Paul Klee beroemde citaten

Het ene oog ziet, het andere voelt.

Een lijn is een stip die een wandeling maakte.

Kleur heeft me. Ik hoef er niet meer achteraan te jagen. Het heeft me voor altijd. Ik weet het. Dat is de Betekenis van dit happy hour.

Allereerst de kunst van het leven; dan als mijn ideale beroep, poëzie en filosofie, en als mijn echte beroep, beeldende kunst; in laatste instantie, bij gebrek aan inkomen, Illustraties.

Een enkele dag is genoeg om ons een beetje groter of, een andere keer, een beetje kleiner te maken.

Kunst gibt nicht das Sichtbare wieder, sondern macht sichtbar. Kunst reproduceert niet het zichtbare, maar maakt het zichtbaar.

Alles gaat voorbij, en wat overblijft van vroegere tijden, wat overblijft van het leven, is het geestelijke. In alles wat we doen, is de aanspraak op het Absolute onveranderlijk.

Alle Kunst is een herinnering aan eeuwenoude dingen, donkere dingen, waarvan de fragmenten in de kunstenaar voortleven.

Kleur is de plek waar ons brein en het universum elkaar ontmoeten.

Ik schilder om niet te huilen.

Kleur en ik zijn één. Ik ben een schilder.

Je past je aan de inhoud van de paintbox aan.

Kunst zou als een vakantie moeten zijn: iets om een man de kans te geven de dingen anders te zien en zijn standpunt te veranderen.

Tekenen is de kunst van het nemen van een lijn voor een wandeling.

Een tekening is gewoon een lijn die een wandeling maakt.

Mijn spiegel sondes naar beneden naar het hart. Ik schrijf woorden op het voorhoofd en rond de mondhoeken. Mijn menselijke gezichten zijn waarachtiger dan de echte.

Kinderen hebben ook artistieke vaardigheden, en er zit wijsheid in die het heeft! Hoe hulpelozer ze zijn, des te leerzamer zijn de voorbeelden die ze ons geven; en ze moeten vanaf jonge leeftijd vrij van corruptie worden bewaard.

De kunst van het beheersen van het leven is de voorwaarde voor alle verdere vormen van expressie, of het nu gaat om schilderijen, beeldhouwwerken, tragedies of muzikale composities.

Kleur bezit me. Ik hoef het niet na te streven. Het zal me altijd bezitten, ik weet het. Dat is de Betekenis van dit happy hour: kleur en ik zijn één. Ik ben een schilder.

De schilder moet niet schilderen wat hij ziet, maar wat gezien zal worden.

Net als mensen heeft een foto een skelet, spieren en huid.

De creatie van een kunstwerk moet noodzakelijkerwijs, als gevolg van het betreden van de specifieke dimensies van de beeldende kunst, gepaard gaan met vervorming van de natuurlijke vorm. Want daarin is de natuur herboren.

Alles verdwijnt om mij heen en werken worden geboren als uit de leegte. Rijpe, grafische vruchten vallen af. Mijn hand is het gehoorzame werktuig geworden van een verre wil.

Kunst reproduceert niet het zichtbare; het maakt zichtbaar.

Een lijn ontstaat. Het gaat uit voor een wandeling, om zo te zeggen, doelloos omwille van de wandeling.

Er is genoeg ruimte over voor exacte experimenten in de kunst, en de poort is al enige tijd geopend. Wat tegen het einde van de achttiende eeuw in de muziek was bereikt, is pas in de Schone Kunsten begonnen. Wiskunde en natuurkunde hebben ons een aanwijzing gegeven in de vorm van regels die strikt moeten worden nageleefd of waarvan moet worden afgeweken, naargelang het geval. Hier komt de heilzame discipline in de eerste plaats in de greep van de functie van vormen, en niet van vorm als eindresultaat-op deze manier leren we verder te kijken dan de oppervlakte en tot de wortel van de dingen te komen.

Satire moet niet een soort overbodige kwade wil zijn, maar kwade wil vanuit een hoger standpunt. Belachelijke man, goddelijke God. Of anders, haat tegen de verzonken gemeenheid van de gemiddelde mens tegenover de mogelijke hoogten die de mensheid zou kunnen bereiken.

