Irvine Welsh beroemde citaten

Per definitie moet je leven tot je sterft. Het is beter om dat leven zo compleet en plezierig mogelijk te maken, voor het geval de dood waardeloos is, wat ik vermoed dat het zal zijn.

Ik denk dat jonge schrijvers eerst Andere graden moeten behalen, sociale wetenschappen, kunsten of zelfs bedrijfsdiploma ' s. Wat je leert zijn onderzoeksvaardigheden, een noodzaak omdat veel schrijven gaat over het proberen informatie te vinden.

We beginnen met hoge verwachtingen,dan bottelen we het. We beseffen dat we allemaal zullen sterven, zonder echt de grote antwoorden te vinden. We ontwikkelen al die langdradige ideeën die de realiteit van ons leven op verschillende manieren interpreteren, zonder echt ons lichaam van waardevolle kennis uit te breiden, over de grote dingen, de echte dingen. Kortom, we leven een kort teleurstellend leven; en dan sterven we. We vullen ons leven met shit, dingen als carrières en relaties om onszelf te misleiden dat het niet allemaal totaal zinloos is.

Ik had altijd veel lijm gesnoven als kind. Ik was erg geïnteresseerd in lijm, en toen ging ik naar lager en speed, en ik dreef in ***** omdat als kind opgroeien iedereen me vertelde, 'rook geen marihuana, het zal je doden'.

Ik geniet van de Vrijheid van de blanco pagina.

Soms denken ze dat mensen junkies worden, alleen maar omdat ze onbewust hunkeren naar een beetje stilte.

Ik had geen idee dat Trainspotting werd gepubliceerd. Het was een egoïstische daad. Ik deed het voor mezelf.

Veel geluk aan progressieve kandidaten in de Amerikaanse Senaatsverkiezingen tegen de gebruikelijke rijke, blanke, racistische, vrouwenhatende * * * * * waar ze tegen lopen.

Het is moeilijk om zowel smack als crack habbits te behouden en vergeet niet om mobiele telefoonbetalingen bij te houden.

Ik ben opgegroeid op een plek waar iedereen een verhalenverteller was, maar niemand schreef. Het was zo ' n Keltische, verhalenverteltraditie: iedereen had een verhaal in de kroeg of op feesten, zelfs in de clubs en raves.

Het waren de boeken die ik begon te lezen. Het was de muziek waar ik naar begon te luisteren. Het was de televisie die ik begon te kijken. Ik dacht weer na. Ik probeerde te stoppen omdat het alleen maar pijn veroorzaakte. Als dit allemaal in je hoofd zit, moet het je leven in komen. Als dat niet zo is, word je verpletterd. Ik word niet verpletterd.

Iggy Pop kijkt me recht aan terwijl hij de zin zingt: 'America takes drugs in psychic defence'; alleen verandert hij 'America' in 'Scatlin', en definieert us mair nauwkeurig in één zin dan alle anderen ooit hebben gedaan.

Zelfs als ik mijn hooter opschep, besef ik de trieste waarheid. Coke verveelt me, het verveelt ons allemaal. We zijn verveelde klootzakken, in een scène die we haten, een stad die we haten, doen alsof we in het centrum van het universum zijn, onszelf vernielen met rotdrugs om het gevoel af te wenden dat het echte leven ergens anders gebeurt, ons ervan bewust dat alles wat we doen die paranoia en ontgoocheling voedt, maar op de een of andere manier zijn we te apathisch om te stoppen. Want helaas is er niets anders van belang om voor te stoppen.

Je kunt alleen leven in de wereld die je kent. De rest is gewoon wishful thinking of paranoia.

Liefde bestaat niet, het is net als religie, de staat wil dat je in dat soort onzin gelooft, zodat ze je kunnen controleren, en je hoofd omhoog kunnen neuken.

Kies voor het leven-Ik koos ervoor om niet voor het leven te kiezen. Ik heb iets anders gekozen. En de redenen? Er zijn geen redenen. Wie heeft redenen nodig als je heroïne hebt?

In Schotland is het anders. Mensen die naar lezingen komen zijn meer geïnteresseerd in literatuur als zodanig, maar het lezerspubliek in het algemeen is echt heel divers. Het is een cliché, maar er wordt gezegd dat mensen die mijn boeken lezen geen andere boeken lezen, en je krijgt dat element wel.

Ik werk nu aan een scenario voor de BBC, maar ik hoop dat de decks snel zijn opgeruimd zodat ik met mijn vrienden de studio in kan en nog wat nummers kan neerzetten, proberen een sterke dance single samen te krijgen.

Ik kijk altijd naar mensen in een kort tijdsbestek, waardoor ze in een extreme positie komen. Soms zie je de menselijkheid niet in een persoon omdat het tijdsbestek zo kort is en de omstandigheid zo extreem.

Ik had altijd graag gelezen, maar toen ik boeken oppakte, kreeg ik niet dezelfde opwinding van hen als van uitgaan naar clubs. Ik wilde hetzelfde gevoel krijgen.

Wanneer mensen beginnen te schrijven, is er het idee dat je alles de eerste keer goed moet doen, elke zin moet perfect zijn, elke alinea moet perfect zijn, elk hoofdstuk moet perfect zijn, maar wat je doet is geen openbare show, totdat je er klaar voor bent.

Toen ik begon te schrijven, was het via muziek. Ik genereerde ideeën voor liedjes die verhalen werden, en dan werden ze romans. Ik was bevooroordeeld naar muziek.

Huurt eens sais, dorst niets als een donkere huidskleur om de waakzaamheid van de politie en de magistraten te vergroten: te goed.

