Barbara Kingsolver beroemde citaten

Hoop is een hernieuwbare optie: als je er aan het eind van de dag geen meer hebt, kun je ' s ochtends opnieuw beginnen.

Iets in mij keek altijd naar het leven van buitenaf, permanent geobsedeerd door het idee van behoren versus niet-behoren [tot een groep]. Het was geen gelukkige jeugd, maar het was een uitstekende opleiding voor een schrijver.

Het minste wat je in je leven kunt doen, is uitzoeken waar je op hoopt. En het beste wat je kunt doen is in die hoop leven. Bewonder het niet van een afstand, maar leef er recht in, onder zijn dak.

Ik concentreer me op karakter, thema, taal, structuur, stem. Het verbaast me eigenlijk dat wat ik ook schrijf, mensen het "intensief politiek" verklaren."Ik schrijf gewoon over de wereld die ik ken, zoals die is. Wonden en verdriet inbegrepen.

Probeer niet te achterhalen wat andere mensen van je willen horen; Zoek uit wat je te zeggen hebt.

Poëzie voelt als een land dat ik bezoek zonder paspoort, waar ik stiekem rondkijk, iets kostbaars grijp en het over de grens probeer te smokkelen. Elk gedicht dat ik schrijf voelt als smokkelwaar voor mij.

Doe de deur dicht. Schrijf zonder dat iemand over je schouder kijkt. Probeer niet te achterhalen wat andere mensen van je willen horen; Zoek uit wat je te zeggen hebt. Het is het enige dat je te bieden hebt.

Wortel alle "te zijn" werkwoorden uit in je proza en knuppel ze tot ze dood zijn. Niet "het was "of" zij zijn "of" ik ben"."Laat het niet gebeuren, laat het gebeuren.

Het doet je pijn om ze te zien opgroeien. Maar ik denk dat het je sneller zou doden als ze dat niet deden.

Het geheugen is een gecompliceerd iets, een relatie met de waarheid, maar niet zijn tweelingbroer.

Als ik uit het raam kijk, adem ik een dankgebed uit voor de kleur groen, voor de veiligheid van mijn kinderen, voor de eenvoudige daden van geloof zoals het planten van een tuin die ons door een nieuwe lente, een nieuwe zomer heeft geholpen. En ik inhaleer een soort belofte om de hoop en goede bedoelingen van mijn kinderen te beschermen waarmee we in dit land begonnen zijn. Vrijheid van meningsuiting, de bescherming van diversiteit - dit zijn de belangrijkste ingrediënten van het Amerikaanse burgerleven en mijn eigen overleving. Of ik ze ooit voor lief nam, Weet ik niet.

Je denkt niet dat je er voorbij zult leven en dat doe je ook niet echt. De persoon die je was is weg. Maar de helft van jullie die nog leeft, wordt op een dag wakker en neemt het weer over.

Weinig mensen weten zo goed wat ze willen. De meeste mensen kunnen niet eens bedenken waar ze op moeten hopen als ze een cent in een fontein gooien.

Het heeft geen zin om een depressieve persoon te behandelen alsof ze zich gewoon verdrietig voelt en zegt: 'daar, wacht even, je komt er wel overheen. Verdriet is min of meer als een koude kop - met geduld gaat het voorbij. Depressie is als kanker.

Ieder van ons wordt, misschien wel vele malen, opgeroepen om een nieuw leven te beginnen. Een angstaanjagende diagnose, een huwelijk, een verhuizing, verlies van een baan...En op volle helling gaan we, hellend en vernield en absurd vastberaden, gedreven ondanks alles om goed te maken op een nieuwe kust. Hoopvol zijn, de ene mogelijkheid na de andere omarmen-dat is zeker het basisinstinct...Schreeuwend: hoogtij! Tijd om naar buiten te gaan in de glorieuze puinhopen. Tijd om dit leven te nemen voor wat het is.

Het is een grappig ding: mensen vragen vaak hoe ik mezelf disciplineer om te schrijven. Ik kan de vraag niet begrijpen. Voor mij is de discipline het uitschakelen van de computer en het verlaten van mijn bureau om iets anders te doen.

Bedankt voor deze dag, voor alle vogels veilig in hun nesten, voor wat dit ook is, voor het leven.

Eters moeten begrijpen, hoe we eten bepaalt hoe de wereld wordt gebruikt.

Wacht niet op de muze. Ze heeft een slechte werkethiek. Schrijvers schrijven gewoon.

Vrienden, er gaat niets boven je eigen familie om je vreemden te laten waarderen!

Het is verschrikkelijk om iemand te verliezen, maar het is ook waar dat sommige mensen nooit iemand te verliezen hebben, en ik denk dat dat zoveel erger moet zijn.

Misschien wordt het leven niet beter dan dit, of erger, en wat we krijgen is precies wat we bereid zijn te vinden: kleine wonderen, waar ze groeien.

Nadat' the Poisonwood Bible ' was gepubliceerd, geloofden verschillende mensen dat mijn ouders zendelingen waren, wat niet verder van de waarheid kon zijn.

Als bioloog kan ik mezelf niet zien als iets anders dan een dier tussen dieren en planten.

