Betty Smith beroemde citaten

De buurtwinkels zijn een belangrijk onderdeel van het leven van een stadskind.

Kijk altijd naar alles alsof je het voor het eerst of voor het laatst ziet: zo is je tijd op aarde gevuld met glorie.

Ik haat al die flirty-birty spelletjes die vrouwen verzinnen. Het leven is te kort. Als je ooit een man vindt van wie je houdt, verspil dan geen tijd met je hoofd ophangen en simuleren. Ga recht naar hem toe en zeg: 'Ik hou van je. Wat dacht je van trouwen?

Oh, magisch uur, wanneer een kind voor het eerst weet dat ze gedrukte woorden kan lezen.

De wereld was van haar voor het lezen.

Mensen denken altijd dat geluk iets ver weg is-iets ingewikkelds en moeilijk te krijgen. Maar welke kleine dingen kunnen het maken.

Vergeet bij het onderwijzen van je kind niet dat lijden ook goed is. Het maakt een persoon rijk aan karakter.

Laat me iets zijn, elke minuut van elk uur van mijn leven...En als ik slaap, laat me de hele tijd dromen, zodat er nooit een klein stukje van het leven verloren gaat.

Ze was gewend om eenzaam te zijn. Ze was gewend om alleen te lopen en als 'anders' te worden beschouwd."Ze heeft niet te veel geleden.

Wie wil er dood? Alles worstelt om te leven. Kijk naar die boom die daar uit dat rooster groeit. Het krijgt geen zon en water alleen als het regent. Het groeit uit zure aarde. En het is sterk omdat zijn harde strijd om te leven het sterk maakt. Mijn kinderen zullen zo sterk zijn.

Ik kwam tot een duidelijke conclusie, en het is een universele: leven, worstelen, verliefd zijn op het leven-verliefd zijn op alles wat het leven in zich heeft, vreugdevol of bedroefd-is vervulling. De volheid van het leven staat open voor ons allemaal.

Het is goed om de waarheid zelf te leren. Eerst met heel je hart geloven en dan niet geloven, is ook goed. Het maakt de emoties vet en maakt ze te rekken. Wanneer het leven en de mensen haar als vrouw teleurstellen, zal ze in teleurstelling hebben geoefend en zal het niet zo moeilijk worden. Vergeet bij het onderwijzen van je kind niet dat lijden ook goed is. Het maakt een persoon rijk aan karakter.

Lieve God, "bad ze," laat me elke minuut van elk uur van mijn leven iets zijn. Laat me homo zijn, laat me verdrietig zijn. Laat me koud zijn, laat me warm zijn. Laat me honger hebben...heb te veel te eten. Laat me versleten zijn of goed gekleed. Laat me oprecht zijn - wees bedrieglijk. Laat mij eerlijk zijn, laat mij een leugenaar zijn. Laat mij eerbaar zijn en laat mij zondigen. Laat mij maar elke gezegende minuut iets zijn. En als ik slaap, laat me de hele tijd dromen, zodat er nooit een klein stukje van het leven verloren gaat.

'Lieve God,' bad ze, ' laat me elke minuut van elk uur van mijn leven iets zijn.'

En altijd was er de magie van het leren van dingen.

Een persoon die zich via de bootstrap-route uit een lage omgeving omhoog trekt, heeft twee keuzes. Als hij boven zijn omgeving is opgestegen, kan hij het vergeten; of hij kan er boven uitstijgen en het nooit vergeten en mededogen en begrip in zijn hart bewaren voor degenen die hij achter zich heeft gelaten in de wrede klim.

Een leugen was iets dat je vertelde omdat je gemeen of een lafaard was. Een verhaal was iets dat je verzon uit iets dat misschien gebeurd was. Maar je vertelde het niet zoals het was, je vertelde het zoals je dacht dat het had moeten zijn.

Terwijl ze las, in vrede met de wereld en gelukkig als alleen een klein meisje zou kunnen zijn met een mooi boek en een kleine kom snoep, en helemaal alleen in huis, verschoven de bladafschaduwen en de middag ging voorbij.

