Jurgen Habermas beroemde citaten

Vanuit moreel oogpunt is er geen excuus voor terroristische daden, ongeacht het motief of de situatie waaronder ze worden uitgevoerd.

Het wereldwijde terrorisme is extreem, zowel in zijn gebrek aan realistische doelen als in zijn cynische uitbuiting van de kwetsbaarheid van complexe systemen.

Elke moord is er één te veel.

De burgerlijke publieke sfeer kan in de eerste plaats worden opgevat als de sfeer van de particuliere mensen die als een publiek samenkomen; zij eisten al snel de publieke sfeer die van bovenaf werd gereguleerd tegen de publieke autoriteiten zelf op, om hen te betrekken bij een debat over de algemene regels die de betrekkingen regelen in de fundamenteel geprivatiseerde maar publiekelijk relevante sfeer van warenruil en Sociale Arbeid.

Het verschil tussen politieke terreur en gewone misdaad wordt duidelijk tijdens de verandering van regimes, waarin voormalige terroristen gerespecteerde vertegenwoordigers van hun land worden.

Manhattan... hoofdstad van de 20e eeuw, een stad die me al meer dan drie decennia fascineert.

De staat dreigt in diskrediet te raken vanwege het bewijs van zijn ontoereikende middelen.

Misschien zou 11 September de eerste historische wereldgebeurtenis in de strikte zin kunnen worden genoemd: de impact, de explosie, de langzame ineenstorting - een gruwelijke realiteit vond letterlijk plaats voor een wereldwijd publiek.

De avant-garde ziet zichzelf als een invasie van Onbekend gebied, die zich blootstelt aan de gevaren van plotselinge, schokkende ontmoetingen, en een nog onbezette toekomst verovert ... De avant-garde moet een richting vinden in een landschap waarin niemand zich nog lijkt te hebben gewaagd.

De scenario ' s van biologische of chemische oorlogvoering die de Amerikaanse media in de maanden na 11 September gedetailleerd hebben beschreven, verraden alleen het onvermogen van de regering om de omvang van het gevaar te bepalen.

Je weet nooit echt wie je vijand is.

Subjecten die elkaar wederzijds als zodanig erkennen, moeten elkaar als identiek beschouwen, voor zover zij beiden de positie van subject innemen; zij moeten zichzelf en de ander te allen tijde onder dezelfde categorie plaatsen. Tegelijkertijd vereist de relatie van wederkerigheid van erkenning de niet-identiteit van het ene en het andere, beide moeten ook hun absolute verschil behouden, want subject zijn impliceert de claim van individuatie.

Het gebruik van de woorden "publiek" en "publieke sfeer" verraadt een veelheid van gelijktijdige betekenissen. Hun oorsprong gaat terug tot verschillende historische fasen en, wanneer ze synchroon worden toegepast op de omstandigheden van een industriële burgerlijke samenleving die is gevormd als een sociale welvaartsstaat, smelten ze samen tot een vertroebeld amalgaam. Toch lijken juist de omstandigheden die de overgeërfde taal ongepast maken, deze woorden te vereisen, hoe verwarrend hun gebruik ook is.

De positie van de filosofie ten opzichte van de wetenschap, die ooit met de naam "kennistheorie" kon worden aangeduid, is ondermijnd door de beweging van het filosofische denken zelf. De filosofie werd door de filosofie van deze positie verdreven.

De interpretatie van een geval wordt alleen bevestigd door de succesvolle voortzetting van een zelfvormend proces , dat wil zeggen door de voltooiing van zelfreflectie , en niet op een onmiskenbare manier door wat de patiënt zegt of hoe hij zich gedraagt

[Kritische sociale wetenschap probeert] te bepalen wanneer theoretische uitspraken invariante regelmatigheden van sociale actie als zodanig begrijpen en wanneer ze ideologisch bevroren afhankelijkheidsrelaties uitdrukken die in principe kunnen worden getransformeerd.

Als medium voor het bereiken van begrip dienen spraakhandelingen: a) om interpersoonlijke relaties tot stand te brengen en te vernieuwen, waarbij de spreker een relatie opneemt met iets in de wereld van legitieme sociale ordes; b) om toestanden en gebeurtenissen weer te geven, waarbij de spreker een relatie opneemt met iets in de wereld van bestaande toestanden; C) om ervaringen te manifesteren, dat wil zeggen om zichzelf te vertegenwoordigen - waarbij de spreker een relatie opneemt met iets in de subjectieve wereld waartoe hij bevoorrechte toegang heeft.

De taak van de universele pragmatiek is het identificeren en reconstrueren van Universele voorwaarden voor mogelijk wederzijds begrip.

Ik zal de stelling ontwikkelen dat iedereen die communicatief handelt, bij het uitvoeren van een spraakdaad universele validiteitsclaims moet indienen en veronderstellen dat ze kunnen worden gerechtvaardigd.

Bereiken en begrijpen is het proces van het tot stand brengen van een overeenkomst op de veronderstelde basis van validiteitsclaims die wederzijds worden erkend.

In plaats van de internationale politieactie die we tijdens de oorlog in Kosovo hadden gehoopt, zijn er weer oorlogen-gevoerd met state-of-the-art technologie, maar nog steeds in de oude stijl

Ik kan me geen context voorstellen die op een dag, op een of andere manier, de monsterlijke misdaad van 11 September tot een begrijpelijke of begrijpelijke politieke daad zou maken.

Het huidige islamitische fundamentalisme is ook een dekmantel voor politieke motieven. We mogen de politieke motieven die we tegenkomen in vormen van religieus fanatisme niet over het hoofd zien

Historisch gezien valt terrorisme in een andere categorie dan misdaden die een strafrechter betreffen.

De onzekerheid van het gevaar behoort tot de essentie van terrorisme.

