Max Weber beroemde citaten

Het beslissende middel voor de politiek is geweld.

Het lot van onze tijd wordt gekenmerkt door rationalisatie en intellectualisatie en bovenal door de ontgoocheling van de wereld.

Zeker, alle historische ervaring bevestigt de waarheid-dat de mens het mogelijke niet zou hebben bereikt, tenzij hij keer op keer het onmogelijke had bereikt.

Het lot van onze tijd wordt gekenmerkt door rationalisatie en intellectualisatie en vooral door de ontgoocheling van de wereld. Juist de ultieme en meest verheven waarden hebben zich teruggetrokken uit het openbare leven, hetzij in het transcendentale rijk van het mystieke leven, hetzij in de broederlijkheid van directe, persoonlijke menselijke relaties. Het is niet toevallig dat onze grootste kunst intiem is en niet monumentaal.

In een democratie kiezen mensen een leider in wie ze vertrouwen. Dan zegt de gekozen leider: 'zwijg nu en gehoorzaam mij.'Mensen en partijen zijn dan niet langer vrij om zich met zijn zaken te bemoeien.

De zuiver emotionele vorm van het Pietisme is, zoals Ritschl heeft opgemerkt, een religieus dilettantisme voor de vrije klasse.

Het lot van een tijdperk dat van de boom der kennis heeft gegeten, is dat het moet...erken dat algemene opvattingen over het leven en het universum nooit het product kunnen zijn van toenemende empirische kennis, en dat de hoogste idealen, die ons het sterkst bewegen, altijd alleen worden gevormd in de strijd met andere idealen die voor anderen net zo heilig zijn als de Onze voor ons.

Te midden van een cultuur die rationeel is georganiseerd voor een beroepsleven, is er nauwelijks ruimte voor het cultiveren van acosmische broederlijkheid, tenzij het onder lagen is die economisch zorgeloos zijn. Onder de technische en sociale omstandigheden van de rationele cultuur lijkt een imitatie van het leven van Boeddha, Jezus of Franciscus om zuiver externe redenen veroordeeld tot mislukking.

Het volledig ontwikkelde bureaucratische apparaat vergelijkt zich met andere organisaties, net als de machine met de niet-mechanische productiewijzen.

De ervaring van de irrationaliteit van de wereld is de drijvende kracht geweest van alle religieuze revolutie.

De organisatie van de ofices volgt het principe van hiërarchie ... elk lager kantoor staat onder controle en toezicht van een hoger kantoor.

Dagelijks en elk uur moet de politicus innerlijk een vrij triviale en al te menselijke vijand overwinnen: een vrij vulgaire ijdelheid.

Het kapitalisme kan zelfs identiek zijn met de terughoudendheid, of op zijn minst een rationele tempering, van deze irrationele impuls. Maar het kapitalisme is identiek met de terughoudendheid, of op zijn minst een rationele tempering, van deze irrationele impuls. Maar het kapitalisme is identiek met het streven naar winst, en voor altijd hernieuwde winst, door middel van voortdurende, rationele, kapitalistische onderneming.

De impuls tot verwerving, het streven naar winst, van geld, van de grootst mogelijke hoeveelheid geld, heeft op zich niets met het kapitalisme te maken. Deze impuls bestaat en heeft bestaan onder obers, artsen, koetsiers, kunstenaars, prostituees, oneerlijke ambtenaren, soldaten, edelen, kruisvaarders, gokkers en bedelaars.

Politiek is een sterke en langzame saaiheid van harde planken.

Alleen door strikte specialisatie kan de wetenschappelijke werker zich er volledig van bewust worden, voor één keer en misschien nooit meer in zijn leven, dat hij iets heeft bereikt dat zal blijven bestaan. Een echt definitieve en goede prestatie is vandaag altijd een gespecialiseerde daad.

Al het onderzoek in de Cultuurwetenschappen in een tijdperk van specialisatie, zodra het is gericht op een bepaald onderwerp door middel van bepaalde instellingen van problemen en zijn methodologische principes heeft vastgesteld, zal de analyse van de gegevens als een doel op zich beschouwen.

Precisie, snelheid, eenduidigheid, kennis van dossiers, continuïteit, discretie, eenheid, strikte ondergeschiktheid, vermindering van wrijving en van materiële en persoonlijke kosten - deze worden verhoogd tot het optimale punt in de strikt bureaucratische administratie.

