Bill Bryson beroemde citaten

Dat is het probleem met het verliezen van je verstand; tegen de tijd dat het weg is, is het te laat om het terug te krijgen.

Voor iedereen met een rationele gezindheid is mode vaak bijna onmogelijk te doorgronden. Gedurende vele perioden van de geschiedenis-misschien wel de meeste-kan het lijken alsof de hele impuls van de mode is geweest om maximaal belachelijk te kijken. Als men ook maximaal ongemakkelijk kon zijn, was de Triomf des te groter.

Van de dertigduizend soorten eetbare planten waarvan wordt gedacht dat ze op aarde bestaan, zijn slechts elf-maïs, rijst, tarwe, aardappelen, cassave, sorghum, gierst, bonen, gerst, rogge en haver-goed voor 93 procent van alles wat mensen eten, en elk van hen werd voor het eerst gekweekt door onze neolithische voorouders.

Neem van tijd tot tijd een moment om te onthouden dat je leeft. Ik weet dat dit een beetje voor de hand ligt, maar het is verbazingwekkend hoe weinig tijd we nemen om dit unieke en bevredigende feit op te merken. Door de meest verbazingwekkende toevalstreffer kwam een oneindig klein deel van alle materie in het universum samen om u te scheppen en voor het kleinste moment in de grote tijdspanne der eeuwigheid hebt u het onvergelijkbare voorrecht om te bestaan.

Natuurkunde is eigenlijk niets meer dan een zoektocht naar ultieme eenvoud, maar tot nu toe is alles wat we hebben een soort elegante rommel.

Meer dan 300 miljoen mensen in de wereld spreken Engels en de rest lijkt het soms te proberen.

Ik bestelde een kopje koffie en iets te eten en genoot van de warmte en droogte. Ergens op de achtergrond zong Nat King Cole een vrolijke melodie. Ik zag de regen buiten op de weg vallen en zei tegen mezelf dat dit op een dag twintig jaar geleden zou zijn.

We vergeten hoe pijnlijk de wereld was voor elektriciteit. Een kaars, een goede kaars, levert nauwelijks een honderdste van de verlichting van een enkele gloeilamp van 100 watt.

Van alle dingen waar ik niet zo goed in Ben, is het leven in de echte wereld misschien wel het meest opvallend.

In Frankrijk testte een chemicus genaamd Pilatre de Rozier de ontvlambaarheid van waterstof door een mondvol te slikken en over een open vlam te blazen, wat in één klap bewijst dat waterstof inderdaad explosief brandbaar is en dat wenkbrauwen niet noodzakelijkerwijs een permanent kenmerk van iemands gezicht zijn.

De mensen zijn enorm sympathiek-Vrolijk, extravert, scherpzinnig en onfeilbaar behulpzaam. Hun steden zijn veilig en schoon en bijna altijd gebouwd op water. Ze hebben een samenleving die welvarend, goed geordend en instinctief egalitair is. Het eten is uitstekend. Het bier is koud. De zon schijnt bijna altijd. Er is koffie op elke hoek. Het leven wordt niet veel beter dan dit.

Het was een vreemde situatie. Anderhalve eeuw lang hebben mannen hun eigen haar, dat perfect comfortabel was, verwijderd en in plaats daarvan hun hoofd bedekt met iets vreemds en ongemakkelijks. Heel vaak was het eigenlijk hun eigen haar gemaakt in een pruik. Mensen die zich geen pruiken konden veroorloven, probeerden hun haar op een pruik te laten lijken.

Maar dat is de glorie van buitenlandse reizen, wat mij betreft. Ik wil niet weten waar mensen het over hebben. Ik kan niets bedenken dat een groter gevoel van kinderlijke verwondering oproept dan in een land te zijn waar je bijna alles niet kent. Ineens ben je weer vijf jaar oud. Je kunt niets lezen, Je hebt alleen het meest rudimentaire gevoel van hoe dingen werken, Je kunt zelfs niet betrouwbaar een straat oversteken zonder je leven in gevaar te brengen. Je hele bestaan wordt een reeks interessante gissingen.

Vroeger bouwden we beschavingen. Nu bouwen we winkelcentra.

