David Sedaris beroemde citaten

Echte liefde komt neer op het achterhouden van de waarheid, zelfs als je de perfecte gelegenheid krijgt om iemands gevoelens te kwetsen

Meestal, als ik denk dat iets echt grappig is, krijgt het geen enkele reactie.

Ik begon te schrijven toen ik twintig was en mijn eerste boek verscheen zeventien jaar later.

Ik lees niet graag voor het eerst iets op de radio, omdat ik geen idee heb van een reactie. Als ik het hardop lees, dan krijg ik een idee van dat, en meer van een idee van hoe te lezen.

Zoals al mijn vrienden, is ze een slechte karakterbeoordelaar.

De meeste mensen, of in ieder geval de meeste mensen met wie ik in contact ben gekomen, willen graag geschreven worden.

Als je een kunstenaar bent, dan validatie . . . het kan een resultaat zijn, maar je gaat het werk toch doen.

Wat vreemd is, de mensen die in de positie willen zijn, worden nooit gevraagd om in de positie te zijn. Als je iets niet wilt doen, dan willen mensen dat je het doet. En hoe meer je zegt: "nee, echt, het spijt me, het is echt niet voor mij," hoe meer ze je willen overtuigen dat het in feite voor jou is, en dat je absoluut perfect zou zijn.

Iedereen ziet er achterlijk uit als je er eenmaal aan denkt.

De meeste films vergeet ik tijdens het kijken. Ik ga elke dag. Maar ik heb er nooit aan gedacht om op welke manier dan ook deel te nemen. Het is alsof je de hele dag thuis bent. Het was nooit een doel voor mij.

Staten stemmen om mijn huwelijksrechten weg te nemen, en ook al wil ik niet trouwen, het heeft de neiging om mijn gevoelens te kwetsen. Ik denk dat wat me dwarszit is dat het in de eerste plaats ter stemming is gebracht. Als je niet met een homoseksueel wilt trouwen, doe dat dan niet. maar wat geeft je het recht om in te wegen op de opties van je buurman? Het is als stemmen of Roodharigen Kerst mogen vieren.

Het verschil tussen de eerste keer dat ik iets Lees en de tiende keer dat ik iets Lees, is over het algemeen behoorlijk diepgaand. Zelfs als het script hetzelfde is, is de manier waarop ik het lees anders.

Ik keek naar het patroon van mijn leven, besloot dat ik het niet leuk vond en veranderde.

Ik doe het niet zo goed als ik ergens naartoe gestuurd word. Veel tijdschriften willen je ergens naartoe sturen om iets te doen. Ze willen dat je je verstopt op een schip, of zoiets.

Sommige vriendschappen worden gevormd door een gemeenschappelijkheid van Interesses en ideeën: jullie houden allebei van judo of kamperen of je eigen worst maken. Andere vriendschappen worden gesmeed in een alliantie tegen een gemeenschappelijke vijand.

Je ontmoet mensen die zeggen: "O, ik zou graag zo-en-zo willen doen, maar ik heb er geen tijd voor."Maar het leek me altijd alsof je de tijd maakte. En als je een vrouw of een baan hebt, als je kinderen hebt of wat dan ook, vind je een manier. Als je het echt wilt doen, maak je de tijd.

Aan het einde van een ellendige dag, in plaats van te rouwen om mijn virtuele niets, kan ik altijd naar mijn geladen prullenbak kijken en mezelf vertellen dat als ik faalde, ik tenminste een paar bomen mee naar beneden heb genomen.

Een ding dat ik leuk vind aan de Verenigde Staten, en ik mis het een beetje aan de Verenigde Staten, is dat er een verkiezing komt hier in Engeland, maar niemand zal een bord voor hun huis hebben. Niemand gaat knopen dragen. En in Frankrijk hetzelfde. In Amerika vind ik het leuk dat mensen borden en knopen en bumperstickers hebben. Soms lach je van een afstand naar iemand, dan kom je van dichtbij en zie je hun speld, en je denkt: "Oh mijn god. Heb ik je een glimlach verspild?"

.. maar plotseling zijn het dichters, juist, zoals dat alles is wat nodig is-verliefd zijn.

Ik maak me geen zorgen om blootgesteld te worden. Als ik over mezelf schrijf, zie ik mezelf als een personage. Er zijn veel dingen in mijn leven waar ik niet over schrijf. Als ik dat moet opschrijven, schrijf ik over mezelf in mijn dagboek.

Als je het Dagboek van iemand anders leest, krijg je wat je verdient.

Ik denk dat het goed is om de tijd alleen te hebben. Ik moet wel, want ik moet alleen zijn om te kunnen werken, dus ik heb tijd voor mezelf. En dan ga ik op tournee en heb ik tijd om rond mensen te zijn.

Soms lees ik boeken op mijn iPad.

Ik hou al 27 jaar dagboeken bij.

Vreemde deuren gaan open. Mensen vallen in dingen.

