Toni Morrison beroemde citaten

In tijden van angst mogen kunstenaars er nooit voor kiezen om te zwijgen.

Racisme zal verdwijnen als het niet langer winstgevend is, en niet langer psychologisch nuttig. En als dat gebeurt, is het weg. Maar op dit moment verdienen mensen er veel geld mee, voor en tegen.

Liefde is of niet, Dunne liefde is helemaal geen liefde.

Womanists is wat zwarte feministen zichzelf noemden. Heel erg. Ze waren niet hetzelfde. En ook de relatie met mannen. Historisch gezien hebben zwarte vrouwen altijd hun mannen beschermd omdat ze daar waren, en zij waren degenen die het meest waarschijnlijk werden gedood.

Ik denk niet dat een vrouw die een huis runt een probleem is, een gebroken gezin. Het wordt gezien als een vanwege het idee dat een hoofd een man is.

Intimiteit is uiterst belangrijk voor mij en Ik wil dat het uiterst belangrijk is voor de lezers.

Definities behoren tot de definers, niet tot de defined.

Ik denk dat een van de redenen waarom ik zo blij ben met schrijven, is omdat het tegelijkertijd een daad van lezen voor mij is, en daarom zijn mijn herzieningen zo volgehouden.

Men moet heel zorgvuldig werken met wat er tussen de woorden in zit. Wat niet gezegd wordt. Dat is maat, dat is ritme enzovoort. Dus, het is wat je niet schrijft dat vaak geeft wat je schrijft zijn kracht.

Ik heb het gevoel dat we vandaag altijd de jonge, net van de universiteit geplukte schrijver verheerlijken. Maar het is veel moeilijker om later te beginnen met schrijven, op middelbare leeftijd, worstelen met een boek rond een fulltime baan en familie.

Riskant, dacht Paul D, heel riskant. Voor een gebruikte slavin was het gevaarlijk om zoveel van iets te houden, vooral als het haar kinderen waren die ze had besloten lief te hebben. Het beste, wist hij, was om maar een klein beetje lief te hebben, dus als ze zijn rug braken, of het in een kwakzak duwden, Nou, misschien zou je een beetje liefde over hebben voor de volgende.

Toen ik in de uitgeversindustrie kwam, spraken veel vrouwen over de moeilijkheid die ze hadden om hun families ervan te overtuigen hen naar de universiteit te laten gaan. Ze onderwezen de jongens en de meisjes moesten worstelen.

Ze is een vriend van de geest. Ze verzamelt me, man. De stukken die ik ben, verzamelt ze en geeft ze terug aan mij in de juiste volgorde. Het is goed, Weet je, als je een vrouw hebt die een vriendin van je geest is.

Een van de monsterlijke dingen die slavernij in dit land veroorzaakte was het uiteenvallen van families. Fysieke arbeid, verschrikkelijk; slagen, verschrikkelijk; dood lynchen, dat alles, verschrikkelijk. Maar het leven van een ouder die geen controle heeft over wat er met je kinderen gebeurt, geen. Ze zijn niet van jou. Je mag ze niet eens verzorgen. Ze kunnen ergens worden verscheept, zoals in "geliefde" de moeder was, om te worden verzorgd door iemand die niet in staat was om op het veld te werken en een verpleegster was.

Het was een fijne kreet-luid en lang - maar het had geen bodem en het had geen top, alleen cirkels en cirkels van verdriet.

Als je racisme wegneemt van bepaalde mensen-ik bedoel vitriool racisme en het soort sociaal racist - als je dat wegneemt, moeten ze misschien iets heel verschrikkelijks onder ogen zien-ellende, zelf-ellende en diepe pijn over wie ze zijn.

Smeek niemand om iets, vooral liefde.

Mijn huis is zo ' n krachtig fantasierijke plek dat de ruimte bijna irrelevant is. Ik denk dat het huis waar ik woon aan de Hudson is waar ik thuishoor omdat het de enige plek is waar ik nooit aan denk als ik vertrek.

Ellende roept niet vooruit. Daarom moet je wakker blijven-anders loopt het gewoon door je deur.

Thuis is je geheugen, thuis is je geschiedenis, thuis is waar je werkt. Sommige mensen willen het verlaten en echt lokaal worden. Maar de vragen zijn er allemaal.

Liefde is nooit beter dan de minnaar.

Het isolement, de afgescheidenheid, is altijd een onderdeel van elke utopie.

Er is een verschil tussen schrijven voor de kost en schrijven voor het leven. Als je schrijft voor de kost, maak je enorme compromissen.... Als je voor het leven schrijft, werk je hard; je doet wat eerlijk is, niet wat loont

Liefde is alleen goddelijk en altijd moeilijk.

