Zora Neale Hurston beroemde citaten

Het is vreemd om een vrouw in het Caribisch gebied te zijn nadat je een vrouw in deze Verenigde Staten bent geweest.

Liefde laat je ziel uit haar schuilplaats kruipen.

Onderzoek is geformaliseerde nieuwsgierigheid. Het is prikken en wrikken met een doel.

Soms voel ik me gediscrimineerd, maar het maakt me niet boos. Het verbaast me alleen maar. Hoe kan iemand zichzelf het plezier van mijn gezelschap ontzeggen? Het gaat me te boven.

Er zit altijd iemand aan mijn elleboog die me eraan herinnert dat ik de kleindochter van slaven ben. Het laat bij mij geen depressie zien.

Hoe kan iemand zichzelf het plezier van mijn gezelschap ontzeggen? Het gaat me te boven.

Zweet, zweet, zweet! Werk en zweet, huil en zweet, bid en zweet!

Ik ben niet tragisch gekleurd. Er is geen groot verdriet in mijn ziel, noch schuilt er achter mijn ogen. Ik vind het helemaal niet erg. Ik behoor niet tot de snikkende school van negers die van mening zijn dat de natuur hen op de een of andere manier een smerige deal heeft gegeven en wiens gevoelens er allemaal door gekwetst zijn. Zelfs in de helter-skelter schermutseling die mijn leven is, heb ik gezien dat de wereld voor de sterke is, ongeacht een beetje pigmentatie min of meer. Nee, Ik Huil niet tegen de wereld-Ik ben te druk met het slijpen van mijn Oestermes.

Schepen op afstand hebben ieders wens aan boord. Voor sommigen komen ze binnen met het getij. Voor anderen varen ze voor altijd op dezelfde horizon, nooit uit het zicht, nooit landen totdat de wachter zijn ogen afwijkt in berusting, zijn dromen bespot tot de dood door de tijd. Dat is het leven van de mensen. Nu, vrouwen vergeten al die dingen die ze niet willen onthouden, en onthouden alles wat ze niet willen vergeten. De droom is de waarheid. Dan handelen en doen zij de dingen dienovereenkomstig.

Er zijn jaren die vragen stellen en jaren die antwoorden.

Als je zwijgt over je pijn, zullen ze je doden en zeggen dat je ervan genoten hebt.

Een ding is enorm groot als tijd en afstand het niet kunnen verkleinen.

Het lijkt mij waar dat de hemelen in de hemel worden geplaatst omdat het het onbereikbare is. Het onbereikbare en daarom het onkenbare lijkt altijd goddelijk-vandaar religie. Mensen hebben religie nodig omdat de grote massa bang is voor het leven en de gevolgen ervan. Zijn verantwoordelijkheden wegen zwaar. De mensen voelen zich zwak tegenover grote krachten en zoeken een alliantie met de almacht om hun gevoel van zwakte te versterken, ook al is de almacht waarop ze vertrouwen een schepsel van hun eigen geest. Het geeft hen een gevoel van veiligheid.

Sommige mensen konden naar een modderpoel kijken en een oceaan met schepen zien.

Wanneer men te oud is voor de liefde, vindt men veel troost in goede diners.

Ik hou van mezelf als ik lach.

Waarom angst? De stof van mijn wezen is materie, altijd veranderend, altijd in beweging, maar nooit verloren; dus wat hebben denominaties en geloofsbelijdenissen nodig om mezelf de troost van al mijn medemensen te ontzeggen? De brede gordel van het universum heeft geen vingerringen nodig. Ik ben één met het oneindige en heb geen andere zekerheid nodig.

Bitterheid is de wraak van de lafaard op de wereld omdat hij gekwetst is.

Mama spoorde haar kinderen bij elke gelegenheid aan om ' naar de zon te springen."We zouden misschien niet op de zon landen, maar we zouden tenminste van de grond komen.

Als je dat goede gevoel wilt dat voortkomt uit het doen van dingen voor andere mensen, dan moet je ervoor betalen in misbruik en misverstand.

Mensen kunnen slavenschepen zijn in schoenen.

Het is grappig, hoe minder mensen moeten leven, hoe minder lef ze hebben om niets te verliezen.

Toen de mensen op de veranda zaten en de foto ' s van hun gedachten doorgaven voor de anderen om naar te kijken en te zien, was het leuk. Het feit dat de gedachtefoto ' s altijd kleurpotloden vergrotingen van het leven waren, maakte het nog leuker om naar te luisteren.

