Richard Rorty beroemde citaten

Probeer altijd uit te blinken, maar alleen in het weekend.

Klachten over de sociale onverantwoordelijkheid van de intellectueel hebben meestal betrekking op de neiging van de intellectueel om zichzelf te marginaliseren, om uit de ene gemeenschap te verhuizen door zich innerlijk te identificeren met een andere gemeenschap, bijvoorbeeld een ander land of een historische periode. ... Het is niet duidelijk of degenen die zich aldus marginaliseren, kunnen worden bekritiseerd voor sociale onverantwoordelijkheid. Men kan niet onverantwoordelijk zijn tegenover een gemeenschap waarvan men zichzelf niet als lid beschouwt. Anders zouden weggelopen slaven en tunnelbouwers onder de Berlijnse Muur onverantwoordelijk zijn.

Waarheid is waar je tijdgenoten je mee weg laten komen.

Er is niets diep in ons, behalve wat we er zelf in hebben gestopt.

Wat telt als rationele argumentatie is even historisch bepaald en even contextafhankelijk, als wat telt als goed Frans.

De belangrijkste vooruitgang die het westen tot nu toe heeft geboekt, is de ontwikkeling van een secularistische morele traditie.

Filosofen krijgen alleen aandacht als ze iets sinisters lijken te doen-de jeugd corrumperen, de fundamenten van de beschaving ondermijnen, spotten met alles wat ons dierbaar is. De rest van de tijd gaat iedereen ervan uit dat ze ergens in de kelder hard aan het werk zijn, om die fundamenten in goede staat te houden. Het kan niemand veel schelen welk merk intellectuele duct tape wordt gebruikt.

Academische disciplines zijn onderhevig aan aanvallen van "kennis"- een gemoedstoestand en ziel die huiveringen van ontzag voorkomt en iemand immuun maakt voor enthousiasme.

Op mijn twaalfde wist ik dat het doel van mens zijn was om je leven te besteden aan het bestrijden van sociaal onrecht.

Een talent om anders te spreken, in plaats van goed te discussiëren, is het belangrijkste instrument van culturele verandering,

Waarheid is gewoon een compliment dat wordt gegeven aan straffen waarvan wordt gezien dat ze hun weg betalen.

Mijn gevoel voor het heilige is verbonden met de hoop dat op een dag mijn verre nakomelingen zullen leven in een wereldwijde beschaving waarin liefde vrijwel de enige wet is.

Nationale trots is voor landen wat zelfrespect is voor individuen: een noodzakelijke voorwaarde voor zelfverbetering.

Waarheidsgetrouwheid onder ede is nu een kwestie van onze burgerlijke religie, onze relatie tot onze medeburgers in plaats van onze relatie tot een niet-menselijke macht.

Tegenwoordig is zeggen dat we slimme dieren zijn niet iets filosofisch en pessimistisch, maar iets politiek en hoopvols - namelijk, als we kunnen samenwerken, kunnen we onszelf maken tot wat we slim en moedig genoeg zijn om ons voor te stellen dat we worden. Dit is om Kant ' s vraag "Wat is de mens?"en om de vraag te vervangen "wat voor wereld kunnen we voorbereiden voor onze achterkleinkinderen?

Als het lichaam makkelijker te begrijpen was geweest, had niemand gedacht dat we een geest hadden.

Welnu, wat er zou moeten zijn is een Internationale Arbeidsorganisatie, een confederatie van Vakbonden van alle landen die spreken voor de arbeiders die met elkaar concurreren, en praten over het verschil in loonniveaus tussen bijvoorbeeld Europa en Indonesië.

We zijn gelijkwaardige bewoners van een paradijs van individuen waarin iedereen het recht heeft begrepen te worden.

Het gebruikelijke beeld van Socrates is van een lelijke kleine plebejer die een knappe jonge edelman inspireerde om lange dialogen over grote onderwerpen te schrijven.

Ik denk aan een intellectueel als gewoon boekenachtig, geïnteresseerd in geschiedenisboeken, utopische ideeën, dat soort dingen.

Ik denk dat een goed links een partij is die altijd aan de toekomst denkt en zich niet veel bekommert om onze zonden uit het verleden.

