Joan Miro beroemde citaten

Het schilderij komt op uit de penseelstreken zoals een gedicht opkomt uit de woorden. De Betekenis komt later.

Voor mij is een object iets levends. Deze sigaret of deze doos lucifers bevat een geheim leven dat veel intenser is dan dat van bepaalde mensen.

Ik probeer kleuren toe te passen zoals woorden die gedichten vormen, zoals noten die muziek vormen.

Hoe meer ik werk, hoe meer Ik wil werken.

Poëzie en schilderen worden gedaan op dezelfde manier als je de liefde bedrijft; het is een uitwisseling van bloed, een totale omhelzing - zonder voorzichtigheid, zonder enige gedachte om jezelf te beschermen.

De werken moeten met vuur in de ziel worden bedacht, maar met klinische koelte worden uitgevoerd.

Ik zie mijn atelier als een moestuin, waar de dingen hun natuurlijke loop volgen. Ze groeien, ze rijpen. Je moet transplanteren. Je moet water geven.

De eenvoudigste dingen geven me ideeën.

Belangrijker dan een kunstwerk zelf is wat het zal zaaien. Kunst kan sterven, een schilderij kan verdwijnen. Wat telt is het zaad.

Wat ik zoek... is een onbeweeglijke beweging, iets dat overeenkomt met wat de welsprekendheid van stilte wordt genoemd...

Mijn manier is om een beeld te grijpen op het moment dat het zich in mijn geest heeft gevormd, om het als een vogel te vangen en het onmiddellijk aan doek te spelden. Daarna begin ik het te temmen, het te beheersen. Ik breng het onder controle en ik ontwikkel het.

Ik voel de behoefte om de maximale intensiteit te bereiken met een minimum aan middelen. Dit heeft mij ertoe gebracht mijn schilderij een karakter van nog grotere kaalheid te geven.

Nooit, nooit ga ik aan het werk op een doek in de staat waarin het uit de winkel komt. Ik provoceer ongelukken - een vorm, een vlekje kleur. Elk ongeluk is goed genoeg. Ik laat de matiere beslissen. Dan maak ik een grond klaar door bijvoorbeeld mijn penselen op het doek af te vegen. Laten vallen wat druppels terpentijn op het zou net zo goed doen. Als ik een tekening wil maken, verkreuk ik het vel papier of maak ik het nat; het stromende water volgt een lijn en deze lijn kan suggereren wat er gaat komen.

Voor mij moet een schilderij vonken afgeven. Het moet verblinden als de schoonheid van een vrouw of een gedicht.

Wat ik niet langer zal accepteren is het middelmatige leven van een bescheiden kleine heer.

Hoe onedeler ik het leven vind, hoe sterker ik reageer door tegenstrijdigheid, in humor en in een uitbarsting van vrijheid en expansie.

Een gemodelleerde vorm is minder opvallend dan een die dat niet is. Modellering voorkomt schokken en beperkt beweging tot de visuele diepte. Zonder modellering of chiaroscuro is diepte grenzeloos: beweging kan zich uitstrekken tot in het oneindige.

Kunstles was als een religieuze ceremonie voor mij. Ik was mijn handen voorzichtig voordat Ik papier of potloden aanraakte. De instrumenten van het werk waren heilige voorwerpen voor mij.

Ik begin mijn foto ' s Onder het effect van een schok die ik voel en die me doet ontsnappen aan de realiteit... Ik heb een vertrekpunt nodig, al is het maar een stofje of een lichtflits.

Mijn neiging tot kaalheid en vereenvoudiging is beoefend op drie gebieden: modellering, kleuren en de figuratie van de personages.

Wat mij vooral interesseert is de kalligrafie van een boom of de dakpannen, en ik bedoel blad voor blad, tak voor tak, blad voor blad van gras.

Beetje bij beetje heb ik het stadium bereikt van het gebruik van slechts een klein aantal vormen en kleuren. Het is niet de eerste keer dat het schilderen is gedaan met een zeer smalle waaier van kleuren. De fresco ' s uit de tiende eeuw zijn zo geschilderd. Voor mij zijn het prachtige dingen.

Een eenvoudige lijn geschilderd met de borstel kan leiden tot vrijheid en geluk.

Schilderen of poëzie wordt gemaakt zoals men de liefde bedrijft - een totale omhelzing, voorzichtigheid in de wind gegooid, niets tegengehouden.

Het spektakel van de hemel overweldigt me. Ik ben overweldigd als ik in een immense hemel de halve maan of de zon zie.

Mijn personages hebben hetzelfde proces van vereenvoudiging ondergaan als de kleuren. Nu ze zijn vereenvoudigd, lijken ze menselijker en levendiger dan wanneer ze in al hun details waren weergegeven.

Het spektakel van de hemel overweldigt me. Ik ben overweldigd als ik in een immense hemel de halve maan of de zon zie. Daar, in mijn foto ' s, kleine vormen in enorme lege ruimtes. Lege ruimtes, lege horizonten, lege vlaktes - alles wat kaal is, heeft altijd een grote indruk op me gemaakt.

Ik begin met iets dat als dood wordt beschouwd en kom tot een wereld. En als ik er een titel op zet, wordt het nog levendiger.

Ik gooi de handschoen naar het toeval. Ik bereid bijvoorbeeld de grond voor op een foto door mijn penseel over het doek te reinigen. Het morsen van een beetje terpentijn kan ook nuttig zijn.

Ik werk als een tuinman.

Ik werk als een arbeider op een boerderij of in een wijngaard. Dingen komen langzaam naar me toe. Mijn woordenschat van vormen, bijvoorbeeld, is niet de ontdekking van een dag geweest. Het kreeg vorm ondanks mezelf... Daarom werk ik altijd aan honderd verschillende dingen tegelijk.

Ik geloof dat om iets te doen in deze wereld men een liefde voor risico en avontuur nodig heeft, en vooral, om te kunnen doen zonder wat middenklasse gezinnen "toekomst" noemen."

Je kunt een week lang naar een foto kijken en er nooit meer aan denken. Je kunt ook even naar de foto kijken en er je hele leven aan denken.

Gedurende de tijd dat ik aan een doek werk, kan ik voelen hoe ik het begin lief te hebben, met die liefde die geboren wordt uit langzaam begrip.

Als ik voor een doek sta, Weet ik nooit wat ik zal doen, en ik ben de eerste die verbaasd is over wat er uitkomt.

Wat ik zoek... is een onbeweeglijke beweging, iets dat het equivalent zou zijn van wat de welsprekendheid van de stilte wordt genoemd, of wat St.Johannes van het kruis, denk ik, beschreef met de term 'stomme Muziek'.

Ik wil schilderen vermoorden,

Ik maak geen onderscheid tussen poëzie en schilderkunst.

Wat mijn uitdrukkingsmiddelen betreft, doe ik mijn uiterste best om de maximale helderheid, kracht en plastische agressiviteit te bereiken; een fysieke sensatie om mee te beginnen, gevolgd door een impact op de psyche.

Voor mij zou een foto als vonken moeten zijn. Het moet verblinden als de schoonheid van een vrouw of een gedicht. Het moet stralend zijn; het moet zijn als die stenen die Pyrenese herders gebruiken om hun pijpen aan te steken.

Het beeld moet vruchtbaar zijn. Het moet een wereld tot geboorte brengen.