Michel Foucault beroemde citaten

De beoefening van S / M is het creëren van plezier.... En dat is waarom S / M eigenlijk een subcultuur is. Het is een proces van uitvinding. S / M is het gebruik van een strategische relatie als bron van plezier.

Eén ding is in ieder geval zeker: de mens is noch het oudste noch het meest constante probleem dat Voor de menselijke kennis is gesteld.

Ik heb niet het gevoel dat het nodig is om precies te weten wat ik ben. De belangrijkste interesse in het leven en werk is om iemand anders te worden die je in het begin niet was.

Mensen weten wat ze doen; vaak weten ze waarom ze doen wat ze doen; maar wat ze niet weten is wat wat ze doen doet.

Waar macht is, is weerstand.

Vraag niet wie ik ben en vraag niet om hetzelfde te blijven. Meer dan één persoon, ongetwijfeld zoals ik, schrijft om geen gezicht te hebben.

Vraag niet wie ik ben en vraag niet om hetzelfde te blijven.

Er is geen machtsverhouding zonder de correlatieve samenstelling van een kennisveld, noch enige kennis die niet tegelijkertijd machtsverhoudingen veronderstelt en vormt.

De dood verliet zijn oude tragische hemel en werd de lyrische kern van de mens: zijn onzichtbare waarheid, zijn zichtbare geheim.

Het is zinloos om te spreken in de naam van - of tegen-rede, waarheid of kennis.

Is het verrassend dat gevangenissen lijken op fabrieken, scholen, barakken, ziekenhuizen, die allemaal lijken op gevangenissen?

Kennis is niet om te weten: kennis is om te snijden.

Het denkbeeldige wordt niet gevormd in tegenstelling tot de werkelijkheid als ontkenning of compensatie; het groeit tussen tekens, van boek tot boek, in de tussenruimte van herhalingen en commentaren; het wordt geboren en krijgt vorm in het interval tussen boeken. Het is het fenomeen van de bibliotheek.

Zijn de gevangenissen overbevolkt of is de bevolking overbevolkt ?

Zoals de archeologie van ons denken gemakkelijk aantoont, is de mens een uitvinding van recente datum. En misschien nadert het einde ervan.

Het lyrisme van marginaliteit kan inspiratie vinden in het beeld van de outlaw, de grote sociale nomade, die rondloopt in de grenzen van een volgzame, angstige orde.

Een kritiek is niet een kwestie van zeggen dat de dingen niet goed zijn zoals ze zijn. Het is een kwestie van aangeven op welke soorten veronderstellingen, welke soorten vertrouwde, onbetwiste, niet overwogen denkwijzen de praktijken die we accepteren rusten.

"Waarheid" moet worden opgevat als een systeem van geordende procedures voor de productie, regulering, verspreiding, verspreiding en werking van verklaringen. De' waarheid ' is in een cirkelvormige relatie verbonden met machtssystemen die haar voortbrengen en in stand houden, en met de effecten van macht die zij teweegbrengt en uitbreidt. Een 'regime' van de waarheid.

Ik ben geen profeet. Mijn werk is het maken van ramen waar ooit muren waren.

Onttrek trouw aan de oude categorieën van het negatieve (wet, limiet, castratie, gebrek, lacune), die het Westerse denken zo lang heilig heeft gehouden als een vorm van macht en een toegang tot de werkelijkheid. Geef de voorkeur aan wat positief en veelvoudig is, verschil boven uniformiteit, stromen boven eenheden, mobiele regelingen boven systemen. Wat productief is, is niet sedentair, maar nomadisch.

Denk niet dat je verdrietig moet zijn om militant te zijn, ook al is datgene waar je tegen vecht afschuwelijk.

...als je niet bent zoals iedereen, Dan ben je abnormaal, als je abnormaal bent , Dan ben je ziek. Deze drie categorieën, niet zoals iedereen zijn, niet normaal zijn en ziek zijn, zijn in feite heel verschillend, maar zijn gereduceerd tot hetzelfde

Seksualiteit is een onderdeel van ons gedrag. Het is onderdeel van onze wereldvrijheid. Seksualiteit is iets wat we zelf creëren. Het is onze eigen creatie, en veel meer dan de ontdekking van een geheime kant van ons verlangen. We moeten begrijpen dat met onze verlangens nieuwe vormen van relaties gaan, nieuwe vormen van liefde, nieuwe vormen van creatie. Seks is geen fataliteit; het is een mogelijkheid voor creatief leven. Het is niet genoeg om te bevestigen dat we homo zijn, maar we moeten ook een homo leven creëren.

