Augusten Burroughs beroemde citaten

Ikzelf ben geheel gemaakt van gebreken, samengevoegd met goede bedoelingen.

Mijn jeugd bracht me in het ziekenhuis en wankelde op de rand van dodelijk alcoholisme. Het was echt goed voor mij om het te accepteren. Om alle schaamte en schaamte te accepteren, zodat ik me niet meer zoals vroeger voel.

Acceptatie, als het komt, komt in golven: Luister met je borst. Je zult een slinger in je voelen schommelen, die de ene of de andere richting begunstigt. En dat is uw antwoord. Het antwoord zit altijd in je borst. De juiste keuze weegt meer. Zo Weet je het. Het zorgt ervoor dat je in zijn richting leunt.

Om vooruitgang te boeken, hebben we briljantheid nodig en briljantheid is niet eerlijk en het is niet beleefd en we kunnen het niet laten groeien. Het gebeurt. Genius gebeurt en het gebeurt niet altijd in een Postcode waar we toegang tot hebben. Daarom moeten we niet iedereen in de gaten houden, maar moeten we ze toegang geven tot iedereen.

Het is geen schande om honger te hebben naar een ander. Het is geen schande om je leven met iemand te willen delen.

Veel mensen kunnen bang zijn voor het maskeren omdat mensen zichzelf verkeerd kunnen voorstellen [op het Internet] en ze kunnen zich voordoen als mensen die ze niet zijn. Ja, dat is waar. Dat is één kant. Maar de andere kant is dat het je gelijk maakt en als je toevallig een persoon bent die niet gelijk is in de ogen van de grotere samenleving, is dat een verdomd goede zaak.

Het verleden achtervolgt ons niet. We achtervolgen het verleden. We laten onze gedachten in die richting focussen. We openen herinneringen en onderzoeken ze. We ervaren emoties die we voelden tijdens de pijnlijke gebeurtenissen die we hebben meegemaakt, omdat we ze zo gedetailleerd mogelijk herinneren.

Ik maak me nergens zorgen over in het internettijdperk. Ik ben al online sinds ik het wist: 1985 in San Francisco. Het heeft alles in mijn leven veranderd. Ik zou niet eens willen leven in een tijdperk dat het niet had, omdat het essentieel is voor onze evolutie als soort.

Ik had geen zin meer. Ik wist dat ik jong was, ik wist dat ik klein was. Maar ik was bang dat ik al geruïneerd zou zijn.

Het belangrijkste wat een schrijver moet doen is schrijven. Het maakt echt niet uit wat je schrijft, zolang je maar vloeiend, heel snel, heel moeiteloos kunt schrijven. Het moet geen tweede natuur worden, maar echt de eerste natuur voor jou. En lees; je moet lezen en je moet goede boeken lezen en dan slechte boeken. Niet zoveel slechte boeken, maar enkele slechte boeken, zodat je kunt zien hoe beide eruit zien en waarom beide zijn wat ze zijn.

Je mag leven. Je mag iemand anders zijn. Je mag nooit afscheid nemen van iemand of iets uitleggen aan iemand, nooit.

Het is voor iemand die net begint met schrijven. Je moet lenige vingers hebben, of je nu met je vingers schrijft of op je laptop typt, maar je moet een lenige geest hebben en je moet in staat zijn om te schrijven zonder te beoordelen wat je hebt geschreven, in ieder geval meteen, en zonder meteen te bewerken.

Want hier is de waarheid: als je een kans wilt hebben om iemand te ontmoeten met wie je echt compatibel bent, zet dan nooit je beste beentje voor.

Er bestaat niet zoiets als te gewoon om over te schrijven, of dat nu het leven is of een scène in een roman. Wat interessant is voor mensen, of het nu memoires of fictie is, is de waarheid.

Ik denk dat ik van hem hou, maar ik denk ook dat je van mensen kunt houden die niet goed voor je zijn.

Ik zal altijd schrijven over wat er in mijn leven gebeurt en de reden daarvoor is dat het niet echt is omdat ik zo gefascineerd ben door mezelf, het is omdat ik niet kan denken. Ik kan niet denken alsof ik gedachten in mijn hoofd heb en erover nadenk en tot een conclusie kom. Het is net wiskunde voor mij.

De waarheid is dat niemand een verontschuldiging voor iets verschuldigd is. Excuses zijn mooi als ze gebeuren. Maar ze veranderen niets. Ze keren geen acties om of corrigeren geen schade. Ze zijn gewoon leuk om te horen.

Ik denk dat thuis voor mij meer een gemoedstoestand is. Het gaat meer over zijn waar ik wil zijn met mensen waar ik om geef.

Ik voelde me zo alleen in de stad. Al die duizenden mensen en dan ik, aan de buitenkant. Want hoe ontmoet je een nieuwe persoon? Ik was er jarenlang erg onder de indruk van. En toen besefte ik dat je gewoon zei: "hallo."Ze kunnen je negeren. Of je kunt met ze trouwen. En die mogelijkheid is dat ene woord waard.

Ik heb het gevoel dat het twee verschillende dingen zijn, en als ik Boeken Schrijf, zijn het gewoon boeken. Als het Films kunnen zijn, is dat oké. Maar ik zou een roman schrijven die geen film kon zijn.

En ik begon hem te laten gaan. Uur na uur. Dagen in maanden. Het was een fysieke sensatie, zoals het loslaten van de touw van een vlieger. Behalve dat het touw uit mijn Midden kwam.

