Georges Braque beroemde citaten

Waarheid bestaat, alleen leugens worden verzonnen.

Kunst is een wond die in licht is veranderd.

De waarheid bestaat, alleen de leugen moet worden uitgevonden.

Emotie mag niet worden weergegeven door een opgewonden trillen; het kan niet worden toegevoegd of worden nagebootst. Het is het zaad, het werk is de bloem.

De natuur is slechts een voorwendsel voor een decoratieve compositie, plus sentiment. Het suggereert emotie, en ik vertaal die emotie in kunst.

Schilderen is een spijker waaraan ik mijn ideeën vastmaak.

Zodra een object in een foto is opgenomen, accepteert het een nieuwe bestemming.

Kunst is bedoeld om te storen. De wetenschap stelt gerust.

De ruimte tussen de schotel en de kruik, die ik ook schilder.

Kunst verstoort, wetenschap redeneert.

Met de leeftijd worden Kunst en leven één.

Het is niet voldoende dat wat men schildert zichtbaar wordt gemaakt. Het moet tastbaar worden gemaakt.

Ik heb een geweldige ontdekking gedaan. Ik geloof nergens meer in. Objecten bestaan niet voor mij, behalve voor zover er een band bestaat tussen hen en mij. Wanneer men deze harmonie bereikt, bereikt men een soort intellectueel niet-bestaan, wat ik alleen kan beschrijven als een gevoel van vrede, dat alles mogelijk en juist maakt. Het leven wordt dan een eeuwige openbaring. Dat is echte poëzie.

Er is maar één waardevol ding in de kunst: dat wat je niet kunt verklaren.

Ik kon geen vrouw portretteren in al haar natuurlijke schoonheid.. Ik heb de vaardigheid niet. Niemand heeft dat gedaan. Ik moet daarom een nieuw soort schoonheid creëren, de schoonheid die mij verschijnt in termen van volume van lijn, van massa, van gewicht, en door die schoonheid mijn subjectieve indruk interpreteren. De natuur is slechts een voorwendsel voor decoratieve compositie, plus sentiment. Het suggereert emotie, en ik vertaal die emotie in kunst. Ik wil het absolute uitdrukken, niet alleen de fictieve vrouw.

Dankzij het ovaal heb ik de Betekenis van het horizontale en het verticale ontdekt.

Ik hou van de regel die emoties corrigeert.

Vooruitgang in de kunst bestaat niet in het verminderen van beperkingen, maar in het beter kennen ervan.

In de kunst ligt vooruitgang niet in een uitbreiding, maar in een kennis van beperkingen.

Kunst verstoort, wetenschap stelt gerust.

De functie van kunst is om te verstoren. De wetenschap stelt gerust.

Het is het onvoorzienbare dat de gebeurtenis creëert.

Het schilderij is klaar als het idee is verdwenen.

Het uitgangspunt van een schilderij voor elke schilder is een kwestie van kleuren en vorm...Ik geloof dat de poëzie van de kunst - als je het zo mag noemen-een kwestie is van het animeren van deze vormen en kleuren.

Een ding definiëren is de definitie vervangen door het ding zelf.

Kleur werkt gelijktijdig met vorm, maar heeft niets met vorm te maken.

Perspectief begint vanuit één gezichtspunt en komt er nooit van weg. Maar het standpunt is vrij onbelangrijk. Het is hoewel iemand zijn hele leven profielen zou tekenen, waardoor mensen denken dat een man maar één oog heeft...

Ik besefte dat men zich niet kan openbaren zonder maniërisme, zonder een duidelijk spoor van zijn persoonlijkheid. Maar toch moet men niet te ver in die richting gaan...

Poëzie is voor een schilderij wat het leven is voor de mens.

Wetenschappelijk perspectief dwingt de objecten in een beeld om weg te verdwijnen van de toeschouwer in plaats van ze binnen zijn bereik te brengen zoals schilderen zou moeten.