In de jaren 1945-1965 (ik bedoel Europa) was er een bepaalde manier van correct denken, een bepaalde stijl van politiek gedrag, een bepaalde ethiek van de intellectueel. Men moest bekend zijn met Marx, niet zijn dromen te ver van Freud laten afdwalen.... Dit waren de eisen die de vreemde bezigheid van schrijven en spreken tot een zekere mate van waarheid over zichzelf en zijn tijd acceptabel maakten.

Ik was niet altijd slim, Ik was eigenlijk heel dom op school.Er was een jongen die heel aantrekkelijk was en zelfs dommer was dan ik. En om mezelf in de gunst te krijgen bij deze jongen die erg mooi was, begon ik zijn huiswerk voor hem te doen-en zo werd ik slim, ik moest al dit werk doen om hem een beetje voor te blijven, om hem te helpen. In zekere zin heb ik de rest van mijn leven geprobeerd intellectuele dingen te doen die mooie jongens zouden aantrekken.

Wat mij opvalt is het feit dat kunst in onze samenleving iets is geworden dat alleen gerelateerd is aan objecten, en niet aan individuen, of aan het leven.

Wat mij opvalt is het feit dat kunst in onze samenleving iets is geworden dat alleen betrekking heeft op objecten en niet op individuen, of op het leven. Die kunst is iets dat gespecialiseerd is of dat wordt gedaan door experts die kunstenaars zijn. Maar kan niet ieders leven een kunstwerk worden? Waarom zou de lamp of het huis een kunstobject zijn, maar niet ons leven?

De ziel is de gevangenis van het lichaam.

Wij zeggen dat wij verplicht zijn de waarheid te produceren door de macht die de waarheid eist en nodig heeft om te functioneren: wij worden gedwongen de waarheid te vertellen, wij worden beperkt, wij zijn veroordeeld De waarheid toe te geven of te ontdekken.

Welk verlangen kan in strijd zijn met de natuur, aangezien het door de natuur zelf aan de mens is gegeven?

Wat eigen is aan moderne samenlevingen, is niet dat ze seks aan een schaduwbestaan hebben overgelaten, maar dat ze zich er tot in het oneindige over hebben gewijd, terwijl ze het als het geheim uitbuiten.

Ik schrijf geen boek zodat het het laatste woord zal zijn; Ik schrijf een boek zodat andere boeken mogelijk zijn, niet noodzakelijkerwijs door mij geschreven.

De intellectueel werd verworpen en vervolgd op het moment dat de feiten onbetwistbaar werden, toen het verboden was te zeggen dat de keizer geen kleren had.

In beschavingen zonder Boten drogen dromen op, neemt Spionage de plaats in van avontuur en neemt de politie de plaats in van piraten.

Kennis is niet gemaakt om te begrijpen; het is gemaakt om te snijden.

Ik ben erg trots dat sommige mensen denken dat ik een gevaar ben voor de intellectuele gezondheid van studenten. Als mensen beginnen te denken aan gezondheid in intellectuele activiteiten, denk ik dat er iets mis is. Naar hun mening ben ik een gevaarlijk man, omdat ik een crypto-Marxist, een irrationalist, een nihilist ben.

Vraag niet wie ik ben en vraag me niet om hetzelfde te blijven: laat het aan onze bureaucraten en onze politie over om ervoor te zorgen dat onze papieren in orde zijn. Bespaar ons tenminste hun moraal als we schrijven.

De gevangenis zet voor hen die eraan zijn toevertrouwd, een werk voort dat elders is begonnen en dat de hele samenleving op elk individu nastreeft door middel van ontelbare mechanismen van discipline.

Vanuit het idee dat het zelf niet aan ons gegeven is, denk ik dat er maar één praktisch gevolg is: we moeten onszelf creëren als een kunstwerk.

Wat ik zoek is een permanente opening van mogelijkheden.