Mary Oliver beroemde citaten

Wie je ook bent, hoe eenzaam je ook bent, de wereld biedt zichzelf aan aan je verbeelding...

We hebben allemaal een hongerig hart, en een van de dingen waar we naar hongeren is geluk.

Iemand van wie ik hield gaf me ooit een doos vol duisternis. Het kostte me jaren om te begrijpen dat dit ook een geschenk was.

Ik heb altijd gedichten willen schrijven en niets anders.

Vertel me, wat ben je van plan te doen met je ene wilde en kostbare leven?

Er waren tijden door de jaren heen dat het leven niet gemakkelijk was, maar als je een paar uur per dag werkt en je hebt een goed boek om te lezen, en je kunt naar buiten gaan naar het strand en graven voor mosselen, Dan ben je oké.

Je moet nooit stoppen met grillig zijn. En je mag nooit iemand anders de verantwoordelijkheid voor je leven geven.

Je moet in de wereld zijn om te begrijpen waar het spirituele over gaat, en je moet spiritueel zijn om echt te kunnen accepteren waar de wereld over gaat.

Wandelen werkt voor mij. Ik betreed een arena die noch bewust noch onbewust is.

Ik wil moediger en eerlijker zijn over mijn leven. Als je seksueel misbruikt wordt, is er veel schade.

Door de vreugde van de hond wordt de onze groter. Het is geen klein geschenk. Het is niet de minste reden waarom we de hond van ons eigen leven moeten eren en liefhebben, en de hond in de straat, en alle honden die nog niet geboren zijn. Hoe zou de wereld zijn zonder muziek of rivieren of het groene en zachte gras? Hoe zou de wereld zijn zonder honden?

Houd wat ruimte in je hart voor het onvoorstelbare.

Door de vreugde van de hond wordt de onze groter. Het is geen klein geschenk.

Ik heb een kleine hond die graag met me slaapt. Hij klimt op mijn lichaam en steekt zijn gezicht in mijn nek. Hij is zoeter dan zeep. Hij is mooier dan een diamanten halsketting, die niet eens kan blaffen...

En daar gaat het nu juist om... hoe de wereld, vochtig en mooi, ieder van ons oproept om een nieuw en serieus antwoord te geven. Dat is de grote vraag, degene die de wereld elke ochtend aan je stelt. "Hier ben je, levend. Wilt u een opmerking maken?

Er viel sneeuw, zo veel als sterren die de dakbomen vulden dat men zich gemakkelijk kon voorstellen dat de reden van zijn bestaan niets meer was dan de schoonheid.

Waarom ik vroeg wakker word Hallo, zon in mijn gezicht. Hallo, u die de morgen gemaakt en verspreid over de velden en in de gezichten van de tulpen en de knikkende ochtend heerlijkheden, en in de ramen van, zelfs, de ellendige en de crotchety-beste prediker die ooit was, lieve ster, die toevallig zijn waar je bent in het universum om ons te houden van de eeuwige duisternis, om ons te verlichten met warme aanraking, om ons te houden in de grote handen van het licht-Goedemorgen, Goedemorgen, Goedemorgen. Kijk nu hoe ik de dag begin in geluk, in vriendelijkheid.

Luister ... adem je een beetje en noem je het een leven?

Elke dag loop ik de wereld in / om verblind te worden, dan om te reflecteren.

het is een serieuze zaak om te leven op deze frisse ochtend in deze gebroken wereld.

Ik geloof in vriendelijkheid. Ook in onheil. Ook in het zingen, vooral wanneer zingen niet noodzakelijk voorgeschreven is.

Als je plotseling en onverwacht vreugde voelt, aarzel dan niet. Geef toe.

misschien is de dood tenslotte geen duisternis, maar zoveel licht dat zich om ons heen wikkelt--

...Soms droom ik dat alles in de wereld hier is, in mijn kamer, in een grote kast, genaamd en ordelijk, en ik ben hier ook, voor het, nauwelijks in staat om te zien voor de flits en de helderheid - en soms ben ik die gekke persoon klappen in mijn handen en zingen; en soms ben ik die rustige persoon op mijn knieën.

Ik maak geen onderscheid tussen werk en spel.

Ritme is een van de krachtigste genoegens, en als we een aangenaam ritme voelen, hopen we dat het zal doorgaan. Als dat gebeurt, wordt het zoeter.