Het is waar dat het pad van de menselijke bestemming hem die een deel ervan onderzoekt, alleen maar kan ontzetten. Maar hij zal er goed aan doen zijn kleine persoonlijke commentaar voor zich te houden, zoals men doet bij het zien van de zee of Van majestueuze bergen, tenzij hij weet dat hij geroepen en begaafd is om ze in artistieke of profetische vorm tot uitdrukking te brengen. In de meeste andere gevallen verbergt het omvangrijke gesprek over intuïtie niets anders dan een gebrek aan perspectief ten opzichte van het object, dat hetzelfde oordeel verdient als een vergelijkbaar gebrek aan perspectief ten opzichte van mensen.

specialisten zonder geest, sensualisten zonder hart; deze nietigheid verbeeldt zich een niveau van beschaving te hebben bereikt dat nog nooit eerder was bereikt.

Een overheid is een instelling die een monopolie heeft op het legitiem gebruik van geweld.

[In] het rijk van de wetenschap,... wat we bereikt hebben zal over tien, twintig of vijftig jaar achterhaald zijn. Dat is het lot, dat is de Betekenis van wetenschappelijk werk. ... Elke wetenschappelijke " vervulling "roept nieuwe" vragen " op en schreeuwt om te worden overtroffen en achterhaald. Iedereen die de wetenschap wil dienen, moet zich hieraan neerleggen.

Hoe veel mensen ook klagen over de" bureaucratie", het zou pure illusie zijn om na te denken ... permanente administratieve werkzaamheden kunnen op elk gebied worden verricht, behalve door ambtenaren die in kantoren werken.... De keuze is alleen die tussen bureaucratie en dillettantisme.

Elke wetenschappelijke vervulling roept nieuwe vragen op; het vraagt om overtroffen en verouderd te worden.

Ideeën komen wanneer we ze niet verwachten, en niet wanneer we aan ons bureau zitten te broeden en te zoeken. Maar ideeën zouden zeker niet in ons opkomen als we niet met hartstochtelijke toewijding aan onze bureaus hadden nagedacht en naar antwoorden hadden gezocht.

Sociaal-economische problemen bestaan niet overal waar een economische gebeurtenis een rol als oorzaak of gevolg speelt, want problemen ontstaan alleen wanneer de Betekenis van die factoren problematisch is en alleen nauwkeurig kan worden bepaald door de toepassing van methoden van sociaal - economie.

Het is niet verwonderlijk dat er veel journalisten zijn die menselijke mislukkingen en waardeloze mannen zijn geworden. Het is veeleer verbazingwekkend dat, ondanks dit alles, deze laag zo ' n groot aantal waardevolle en heel oprechte mannen omvat, een feit dat buitenstaanders niet zo gemakkelijk zouden raden.

Alle analyses van de oneindige werkelijkheid die het eindige menselijke verstand kan uitvoeren, berusten op de stilzwijgende veronderstelling dat slechts een eindig deel van deze werkelijkheid het voorwerp van wetenschappelijk onderzoek vormt en dat alleen het 'belangrijk' is in de zin dat het 'waardig is gekend te worden'.

Het vermogen om religieuze virtuozen het 'intellectuele offer' te brengen, is het beslissende kenmerk van de positief religieuze mens. Dat dit zo is, blijkt uit het feit dat ondanks (of beter gezegd als gevolg) van de theologie (die haar onthult) de spanning tussen de waarde-sferen van de "wetenschap" en de sfeer van het "Heilige" onoverbrugbaar is.

Alleen op basis van de veronderstelling van geloof in de geldigheid van waarden is de poging om waardeoordelen te aanvaarden zinvol. Het is echter een kwestie van geloof om de geldigheid van dergelijke waarden te beoordelen .

Binnen de grenzen van de collegezaal bestaat er geen andere deugd dan gewone intellectuele integriteit.

De waarheid is de waarheid.

Een volledig ontwikkeld bureaucratisch mechanisme staat in dezelfde verhouding tot andere vormen als de machine tot de niet-mechanische productie van goederen. Precisie, snelheid, helderheid, documentair vermogen, continuïteit, discretie, eenheid, starre ondergeschiktheid, vermindering van wrijving en materiële en persoonlijke uitgaven zijn uniek voor bureaucratische organisatie.

