Walter Benjamin beroemde citaten

Hoe voorzichtiger je het opschrijven van een idee uitstelt, hoe volwassener het zal worden ontwikkeld als je je overgeeft.

Gelukkig zijn is in staat zijn om je zonder angst bewust te worden van jezelf.

De enige manier om iemand te kennen is hem lief te hebben zonder hoop.

Hij die zijn eigen begraven verleden probeert te benaderen, moet zich gedragen als een man die graaft. . . . Hij moet niet bang zijn om keer op keer terug te keren naar dezelfde zaak; om het te verstrooien zoals men de aarde verstrooit, om het om te draaien zoals men de aarde omdraait. Want de materie zelf is slechts een afzetting, een laag, die slechts aan het meest nauwgezette onderzoek geeft wat de werkelijke schat is die in de aarde verborgen is: de beelden, gescheiden van alle eerdere associaties, die-als kostbare fragmenten of torso ' s in een verzamelaarsgalerij-in de prozaïsche kamers van ons latere begrip staan.

Schrijvers zijn echt mensen die boeken schrijven, niet omdat ze arm zijn, maar omdat ze ontevreden zijn met de boeken die ze kunnen kopen maar niet leuk vinden.

De voedende vrucht van het historisch begrepen bevat tijd als een kostbaar maar smaakloos zaad.

Marx zegt dat revoluties de locomotieven van de wereldgeschiedenis zijn. Maar de situatie kan heel anders zijn. Misschien zijn revoluties niet de treinrit, maar het menselijk ras dat naar de noodrem grijpt.

Allegorieën zijn, in het rijk van het denken, wat ruïnes zijn in het rijk van de dingen.

Elke passie grenst aan het chaotische, maar de passie van de verzamelaar grenst aan de chaos van herinneringen.

Elke ochtend ligt de dag als een vers hemd op ons bed; dit onvergelijkbaar fijne, onvergelijkbaar strak geweven weefsel van zuivere voorspelling past ons perfect. Het geluk van de komende vierentwintig uur hangt af van ons vermogen, bij het ontwaken, om het op te pikken.

Het werk aan een goed stuk schrijven verloopt op drie niveaus: een muzikaal, waar het wordt gecomponeerd; een architectonisch, waar het wordt gebouwd; en ten slotte een Textiel, waar het wordt geweven.

Het werk aan goed proza bestaat uit drie stappen: een muzikale fase wanneer het wordt gecomponeerd, een architectonische fase wanneer het wordt gebouwd en een textielfase wanneer het wordt geweven.

De camera laat ons kennismaken met onbewuste optica, net als psychoanalyse met onbewuste impulsen.

Alle beslissende slagen worden linkshandig geslagen.

Het idee dat geluk een aandeel in schoonheid zou kunnen hebben, zou te veel van het goede zijn.

De dood is de sanctie van alles wat de verhalenverteller kan vertellen. Hij heeft zijn gezag geleend van de dood.

De kunst van het vertellen van verhalen bereikt zijn einde omdat de epische kant van de waarheid, wijsheid, uitsterft.

Citaten in mijn werk zijn als Rovers langs de weg die gewapend naar buiten springen en de kinderwagen van zijn overtuiging bevrijden.

Alle menselijke kennis neemt de vorm aan van interpretatie.

Verveling is de droomvogel die het ei van ervaring uitbroed. Een geritsel in de bladeren drijft hem weg.

Het concept van vooruitgang moet gebaseerd zijn op het idee van catastrofe. Dat dingen 'status quo' zijn, is de catastrofe

Geschenken moeten de ontvanger tot het punt van schok beïnvloeden.

Het geheugen is geen instrument om het verleden te verkennen, maar het theater ervan. Het is het medium van ervaringen uit het verleden, zoals de grond het medium is waarin dode steden begraven liggen.

Het is precies het doel van de publieke opinie die door de pers wordt gegenereerd om het publiek niet in staat te stellen te oordelen, om erin te insinueren de houding van iemand die onverantwoordelijk, ongeïnformeerd is.

Elke orde is een evenwichtsoefening van extreme onzekerheid.

Hij die de etiquette in acht neemt maar bezwaar maakt tegen liegen, is als iemand die zich modieus kleedt maar geen vest draagt.