Kijk lak ze leeft al honderd jaar in Januari zonder één dag lente.

Ik voel me het meest gekleurd als ik tegen een scherpe witte achtergrond word gegooid........Aan het water van de Hudson " ik voel mijn race. Onder de duizend blanken, ben ik een donkere rots die op en overgeveegd is, maar door dit alles heen blijf ik mezelf. Wanneer ik bedekt ben door de wateren, ben ik; en de eb openbaart mij slechts opnieuw."Hoe het voelt om gekleurd te zijn

Ik had al honderden boeken onder mijn huid. Niet geselecteerd lezen, alles. Een deel ervan zou trashy kunnen worden genoemd. Ik had Nick Carter, Horatio Alger, Bertha M. Clay en de hele reeks van tien cent romanschrijvers meegemaakt, naast een aantal echt constructieve lectuur. Ik heb geen spijt van de prullenbak. Het heeft me op geen enkele manier geschaad. Het was een hulp, want het verwerven van de leesgewoonte vroeg is het belangrijkste. Smaak en natuurlijke ontwikkeling zorgen later voor de rest.

Ze zat op de veranda en zag de maan opkomen. Al gauw doordrong zijn amberkleurige vloeistof de aarde en Leste de dorst van de dag.

Als je bij dageraad het licht ziet, hoef je niet te kijken als je bij zonsondergang sterft. Zoveel mensen hebben het licht nog nooit gezien.

Geen uur is ooit eeuwigheid, maar het heeft het recht te huilen.

Er is een bekken in de geest waar woorden ronddrijven op gedachten en gedachten op geluid en zicht. Dan is er een diepte van gedachten onaangetast door woorden, en nog dieper een golf van vormloze gevoelens onaangetast door gedachten.

Ze had haar hele leven op iets gewacht, en het had haar gedood toen het haar vond.

Liefde, vind ik, is als zingen.

Mysterie is de essentie van goddelijkheid

Hier was vrede. Ze trok in haar horizon als een groot visnet. Trok het van rond de taille van de wereld en drapeerde het over haar schouder. Zo veel van het leven in zijn mazen! Ze riep in haar ziel om te komen en te zien.

...ze zetmeelde en strijkte haar gezicht, waardoor het precies werd wat mensen wilden zien...

Ze Las geen boeken, dus ze wist niet dat ze de wereld was en de hemel kookte tot een druppel.

Niets wat God ooit heeft gemaakt is hetzelfde voor meer dan één persoon.

Al mijn huidmensen zijn geen verwanten.

Het maakt niet uit hoe ver een persoon kan gaan, de horizon is nog steeds ver voorbij je.

Het is een van de zegeningen van deze wereld dat weinig mensen visioenen en dromen zien.

Liefde, vind ik, is als zingen. Iedereen kan genoeg doen om zichzelf tevreden te stellen, hoewel het de buren misschien niet zo veel indruk maakt.

Iedereen die afhankelijk is van de goden van een ander, is afhankelijk van een vos die geen kippen eet.

Ik huil niet om de wereld Ik ben te druk met het slijpen van mijn Oestermes.

Het lijkt me dat proberen te leven zonder vrienden is als het melken van een beer om Room te krijgen voor je ochtendkoffie. Het is een hele hoop problemen,en dan niet veel waard nadat je het hebt.

Misschien is het net zo goed om een tijdje overhaast en dwaas te zijn. Als schrijvers te wijs waren, zouden er misschien helemaal geen boeken geschreven worden. Misschien is het beter om jezelf af te vragen 'waarom?'later dan voorheen. Hoe dan ook, de kracht van ergens in de ruimte die je opdraagt om in de eerste plaats te schrijven, geeft je geen keuze. U neemt de pen op wanneer u wordt verteld en schrijft wat u wordt bevolen. Er is geen pijn als het dragen van een onverteld verhaal in je.

Grijp de bezem van woede en verjaag het beest van angst.

Ik ben in Sorrow ' s keuken geweest en heb alle potten eruit gelikt. Toen stond ik op de peaky mountain gewikkeld in regenbogen, met een harp en zwaard in mijn handen.

Vrouwen vergeten alle dingen die ze niet willen onthouden, en onthouden alles wat ze niet willen vergeten.

Als je het niet hebt, kun je het niet laten zien. Als je het hebt, kun je het niet verbergen.

Zoals ik ben, ben ik een kostbaar geschenk.