De natuur is spraakzaam tot het punt van verwarring, laat de kunstenaar echt stilzwijgend zijn.

Mijn hand is volledig het werktuig van een verre bol. Het is niet mijn hoofd dat functioneert, maar iets anders, iets hogers, iets ver weg. Ik moet daar goede vrienden hebben, donker en helder. Ze zijn allemaal erg aardig voor me.

Er is geen vervanging voor intuïtie.

Schoonheid is zo relatief als licht en donker. Er bestaat dus geen mooie vrouw, helemaal geen, omdat je nooit zeker weet dat een nog veel mooiere vrouw niet zal verschijnen en de vermeende schoonheid van de eerste volledig zal beschamen.

Een actieve lijn op een wandeling, vrij bewegen, zonder doel. Een wandeling omwille van een wandeling.

Als je naar een belangrijk kunstwerk kijkt, bedenk dan dat er waarschijnlijk een belangrijkere moet worden opgeofferd.

Elke energie vraagt om zijn complementaire energie om zelfstandige stabiliteit te bereiken op basis van het spel van energieën.

Het benadrukken van alleen het mooie lijkt mij als een wiskundig systeem dat zich alleen bezighoudt met positieve getallen.

Het oog van de toeschouwer, dat beweegt als een grazend dier, volgt paden die voor het op de foto zijn voorbereid.

In vroegere tijden lieten kunstenaars graag zien wat er werkelijk zichtbaar was... tegenwoordig zijn we bezig met de werkelijkheid, in plaats van het alleen zichtbare.

Het is juist de manier die productief is-dit is het essentiële; worden is belangrijker dan zijn...

Vroeger, als kind, was de schoonheid van landschappen heel duidelijk voor mij. Een achtergrond voor de stemmingen van de ziel. Nu gebeuren er gevaarlijke momenten wanneer de natuur mij probeert op te eten; op zulke momenten ben ik vernietigd, maar in vrede. Dit zou goed zijn voor oude mensen, maar ik... Ik ben de schuldenaar van mijn leven, want Ik heb beloften gedaan...

Uiteindelijk is een tekening gewoon geen tekening meer, hoe zelfvoorzienend de uitvoering ook mag zijn. Het is een symbool, en hoe dieper de denkbeeldige projectielijnen hogere dimensies ontmoeten, hoe beter.

Wat mijn kunst waarschijnlijk mist, is een soort gepassioneerde menselijkheid... Er is geen zintuiglijke relatie, zelfs niet de edelste, tussen mij en de velen.

Genialiteit is de fout in het systeem.

De weg naar vorm overstijgt zijn eigen bestemming, gaat verder dan het einde van de weg zelf.

Bang, spring ik van de bank, de strijd begint opnieuw. De bitterheid is teruggekeerd. Ik ben geen Pan in het riet, ik ben slechts een mens en wil een paar treden beklimmen, maar ze echt beklimmen...

Soms droom ik van een werk van echt grote breedte, dat zich uitstrekt over het hele gebied van object, betekenis en stijl. Ik vrees dat dit een droom zal blijven, maar het is goed om af en toe de mogelijkheid in gedachten te houden.

De schepping leeft als genesis Onder het zichtbare oppervlak van het werk. Alle intelligente mensen zien dit na het feit, maar alleen de creatieve mensen zien het vóór het feit - in de toekomst.

Door het gebruik van patches van kleur en toon is het mogelijk om elke natuurlijke indruk op de eenvoudigste manier vast te leggen, fris en onmiddellijk.

Reductie! Men wil meer zeggen dan de natuur en men maakt de onmogelijke fout om het met meer middelen te willen zeggen dan zij, in plaats van minder.

Ruimtelijke kunst begint niet met een poëtische stemming of idee, maar met de constructie van een of meer figuren, met het harmoniseren van verschillende kleuren en tonen, of met de devaluatie van ruimtelijke relaties enzovoort.

Alles wat een kunstenaar moet zijn: dichter, ontdekkingsreiziger van de natuur, filosoof!