Positivisme staat of valt met het principe van sciëntisme, dat wil zeggen dat de Betekenis van kennis wordt gedefinieerd door wat de wetenschappen doen en dus adequaat kan worden verklaard door de methodologische analyse van wetenschappelijke procedures.

Ik beschouw de beslissing van Bush om op te roepen tot een oorlog tegen het terrorisme als een ernstige fout. Hij verheft deze criminelen tot de status van oorlogsvijanden, en men kan geen oorlog voeren tegen een netwerk als de term oorlog een bepaalde betekenis wil behouden.

Misschien zullen op een later moment belangrijke ontwikkelingen terug te voeren zijn tot 11 September. Maar voor nu weten we niet welke van de vele scenario ' s in de toekomst daadwerkelijk zal gelden.

Teleurstelling over nationalistische autoritaire regimes kan hebben bijgedragen aan het feit dat religie vandaag de dag een nieuwe en subjectief overtuigendere taal biedt voor oude politieke oriëntaties.

Aangezien onze complexe samenlevingen zeer gevoelig zijn voor storingen en ongevallen, bieden ze zeker ideale mogelijkheden voor een onmiddellijke verstoring van normale activiteiten.

De slimme, zij het fragiele, coalitie tegen terrorisme die door de Amerikaanse regering is samengebracht, zou de overgang van klassiek internationaal recht naar een kosmopolitische orde kunnen bevorderen.

Als de terreuraanslag van 11 September een caesura in de wereldgeschiedenis zou moeten vormen, moet het in staat zijn om vergelijking te maken met andere gebeurtenissen van wereldhistorische impact.

De ellende in het door oorlog verscheurde Afghanistan doet denken aan beelden uit de Dertigjarige Oorlog

Sommigen van hen die in de heilige oorlog werden betrokken, waren slechts enkele jaren eerder seculiere nationalisten geweest. Als men naar de biografieën van deze mensen kijkt, worden opmerkelijke continuïteit onthuld.

Ik neem als uitgangspunt het fundamentele onderscheid tussen werk en interactie

Partizanen vechten op bekend gebied met verklaarde politieke doelstellingen om de macht te veroveren. Dit is wat hen onderscheidt van terroristen

Een bedreigde natie kan alleen via administratieve kanalen reageren op onzekere gevaren, op de echt gênante situatie van misschien overdreven reageren.

De enige kennis die werkelijk actie kan oriënteren, is kennis die zich bevrijdt van louter menselijke belangen en gebaseerd is op ideeën, met andere woorden kennis die een theoretische houding heeft aangenomen.

Osama bin Laden, de persoon, heeft waarschijnlijk de functie van een stand-in. Vergelijk de nieuwe terroristen met partizanen of conventionele terroristen in Israël. Deze mensen vechten vaak op een gedecentraliseerde manier in kleine, autonome eenheden.

Sinds de interventie in Afghanistan begonnen we plotseling op te merken dat we ons in politieke discussies alleen onder Europeanen of Israëli ' s bevonden.

Wetenschap kan alleen epistemologisch worden begrepen, wat betekent als één categorie van mogelijke kennis, zolang kennis niet overvloedig wordt gelijkgesteld met de absolute kennis van een grote filosofie of blindelings met wetenschappelijk zelfbegrip van de werkelijke zaak van onderzoek.

Hoewel objectief gezien hogere eisen aan deze autoriteit worden gesteld, functioneert zij minder als een publieke opinie die een rationele basis geeft aan de uitoefening van politiek en sociaal gezag, hoe meer zij wordt gegenereerd voor het doel van een abstracte stemming die neerkomt op niet meer dan een acclamatiehandeling binnen een publieke sfeer die tijdelijk is vervaardigd voor show of manipulatie.

Alle betrokkenen kunnen de gevolgen en de bijwerkingen aanvaarden die de algemene naleving van [de norm] kan verwachten voor de bevrediging van ieders belangen, en de gevolgen worden geprefereerd boven die van bekende alternatieve mogelijkheden voor regulering.

Technisch gezien,aangezien onze complexe samenlevingen zeer gevoelig zijn voor storingen en ongevallen, bieden ze zeker ideale mogelijkheden voor een onmiddellijke verstoring van normale activiteiten. Deze verstoringen kunnen, met minimale kosten, aanzienlijk destructieve gevolgen hebben. Het wereldwijde terrorisme is extreem, zowel in zijn gebrek aan realistische doelen als in zijn cynische uitbuiting van de kwetsbaarheid van complexe systemen.

Normen die in de vorm van een wet verschijnen, geven actoren het recht hun rechten of vrijheden uit te oefenen. Men kan echter niet bepalen welke van deze wetten legitiem zijn door simpelweg naar de vorm van individuele rechten te kijken. Alleen door het discoursbeginsel in te voeren, kan men aantonen dat iedereen recht heeft op de grootst mogelijke mate van gelijke vrijheden die wederzijds verenigbaar zijn.

Ik zou in feite meer vertrouwen hebben in de uitkomst van een democratisch besluit als er een minderheid was die tegen stemde, dan als het unaniem was... De sociale psychologie heeft de kracht van dit bandwagon-effect ruimschoots aangetoond.

De spreker moet een begrijpelijke [verstandlich] uitdrukking kiezen, zodat spreker en luisteraar elkaar kunnen begrijpen.

Wat nieuw was, was de symbolische kracht van de getroffen doelen. De aanvallers veroorzaakten niet alleen fysiek de instorting van de hoogste gebouwen in Manhattan; ze vernietigden ook een icoon in de huishoudelijke beelden van de Amerikaanse natie.

Na 11 September hebben de Europese regeringen volledig gefaald. Zij zijn niet in staat om verder te kijken dan hun eigen nationale belangen.