Chuck Palahniuk beroemde citaten

Zeker, ze leren je dit niet in de geschiedenisles, maar in koloniale tijden was de persoon die ' s nachts in de voorraden bleef, niets minder dan eerlijk spel voor iedereen om te pakken. Mannen of vrouwen, iedereen die zich voorover boog, kon niet weten wie de ram-klus deed, en dit was de echte reden dat je hier nooit wilde eindigen tenzij je een familielid of een vriend had die de hele tijd bij je zou staan. Om je te beschermen. Om echt op je kont te letten.

Die man achter me in het vliegtuig? Hij trapt op mijn stoel omdat hij me haat. Hij schopt tegen mijn stoel omdat hij me haat en ik ga hem vermoorden. Als we uit dit vliegtuig stappen, maak ik oogcontact. Ik ga die vent vermoorden. En dat alles is gewoon spul in mijn hoofd, maar het is goed om van dat spul af te komen.

Dat als je genoeg zou kunnen verwerven, genoeg zou kunnen bereiken, je nooit iets zou willen bezitten of doen. Dat als je genoeg zou kunnen eten of slapen, je nooit meer nodig zou hebben. Dat als genoeg mensen van je hielden, je geen liefde meer nodig zou hebben.

Ik ben echt blij dat ik mijn twintiger jaren heb doorgebracht met rotzooien en ramp na ramp hebben - met mensen die hetzelfde deden - omdat het nu echt mijn grootste schat is.

Je wordt slim als je niet meer iemand hoeft te citeren."Ik ben nog steeds dom: ik citeerde Chuck Palahiniuk

Ik denk dat we in een tijdperk zijn dat hongerig is naar echte ervaringen, in plaats van louterende nep-ervaringen via de media, gestructureerde, gemanipuleerde ervaringen. En dat zijn het Fastfood, de masturbatie van ervaring. Ze putten geen enkel aspect van onszelf uit; ze maken ons niet sterker.

Denk aan bedorven Kattenvoer en verzwerende kankers en verlopen donororganen. Zo mooi ziet ze eruit.

Op de een of andere manier zijn mensen verkocht aan het idee dat alleen professionals hen kunnen vermaken, dat alleen professionals kunnen zingen of grappen kunnen vertellen. En mensen worden uit deze creatieve lus gesneden, en creativiteit wordt beperkt tot deze grote, gecentraliseerde stemmen.

Als niemand naar je kijkt, kun je er een gat in staren. Het uitzoeken van alle kleine details die je nooit lang genoeg zou staren om te krijgen als ze zelfs maar je blik terug zouden keren, dit, dit is je wraak.

Voor het grootste deel kunnen mijn vrienden altijd leuker zijn dan de buis ooit kan zijn.

Wanneer je uitgaat met een dronkaard, zul je merken hoe een dronkaard je glas vult zodat hij zijn eigen glas kan legen. Zolang je drinkt, is drinken oké. Two ' S bedrijf. Drinken is leuk. Als er een fles is, zelfs als je glas niet leeg is, zal een dronkaard een beetje in je glas gieten voordat hij zijn eigen glas vult. Dit lijkt alleen maar op vrijgevigheid.

Ik haat het dat ze op TV zoveel minuten moeten vullen. Het betekent dat ze alles in moeten stoppen, en door dit te doen bagatelliseren ze nieuws; nieuws wordt dit product waarmee ze de dode tijd tussen commercials moeten vullen.

We sterven allemaal. Het doel is niet om eeuwig te leven, het doel is om iets te creëren dat zal leven.

Taal is wat boeken goed doen en beweging is wat films goed doen.

Las Vegas ziet er uit zoals je je zou voorstellen dat de hemel er ' s nachts uit moet zien.

Iedereen is nog steeds ellendig op dezelfde manier als ze altijd ellendig zijn geweest, en steeds meer van mijn vrienden - vooral mijn mannelijke vrienden - vinden zichzelf anti-angst, psychotrope medicijnen. Het lijkt erop dat iedereen die ik ken zich afvraagt of ze echt zijn wie ze zijn, of als het recept opraakt, zullen ze iemand anders worden?

Ja, er gebeuren vreselijke dingen,maar soms redden die vreselijke dingen je.

