Ryszard Kapuscinski beroemde citaten

Mijn schrijven is een combinatie van drie elementen. De eerste is Reizen: niet reizen als een toerist, maar reizen als verkenning. De tweede is het lezen van literatuur over dit onderwerp. De derde is reflectie.

Geld verandert alle ijzeren regels in elastiekjes.

Hoewel een systeem in juridische zin of als machtsstructuur kan ophouden te bestaan, blijven zijn waarden (of antiwaarden), zijn filosofie, zijn leringen in ons. Ze bepalen ons denken, ons gedrag, onze houding ten opzichte van anderen. De situatie is een demonische paradox: we hebben het systeem omvergeworpen, maar we dragen nog steeds zijn genen.

Hij doodde zijn vijanden omdat hij bang was dat ze hem zouden doden. Amin beval hele stammen ter dood te brengen, omdat hij vreesde dat ze zouden rebelleren.

Meer dan wat dan ook wordt men getroffen door het licht. Overal licht. Helderheid overal. Overal de zon.

Laat je niet misleiden door het feit dat je vrij bent en relatief vrij; dat je op dit moment niet achter slot en grendel zit: je hebt gewoon een uitstel gekregen.

Amin verborg niets. Iedereen wist alles. Toch heeft de Amerikaanse Senaat pas drie maanden voor zijn omverwerping een resolutie ingediend om de handel met Amin te verbreken.

Amin is de schande van de hele wereld. Het feit dat hij erin slaagde zo lang te regeren en zoveel misdaden te plegen, was alleen mogelijk dankzij de hypocrisie van het Oosten en het Westen die de koude oorlog voerden voor wereldheerschappij.

In de Russische ervaring, hoewel de Russische staat onderdrukkend is, is het hun staat, het is een deel van hun weefsel, en dus is de relatie tussen Russische burgers en hun staat ingewikkeld.

Wanneer is een crisis bereikt? Als er vragen rijzen die niet beantwoord kunnen worden.

Ten eerste vernietig je degenen die waarden creëren. Dan vernietig je degenen die weten wat de waarden zijn, en die ook weten dat degenen die eerder werden vernietigd in feite de scheppers van waarden waren. Maar echte barbarij begint wanneer niemand meer kan oordelen of weten dat wat hij doet barbaars is.

Ik herinner me dat ik in de periode voorafgaand aan de onafhankelijkheid in Angola in 1975 drie maanden lang de enige correspondent daar was.

Hoe verschillen culturen van elkaar? Vooral in hun gewoonten. Vertel me hoe je je kleedt, hoe je je gedraagt, wat je gewoonten zijn, welke goden je eert, en Ik zal je vertellen wie je bent. De mens creëert niet alleen cultuur, hij draagt het met zich mee. De mens is cultuur.

De omvang van de schuld van één man kan worden bepaald door hoeveel ervan wordt ervaren door de partij die hij verwondde.

Wanneer de mens een obstakel tegenkomt dat hij niet kan vernietigen, vernietigt hij zichzelf.

als de rede de wereld zou regeren, zou de geschiedenis dan bestaan?

met betrekking tot Persepolis en alle Paleizen, steden en tempels uit het verleden: hadden deze wonderen kunnen ontstaan zonder dat lijden? zonder de zweep van de opzichter, de angst van de slaaf, de ijdelheid van De heerser? werd de monumentaliteit van vroegere tijdperken niet geschapen door dat wat negatief en slecht is in de mens?

Literatuur leek alles te zijn. Mensen keken ernaar om de kracht om te leven, om leiding, om openbaring.

Als de menigte zich verspreidt, naar huis gaat, niet weer bijeenkomt, zeggen we dat de revolutie voorbij is.

Een reis begint immers niet op het moment dat we vertrekken, noch eindigt wanneer we weer bij onze deur zijn. Het begint veel eerder en is echt nooit voorbij, omdat de film van het geheugen blijft lopen in ons lang nadat we fysiek tot stilstand zijn gekomen. Inderdaad, er bestaat zoiets als een besmetting van reizen, en de ziekte is in wezen ongeneeslijk.

Het continent is te groot om te beschrijven. Het is een ware oceaan, een aparte planeet, een gevarieerde, immens rijke kosmos. Alleen met de grootste vereenvoudiging, voor het gemak, kunnen We 'Afrika'zeggen. In werkelijkheid bestaat Afrika, behalve als geografische benaming, niet.

Er zijn niet veel van zulke enthousiastelingen geboren. De gemiddelde persoon is niet bijzonder nieuwsgierig naar de wereld. Hij leeft, en op de een of andere manier verplicht om met deze aandoening om te gaan, voelt hoe minder inspanning het vereist, hoe beter. Terwijl leren over de wereld arbeid is, en een grote allesverslindende. De meeste mensen ontwikkelen in feite heel tegengestelde talenten - om te kijken zonder te zien, om te luisteren zonder te horen, vooral om zichzelf in zichzelf te behouden.

