William Carlos Williams beroemde citaten

Het gewicht van de liefde heeft me opgedreven tot mijn hoofd tegen de hemel klopt.

Mijn eerste gedicht was a bolt from the blue-het brak een betovering van desillusie en suïcidale wanhoop. â € / het vulde me met ziel bevredigende vreugde

Het is moeilijk om het nieuws uit gedichten te krijgen, maar toch sterven mensen elke dag ellendig door gebrek aan wat er te vinden is.

Mijn oppervlak ben ik zelf. Om te getuigen, is de jeugd begraven. Wortels? Iedereen heeft wortels.

De afdaling wenkt zoals de beklimming wenkte

Het betere werk dat mannen doen, wordt altijd gedaan onder stress en tegen grote persoonlijke kosten.

Ik denk dat al het schrijven een ziekte is. Je kunt het niet stoppen.

We zitten en praten rustig, met lange stiltes, en ik ben me bewust van de stroom die geen taal heeft, die stroomt onder de Stille hemel van je ogen, die geen spraak heeft.

De pure producten van America go crazy

In de zomer zingt het lied zichzelf.

Het is aan de rand van een bloemblaadje dat liefde wacht.

Het is bijna onmogelijk om te zeggen wat men in feite gelooft, omdat het bijna onmogelijk is om een geloof te houden en het tegelijkertijd te definiëren.

Zoals de vleugels van vogels de vaste lucht slaan zonder welke niemand kan vliegen, zo bevestigen woorden die door de verbeelding worden bevrijd de werkelijkheid door hun vlucht.

Een gedicht is een machine gemaakt van woorden.

De kunst van het gedicht is tegenwoordig iets instabiels; maar de constructie van het gedicht moet tenminste zinvol zijn; je moet weten waar je aan toe bent. Veel vragen zijn nog niet beantwoord. Onze dichters kunnen het mis hebben; maar wat kan iemand van ons met zijn talent anders doen dan proberen zijn visie te ontwikkelen, zodat we door frequente mislukkingen beter kunnen leren wat we in het verleden hebben gemist.

Eén ding ben ik er steeds meer van overtuigd dat het waar is, en dat is dit: de enige manier om echt gelukkig te zijn, is om anderen gelukkig te maken. Als je dat beseft en er gebruik van maakt, is alles perfect gemaakt.

Het is niet wat je zegt dat telt, maar de manier waarop je het zegt; Daar ligt het geheim van de eeuwen.

Ik probeerde een vogel in een kooi te stoppen. O dwaas die ik ben! Want de vogel was de waarheid. Zing Vrolijk, waarheid: Ik probeerde de waarheid in een kooi te stoppen!

Er is niets begin noch einde aan de verbeelding, maar het verheugt zich in zijn eigen seizoenen en keert de gebruikelijke volgorde naar believen om.

Niets zweept mijn bloed als vers.

Dissonantie / (als je geïnteresseerd bent) / leidt tot ontdekking.

De tijd is een storm waarin we allemaal verloren zijn.

Hoewel de verbeelding de prikkel van wroeging niet kan wegvagen, kan zij de geest instrueren in het juiste gebruik ervan.

Het is niet eerlijk om oud te zijn, om een bruine trui aan te trekken.

Ouderdom is een vlucht van kleine, fluitende vogels die kale bomen boven een sneeuwglazuur scheren.

De pure producten van Amerika worden gek-bergmensen uit Kentucky of het geribbelde noordelijke uiteinde van Jersey met zijn geïsoleerde meren en valleien, zijn doofstommen, dieven.

De geschiedenis moet open blijven, het is de hele mensheid.

we verloren op dat moment, ademloos om getuigen te zijn, alsof we onszelf verfrist stonden tussen de stralende fauna van dat vuur.

Als het geen plezier is, is het geen gedicht.

De zaak van de liefde is wreedheid die we, door onze wil, transformeren om samen te leven.

Poe geeft voor het eerst in Amerika het gevoel dat literatuur serieus is, geen kwestie van beleefdheid maar van waarheid.

O vorst gebeten bloesems, die uw vleugels ontvouwen uit de jaloerse zwarte takken. Bloei snel en maak veel van de zon. De twijgen spannen tegen je samen! Hoor hem! Ze houden je van achteren vast.

Dichters worden vandaag door de filosofen achtervolgd, uit de armoede van de filosofie. Godverdomme, je zou kunnen denken dat een man geen zaken had om te schrijven, om een dichter te zijn tenzij een filosofische stinker hem toestemming gaf.

O Geweldig! Welke nieuwe configuratie komt er daarna? Ik ben verbijsterd door veelheid.

Zeg het, geen ideeën dan in dingen-niets dan de lege gezichten van de huizen en cilindrische bomen gebogen, gevorkt door vooroordeel en toeval - gespleten, gerimpeld, gevouwen, gevlekt, bevlekt - geheim - in het lichaam van het licht!

Poëzie vraagt om een ander materiaal dan proza. Het gebruikt een ander facet van hetzelfde feit-de spontane conformatie van taal zoals het wordt gehoord.

Je hebt de kip, de kip en de haan. De kip gaat met de kip dus wie heeft seks met de haan?

Het Amerikaanse idioom heeft ons veel te bieden waar de Engelse taal nog nooit van heeft gehoord

Geschiedenis, Geschiedenis! Wij dwazen, wat weten we of geven we erom.

Zonneschijn van de late namiddag-op de glazen schaal een glazen kruik, de tumbler naar beneden gedraaid, waardoor een sleutel ligt-en de smetteloze witte bed

Echtscheiding is het teken van kennis in onze tijd.

Componeren. (Geen ideeën maar in dingen) uitvinden! Saxifrage is mijn bloem die de rotsen splijt.

Er is niets sentimenteels aan een machine, en: een gedicht is een kleine (of grote) machine gemaakt van woorden.

Wie is er niet gefrustreerd en bewijst het niet door zijn daden - als je dat wilt zeggen? Maar door de kunst kan de psychologisch verminkte de meest vooraanstaande man van zijn tijd worden. Neem bijvoorbeeld Freud.

Iedereen in dit leven is verslagen, maar een mens, als hij een mens is, is niet verslagen.

Tussen de regen en het licht zag ik de figuur 5 in goud op een rode brandweerwagen, gespannen bewegen zonder acht te slaan op gongklanken, sirene-gehuil en wielen die door de donkere stad rinkelen.

alles zonder einde behalve schoonheid de eeuwige - dus in detail zijn zij, de menigte, mooi

Door de weg naar het besmettelijke ziekenhuis onder de golf van de blauwe gevlekte wolken gedreven uit het noordoosten - een koude wind.

zo veel hangt af van een rode wiel barrow

Zo verschillend, deze man en deze vrouw: een stroom die in een veld stroomt.