Max Weber en Vladimir Lenin zeggen in bijna identieke woorden dat met betrekking tot het gebruik van geweld de staat altijd een dictatuur is.

Een hoogontwikkelde beurs kan geen club zijn voor de cultus van de ethiek.

Wanneer er bekende en voldoende oorzaken beschikbaar zijn, is het antiwetenschappelijk om ze weg te gooien ten gunste van een hypothese die nooit kan worden geverifieerd.

Politiek betekent streven naar machtsverdeling of streven naar invloed op de verdeling van macht, hetzij tussen staten, hetzij tussen groepen binnen een staat.

De zogenaamde materialistische opvatting van de geschiedenis, met de ruwe geniale elementen van de vroege vorm die bijvoorbeeld in het Communistisch Manifest verschenen, heerst nog alleen in de hoofden van leken en dilettanten.

De ethiek van overtuiging en de ethiek van verantwoordelijkheid zijn geen tegenstellingen. Ze zijn complementair aan elkaar.

Macht is de kans om je wil op te leggen binnen een sociale context, zelfs wanneer je je verzet en ongeacht de integriteit van die kans.

De carrière van de politiek geeft een gevoel van macht. De kennis van het beïnvloeden van mensen, van het deelnemen aan de macht over hen, en vooral het gevoel van het in de handen houden van een zenuwvezel van historisch belangrijke gebeurtenissen kan de professionele politicus boven de dagelijkse routine verheffen, zelfs wanneer hij in formeel bescheiden posities wordt geplaatst.

Men kan zeggen dat drie uitstekende kwaliteiten bepalend zijn voor de politicus: passie, een gevoel van verantwoordelijkheid en een gevoel van proportie.

Die menselijke groepen die een subjectief geloof koesteren in hun gemeenschappelijke afkomst vanwege overeenkomsten van fysiek type of Van gewoonten of beide, of vanwege herinneringen aan kolonisatie en migratie; dit geloof moet belangrijk zijn voor groepsvorming; bovendien maakt het niet uit of er een objectieve bloedverwantschap bestaat.

Alleen hij heeft de roep om politiek die er zeker van is dat hij niet zal afbrokkelen als de wereld vanuit zijn standpunt te dom of te laag is voor wat hij wil bieden. Alleen hij die tegenover dit alles kan zeggen ondanks alles! heeft de roep om politiek.

De term 'charisma' zal worden toegepast op een bepaalde eigenschap van een individuele persoonlijkheid op grond waarvan hij als buitengewoon wordt beschouwd en wordt behandeld als begiftigd met bovennatuurlijke, bovenmenselijke of op zijn minst specifiek uitzonderlijke krachten of kwaliteiten. Deze zijn niet toegankelijk voor de gewone persoon, maar worden beschouwd als van goddelijke oorsprong of als voorbeeldig, en op basis daarvan wordt het betrokken individu behandeld als een 'leider'.

Want toen het ascetisme vanuit monastieke cellen in het dagelijks leven werd ingevoerd en de wereldse moraal begon te domineren, droeg het bij aan de opbouw van de enorme kosmos van de moderne economische orde. Deze orde is nu gebonden aan de technische en economische voorwaarden van de machineproductie die vandaag de dag het leven bepalen van alle individuen die in dit mechanisme worden geboren, niet alleen van degenen die rechtstreeks betrokken zijn bij de economische verwerving, met onweerstaanbare kracht. Misschien zal het hen zo bepalen tot de laatste ton gefossiliseerde steenkool is verbrand.

Men leeft voor de politiek of men leeft van de politiek.

De natie is belast met de zware vloek op degenen die daarna komen. De generatie voor ons werd geïnspireerd door een activisme en een naïef enthousiasme, dat we niet opnieuw kunnen aanwakkeren, omdat we taken van een ander soort aanpakken dan die waarmee onze vaders werden geconfronteerd.

Men kan niet ongestraft proberen deze taak volledig over te dragen aan mechanische assistenten als men iets wil bedenken, ook al is het eindresultaat vaak inderdaad klein.

De primaire taak van een nuttige leraar is om zijn studenten te leren 'ongemakkelijke' feiten te herkennen - ik bedoel feiten die ongemakkelijk zijn voor hun partijmeningen.