Roland Barthes beroemde citaten

laatste update : 5 september 2024

other language: spanish | czech | german | french | italian | slovak | turkish | ukrainian | dutch | russian | portuguese

Roland Barthes
  • De geboorte van de lezer moet ten koste gaan van de dood van de auteur.

  • Taal is een Huid: ik wrijf mijn taal tegen de ander. Het is alsof ik woorden had in plaats van vingers, of vingers op het puntje van mijn woorden. Mijn taal trilt van verlangen.

  • De tekst is een weefsel van citaten uit de talloze cultuurcentra.

  • Ieder van ons heeft zijn eigen ritme van lijden.

  • De auteur gaat in zijn eigen dood, het schrijven begint.

  • Literatuur is de vraag minus het antwoord.

  • De tekst is meervoud. Dat wil niet zeggen dat het meerdere betekenissen heeft, maar dat het het meervoud van betekenis bereikt: een onherleidbaar (en niet alleen een aanvaardbaar) meervoud. De tekst is geen co-existentie van betekenissen, maar een passage, een overkruising; het beantwoordt dus niet aan een interpretatie, zelfs niet aan een liberale, maar aan een explosie, een verspreiding.

  • Hoe komt betekenis in het beeld? Waar eindigt het? En als het eindigt, Wat is er dan?

  • Elke foto is een bewijs van aanwezigheid.

  • ...taal is nooit onschuldig.

  • Taal is wetgeving, spraak is de code. We zien niet de kracht die in de spraak zit, omdat we vergeten dat alle spraak een classificatie is en dat alle classificaties onderdrukkend zijn.

  • We weten dat de oorlog tegen inlichtingen altijd wordt gevoerd in naam van gezond verstand.

  • Uiteindelijk is Fotografie subversief, niet wanneer het bang maakt, afstoot of zelfs stigmatiseert, maar wanneer het nadenkt, wanneer het denkt.

  • Iemand laten wachten: het constante voorrecht van alle macht.

  • Ben ik verliefd? -- ja, omdat ik wacht. De ander wacht nooit. Soms wil ik de rol spelen van degene die niet wacht; ik probeer mezelf elders bezig te houden, om te laat te komen; maar ik verlies altijd bij dit spel. Wat ik ook doe, ik vind mezelf daar, met niets te doen, punctueel, zelfs van tevoren. De fatale identiteit van de minnaar is precies deze: Ik ben degene die wacht.

  • Een licht zonder schaduw genereert een emotie zonder reserve.

  • Elke verkenning is een toe-eigening.

  • Ik ben geïnteresseerd in taal omdat het me verwondt of verleidt.

  • Wat liefde in mij blootlegt, is energie.

  • Wie spreekt is niet wie schrijft, en wie schrijft is niet wie is.

  • We vergeten het niet, maar er is iets leeg in ons.

  • De foto is letterlijk een emanatie van de referent. Uit een echt lichaam, dat daar was, komen stralen voort die mij uiteindelijk raken, die hier ben; de duur van de overdracht is onbeduidend; de foto van het ontbrekende wezen, zoals Sontag zegt, zal me raken als de vertraagde stralen van een ster.

  • De mens bestaat niet vóór de taal, noch als soort, noch als individu.

  • Het fotografische beeld... is een bericht zonder code.

  • Waar je teder bent, spreek je je meervoud.