Jean Baudrillard beroemde citaten

We leven in een wereld waarin er steeds meer informatie is en steeds minder betekenis.

Verleiding is altijd meer uniek en subliem dan seks en het vraagt de hogere prijs.

Glimlach en anderen zullen terug glimlachen. Glimlach om te laten zien hoe transparant, hoe openhartig je bent. Lach als je niets te zeggen hebt. Verberg vooral niet het feit dat je niets te zeggen hebt, noch je totale onverschilligheid voor anderen. Laat deze leegte, deze diepe onverschilligheid spontaan schijnen in je glimlach.

Er is geen afrodisiacum zoals onschuld.

Er is niets grappigs aan Halloween. Dit sarcastische festival weerspiegelt eerder een helse eis van kinderen om wraak te nemen op de volwassen wereld.

Iemand liefhebben is hem isoleren van de wereld, elk spoor van hem wegvagen, hem van zijn schaduw beroven, hem in een moorddadige toekomst slepen. Het is om rond de ander te cirkelen als een dode ster en hem te absorberen in een zwart licht.

Wat is een samenleving zonder heldhaftige dimensie?

Wat je moet doen is de fictie van Amerika binnengaan, Amerika binnengaan als fictie. Het is inderdaad op deze fictieve basis dat het de wereld domineert.

Santa Barbara is een paradijs; Disneyland is een paradijs; de VS is een paradijs. Het paradijs is gewoon het paradijs. Hoe treurig, eentonig en oppervlakkig het ook mag zijn, het is het paradijs. Er is geen andere.

De grote persoon is zijn tijd vooruit, de slimme maken er iets van, en de domkop zet zich er tegen in.

Het geheim van de theorie is dat de waarheid niet bestaat.

Overal probeert men betekenis te produceren, de wereld te laten betekenen, zichtbaar te maken. We lopen echter niet het gevaar betekenis te missen; integendeel, we zijn vol van betekenis en het doodt ons.

Het is altijd hetzelfde: als je eenmaal bevrijd bent, ben je gedwongen om te vragen wie je bent.

Als alles perfect is, is taal nutteloos. Dit geldt voor dieren. Als dieren niet praten, is dat omdat alles perfect voor hen is. Als ze op een dag beginnen te spreken, zal dat zijn omdat de wereld een bepaald soort perfectie heeft verloren.

Verzet je nooit tegen een zin die je leuk vindt, waarin de taal haar eigen plezier beleeft en waarin je, nadat je haar zo lang hebt misbruikt, verbijsterd bent door haar onschuld.

Kunst sterft niet omdat er geen kunst meer is. Het sterft omdat er te veel is.

Droeviger dan armoede, droeviger dan een bedelaar is de man die alleen in het openbaar eet. Niets is meer in tegenspraak met de wetten van mens of dier, want dieren doen elkaar altijd de eer om elkaars voedsel te delen of te betwisten.

Een van de primaire situaties van het leven; het spel van verstoppertje. Oh, de heerlijke sensatie van het verstoppen terwijl de anderen je komen zoeken, de heerlijke angst om ontdekt te worden, maar wat een paniek als, na een lange zoektocht, de anderen je verlaten! Je moet je niet goed verstoppen. Je moet niet zo goed zijn in het spel. De speler mag nooit groter zijn dan het spel zelf.

De skylines verlicht in het holst van de nacht, de air-conditioning systemen koelen lege hotels in de woestijn en kunstlicht in het midden van de dag hebben allemaal iets zowel dement en bewonderenswaardig over hen. De hersenloze luxe van een rijke beschaving, en toch van een beschaving misschien net zo bang om de lichten uit te zien gaan als de jager in zijn primitieve nacht.

Er is alleen een politicus nodig die gelooft in wat hij zegt voor de anderen om te stoppen met hem te geloven.

Elke vrouw is als een tijdzone. Ze is een nachtelijk fragment van je reis. Ze brengt je onvermoeibaar dichter bij de volgende nacht.

Net als dromen zijn statistieken een vorm van wensvervulling.

Freud dacht dat hij de pest naar de VS bracht, maar de VS heeft zich zegevierend verzet tegen de psychoanalytische vorst door echt diepvriezen, door mentale en seksuele koeling. Ze hebben de zwarte magie van het onbewuste tegengegaan met de witte magie van "je eigen ding doen", airconditioning, sterilisatie, mentale frigiditeit en de koude media van informatie.

De ziekelijke culturele pathos waaraan heel Frankrijk zich overgeeft, dat Fetisjisme van het culturele erfgoed.

Amerikanen hebben misschien geen identiteit, maar ze hebben wel prachtige tanden.

Autorijden is een spectaculaire vorm van amnesie. Alles moet worden ontdekt, alles moet worden uitgewist.

Je bent modern geboren, je wordt het niet.

Televisie kent geen nacht. Het is een eeuwigdurende dag. TV belichaamt onze angst voor het donker, voor de nacht, voor de andere kant van de dingen.

Het voorspellen van een catastrofe is ongelooflijk banaal. De meer originele zet is om aan te nemen dat het al is gebeurd.

Een sociosfeer van contact, controle, overreding en ontmoediging, van tentoonstellingen van remmingen in massieve of homeopathische doses... dit is obsceniteit. Alle structuren zijn binnenstebuiten gekeerd en tentoongesteld, alle bewerkingen zichtbaar gemaakt. In Amerika gaat dit helemaal van het verbijsterende netwerk van luchttelefoon en elektrische wiresto de concrete vermenigvuldiging van alle lichaamsfuncties in het huis, de litanie van ingrediënten op het kleinste blikje voedsel, de tentoonstelling van inkomen of IQ.

Er is geen menselijke reden om hier te zijn, behalve de pure extase van samen te zijn.