Ik kan niets bedenken dat een groter gevoel van kinderlijke verwondering oproept dan in een land te zijn waar je bijna alles niet kent.

Dus, als mensen zich niet vestigden om landbouw te beginnen, waarom begonnen ze dan aan deze geheel nieuwe manier van leven? We hebben geen idee-of eigenlijk hebben we veel ideeën, maar we weten niet of een van hen gelijk heeft. Volgens Felipe Ferndez-Armesto zijn er minstens achtendertig theorieën naar voren gebracht om uit te leggen waarom mensen in gemeenschappen gingen wonen: dat ze er naartoe werden gedreven door klimaatverandering, of door een verlangen om in de buurt van hun doden te blijven, of door een krachtig verlangen om bier te brouwen en te drinken, dat alleen kon worden toegegeven door op één plaats te blijven.

Er zijn drie fasen in wetenschappelijke ontdekking. Ten eerste ontkennen mensen dat het waar is, dan ontkennen ze dat het belangrijk is; ten slotte geven ze de verkeerde persoon de eer.

Ik wilde stoppen en dit voor altijd doen, slapen in een bed en in een tent, zien wat er boven de volgende heuvel was en nooit meer een heuvel zien. Dit alles in één keer, elk moment, onderweg of onderweg.

De tearoom Dame noemde me liefde. Alle winkelvrouwen noemden me love en de meeste mannen noemden me mate. Ik was hier nog geen twaalf uur en ze hielden al van me.

... het kwam bij me op dat hij nooit meer zeven jaar, een maand en zes dagen oud zou zijn, dus we hadden beter deze momenten kunnen vangen nu we kunnen.

Je kussen alleen al kan de thuisbasis zijn van 40 miljoen bedmijten. (Voor hen is je hoofd slechts één grote vette bon-bon). En denk niet dat een schone kussensloop een verschil zal maken... Inderdaad, als je kussen zes jaar oud is-wat blijkbaar ongeveer de gemiddelde leeftijd is voor een kussen-is geschat dat een tiende van zijn gewicht zal bestaan uit afgescheurde huid, levende mijten, dode mijten en mijtmest.

Als dit boek een les heeft, is het dat we ontzettend gelukkig zijn om hier te zijn-en met 'wij' bedoel ik elk levend wezen. Om elke vorm van leven te bereiken in dit universum van ons lijkt een hele prestatie te zijn. Als mensen hebben we natuurlijk dubbel geluk: we genieten niet alleen van het voorrecht van het bestaan, maar ook van het unieke vermogen om het te waarderen en zelfs, op een veelheid van manieren, om het beter te maken. Het is een talent dat we nog maar net begonnen te begrijpen.

Zoals James Surowiecki opmerkte in een artikel in de New Yorker, gezien de keuze tussen het ontwikkelen van antibiotica die mensen elke dag gedurende twee weken zullen nemen en antidepressiva die mensen elke dag voor altijd zullen nemen, kiezen farmaceutische bedrijven niet verrassend voor het laatste. Hoewel een paar antibiotica een beetje zijn verhard, heeft de farmaceutische industrie ons sinds de jaren zeventig geen Geheel nieuw antibioticum gegeven.

Als een aardappel vitamine C kan produceren, waarom kunnen wij dat niet? Binnen het dierenrijk zijn alleen mensen en cavia ' s niet in staat om vitamine C in hun eigen lichaam te synthetiseren. Waarom wij en cavia ' s? Het heeft geen zin om te vragen. Niemand weet het.

Het is een enigszins verontrustend idee dat als je jezelf met een pincet uit elkaar zou halen, één atoom tegelijk, je een hoop fijn atoomstof zou produceren, waarvan geen van allen ooit in leven was geweest, maar die allemaal ooit jij waren geweest.

Het aantal mensen waarvan je uiteindelijke bestaan afhangt is gestegen tot ongeveer 1.000.000.000.000.000, wat enkele duizenden keren het totale aantal mensen is dat ooit heeft geleefd.

En ik vind eetstokjes eerlijk gezegd verontrustend. Ben ik de enige die het vreemd vindt dat een volk dat ingenieus genoeg is om papier, buskruit, vliegers en een aantal andere nuttige voorwerpen uit te vinden, en dat een nobele geschiedenis heeft die 3000 jaar teruggaat, nog niet heeft ontdekt dat een paar breinaalden geen manier is om voedsel te vangen?