Ik ben een schrijver en het grootste compliment dat ik kan krijgen is te weten dat ik taal heb bijgedragen aan de cultuur, dat ik iets heb gedefinieerd, het een naam heb gegeven. Dat is een van de grote dingen die een schrijver kan doen.

Je koopt meubels. Zeg tegen jezelf, Dit is de laatste bank die ik ooit nodig zal hebben in mijn leven. Koop de bank, Dan ben je een paar jaar lang tevreden dat wat er ook misgaat, je hebt in ieder geval je bankprobleem opgelost. Dan de juiste set gerechten. Dan het perfecte bed. Gordijn. Tapijt. Dan zit je gevangen in je mooie nest, en de dingen die je vroeger bezat, nu bezitten ze jou.

Ik moet alles in mijn leven volledig hersteld en perfect en opgeruimd hebben en ik moet compleet zijn met iedereen in mijn leven en ik heb zeven dagen om dat te doen. Dus ik zou dag drie of vier kunnen halen, maar ik heb het nooit helemaal tot dag zeven gehaald.

Degene van wie je houdt en degene die van je houdt, zijn nooit dezelfde persoon.

Tot op zekere hoogte heeft iedereen een bepaalde manier om een persona te zijn die ze leren te zijn als ze echt klein zijn. Ze komen erachter dat als ze echt grappig zijn, of echt mooi, of als ze echt, echt hard werken of echt slim zijn, dat is wat ze gaat redden. Dat is wat ervoor zorgt dat mensen hen leuk vinden.

Het ontdekken van het' onmogelijke ' einde van een nieuw boek maakt me ziek van vreugde en opluchting.

Ik denk dat Amerika zo verliefd is op conflicten.

Niets van mij is origineel. Ik ben de gezamenlijke inspanning van iedereen die ik ooit heb gekend.

Als je je de hele tijd zorgen maakt over Rampen, dan krijg je dat.

De regels waar ik me aan houd zijn de regels van het minimalisme. En die regels dwingen schrijven om meer filmisch te zijn... om de directheid en toegankelijkheid van film te hebben, zodat de lezer echt veel details moet invullen.

Echte smarts beginnen wanneer je stopt met het citeren van andere mensen..

Scenarioschrijvers krijgen veel meer geld betaald, maar hun frustratie lijkt zo hoog te zijn dat ik dat niet wil.

Stel je voor dat Boeken en muziek en films worden gefilterd en gehomogeniseerd. Gecertificeerd. Goedgekeurd voor consumptie. Mensen zullen blij zijn om het grootste deel van hun cultuur op te geven voor de zekerheid dat het kleine beetje dat er doorheen komt veilig en schoon is. Witte ruis.

De kracht van film is de toegankelijkheid en directheid. Maar de kracht van boeken is de vrijheid om echt alles af te beelden wat je wilt, omdat mensen het privé gaan lezen. Dus ik probeer altijd te schrijven met de directheid en de constante beweging van film, maar ik probeer ook te schrijven met de volledige vrijheid van onderwerp die boeken hebben.

Het is zo moeilijk om pijn te vergeten, maar het is nog moeilijker om zoetheid te onthouden. We hebben geen litteken om te laten zien voor geluk. We leren zo weinig van vrede.

Openbare smaak verandert en de esthetiek van een cultuur verandert in de loop van de tijd, dus het idee is niet om een beroep te doen op de esthetiek van het moment en wat mensen nu leuk zullen vinden; het idee is om jezelf op de een of andere manier in het publieke geheugen te houden, zodat naarmate de smaak evolueert, het uiteindelijk je ding zal omarmen. Het gaat dus om schrijven om herinnerd te worden in plaats van schrijven om geliefd te worden.

Als je niet weet wat je wilt, eindig je met veel wat je niet wilt.

En het was zo algemeen geschreven dat mijn vader dacht dat ik over zijn vader schreef, en mijn baas dacht dat ik over zijn baas schreef. Mensen zetten zichzelf echt in de schoenen van de verteller.

Heb je avonturen, maak je fouten en kies je vrienden slecht-dit alles zorgt voor geweldige verhalen.

Demonen zijn voormalige beroemdheden die jagen op hun eigen onzekerheden.