Ik denk dat je een Links kunt hebben dat niet cultureel conservatief is en praat over lunch-bucket kwesties.

Om te zeggen dat de waarheid er niet is, is gewoon om te zeggen dat waar er geen zinnen zijn, er geen waarheid is, dat zinnen elementen zijn van menselijke talen, en dat talen menselijke creaties zijn. De suggestie dat de waarheid Er is is een erfenis van een tijdperk waarin de wereld werd gezien als de schepping van een wezen dat een eigen taal had.

Er zijn geloofsbrieven voor toelating tot onze democratische samenleving...]. Je moet opgeleid zijn om deel te nemen aan ons gesprek, dus we gaan gewoon door met proberen je in diskrediet te brengen in de ogen van je kinderen, proberen je fundamentalistische religieuze gemeenschap van waardigheid te ontdoen, proberen je opvattingen dom te laten lijken in plaats van bespreekbaar. We zijn niet zo inclusivistisch om intolerantie zoals die van jou te tolereren.

De wereld spreekt niet. Alleen wij doen dat. De wereld kan, als we onszelf eenmaal met een taal hebben geprogrammeerd, ervoor zorgen dat we overtuigingen vasthouden. Maar het kan ons geen taal voorstellen om te spreken. Alleen andere mensen kunnen dat.

Vrijheid is de erkenning van contingentie.

Ik wou nu dat ik iets meer van mijn leven met vers had doorgebracht. Dit is niet omdat ik bang ben waarheden te hebben gemist die niet in staat zijn om in proza te worden uitgedrukt. Er zijn geen dergelijke waarheden; er is niets over de dood dat Swinburne en Landor wisten maar Epicurus en Heidegger niet begrepen. Het is eerder omdat ik vollediger zou hebben geleefd als ik in staat was geweest om meer oude borstknopen af te rammelen, net zoals ik zou hebben gedaan als ik meer goede vrienden had gemaakt.

Het verschil tussen mensen en ideeën is... alleen oppervlakkig.

Wat voor soort wereld kunnen we voorbereiden voor onze achterkleinkinderen?

Filosofie maakt vooruitgang niet door strenger te worden, maar door meer verbeeldingskracht te krijgen.

Het idee van het waarlijk menselijke afwijzen betekent afwijzen van de poging om het zelf te vergoddelijken als een vervanging voor een vergoddelijkte wereld.

Mijn belangrijkste motief is de overtuiging dat we nog steeds bewonderenswaardige zin van ons leven kunnen maken, zelfs als we ophouden te hebben... een ambitie van transcendentie.

Als ik weddenschappen zou moeten plaatsen, zou mijn weddenschap zijn dat alles naar de hel gaat, maar, weet je, wat hebben we anders dan hoop?

De wereld is daarbuiten, maar beschrijvingen van de wereld zijn dat niet.

Ruimdenkendheid moet niet worden bevorderd omdat, zoals de Schrift leert, de waarheid groot is en zal zegevieren, noch omdat, zoals Milton suggereert, de waarheid altijd zal winnen in een vrije en open ontmoeting. Het moet worden bevorderd omwille van zichzelf.

Ik illustreer het met een citaat van de atheïstische filosoof Richard Rorty, die onlangs is overleden en, vermoed ik, nu een lang gesprek heeft met zijn maker. Rorty betoogde dat seculiere professoren dingen zo moeten regelen dat studenten die als onverdraagzame, homofobe religieuze fundamentalisten binnenkomen, de universiteit zullen verlaten met opvattingen die meer op de onze lijken.

Zolang we proberen te projecteren van het relatieve en geconditioneerde naar het absolute en onvoorwaardelijke, zullen we de slinger tussen dogmatisme en scepticisme laten schommelen. De enige manier om deze steeds vermoeiender wordende slinger te stoppen is door onze opvatting te veranderen van waar filosofie goed voor is. Maar dat is niet iets wat bereikt zal worden door een paar nette argumenten. Het zal worden bereikt, als het ooit is, door een lang, langzaam proces van culturele verandering - dat wil zeggen, van verandering in het gezond verstand, veranderingen in de intuïties die beschikbaar zijn om door filosofische argumenten te worden opgepompt.