Deena Metzger beroemde citaten

Schoonheid verschijnt wanneer iets volledig en absoluut en openlijk zichzelf is.

Verhalen bewegen in een cirkel.Ze bewegen niet in rechte lijnen.Het helpt als je in cirkels luistert.Er zijn verhalen in verhalen en verhalen tussen verhalen en het vinden van je weg er doorheen is net zo gemakkelijk en zo moeilijk als het vinden van je weg naar huis.En een deel van het vinden is het verdwalen.En als je verdwaald bent, begin je om je heen te kijken en te luisteren.

Schrijf tegen patronen in. Ga tegen de duivels. Schrijf wat je nooit schrijft. Liggen. Valideer wat je niet valideert. Geniet van wat je niet leuk vindt. Zwelg erin. Schrijf het tegenovergestelde van wat je altijd schrijft, denkt, spreekt. Doe alles tegen het graan in!

Verhalen genezen ons omdat we heel worden door hen. In het proces van schrijven, van het ontdekken van ons verhaal, herstellen we die delen van onszelf die zijn verspreid, verborgen, onderdrukt, ontkend, vervormd, verboden, en we gaan begrijpen dat verhalen genezen.

Wanneer verhalen in het lichaam nestelen, komt de ziel naar voren.

Het verhaal volgen is het pad van genezing begrijpen. Elk verhaal is een universum. Ieder van ons leeft een verhaal. Het ontdekken van de vorm en essentie ervan is essentieel voor het maken van zielen.

Een heilige ziekte is er een die ons opvoedt en ons van binnenuit verandert, ervaringen en dus kennis biedt die we onmogelijk op een andere manier zouden kunnen bereiken, en ons op één lijn brengt met een levenspad dat uiteindelijk van nut is voor onszelf en de mensen om ons heen.

De een kan de ander niet echt kennen zonder intimiteit. Losstaande, objectieve waarnemingen laten alleen een oppervlak achter waarop het te gemakkelijk is om je eigen beeld of fantasieën te projecteren. In intimiteit interageert de een respectvol met de ander, nodigt de penetratie van de ander uit, gaat een gemeenschappelijke inspanning aan, en dan worden de vreemde en duidelijke contouren van zichzelf en de ander duidelijker.

Het scheppen van kunst en het scheppen van onszelf zijn dezelfde handeling; kunst, wereld, onszelf - deze zijn continu met elkaar.

De goden komen tot ons in de vormen die we herkennen.

De wereld van het publieke discours - politiek, sociaal, diplomatiek, commercieel - heeft de taal zo gecorrumpeerd dat we terecht meer achterdochtig zijn over de Betekenis van woorden dan we overtuigd zijn van hun waarheidsgetrouwheid. De taal is op zijn kop gezet.

Er zijn mythische patronen in ons leven. Ieder van ons, vaak zonder dat we het zelf weten, is bezig met een zielsdrama dat niet alleen voorbehouden is aan goden, helden en heiligen. Het verhaal is een brug tussen het menselijke rijk en het goddelijke.

Voor degenen die geïntrigeerd zijn door de veelheid van de werkelijkheid en de unieke mogelijkheden van hun eigen visie, is het creatieve de weg die ze moeten volgen.

Sommige mensen zijn bang om iets te zien of te voelen waarover geen algemene overeenstemming bestaat. Voor anderen is het spannend om je bewust te zijn van insinuaties, schaduw, complexiteit.

Voor degenen die niet van consensus af willen stappen, is het creatieve op zijn best nutteloos; in het slechtste geval is het gevaarlijk.

We willen God zijn op alle manieren die niet de wegen van God zijn, in wat we hopen onverwoestbaar of onbeweeglijk is. Maar God is de meest breekbare, een kale stuifmeelvlek, die gele stof verspreidt van de boom die omviel in de storm van mijn verdriet en zichzelf opnieuw plantte. God is de doodsstrijd van de kikker die geen water kan vinden in de tijd van de droogte die wij hebben geschapen. God is de schreeuw van het konijn dat gevangen zit in het vuur dat wij aansteken. God is degene wiens ogen nooit sluiten en die alles hoort.

Bereid zijn om in de verbeelding te leven, is zich inzetten voor het samenbrengen van de stukken die een zelf zouden kunnen vormen. Dit gebied vermijden is de ontmoetingen vermijden die iemands ervaring kunnen valideren, informeren of verbeteren.

Tachtig procent van de taal liegt tegen ons.

Dit is onze genade: een noot zijn in het exacte akkoord dat de schepping bezielt.

Zonder mededogen zullen we nooit iemand of iets kennen, zelfs niet ons eigen verhaal. Te veel oordeel, te veel ideeën en houdingen zullen het fundamentele principe in de weg staan dat we vergelijkbaar zijn met, verbonden zijn met en deel uitmaken van al het andere.