Lynne Truss beroemde citaten

De regel is: gebruik geen komma ' s als een dom persoon. Ik meen het.

Als je nog steeds volhoudt met schrijven, "goed eten op zijn best", verdien je het om door de bliksem getroffen te worden, ter plekke te worden gehakt en in een ongemerkte graf te worden begraven.

De reden om op te komen voor interpunctie is dat er zonder interpunctie geen betrouwbare manier is om Betekenis te communiceren.

Een panda loopt een café binnen. Hij bestelt een broodje, eet het op, trekt een pistool en schiet twee keer in de lucht. "Waarom?"vraagt de verwarde ober, terwijl de panda naar de uitgang gaat. De panda produceert een slecht onderbroken jaarlijks wild en gooit het over zijn schouder. "Ik ben een panda", zegt hij aan de deur. "Zoek het op."De ober gaat naar de betreffende vermelding en vindt, zeker genoeg, een verklaring. Panda. Grote zwart-witte beer-achtige zoogdier, inheems in China. Eet, scheuten en bladeren.

Er zijn mensen die de Oxford komma omarmen en degenen die dat niet doen, en ik zeg gewoon dit: kom nooit tussen deze mensen als er gedronken is.

De regel is: het woord ' het is '(met apostrof) staat voor' het is 'of'het heeft'. Als het woord niet staat voor' het is 'of' het heeft', dan heb je'zijn' nodig. Dit is zeer gemakkelijk te begrijpen. Je itses door elkaar halen is het grootste solecisme in de wereld van interpunctie. Het maakt niet uit dat je een PhD hebt en alles van Henry James twee keer hebt gelezen. Als je nog steeds blijft schrijven, 'goed eten op zijn best', verdien je het om door de bliksem getroffen te worden, ter plekke in stukken gehakt en in een ongemerkte graf begraven te worden.

In de familie van interpunctie, waar de punt papa is en de komma mama, en de puntkomma rustig de piano oefent met gekruiste handen, is het uitroepteken de grote aandachtstekortbroeder die overdreven opgewonden raakt en dingen breekt en te hard lacht.

Thurber werd door een correspondent gevraagd: "waarom had je een komma in de zin: 'na het eten gingen de mannen de woonkamer in'?"En zijn antwoord was waarschijnlijk een van de mooiste dingen die ooit over interpunctie zijn gezegd. "Deze specifieke komma", legde Thurber uit, "was Ross' manier om de mannen tijd te geven hun stoelen naar achteren te duwen en op te staan.

Je zou Wodehouse moeten lezen wanneer je goed bent en wanneer je slecht bent;wanneer je reist en wanneer je dat niet bent;wanneer je je slim voelt en wanneer je je volkomen zwak voelt. Wodehouse tilt je geest altijd op, hoe hoog ze ook al zijn.

Ik bedoel, volle stops zijn heel belangrijk, nietwaar? Maar in tegenstelling tot de veelzijdige apostrof zijn het op zijn zachtst gezegd stilzwijgende kleine kerels. In feite zou men kunnen zeggen dat terwijl de punt het lompenmannetje van de interpunctiewereld is (doe één klus tegelijk; Doe het goed; vergeet het onmiddellijk), de apostrof het waanzinnig multitaskende vrouwtje is, die hier en daar stippelt en bezwijkt aan burn-out van alle ondankbare inspanning.

Voor elke echte kleverige, zie je, de aanblik van het meervoudswoord "boek" met een apostrof erin zal een afschuwelijk privé emotioneel proces veroorzaken dat vergelijkbaar is met de stadia van rouw, hoewel sterk versneld. Allereerst is er de schok. Binnen enkele seconden maakt schok plaats voor ongeloof, ongeloof voor pijn en pijn voor woede. Ten slotte (en hier breekt de analogie af) maakt woede plaats voor een rechtvaardige drang om een daad van criminele schade te plegen met behulp van een permanente marker.

We hebben een taal vol dubbelzinnigheden; we hebben een manier om onszelf uit te drukken die vaak complex en ongrijpbaar, poëtisch en gemoduleerd is; al onze gedachten kunnen met absolute helderheid worden weergegeven als we de moeite nemen om de juiste punten en kronkels tussen de woorden op de juiste plaatsen te plaatsen. De juiste interpunctie is zowel het teken als de oorzaak van helder denken. Als het gaat, is de mate van intellectuele verarming waarmee we worden geconfronteerd onvoorstelbaar.

Het probleem is dat het politiek onhandig is geworden om de aandacht te vestigen op absoluten van goed en kwaad. In plaats van manieren hebben we nu doctrines van politieke correctheid, waartegen men op eigen risico beledigt: door middel van een aanzienlijke circulaire logica markeren dergelijke overtredingen u als reactionair en daarom een slecht persoon. Dus als je zegt dat mensen slecht zijn, ben je slecht.