Er is een tegenovergestelde van déjà vu. Ze noemen het jamais vu. Het is wanneer je dezelfde mensen ontmoet of plaatsen bezoekt, keer op keer, maar elke keer is het de eerste. Iedereen is altijd een vreemde. Niets is ooit bekend.

Ik neem Pennen en schrijf op de binnenkant van mijn arm. Als ik met mensen ben en iemand zegt een echt fascinerende anekdote, of feit, of zin, dan schrijf ik het op de binnenkant van mijn arm. Aan het eind van de dag neem ik de allerbeste dingen die op mijn arm zitten en kopieer ze in een notitieboekje dat ik altijd bij me heb en alleen als het weer absoluut verschrikkelijk is, zal ik echt het allerbeste van dat notitieboekje in de computer stoppen. Op dat moment wordt het allemaal twee keer gecensureerd - alleen de beste dingen gaan van de arm naar het boek en alleen de beste dingen gaan van het boek naar de computer.

De eerste stap - vooral voor jonge mensen met energie en drive en talent, maar geen geld - de eerste stap om jullie wereld te beheersen is om jullie cultuur te beheersen. Om te modelleren en te demonstreren in welke wereld je wilt leven. Om de boeken te schrijven. Maak de muziek. Schiet de films. Schilder de kunst.

Het enige wat ik niet kan uitstaan is wanneer ik interviews doe, wanneer ik mensen interview, en ik luister naar de banden en ik hoor mezelf praten en struikelen en stotteren, of ik hoor het vreselijke geluid van mijn eigen stem, of God verhoede dat ik mezelf op video zie, is er die complete afkeer van het zien hoe ik in de wereld voorkom.

Het is griezelig, maar hier zijn we, de pelgrims, de crackpots van onze tijd, die proberen onze eigen alternatieve realiteit te vestigen. Om een wereld te bouwen uit rotsen en chaos. Wat het gaat worden, Weet ik niet. Zelfs na al dat rondrennen, waar we zijn beland is de middle of nowhere in het midden van de nacht. En misschien is weten niet het punt. Waar we nu staan, in de ruïnes in het donker, wat we bouwen kan van alles zijn.

Je kunt geen kleine, stervende kinderen hebben in een film zonder iedereen echt neer te halen, maar dat kan in strips.

Een goed verhaal moet je aan het lachen maken en een moment later je hart breken.

Zo vaak met beginnende schrijvers, is het verhaal waarmee ze willen beginnen het belangrijkste verhaal van hun leven - mijn molestatie, Mijn dit, mijn vreselijke drugsverslaving - ze willen dat belangrijkste verhaal vertellen, en ze hebben nog niet de vaardigheden om het te vertellen, dus het wordt uiteindelijk een komedie. Een krachtig verhaal dat slecht verteld wordt, wordt Grappig, het maakt mensen gewoon achter hun handen aan het lachen.

Elke vrouw is een ander soort probleem.

Het laatste verhaal dat je moet schrijven is het belangrijkste verhaal. Je moet beginnen met een verhaal dat gewoon een amusant, onderhoudend, leuk verhaal is om te schrijven en je schrijfkunst te leren met de minst belangrijke dingen voordat je ze begint toe te passen op de belangrijkste dingen.

Zoek een man die je mooi noemt in plaats van heet, die je terugbelt als je ophangt, die onder de sterren ligt en naar je hartslag luistert, of wakker blijft om je te zien slapen...wacht op de jongen die je voorhoofd kust, die je aan de wereld wil laten zien als je zweet, die je hand voor zijn vrienden houdt, die denkt dat je net zo mooi bent zonder make-up. Iemand die je er voortdurend aan herinnert hoeveel hij om je geeft en hoe gelukkig hij is dat hij je heeft....Degene die zich tot zijn vrienden wendt en zegt: 'dat is zij.'

Ik dacht waarom niet een soort mysterie, moord, thriller boek schrijven, maar gebruik maken van de Romaanse taal waar de taal speelt volledig tegen het zeer donkere onderwerp, dat zeer vreemde moorddadige plot, maar gebruik maken van die Harlequin Romaanse taal.

En hoe meer ze zich dit eiland kon voorstellen, hoe minder ze van de echte wereld hield. Hoe meer ze zich de mensen kon voorstellen, hoe minder ze van echte mensen hield.