Maar de potloodlakens leken niet op of stonken niet als het bibliotheekboek, dus had ze het opgegeven, zichzelf troostend met de gelofte dat als ze opgroeide, ze hard zou werken, geld zou besparen en elk boek zou kopen dat ze leuk vond.

Op een dag zul je je herinneren wat ik zei en je zult me er dankbaar voor zijn. Francie wenste dat volwassenen haar dat niet meer zouden vertellen. De last van dank in de toekomst was haar al aan het verzwaren. Ze dacht dat ze de beste jaren van haar vrouwelijkheid zou moeten besteden aan het opsporen van mensen om hen te vertellen dat ze gelijk hadden en hen te bedanken.

Vanaf dat moment was de wereld van haar voor het lezen. Ze zou nooit meer eenzaam zijn.

Mensen denken altijd dat geluk iets ver weg is, dacht Francie, iets ingewikkelds en moeilijk te krijgen. Maar wat voor kleine dingen kunnen het maken; een schuilplaats als het regent - een kopje sterke hete koffie als je blauw bent; voor een man, een sigaret voor Tevredenheid; een boek om te lezen als je alleen bent - gewoon om bij iemand te zijn van wie je houdt. Die dingen maken geluk.

Vergeving is een geschenk van hoge waarde. Toch zijn de kosten niets.

Ja, als ik groot word en mijn eigen huis heb, geen pluche stoelen en kanten gordijnen voor mij. En geen rubberplanten. Ik heb een bureau als dit in mijn salon en witte muren en een schone groene vlek elke zaterdagavond en een Rij glanzende gele potloden altijd geslepen om te schrijven en een goudbruine kom met een bloem of wat bladeren of bessen altijd erin en boeken . . . Books . . . Books. . . .

Het was de laatste keer dat ze de rivier zag vanuit dat raam. De laatste tijd van iets heeft de pijnlijkheid van de dood zelf. Dit zie ik nu, dacht ze, om niet meer op deze manier te zien. O, de laatste keer hoe duidelijk je alles ziet, alsof er een vergrootglas op is gezet. En je treurt omdat je het niet strakker had vastgehouden toen je het elke dag had.

Er is veel werk voor nodig om te sterven.

Slechte ruzies komen wanneer twee mensen ongelijk hebben. Erger ruzies komen wanneer twee mensen gelijk hebben.

Af en toe is er een moment in iemands leven waarop hij een grote stap voorwaarts zet in wijsheid, nederigheid of ontgoocheling. Voor een fractie van een seconde komt hij in een soort kosmisch begrip. Voor een trillende adem van de tijd weet hij alles wat er te weten valt. Hij krijgt het geschenk dat de dichter verlangde: zichzelf zien zoals anderen hem zien.

Een kind vergeet een tijd van honger, maar vergeet nooit de pijnlijke behoefte aan andere dingen.

Is het niet zo dat een zoon, wat slecht is voor zijn moeder, slecht is voor zijn vrouw?

Omdat het kind iets waardevols moet hebben dat verbeelding wordt genoemd. Het kind moet een geheime wereld hebben waarin dingen leven die er nooit waren. Het is noodzakelijk dat zij gelooft. Ze moet beginnen te geloven in dingen die niet van deze wereld zijn. Als de wereld te lelijk wordt om in te leven, kan het kind teruggrijpen en in haar verbeelding leven.

Waar het zaad ook viel, het maakte een boom die worstelde om de hemel te bereiken. Het groeide in met planken beklede percelen en uit verwaarloosde vuilnishopen, en het was de enige boom die uit cement groeide. Het groeide weelderig, maar alleen in de huurwoningen.... Dat was het soort boom dat het was. Hij hield van arme mensen.

Lijden is ook goed, het maakt een persoon rijk aan karakter.