Belediging is zo gemakkelijk te geven. En waar het gaat om de kwestie van de' minderheid', lijken de regels te verschuiven: meestal wil een persoon die Vrouwelijk/Zwart/gehandicapt/homo is, dat dit niet hun bepalende kenmerk is; je moet er blind voor zijn. Maar dan, bij andere gelegenheden, moet je speciale gevoeligheid observeren of speciaal respect tonen.

...wanneer een telefoongesprek concurreert om aandacht met een gesprek in de echte wereld, wint het. Iedereen kent het kenmerkende hoge en droge gevoel van verlaten worden voor een telefoontje, en van het moeten compenseren - met vrij uitgebreid gedrag = voor de plotselinge halve verdwijning van de persoon met wie we net spraken. 'Ga je gang!'zeggen we. Let niet op ons! Kijk, hier is een tijdschrift dat ik kan lezen!'Als de oproep voorbij is, komen er andere rituelen in het spel, om de veroorzaakte verstoring te minimaliseren en het goede gevoel te herstellen.

Veel aspecten van ons schermgebonden leven zijn slecht voor onze sociale vaardigheden, simpelweg omdat we gewend raken aan het controleren van de informatie die binnenkomt, het elektronisch beheren van onze relaties, het verwijderen van dingen die ons niet interesseren. We bewerken de wereld; we kiezen uit menu 's; we kiezen en kiezen; onze sociale' groep ' richt zich op ons en desintegreert zonder ons. Dit maakt het nogal verwarrend voor ons wanneer we naar buiten stappen en ontdekken dat het gedrag van andere mensen niet kan worden verwijderd met een eenvoudig commando met één slag of naar het prullenbakpictogram kan worden gesleept.

Sms 'en is een fundamenteel sluwe vorm van communicatie, die we zouden moeten verachten, maar het is zo' n zegen dat het ons niet kan schelen. We zijn nu allemaal sneaks.

De reden dat het de moeite waard is om op te komen voor interpunctie is niet dat het een willekeurig notatiesysteem is dat alleen bekend is bij een overgevoelige elite die aanvallen van de dampen heeft als ze zien dat het verkeerd wordt toegepast. De reden om op te komen voor interpunctie is dat er zonder interpunctie geen betrouwbare manier is om Betekenis te communiceren.

Manieren gaan uiteindelijk over verbeelding. Ze gaan over het verbeelden dat ze de andere persoon zijn.

De juiste interpunctie is zowel het teken als de oorzaak van helder denken.

Sticklers lezen nooit een boek zonder een potlood bij de hand, om de typografische fouten te corrigeren. Kortom, we zijn onaantrekkelijke, alleswetende obsessieve mensen die dingen buiten proportie krijgen en voortdurend het gevaar lopen door onze verbitterde families te worden verloochend.

Sms ' en is een uiterst geheim communicatiemiddel-het is als het doorgeven van een briefje - en dit betekent dat we heel voorzichtig moeten zijn waar we het voor gebruiken.

Haakjes zijn er in verschillende vormen, soorten en namen: 1 ronde haakjes (die we haakjes noemen, en de Amerikanen noemen haakjes) 2 vierkante haakjes [die we vierkante haakjes noemen, en de Amerikanen noemen haakjes]

Ik hoorde onlangs van iemand die de ellipsis (of drie punten) bestudeerde voor een doctoraat. En ik moet zeggen, Ik was geschokt. De ellipsis is het zwarte gat van het interpunctie universum, zeker, waarin geen rechtgeaarde persoon gewillig zou worden gezogen, gedurende drie jaar, zonder garantie op een baan aan het eind.

Als je van nature de opvatting onderschrijft dat iedereen behalve jezelf een berk of een rukker is, is het moeilijk om een band te vormen met iemand in een rationele gemeenschappelijke zaak.

Niemand anders begrijpt ons 7e zintuig mensen. Ze beschouwen ons als freaks. Wanneer we wijzen op ongeletterde fouten, worden we vaak agressief geïnstrueerd om 'een leven te krijgen' door mensen die, interessant genoeg, geen bewijs tonen dat ze zelf een leven hebben.

Waar de angstige aanhangers van de puntkomma zich zorgen over maken, is de neiging van hedendaagse schrijvers om een streepje te gebruiken in plaats van een puntkomma en zo het einde van de wereld te bespoedigen. Zijn ze alarmistisch?

Wat ik altijd leuk vond aan Brighton is zijn onpersoonlijkheid. Sinds de 18e eeuw zijn er mensen gekomen, de plaats gebruikt en weer naar huis gegaan.