Ik begon te schrijven op een middag toen ik twintig was, en sindsdien schrijf ik elke dag. In het begin moest ik mezelf dwingen. Toen werd het een deel van mijn identiteit, en ik deed het zonder na te denken.

Ik zeg altijd tegen jonge mensen: "Ga weg uit de Verenigde Staten."Vooral als je jong bent, als je 21 bent of zo. Stel dat je geen Italiaans spreekt. Je bent 21. Iedereen wil met je naar bed en aardig tegen je zijn. En de beste manier om een taal te leren is door met iemand uit dat land naar bed te gaan.

Comfort heeft zijn plaats, maar het lijkt onbeleefd om een ander land te bezoeken gekleed alsof je bent gekomen om zijn gazons te maaien.

Het interessante aan homo ' s is dat je niet echt een bruiloft kunt organiseren zonder hen. Zij zijn degenen die je jurk maken, en de bloemen en de catering doen. Ze hebben al die jaren in de bruiloftsindustrie gewerkt, maar mochten het nooit zelf doen.

Het enige echte advies dat je iemand kunt geven is om te blijven schrijven.

In mijn droomwereld zouden homo ' s in Amerika het recht krijgen om te trouwen, en geen van hen zou dat recht gebruiken.

Een goed [kort verhaal] zou me uit mezelf halen en me dan weer in stoppen, nu te groot en ongemakkelijk met de pasvorm.

Het goede aan homo zijn was altijd dat je geen bruiloft had. Mensen zouden zeggen: "Hij is homo, maar hij heeft ons tenminste niet naar zijn bruiloft laten gaan. Hij liet ons niet door het land vliegen. Hij liet ons niet kiezen tussen de vis en het rundvlees."

Het konijn van Pasen. Hij brengt de chocolade mee.

Als je uit de douche stapte en een kabouter aan de voet van je toilet zag staan, zou je dan schreeuwen, of zou je van nature begrijpen dat hij je geen kwaad wilde doen?

Als kind nam ik aan dat als ik volwassen was, ik volwassen gedachten zou hebben.

Het doet iemands mond pijn om met zo ' n gedwongen vrolijkheid te spreken.

Als je niet schattig bent, kun je net zo goed slim zijn.

Jongens die hun weekenden doorbrachten met het maken van bananen noten muffins, blonken in de regel niet uit in de kunst van hand-to-hand gevechten.

Dit liet me alleen om het koffieprobleem op te lossen - een soort catch-22, Want om helder te denken heb ik cafeïne nodig, en om dat te laten gebeuren moet ik helder denken.

Ik vind het belachelijk om een geslacht toe te wijzen aan een levenloos object dat niet in staat is zich uit te kleden en af en toe een dwaas van zichzelf te maken.

Elke dag wordt ons verteld dat we in het grootste land op aarde leven. En het is altijd gezegd als een onmiskenbaar feit: Leeuwen worden geboren tussen 23 juli en 22 augustus, ingerichte queen-size lakens meten zestig bij tachtig inch, en Amerika is het grootste land op aarde. Omdat we hiermee in onze oren zijn opgegroeid, is het verrassend om te beseffen dat andere landen hun eigen nationalistische slogans hebben, die niet zijn: 'We zijn nummer twee!

De vrouw die verantwoordelijk was voor de kostuums gaf ons onze outfits en gaf ons een lezing over het schoonhouden van dingen. Ze hield een kalender omhoog en zei: "Dames, jullie weten wat dit is. Gebruik het. Ik heb genoeg bloed uit het kruis van elf onderbroeken geschraapt om de rest van mijn leven mee te gaan. En zeg me niet: 'Ik draag geen onderbroek, ik ben een danser.'Je bent geen danser. Als je een echte danser was, zou je hier niet zijn. Je bent een elf en je gaat slipjes dragen als een elf.

Hun huis had echte Hardcoverboeken in zich, en je zag ze vaak open op de bank liggen, de woorden nog warm van het lezen.

Toen hem werd gevraagd: "waarvoor moeten we dit leren?"elke middelbare schoolleraar kan vol vertrouwen antwoorden dat, ongeacht het onderwerp, de kennis van pas zal komen zodra de student de middelbare leeftijd bereikt en kruiswoordpuzzels begint te werken om de verschrikkelijke eenzaamheid af te wenden.

Door in een rij van twee uur te staan, maken mensen zich zorgen dat ze niet in een democratische natie leven. Mensen staan twee uur in de rij en gaan over de rand.

We kunnen geen liefde belijden zonder met handpoppen te praten.

Na een paar maanden in de kelder van mijn ouders, nam ik een appartement in de buurt van de Staatsuniversiteit, waar ik zowel kristalmethamfetamine als Conceptuele Kunst ontdekte. Elk van deze dingen is gevaarlijk, maar in combinatie hebben ze het potentieel om hele beschavingen te vernietigen.

Ik heb geen idee hoe ik mensen kan veranderen, maar toch houd ik een lange lijst van potentiële kandidaten voor het geval ik er ooit achter zou komen.

Ik geniet ervan om op de bank te liggen en een tijdschrift te lezen.