Literatuur dupliceert de ervaring van het leven op een manier die niets anders kan, trekt je zo volledig in een ander leven dat je tijdelijk vergeet dat je er een van jezelf hebt. Daarom lees je het, en zou je zelfs tot de vroege ochtend in bed kunnen zitten, je hele morgen in de war gooien, gewoon om uit te vinden wat er gebeurt met sommige mensen die, je weet heel goed, verzonnen zijn.

Misverstand is mijn hoeksteen. Het is van iedereen, nu ik erover nadenk. Illusies die voor waarheid worden aangezien, zijn het trottoir onder onze voeten.

Koken is 80 procent vertrouwen, een vaardigheid die het best wordt verworven vanaf het moment dat de schortsnaren zich twee keer om je heen wikkelen.

Het is het enige waar we nooit helemaal overheen komen: dat we onze eigen toekomst bevatten.

Als je zoete dromen wilt, moet je een zoet leven leiden.

Huishoudens die de ziel van het koken uit hun routines hebben verloren, weten misschien niet wat ze missen: het lied van een roerbak sizzle, het kleine gesprek van klinkende maatlepels, de gistgeur van rijzend deeg, het schilderen van smaken op een pizza voordat deze in de oven glijdt.

de opvallende consumptie van beperkte middelen moet nog algemeen worden aanvaard als een spirituele fout, of zelfs slechte manieren.

Een eerste kind is je eigen beste voet vooruit, en hoe je die kleine voeten opvrolijkt als ze uitslaan. Je onderzoekt elke wending van het vlees op vroegtijdigheid en kraait het aan de wereld. Maar de laatste: de baby die haar geur volgt als een vlag van overgave door je leven wanneer er niet meer zal komen na-Oh, dat is liefde met een andere naam.

...verloren zomer, het seizoen van extravagante voortplanting. Het zou alles op zijn pad kunnen verslijten met zijn hartstochtelijke excessen, maar niets levend met vleugels of een hart of een zaad in zichzelf gekruld in de grond zou het kunnen weerstaan om het terug te verwelkomen wanneer het kwam.

Ik heb gezien hoe je niets kunt leren als je probeert eruit te zien als de slimste persoon in de kamer.

In een wereld zo verkeerd als deze, alles wat we kunnen doen is maken dingen zo goed als we kunnen.

Maar de laatste: de baby die haar geur volgt als een vlag van overgave door je leven wanneer er niet meer na zal komen-oh, dat is liefde met een andere naam. Ze is de baby die je een uur lang in je armen houdt nadat ze is gaan slapen. Als je haar in de wieg legt, wordt ze misschien veranderd wakker en vliegt ze weg. Dus in plaats daarvan wieg je mijn raam, drink het licht van haar huid, adem haar uitgeademde dromen in. Je hart buigt naar de dubbele halve maan van gesloten wimpers op haar wangen. Zij is degene die je niet kunt neerleggen.

Als we als kunstenaars het echte leven niet kunnen verbeteren, moeten we onze potloden neerleggen en brood gaan bakken.

Ik leerde schrijven door het soort boeken te lezen dat ik had willen schrijven.

Een bepaald gevoel komt voort uit het weggooien van je goede leven, en het is een deel opname.

Elk verraad bevat een perfect moment, een munt gestempeld met kop of staart met redding aan de andere kant.

We zijn beesten. We worden geboren als elk ander zoogdier en we leven ons hele leven rond vermomde dierlijke gedachten.

De waarheid heeft zo weinig repetitie nodig.

Zoals kinderen die alleen sokken voor Kerstmis krijgen, maar nog steeds met heel hun hart in de Kerstman geloven.

Gilbert heeft zich gevestigd als een rechtstreekse verhalenverteller die ons uitdaagt in Avonturen van wereldse ontdekkingen, en deze roman staat als een winnende volgende act. De handtekening van alle dingen is een bemoedigend eerbetoon aan de vele geniale aard en de onvermijdelijke vooruitgang van ideeën, in een wereld die haar beste waarheden onthult aan de ongewoon geduldige geesten.

Het is verrassend hoeveel geheugen er is opgebouwd rond dingen die op dat moment onopgemerkt waren.

Ik doe niet alsof ik naïef ben, ik weet wat ik doe.

Je kunt zo serieus en belachelijk zijn als nodig is, als je het niet in afzondering probeert. De belachelijk serieuze mensen reizen in groepen. En ze staan erom bekend dat ze de wereld veranderen.

De boog van de geschiedenis is langer dan de menselijke visie. Het buigt. We hebben de slavernij afgeschaft, we hebben het algemeen kiesrecht verleend. We hebben al eerder moeilijke dingen gedaan. En elke keer was er een verschrikkelijk gevecht tussen mensen die zich niet konden voorstellen de regels te veranderen, en degenen die zeiden: 'dat hebben we al gedaan. We hebben de wereld nieuw gemaakt.'Het moeilijkste zal zijn om jezelf te overtuigen van de mogelijkheden en vol te houden.

Ik heb vrouwen zien kijken naar sieraden advertenties met een mistig oog en een hand rustend op het hart, en ik weet alleen wat ze voelen, want dat is hoe ik las de zaad catalogi in Januari.

Het verbouwen van voedsel was de eerste activiteit die ons genoeg welvaart gaf om op één plek te blijven, complexe sociale groepen te vormen, onze verhalen te vertellen en onze steden te bouwen.