Instructies om een leven te leiden. Letten. Wees verbaasd. Vertel erover.

Vreugde is niet gemaakt om een kruimel te zijn. (Aarzel niet)

Muziek: wat zoveel zinnen willen zijn.

Mijn werk is de wereld. Hier de zonnebloemen, daar de kolibrie-gelijke zoekers naar zoetheid. Hier de verkwikkende gist; daar de blauwe pruimen...

Je wilt hardop huilen om je fouten. Maar om de waarheid te vertellen heeft de wereld niet meer van dat geluid nodig.

Het is precies het gedicht dat ik wilde schrijven.

Ik wil opnieuw aan gevaarlijke en nobele dingen denken. Ik wil licht en vrolijk zijn. Ik wil onwaarschijnlijk en mooi zijn en nergens bang voor zijn alsof ik vleugels heb.

Om in deze wereld te leven, moet je in staat zijn om drie dingen te doen: liefhebben wat sterfelijk is; het tegen je botten houden wetende dat je eigen leven ervan afhangt; en, wanneer de tijd komt om het los te laten, het los te laten.

Elk woord is een boodschapper. Sommigen hebben vleugels, sommigen zijn gevuld met vuur, anderen zijn gevuld met dood.

Ik dacht dat de aarde me herinnerde, ze nam me terug zo teder, het rangschikken van haar donkere rokken, haar zakken vol korstmossen en zaden. Ik sliep als nooit tevoren, een steen op de rivierbedding, niets tussen mij en het witte vuur van de sterren dan mijn gedachten, en ze zweefden licht als motten tussen de takken van de volmaakte bomen. De hele nacht hoorde ik de kleine koninkrijken om me heen ademen, de insecten en de vogels die hun werk doen in de duisternis. De hele nacht stond ik op en viel, als in het water, worstelend met een stralende ondergang. Tegen de ochtend was ik minstens een dozijn keer verdwenen in iets beters.

Hallo, zon in mijn gezicht. Hallo u die de ochtend gemaakt en verspreid over de velden...Kijk nu hoe ik de dag begin in geluk, in vriendelijkheid.

Hou je van deze wereld? Koester je je nederige en zijdeachtige leven? Aanbid je het groene gras, met zijn verschrikking eronder?

De droom van mijn leven is om bij een langzame rivier te gaan liggen en naar het licht in de bomen te staren-om iets te leren door niets te zijn

De rivier zei: Stel je alles voor wat je je kunt voorstellen, ga dan door.

Als je plotseling en onverwacht vreugde voelt, aarzel dan niet. Geef toe. Er zijn tal van levens en hele steden verwoest of op het punt om te worden. We zijn niet wijs en niet vaak vriendelijk. En veel kan nooit worden verlost. Stilleven heeft nog een mogelijkheid. Misschien is dit zijn manier van terugvechten, dat er soms iets beter gebeurde dan alle rijkdom of macht in de wereld. Het kan van alles zijn, maar zeer waarschijnlijk merk je het op het moment dat de liefde begint. Hoe dan ook, dat is vaak het geval. Hoe dan ook, wat het ook is, wees niet bang voor zijn overvloed. Vreugde is niet gemaakt om een kruimel te zijn.

Een hond kan je nooit vertellen wat ze weet van de geuren van de wereld, maar je weet, als je naar haar kijkt, dat je bijna niets weet.

Je hoeft alleen maar het zachte dier van je lichaam te laten houden van wat het liefheeft.

Vertel me over wanhoop, de jouwe, en Ik zal je de mijne vertellen

En wie zal er om je geven, wie zal je berispen als je afdwaalt van waar je ook bent, om je ziel te zoeken?

En om eerlijk te zijn wil ik de polsen van luiheid niet loslaten, Ik wil mijn leven niet verkopen voor geld, Ik wil zelfs niet uit de regen komen.

En Ik wil niet meer nuttig zijn, volgzaam zijn, kinderen van het veld naar de tekst van beleefdheid leiden, hen leren dat ze (niet) beter zijn dan het gras.

Wat me als kind boeide, was het zelf lezen van de gedichten en het besef dat er een wereld was zonder materiële substantie die niettemin net zo levend was als elke andere.

Sunrise Wat is de naam van de diepe adem die ik voor ons allemaal zou overnemen? Noem het wat je wilt, het is geluk, het is een andere manier om het vuur binnen te gaan.

Ik geloof in vriendelijkheid. Ook in onheil.