Niet de weg vinden in een stad betekent niet veel. Maar om je weg te verliezen in een stad, zoals je je weg verliest in een bos, vereist enige scholing. Straatnamen moeten de zwerver in de stad aanspreken als het knappen van droge takjes, en kleine straatjes in het hart van de stad moeten de tijden van de dag voor hem even duidelijk weerspiegelen als een bergvallei. Deze kunst verwierf ik vrij laat in mijn leven; het vervulde een droom, waarvan de eerste sporen labyrinten waren op de blotting papieren in mijn school notitieboeken.

Degenen die niet leren hoe ze foto ' s moeten ontcijferen, zullen de analfabeten van de toekomst zijn.

Ik ben mijn bibliotheek aan het uitpakken. Ja, dat ben ik. De boeken liggen nog niet op de planken, nog niet geraakt door de milde verveling van orde.

Hoeveel steden hebben zich aan mij geopenbaard in de marsen die ik ondernam in het nastreven van boeken!

Er is geen document van beschaving dat niet tegelijkertijd een document van barbarij is.

De analfabeet van de toekomst zal niet de man zijn die het alfabet niet kan lezen, maar degene die geen foto kan maken.

Alleen hij die zijn eigen verleden kan zien als een abortus die voortkwam uit dwang en behoefte, kan het ten volle gebruiken in het heden. Want wat men heeft geleefd is op zijn best te vergelijken met een prachtig beeld dat al zijn ledematen tijdens het vervoer heeft laten afslaan en nu niets anders oplevert dan het kostbare blok waaruit het beeld van de toekomst moet worden uitgehouwen.

Net als ultraviolette stralen toont het geheugen aan elke man in het boek des levens een schrift dat de tekst onzichtbaar en profetisch glosseert.

Dingen zijn slechts mannequins en zelfs de grote wereldhistorische gebeurtenissen zijn slechts kostuums waaronder ze blikken uitwisselen met het niets

Eigendom is de meest intieme relatie die men kan hebben met objecten. Niet dat zij in Hem levend worden; hij is het die in hen leeft.

Ik wil veranderen in een Muizenberg.

Het goede nieuws dat de historicus van het verleden met een kloppend hart brengt, kan verloren gaan in een leegte op het moment dat hij zijn mond opent.

Niet de weg vinden in een stad kan heel goed oninteressant en banaal zijn. Het vereist onwetendheid-meer niet. Maar om jezelf te verliezen in een stad - zoals je jezelf verliest in een bos - dat vraagt om een heel andere scholing. Dan moeten uithangborden en straatnamen, voorbijgangers, daken, kiosken of bars tot de zwerver spreken als een krakende tak onder zijn voeten in het bos.

Mechanische reproductie bevrijdt het kunstwerk van zijn parasitaire afhankelijkheid van rituelen.

Voor de minnaar verschijnt de geliefde altijd als eenzaam.

Je volgt dezelfde gedachtepaden als voorheen. Alleen lijken ze bezaaid met rozen.

De boeklener...bewijst zichzelf een verstokte verzamelaar van boeken te zijn, niet zozeer door de vurigheid waarmee hij zijn geleende boeken bewaakt. treasures...as door zijn falen om deze boeken te lezen.

Voor een boekverzamelaar ligt de ware vrijheid van alle boeken ergens in zijn schappen.

Om recht te doen aan de figuur van Kafka in zijn zuiverheid en zijn bijzondere schoonheid moet men nooit één ding uit het oog verliezen: het is de zuiverheid en schoonheid van een mislukking.

De ervaring van onze generatie: dat het kapitalisme geen natuurlijke dood zal sterven.

Elk monument van beschaving is een monument van barbarij

Er is geen muze van de filosofie, noch is er een van de vertaling.

Voor mij was het als volgt: uitgesproken antipathie om te praten over zaken van het praktische leven, de toekomst, data, politiek. Je bent gefixeerd op de intellectuele sfeer zoals een bezeten man gefixeerd kan zijn op het seksuele: onder zijn betovering, erin gezogen.

Zelfs de meest perfecte reproductie van een kunstwerk ontbreekt aan één element: zijn aanwezigheid in tijd en ruimte, zijn unieke bestaan op de plaats waar het toevallig is.