Het resultaat van dit alles is dat we leven in een universum waarvan we de leeftijd niet helemaal kunnen berekenen, omringd door sterren waarvan we de afstanden niet helemaal kennen, gevuld met materie die we niet kunnen identificeren, werkend in overeenstemming met natuurwetten waarvan we de eigenschappen niet echt begrijpen.

Ik zat op een toilet te kijken naar het water lopen denken wat een vreemd ding toerisme is. Je vliegt naar een vreemd land, gretig het verlaten van alle gemakken van thuis en dan besteden enorme hoeveelheden tijd en geld in een grotendeels vergeefse poging om de gemakken die je niet zou hebben verloren als je niet had verlaten huis in de eerste plaats te heroveren.

Er zijn dingen die je gewoon niet kunt doen in het leven. Je kunt de telefoonmaatschappij niet verslaan, je kunt een ober je niet laten zien totdat hij klaar is om je te zien, en je kunt niet meer naar huis gaan.

Het maken van de Engelse grammatica in overeenstemming met de Latijnse regels is als mensen vragen om honkbal te spelen met behulp van de regels van het voetbal.

Er zit altijd wat meer tandpasta in de tube. Denk erover na.

Vier keer werd ik getoeterd omdat ik de durf had om door de stad te gaan zonder het voordeel van metaal.

Het eten is uitstekend. Het bier is koud. De zon schijnt bijna altijd. Er is koffie op elke hoek. Het leven wordt niet veel beter dan dit.

Er zijn maar drie dingen die een boer kunnen doden: bliksem, omrollen in een tractor en ouderdom.

De Engelse grammatica is zo complex en verwarrend om de ene zeer eenvoudige reden dat de regels en terminologie gebaseerd zijn op het Latijn, een taal waarmee het weinig gemeen heeft.

Taal is meer mode dan wetenschap, en zaken van gebruik, spelling en uitspraak hebben de neiging om rond te dwalen als hemlines.

Misschien is het mijn natuurlijke pessimisme, maar het lijkt erop dat een vreselijk groot deel van reizen tegenwoordig is om dingen te zien terwijl je nog kunt.

Naar mijn mening is de grootste beloning en luxe van reizen om alledaagse dingen te kunnen ervaren alsof ze voor het eerst zijn, om in een positie te zijn waarin bijna niets zo vertrouwd is dat het als vanzelfsprekend wordt beschouwd.

Ik kon mijn leven doorbrengen met elke avond aankomen in een nieuwe stad.

In termen van aanpassingsvermogen zijn mensen behoorlijk verbazingwekkend nutteloos.

Het grootste deel van wat op aarde heeft geleefd, heeft helemaal geen verslag achtergelaten.

Elk atoom dat je bezit is vrijwel zeker door verschillende sterren gegaan en maakte deel uit van miljoenen organismen op weg om jou te worden. We zijn elk zo atomisch talrijk en zo krachtig gerecycled bij de dood dat een aanzienlijk aantal van onze atomen-tot een miljard voor elk van ons, zo is gesuggereerd-waarschijnlijk ooit toebehoorde aan Shakespeare. Een miljard meer elk kwam van Boeddha en Djengis Khan en Beethoven, en elke andere historische figuur die je wilt noemen.

Energie is bevrijde materie, materie is energie die wacht om te gebeuren.

De gemiddelde Zuiderling heeft de spraakpatronen van iemand die in en uit het bewustzijn glijdt. Ik kan mijn schoenen en sokken sneller veranderen dan de meeste mensen in Mississippi een zin kunnen spreken.

Toen ik opgroeide, dacht ik dat het beste van Uit Des Moines komen was dat het betekende dat je niet van ergens anders in Iowa kwam. Volgens Iowa-normen is Des Moines een mekka van kosmopolitisme, een dynamisch centrum van rijkdom en onderwijs, waar mensen driedelige pakken en donkere sokken dragen, vaak tegelijkertijd.

Het beste dat kan worden gezegd voor de Noorse televisie is dat het je het gevoel geeft van een coma zonder de zorgen en het ongemak.