Ik denk dat het Internet onze meest diepgaande en mooie prestatie is. Het is prachtig. We hebben het Internet als een laag van ons denken die ons niet controleert, we controleren het, maar we hoeven ons er niet van bewust te zijn. Het zal een pak zijn dat echt goed past.

Niet gek in een ' Laten we de keuken felrood schilderen! een soort manier. Maar gek in een 'gasoven, tandpasta sandwich, ik ben God' soort manier. Voorbij waren de dagen dat ze op het dek stond en citroen-geurkaarsen aanstak zonder de was te hoeven eten.p28

Ik wist dat hij zo betrouwbaar was als een wiskundige formule.

Onvolkomenheden zijn aantrekkelijk als hun eigenaren er blij mee zijn.

Lange huwelijken zijn in ruïne geëindigd door kleine en onbeduidende grieven die nooit goed werden uitgezonden en in plaats daarvan uitgroeiden tot een broze zeekogel van haat.

Ik leerde dat als ik een beetje in de toekomst leefde-wat er daarna zal gebeuren-ik niet zo veel hoefde te voelen over wat er in het heden aan de hand was.

Hoewel ik in staat was om een aangename uitdrukking te behouden, was ik mentaal overgeven in haar gezicht.

Dit is wat je moet weten over het verliezen van iemand van wie je houdt. Ze reizen niet alleen. Jij gaat met hen mee.

Zijn lach wordt gemaakt als veranda schommels en limonade

Je maakt schoonheid met je geest

Ik denk dat een deel van de reden dat ik me aangetrokken voel tot Foster is omdat hij zo ' n puinhoop is. Ik bedoel, de mensen van wie ik heb gehouden in mijn leven zijn nooit gemakkelijk geweest om van te houden. Ik ben niet gewend aan normaal. Ik ben gewend aan Rampen. Ik weet niet, hoe verward hij ook is, hij is ook een beetje spannend, een soort uitdaging. Ik ben gewend om voor de liefde te werken.

Ik wist dat als ik elke zes maanden of elk jaar een nieuw boek schreef, als ik geweldige boeken bleef lezen, ik uiteindelijk iets zou schrijven dat het waard was om te worden gepubliceerd. Ik begreep dat ik misschien in de veertig of vijftig of zelfs zestig was, maar ik had er vertrouwen in dat het zou gebeuren.

Je zou versteld staan van wat je kunt opgeven, verliezen of breken, en toch een persoon zijn die gelukkig wordt over brownies.

Zo overleef je het onoverkomelijke, zo verlies je datgene wat je niet kunt verdragen te verliezen, zo vind je jezelf opnieuw uit, overwin je misbruikers, vervul je ambities en ontmoet je de liefde van je leven: door te volgen wat waar is, waar het je ook naartoe leidt.

Een deel van Mij gelooft dat liefde waardevoller is als je er voor moet werken.

Zoals ik al lang vermoedde, had een persoon toch niet echt wiskunde nodig voor iets. Misschien hebben sommige mensen dat gedaan. Beperkte mensen.

Alle kinderen moeten geliefd, beschermd, gekoesterd-emotioneel en intellectueel-gerespecteerd worden en nooit, onder geen enkele omstandigheid, onderschat worden.

Misschien voel je de druk om positief te zijn omdat zoveel mensen vertrouwen op je goede, nep-positieve energie? Als dat het geval is, kan iedereen de pot op. Je bent geen fles Valium.

Elke schade die is aangericht, moet je zelf repareren omdat het moet worden gerepareerd en er is niemand anders om het werk te doen. Schuld kan terecht zijn, maar het zal je niet vooruit helpen in je leven.

God, zo voelde ik me zeker, vond het niet erg dat ik mijn handen niet tegen elkaar drukte om te bidden. Ik was ongedwongen, maar ik was oprecht. Ik wist dat God bestond als het juiste antwoord in mijn borst.

Dus we kunnen gevuld zijn met gaten en verlies en grote uitgestrektheid van ongegeneerde geografie - en we kunnen ook opgewonden zijn door het leven en in liefde en inhoud op precies hetzelfde moment.

Als je je leven haat, heb je er niet genoeg van gezien. Als je je leven haat, is dat omdat je leven te klein is en niet bij je past.

Vertrouwen is een vermindering van je eigen interesse in de vraag of anderen aan je denken en zo ja, wat ze denken.

Denk aan de fysieke elementen waaruit ons lichaam bestaat: We bestaan voor 98 procent uit waterstof, zuurstof en koolstof. Dat is tafelsuiker. Je bent gemaakt van hetzelfde spul als tafelsuiker. Hier en daar een paar kleine verschillen en kijk wat er met de suiker is gebeurd: het kan rechtop staan en tweets verzenden.

Je moet je droom uit de lucht halen alsof het een vlieger is en het touw door je vingers knijpen totdat je de spoel bereikt.

Liefde is een op helium gebaseerde emotie; liefde neemt altijd de hoge weg.

Ik geloof niet in het concept van een soulmate. Want we zijn allemaal uniek, maar we lijken ook gewoon te veel op elkaar.

Ben jij een van die mensen die op een eerste date zegt: 'Ik heb echt geen haast om iemand te ontmoeten, Ik denk dat als het gebeurt, het gebeurt'? Want dat zijn de meest wanhopige mensen van allemaal. Ik zeg dit alleen zodat als je deze persoon bent, je het voor niemand verbergt. Het is geen schande om honger te hebben naar een ander. Het is geen schande om je leven met iemand te willen delen.

Het meeste dat ik zou doen, was het schaduwgereedschap in Photoshop gebruiken om de Gespierde scheuren in mijn maag naar voren te brengen, die er eerlijk gezegd waren. Onder het vet.