Ik ben opgegroeid in wat niet zozeer een familie was als een genetische ramp.

Nu is er blijkbaar een causaal verband tussen verslaving en vegetarisme.

Nu, voor het eerst, ziet hij dat er echt een uitweg is, en het is allemaal zo eenvoudig. Je hoeft niet weg te lopen. Je ontmoet gewoon iemand speciaal en stap zijwaarts in een parallel universum.

Je kunt niet tegen je ziel liegen.

Sommige mensen zijn makkelijker om van te houden als je niet bij hen in de buurt hoeft te zijn.

Ik ben meer een krijger dan jij ooit zult zijn. Ik geloof in de klassenstrijd. Ik geloof in de strijd tussen de seksen. Ik geloof in mijn stam. Ik geloof in het rechtschapen, intelligent opgezette deel van de arbeidersklasse tegen de hersendode idiote massa ' s en de middelmatige, zielloze bourgeoisie.

Ik loop niet weg, Ik ga verder.

Zijn ogen zijn wilde, psychotische spleten die in je ziel dansen op zoek naar goede dingen om te verpletteren of slechte elementen om je mee te identificeren.

laat Jezus niet binnen. AA is gewoon een obsessie vervangen door een andere

Pas nu besef ik dat gedrag altijd een context en precedenten heeft, het is wat je doet in plaats van wat je bent, hoewel we die context vaak nooit herkennen of begrijpen wat deze precedenten zijn.

Het was rond de zomer van 1982 dat het drugsprobleem echt invloed had. Het werd een levensstijl in plaats van een recreatie. Als je begint te liegen en te stelen, kun je jezelf niet bedriegen.

Ik was tegen alles en iedereen. Ik wilde geen mensen om me heen. Deze afkeer was geen grote verlammende angst; slechts een volwassen erkenning van mijn eigen psychologische kwetsbaarheid en mijn gebrek aan geschiktheid als metgezel. Gedachten duwden om ruimte in mijn overvolle hersenen terwijl ik worstelde om ze wat orde te geven die zou kunnen dienen om mijn lusteloze leven te motiveren.

Ah veronderstel man, ah ben te veel een perfectionist, ken? Het is alsof, als het een beetje onbetrouwbaar gaat, ah jist cannae lastig vallen, Weet je.

Het was als vroeger, maar in een zin die alleen maar diende Tae herinneren ons ay hoeveel dingen hud veranderd.

Bruce, je bent een lelijke en domme Oude man. Je bent waarschijnlijk een alcoholist en God weet wat nog meer. Jij bent het soort trieste zaak die op kwetsbare, zwakke en domme vrouwen jaagt om zijn eigen verbrijzelde ego een boost te geven. Je bent een puinhoop. Je bent ergens fout gegaan, vriend.

Maar zelfs Es en cocaïne, door de jaren heen blazen ze gaten in je hersenen, beroven je van je herinneringen, je verleden. Dat is eerlijk genoeg, zelfs handig.

Er is dat vreselijke mooie moment, die bitterzoete impasse waar je weet dat iemand je voor de gek houdt maar ze doen het met zo ' n panache en conviction...no omdat ze precies zeggen wat je wilt horen, op dat moment.

Vakantiewoning-inbox bladeren Hammersmith Broadway, Londen vreemd en buitenaards lijken, na slechts drie maanden afwezigheid, zoals bekende plaatsen doen als je weg bent geweest. Het is alsof alles een kopie is van wat je eerder wist, vergelijkbaar, maar toch op de een of andere manier ontbreekt aan zijn gebruikelijke kwaliteiten, een beetje zoals de dingen in een droom. Ze zeggen dat je op een plek moet wonen om het te weten, maar je moet vers komen om het echt te zien.

Dit moet minder leven zijn dan dit.

Toen twee mensen verliefd waren, moest je ze er aan overlaten. Vooral als je niet verliefd was en wenste dat je dat wel was. Dat kan gênant zijn. Dat kan pijn doen.

Hij benadrukte de fundamentele waarheden: je gaat nog niet dood, je moet je leven leven totdat je dat bent. Ze werden ondersteund door de overtuiging dat de grimmige realiteit van de naderende dood kan worden weggepraat door te proberen te investeren in de huidige realiteit van het leven. Ik geloofde dat toen niet, maar nu wel. Per definitie moet je leven tot je sterft. Het is beter om dat leven zo compleet en plezierig mogelijk te maken, voor het geval de dood waardeloos is, wat ik vermoed dat het zal zijn.

Alles op straat lijkt soft focus.

Het is allemaal in orde, het is allemaal mooi; maar ah vrees dat deze interne zee is gaunnae snel verdwijnen, waardoor deze giftige ***** aangespoeld, gestrand in ma lichaam.

Het establishment, de kranten, ze proberen iets te creëren dat Schotse literatuur wordt genoemd, maar wanneer mensen daadwerkelijk gaan schrijven, zullen ze dat niet noodzakelijkerwijs voorschrijven, ze zullen schrijven wat ze voelen.

Soms is er een snobisme onder literaire types dat deze mensen het niet echt begrijpen, maar op veel manieren krijgen ze het meer dan de literairen. Er is een cultuur op de achtergrond die ze begrijpen en kennen. Ze krijgen dat diepere niveau.

Ik heb de neiging om meer non-fictie te lezen, echt, want als ik schrijf, lees ik niet graag andere fictie.

Er is niets erger dan een gewelddadig pak slaag van een onopvallend persoon. Fysiek geweld met iemand is te veel als neuken. Er is te veel id bij betrokken.