Voor sommige mensen zou het feit dat ik niet getrouwd ben of geen kinderen heb, de reden zijn dat ik een boek over interpunctie heb geschreven.

Een van de dingen die alle auteurs van fictie moeten leren beoordelen is of - en in welk detail - het gezicht van een personage te beschrijven.

Mijn favoriete ding in de wereld is een quiz show, 'University Challenge', zodat je kunt zien wat voor triest persoon Ik ben.

Ik haat het om behandeld te worden alsof ik onzichtbaar ben. Ik word woedend als mensen over me heen praten of weigeren om mijn aandacht te trekken in een restaurant of winkel.

Ik heb needlepoint van kits. Ik geef ze als geschenk aan mensen in de vorm van kussenhoezen en ze zijn vaak sprakeloos van afschuw.

Wat men in het leven ontdekt, vind ik, is dat iemands persoonlijkheidsdefecten niet komen en gaan.

Je wilt geen vijand van Piers Morgan maken.

Alle schrijvers leren dit op tijd: laat je werk niet aan andere mensen zien totdat het veilig is voltooid. Zelfs het bespreken van je ongeboren boek in vrij algemene termen kan zo ' n ondermijnende ervaring zijn dat je het daarna opgeeft en in Guatemala gaat wonen.

Ik hielp mijn vader met een kraam die eieren verkocht toen ik ongeveer 12 was. De mensen waren zo hard dat ze om een ei vroegen. Maar meestal kwam er helemaal niemand langs. Het was erg demoraliserend.

In mijn slechtste momenten, denk ik dat het grootste effect van 'Eats, Shoots & Leaves' was om het geluk te doden van mensen die eerder door het leven waren gesprongen, onbewust van alle wreedheden die op de loer liggen in de wereld om hen heen.

Mooie kleren vallen uit elkaar. Mooie klokken werken niet. Stukjes vallen van het mooie fornuis. Het is moeilijk te accepteren dat prijzen niets te maken hebben met kwaliteit, maar het is duidelijk waar. Tegenwoordig betalen we de prijs die voldoet aan ons specifieke persoonlijkheidstype; en dan leven we met de pijnlijke gevolgen.

De illusie van keuze in de moderne wereld-laat me niet beginnen. Maar ben je het er niet mee eens dat het Internet onze hersenen heeft verzacht en ons heeft doen vergeten dat 'keuze' vroeger iets anders betekende dan het selecteren van opties uit menu ' s?

Het idee om een enorm geheim achter te houden is voor sommige mensen duidelijk heel opwindend. Het is ook de basis van veel klassiek drama, natuurlijk, vanaf Sophocles.

Zowel schrijvers als schilders zijn bezig met het raadplegen van hun eigen verbeelding en het stimuleren van de verbeelding van anderen. Samen, en afzonderlijk, vieren ze het absolute mysterie van het anders zijn.

Oude radiokomedie maakt me aan het lachen, evenals 'I' M Sorry I Haven 't a Clue' en komieken als Paul Merton.

Ik ben niet tegen het huwelijk. Ik heb 11 jaar met iemand gewoond. Maar we waren niet verliefd, en ik vond dat heel belangrijk.

Voor degenen die om interpunctie geven, roept een zin als "godzijdank is het vrijdag" (zonder de apostrof) niet alleen gevoelens van wanhoop maar ook van geweld op. De verwarring van het bezitterige "its" (geen apostrof) met het samentrekkende "it ' s" (met apostrof) is een ondubbelzinnig signaal van analfabetisme en veroorzaakt een Pavloviaanse "kill" - reactie bij de gemiddelde stickler.

Vroeger waren het gewoon CIA-agenten met oorstukken die rondliepen met bezorgde, verre uitdrukkingen, en bijgevolg alle kleine mensen als irrelevant uitschot beschouwden. Het is begrijpelijk dat het bijna iedereen is.

Blijkbaar is een A-niveau in het Engels een heilig vertrouwen, zoals iets uit "de Heer van de ringen". Je moet verder gaan met je A-niveau en de Engelse taal beschermen met je boog van elfengoud.

Als we in onszelf zouden kijken en ons zouden herinneren hoe onbelangrijk we zijn, slechts voor een paar minuten per dag, zou respect voor andere mensen een Automatisch gevolg zijn.

Echt goede manieren zijn onzichtbaar: ze vergemakkelijken de weg voor anderen, zonder de aandacht op zichzelf te vestigen. Het is geen toeval dat het woord "punctilious" ("aandacht voor formaliteit of etiquette") afkomstig is van dezelfde oorspronkelijke wortel als interpunctie.

We lezen privé, luisteren mentaal naar de stem van de auteur en vertalen de gedachten van de schrijver. Het boek blijft statisch en vast; de lezer reist er doorheen.