Werk om de geest te perfectioneren. Er is geen zekerheid dan in wat de geest zich voorstelt.

Illusie... zijn eenvoudige feiten, maar ze zijn geschapen door de geest, door de geest, en ze zijn een van de rechtvaardigingen van de nieuwe ruimtelijke configuratie.

Perspectief is een gruwelijke fout die het vier eeuwen heeft gekost om te herstellen.

Ik dacht dat vanaf het moment dat iemand anders hetzelfde kon doen als ik, er geen verschil was tussen de foto ' s en dat ze niet moesten worden ondertekend. Later besefte ik dat het niet zo was en begon mijn foto ' s opnieuw te ondertekenen. Picasso was hoe dan ook weer begonnen.

Als we Picasso nooit hadden ontmoet, zou het kubisme dan zijn geweest wat het is? Ik denk van niet. De ontmoeting met Picasso was een omstandigheid in ons leven.

De hele Renaissance traditie is antipethisch voor mij. De harde en snelle regels van perspectief die het kunst heeft weten op te leggen, waren een gruwelijke fout die het vier eeuwen heeft gekost om te herstellen; Cézanne en na hem Picasso en ik kunnen hier veel krediet voor krijgen... ...Wetenschappelijk perspectief dwingt de objecten in een beeld om weg te verdwijnen van de toeschouwer in plaats van ze binnen zijn bereik te brengen zoals schilderen zou moeten.

La ve rite â existe; on n ' invente que le mensonge. Waarheid bestaat, alleen leugens worden verzonnen.

Op een dag merkte ik dat ik mijn kunstmotief kon blijven bewerken, ongeacht het weer. Ik had de zon niet meer nodig, want ik nam mijn licht overal mee.

Wat gemeen is, is waar; maar gelijkenis is vals.

Er is meer gevoeligheid in techniek dan in de rest van het beeld.

Neem de vogels die je zult hebben gemerkt in zo veel van mijn recente schilderijen. Ik heb ze nooit bedacht, ze materialiseerden zich gewoon vanzelf; ze werden geboren op het doek... het is absurd om er enige symbolische betekenis in te lezen.

Ik vind het belangrijk om langzaam te werken. Iedereen die naar zo ' n doek kijkt, zal hetzelfde pad volgen als de kunstenaar, en hij zal ervaren dat het het pad is dat meer telt dan het resultaat ervan, en dat de route die is genomen het meest interessante deel is geweest.

Wat me enorm aantrok - en het was de belangrijkste lijn van vooruitgang van het kubisme-was hoe ik materiële uitdrukking kon geven aan deze nieuwe ruimte waarvan ik een vermoeden had. Dus begon ik vooral stillevens te schilderen, omdat er in de natuur een tactiele, ik zou bijna zeggen een handmatige ruimte is... dat was het vroegste kubistische schilderij - de zoektocht naar ruimte.

Critici moeten mensen helpen om het zelf te zien; ze moeten nooit proberen dingen te definiëren of hun eigen verklaringen op te leggen, hoewel ik toegeef dat als... de verklaringen van een criticus dienen om de Algemene onduidelijkheid te vergroten, dat is alles ten goede.

Ik heb een geweldige ontdekking gedaan. Ik geloof nergens meer in.

Kunst is polymorfisch. Een foto verschijnt voor elke toeschouwer onder een ander vermomming.

De dingen die Picasso en ik in die jaren tegen elkaar zeiden, zullen nooit meer worden gezegd, en zelfs als dat zo was, zou niemand ze meer begrijpen. Het was alsof je aan elkaar vastgebonden was op een berg.

Men moet tot een specifieke temperatuur komen, waarbij de voorwerpen kneedbaar worden.

Uit beperkingen ontstaan nieuwe vormen

Wanneer men deze staat van harmonie tussen dingen en zichzelf bereikt, bereikt men een staat van volmaakte vrijheid en vrede-die alles mogelijk en juist maakt. Het leven wordt een eeuwige openbaring.