons royaal schenken, hebben vele misleidende verblijven zoals de wereld regelt voor degenen die denken dat ze recht en op hun gemak staan, te midden van stabiele dingen

Breng iets onbegrijpelijks in de wereld!

Het is altijd uit de diepten van zijn onmacht dat elk machtscentrum zijn kracht put, vandaar hun extreme kwaadaardigheid en ijdelheid.

Taal is niet gemaakt om geloofd te worden, maar om gehoorzaamd te worden, en om gehoorzaamheid te dwingen Kranten, Nieuws, gaan door redundantie, in die zin dat ze ons vertellen wat we moeten denken, behouden, verwachten, enz. taal is niet informatief of communicatief. Het is niet de mededeling van informatie, maar iets heel anders: de overdracht van volgorde-woorden, hetzij van de ene verklaring naar de andere of binnen elke verklaring, voor zover elke verklaring een handeling volbrengt en de handeling in de verklaring wordt volbracht

De schaduw ontsnapt uit het lichaam als een dier dat we hadden beschut.

Psychoanalytici zijn erop gebrand de mens abstract, dat wil zeggen ideologisch, voor de cultuur te produceren. Het is Oedipus die de mens op deze manier voortbrengt en die structuur geeft aan de valse beweging van oneindige progressie en regressie

D. H. Lawrence had de indruk-dat de psychoanalyse de seksualiteit opsloot in een bizar soort doos beschilderd met burgerlijke motieven, in een soort nogal weerzinwekkende kunstmatige driehoek, waardoor de hele seksualiteit als een productie van verlangen werd verstikt om het in geheel andere lijnen te herschikken, waardoor het een "Vuil geheim" werd, een Vuil familiegeheim, een privétheater in plaats van de fantastische fabriek van natuur en productie

De verschillende vormen van opvoeding of 'normalisatie' die aan een individu worden opgelegd, bestaan erin hem of haar van subjectivering te veranderen, altijd in de richting van een hoger, edeler onderwijs dat nauwer in overeenstemming is met het veronderstelde ideaal. Dan komt er vanaf het punt van subjectivering een onderwerp van verkondiging uit, als functie van een mentale werkelijkheid die door dat punt wordt bepaald. Dan komt uit het onderwerp van de uitspraak een onderwerp van de verklaring voort, met andere woorden, een onderwerp dat gebonden is aan verklaringen in overeenstemming met een dominante werkelijkheid

Een van de belangrijkste motieven van Nietzsche ' s werk is dat Kant geen ware kritiek had uitgevoerd omdat hij het probleem van kritiek niet in termen van waarden kon stellen.

Nietzsche ' s breuk met Schopenhauer berust precies op dit punt; het is een kwestie van weten of de wil een eenheid of meerdere is.

Het vlak van consistentie is de afschaffing van alle metaforen; alles wat bestaat is echt.

Onder alle rede ligt delirium en drift.

Wat Weet je over mij, aangezien ik in geheimhouding geloof? ... Als ik blijf waar ik ben, als ik niet rondreis, zoals iedereen maak ik mijn innerlijke reizen die ik alleen kan meten door mijn emoties, en heel schuin en circuitvormig uitdrukken in wat ik schrijf. ... Argumenten uit de eigen bevoorrechte ervaring zijn slechte en reactionaire argumenten.

Het doel van de kritiek is niet het doel van de mens of van de rede, maar uiteindelijk de Overman, de overwonnen, overwonnen mens. Het punt van kritiek is geen rechtvaardiging, maar een andere manier van voelen: een andere gevoeligheid

Wanneer Nietzsche het egoïsme prijst, is het altijd op een agressieve of polemische manier, tegen de deugden, tegen de deugd van onbaatzuchtigheid (Z III "van de drie boze dingen"). Maar in feite is egoïsme een slechte interpretatie van de wil, net zoals atomisme een slechte interpretatie van kracht is. Om egoïsme te hebben, is het noodzakelijk dat er een ego is.

De waarneming is het landschap voor de mens, in afwezigheid van de mens.

Wij geloven dat filosofie niets met specialisten te maken heeft.

De filosoof creëert, hij reflecteert niet.

Alleen het denken is in staat de fictie te verzinnen van een staat die universeel is door recht, van het verheffen van de staat tot het niveau van de jure universaliteit

Bevestigen is niet het dragen, dragen of harnas jezelf aan dat wat bestaat, maar in tegenstelling tot ontlasten, onhardheid, en vrij te maken dat wat leeft.

Een tiran institutionaliseert domheid, maar hij is de eerste dienaar van zijn eigen systeem en de eerste die erin is geïnstalleerd.

Evaluaties zijn in wezen … manieren van zijn, bestaanswijzen van degenen die oordelen en evalueren.

Om zelf onmerkbaar te worden, om de liefde te hebben ontmanteld om in staat te worden lief te hebben. Zichzelf hebben ontmanteld om uiteindelijk alleen te zijn en de ware dubbelganger aan het andere eind van de lijn te ontmoeten. Een clandestiene passagier op een onbeweeglijke reis. Om te worden zoals iedereen; maar dit is juist een wording alleen voor iemand die weet hoe niemand te zijn, om niet langer iemand te zijn. Om zichzelf grijs op grijs te schilderen.

Een beeld van het denken dat filosofie wordt genoemd, is historisch gevormd en het houdt mensen effectief tegen om te denken.

Om zich te bevrijden, zal de muziek naar de andere kant moeten gaan-daar waar gebieden beven, waar de structuren instorten, waar de ethoses door elkaar raken, waar een krachtig lied van de aarde wordt ontketend, de grote ritornellen die alle lucht die het meevoert transmuteert en terugkeert.

Waarom vechten mensen zo koppig voor hun dienstbaarheid alsof het hun redding is?

Freud ziet niets en begrijpt niets.

Kunst is niet communicatief, kunst is niet reflexief. Kunst, wetenschap, filosofie zijn noch contemplatief, noch reflexief, noch communicatief. Ze zijn creatief, dat is alles.

In plaats van te gokken op de eeuwige onmogelijkheid van de revolutie en op de fascistische terugkeer van een oorlogsmachine in het algemeen, waarom zou men niet denken dat een nieuw type revolutie mogelijk wordt, en dat allerlei muterende, levende machines oorlogen voeren, worden gecombineerd en een gebied van consistentie opsporen dat het gebied van organisatie van de wereld en de Staten ondermijnt?

Iets in de wereld dwingt ons tot nadenken. Dit iets is geen object van herkenning, maar van een fundamentele ontmoeting.

De voorwaarden voor een ware kritiek en een ware schepping zijn dezelfde: de vernietiging van een beeld van het denken dat zichzelf vooronderstelt en het ontstaan van de daad van het denken in het denken zelf. Iets in de wereld dwingt ons tot nadenken. Dit iets is een object niet van herkenning maar van een fundamentele ontmoeting

De moraal van de gebruiken,de geest van de wetten, brengt de mens voort die van de wet is bevrijd.