De functie van vrijheid is om iemand anders te bevrijden.

Er bestaat niet zoiets als ras. Niemand. Er is slechts een menselijk ras-wetenschappelijk, antropologisch. Racisme is een constructie, een sociale constructie... het heeft een sociale functie, racisme.

Denk nooit dat ik voor je ben gevallen, of over je ben gevallen. Ik werd niet verliefd, Ik stond erin op.

De muziek van zwarte mensen is een klasse op zich en is dat altijd geweest. Er is niets zoals het. De reden hiervoor is dat er niet mee geknoeid is door blanken. Het stond niet in de media. Het was nergens, behalve waar zwarte mensen waren. En het is een van de kunstvormen waarin zwarte mensen besloten wat er goed in is. Niemand heeft het ze verteld. Wat opkwam en naar de top zweefde, waren de reuzen en de besten.

Jezelf bevrijden was één ding; het Claimen van eigendom van dat bevrijde zelf was iets anders.

Ik ben een schrijver en mijn geloof in de wereld van de kunst is intens, maar niet irrationeel, noch naïef - omdat kunst ons meeneemt en ons een reis laat maken voorbij de prijs, voorbij de kosten, om getuige te zijn van de wereld zoals die is en zoals die zou moeten zijn. Kunst nodigt ons uit om schoonheid te kennen en haar te vragen, op te roepen, zelfs uit de meest tragische omstandigheden.

Op een bepaald moment in het leven is de schoonheid van de wereld genoeg. Je hoeft het niet te fotograferen, te schilderen of zelfs te onthouden. Het is genoeg.

Een zuster kan worden gezien als iemand die zowel onszelf is als heel erg niet onszelf - een speciaal soort dubbelganger.

Er is eigenlijk niets meer te zeggen-behalve waarom. Maar aangezien het waarom moeilijk te hanteren is, moet men toevlucht nemen tot het hoe.

Als je posities van vertrouwen en macht betreedt, droom dan een beetje voordat je denkt.

Als er een boek is dat je echt wilt lezen, maar het is nog niet geschreven, dan moet je het schrijven.

Zwarte jongens werden gecriminaliseerd. Ik was voortdurend bang voor hun leven, omdat ze overal doelwitten waren. Dat zijn ze nog steeds.

Ik word boos over dingen, ga dan verder en werk.

Maak een verschil over iets anders dan jezelf.

Ik weet dat de wereld gekneusd en bloedend is, en hoewel het belangrijk is om haar pijn niet te negeren, is het ook van cruciaal belang om te weigeren te bezwijken voor haar kwaadwilligheid. Net als mislukking bevat chaos informatie die kan leiden tot kennis-zelfs wijsheid. Zoals kunst.

Het schrijven is-Ik ben vrij van pijn. Het is de plaats waar ik woon; het is waar ik controle heb; het is waar niemand me vertelt wat ik moet doen; het is waar mijn verbeelding vruchtbaar is en ik echt op mijn best ben. Niets is belangrijker in de wereld of in mijn lichaam of waar dan ook als ik schrijf.

Ik zeg tegen mijn studenten: 'als je deze banen krijgt waarvoor je zo briljant bent opgeleid, onthoud dan dat je echte baan is dat als je vrij bent, je iemand anders moet bevrijden. Als je enige macht hebt, dan is het jouw taak om iemand anders te bekrachtigen. Dit is niet alleen een Grab-bag snoep spel.

Er is geen tijd voor wanhoop, geen plaats voor zelfmedelijden, geen behoefte aan stilte, geen ruimte voor angst. We spreken, we schrijven, we spreken taal. Dat is hoe beschavingen genezen.

Al het water heeft een perfect geheugen en probeert voor altijd terug te keren naar waar het was.

Het vermogen van schrijvers om zich voor te stellen wat niet het zelf is, om het vreemde vertrouwd te maken en het vertrouwde te mystificeren, is de test van hun kracht.

Niemand praat ooit over het moment dat je ontdekte dat je Blank was. Of op het moment dat je erachter kwam dat je zwart was. Dat is een diepe openbaring. Zodra je dat ontdekt, gebeurt er iets. Je moet alles heronderhandelen.

Iemand moet de verantwoordelijkheid nemen om een leider te zijn.

Ik wil je ontmoedigen om iets te kiezen of een beslissing te nemen, simpelweg omdat het veilig is. Dingen van waarde zijn zelden

Als je wilt vliegen, moet je de dingen opgeven die je belasten.

Je leven is al kunstzinnig-wachten, gewoon wachten, op jou om het kunst te maken.

Ik schreef mijn eerste boek omdat ik het wilde lezen.