Een bevolking die verzwakt en uitgeput is door het vechten tegen zoveel obstakels - wiens behoeften nooit worden bevredigd en verlangens nooit worden vervuld - is kwetsbaar voor manipulatie en reglementering. De strijd om te overleven is bovenal een oefening die enorm tijdrovend, absorberend en slopend is. Als je deze "anti-voorwaarden" creëert, is je Heerschappij gegarandeerd voor honderd jaar.

Ik probeer meer elementen van het essay in mijn schrijven te stoppen.

In een samenleving met weinig economische ontwikkeling gaat universele inactiviteit gepaard met universele armoede. Je overleeft niet door te vechten tegen de natuur, of door de productie te verhogen, of door meedogenloze arbeid; in plaats daarvan overleef je door zo weinig mogelijk energie te besteden, door voortdurend te streven naar een staat van onbeweeglijkheid.

Onze redding ligt in het streven om te bereiken wat we weten dat we nooit zullen bereiken.

Om minachting te voelen, moet je over het algemeen een soort gevoelens koesteren.

De traditie van de Russische literatuur is ook een oosterse traditie van het leren van poëzie en proza uit het hoofd.

Er is een fundamenteel verschil tussen de Poolse ervaring van de staat en de Russische ervaring. In de Poolse ervaring was de staat altijd een buitenlandse macht. Dus de staat haten was een patriottische daad.

Er is een gebrek aan kritische beoordeling van het verleden. Maar je moet begrijpen dat de huidige heersende elite eigenlijk de oude heersende elite is. Ze zijn dus niet in staat tot een zelfkritische benadering van het verleden.

In de tropen voelt het wit zich verzwakt, of ronduit zwak, vandaar de verhoogde neiging tot uitbarstingen van agressie. Mensen die beleefd, bescheiden of zelfs nederig zijn in Europa vallen hier gemakkelijk in woede, raken in gevechten, vernietigen andere mensen. . .

In Polen moet een mens één ding zijn: wit of zwart, hier of daar, met ons of tegen ons-duidelijk, openlijk, zonder aarzeling. . . . Het ontbreekt ons aan de liberale, democratische traditie die in al haar gradaties rijk is. We hebben in plaats daarvan de traditie van de strijd: de extreme situatie, het laatste gebaar.

Ik herinner me dat ik in 1978 twee Oegandese kapiteins in het hotel ontmoette die Russisch spraken. Ze waren opgeleid in Moskou en aangezien ze uit verschillende Oegandese volkeren kwamen, was het de enige manier waarop ze elkaar konden begrijpen.

De officiële Onafhankelijkheidsviering zou vier of vijf dagen duren en een groep journalisten van over de hele wereld mocht binnenkomen, omdat Angola anders gesloten was.

In het moderne Rusland heb je geen officiële, formele beoordeling van dit verleden. Niemand in een Russisch document heeft gezegd dat het beleid van de Sovjetregering crimineel was, dat het verschrikkelijk was. Niemand heeft dit ooit gezegd.

Dit is de meest intieme relatie tussen literatuur en haar lezers: ze behandelen de tekst als een deel van zichzelf, als een bezit.

De Koude Oorlog werd op een bijzonder brutale en cynische manier gevoerd in Afrika, en Afrika leek machteloos om iets te doen om het te stoppen.

Fotograferen drukt de menselijke wens uit om de voorbijgaande tijd te behouden. Het is als een man die worstelt met de tijd die verstrijkt, en in het algemeen - een verlangen om zichzelf te behouden.

Er zijn verschillende redenen waarom de Russen de onderdrukkende staat positief beschouwen. Ten eerste is er in de Russisch-orthodoxe religie een begrip van autoriteit als iets dat door God is gezonden.

Ons werk is als het werk van een bakker - zijn broodjes zijn lekker zolang ze vers zijn; na twee dagen zijn ze muf; na een week zijn ze bedekt met schimmel en passen ze alleen om eruit te worden gegooid.

Amin wist dat noch West noch Oost hem zou bekritiseren uit angst dat hij de andere kant zou steunen. Hij voelde zich onaantastbaar en zei dat openlijk.

In de Eerste Wereldoorlog was er de plotselinge passie van nationalisme, en de moord vond plaats vanwege deze emoties. Maar de Sovjet-zaak is anders, omdat je systematische moord had, zoals de Holocaust.

De meeste correspondenten kwamen uit de voormalige koloniale machten - er waren Britten, Fransen en veel Italianen, omdat er veel Italiaanse gemeenschappen waren. En natuurlijk waren er veel Russen.

De Koude Oorlog in Afrika is een van de donkerste, meest schandelijke pagina ' s in de hedendaagse geschiedenis, en iedereen zou zich moeten schamen.

De zogenaamde nieuwe Russische man wordt vooral gekenmerkt door zijn volledige uitputting. Je vraagt je misschien af of hij de kracht heeft om van zijn nieuw gevonden vrijheid te genieten. Hij is als een langeafstandsloper die, als hij de finish bereikt, zelfs niet in staat is zijn handen op te steken in een gebaar van overwinning.