Ze ging naar buiten en nam een laatste lange blik in de sjofele kleine bibliotheek. Ze wist dat ze het nooit meer zou zien. De ogen veranderden nadat ze naar nieuwe dingen keken. Als ze in de komende jaren terug zou komen, zouden haar nieuwe ogen alles anders kunnen laten lijken dan ze het nu zag. De manier waarop het nu was, was de manier waarop ze het zich wilde herinneren.

Het verschil tussen rijk en arm", zei Francie, "is dat de armen alles met hun eigen handen doen en de rijken handen inhuren om dingen te doen.

Je maakte een wandeling op een zondagmiddag en kwam in een leuke buurt, zeer verfijnd. Je zag een klein van deze bomen door de ijzeren poort die naar iemands tuin leidde en je wist dat dat deel van Brooklyn binnenkort een flatgebouw zou worden. De boom wist het. Het kwam daar eerst. Daarna sijpelden arme buitenlanders binnen en de rustige oude huizen van bruinsteen werden in flats gehakt, verenbedden werden op de vensterbanken naar buiten geduwd en de boom des hemels bloeide. Dat was het soort boom dat het was. Hij hield van arme mensen.

Als er maar één boom in de wereld was, zou je denken dat het prachtig was. Maar omdat er zoveel zijn, kun je gewoon niet zien hoe mooi het echt is.

Ik zal je niet straffen voor je fantasie.

Ze vertelde het aan Papa. Hij liet haar haar tong uitsteken en hij voelde haar pols. Hij schudde droevig zijn hoofd en zei: "Je hebt een slechte zaak, een zeer slechte zaak."Waarvan?" "Opgroei.

Als je van iemand houdt, lijd je liever de pijn alleen om ze te sparen.

We zijn allemaal wat we moeten zijn en iedereen leeft het soort leven dat in hem is om te leven.

Francie was tien jaar oud toen ze voor het eerst een uitlaatklep vond in schrijven. Wat ze schreef was van weinig belang. Wat belangrijk was, was dat de poging om verhalen te schrijven haar recht hield op de scheidslijn tussen waarheid en fictie. Als ze deze uitlaatklep niet schriftelijk had gevonden, was ze misschien een geweldige leugenaar geworden.

Hoeveel betalen ze je?"vroeg hij zacht. Het gebruikelijke salaris. Een beetje meer dan ze denken dat ik waard ben en een beetje minder dan ik denk dat ik waard ben.

Er zit een beetje man in elke vrouw en een beetje vrouw in elke man.

Alles, besloot Francie na die eerste lezing, was levendig van leven en er was geen dood in de chemie. Ze was verbaasd waarom geleerde mensen chemie niet als religie aannamen.

Brooklyn was een droom. Alles wat daar gebeurde kon gewoon niet gebeuren. Het was allemaal droomgedoe. Of was het allemaal echt en waar en was het dat zij, Francie, de dromer was?

Serene was een woord dat je kon zeggen tegen Brooklyn New York. Vooral in de zomer van 1912. Somber als een woord was beter. Maar het was niet van toepassing op Williamsburg Brooklyn. Prairie was prachtig en Shenandoah had een prachtig geluid maar je kon die woorden niet in Brooklyn passen. Serene was het enige woord voor het vooral op een zaterdagmiddag in de zomer.

Intolerantie is iets dat oorlog, pogroms, kruisigingen, lynchpartijen veroorzaakt en mensen wreed maakt tegen kleine kinderen en elkaar. Het is verantwoordelijk voor het grootste deel van de wreedheid, het geweld, de terreur en het breken van hart en ziel in de wereld.

Ik luister nooit naar wat mensen me vertellen en ik kan niet lezen. De enige manier waarop ik weet wat goed en fout is, is de manier waarop ik over dingen denk. Als ik me slecht voel, is het verkeerd. Als ik me goed voel, is het goed.

Het was zo eenvoudig dat een flits van verbazing die voelde als pijn schoot door haar hoofd. Onderwijs! Dat was het! Het was het onderwijs dat het verschil maakte! Onderwijs zou hen uit de grame en vuil trekken.