James Weldon Johnson beroemde citaten

Je bent jong, begaafd en zwart. We moeten onze jongeren beginnen te vertellen dat er een wereld op je wacht, de jouwe is de zoektocht die net is begonnen.

De gekleurde mensen van dit land kennen en begrijpen de blanken beter dan de blanken hen kennen en begrijpen.

Het is vreemd hoe eerlijke mensen in sommige dingen oneerlijk kunnen zijn zonder de geringste wroeging.

Jongeman, jongeman, je arm is te kort om met God te boksen.

Mijn liefde voor mijn kinderen maakt me blij dat ik ben wat ik ben, en weerhoudt me ervan om anders te willen zijn; en toch, als ik soms een doosje open waarin ik nog steeds mijn snel vergeling manuscripten bewaar, de enige tastbare overblijfselen van een verdwenen droom, een dode ambitie, een opgeofferd talent, kan ik de gedachte niet onderdrukken, dat ik tenslotte het mindere deel heb gekozen, dat ik mijn geboorterecht heb verkocht voor een puinhoop van pottage

Amsterdam was voor mij een grote verrassing. Ik had Venetië altijd als de stad van de grachten beschouwd; het was nooit in mij opgekomen dat ik in een Nederlandse stad soortgelijke omstandigheden zou vinden.

Arbeid is de legendarische toverstok van de tovenaar, de steen van de filosofen en de pet van het geluk.

Ze was mijn eerste liefde, en ik hield van haar zoals alleen een jongen liefheeft.

Dit land kan niet meer democratie hebben dan het de nederigste en zwakste Burger verleent en garandeert.

...het kwaad is een kracht en, net als de fysische en chemische krachten, kunnen we het niet vernietigen; we kunnen alleen zijn vorm veranderen. We lichten één kwaad aan en raken het met alle kracht van onze beschaving, maar slagen er alleen in het in een dozijn andere vormen te verspreiden.

Ik vond reden om me af te vragen op welke grond de Engelsen Amerikanen beschuldigen van het corrumperen van de taal door slangwoorden in te voeren. Ik denk dat ik meer en meer verschillende soorten slang hoorde tijdens mijn paar weken verblijf in Londen dan in mijn hele "tenderloin" leven in New York. Maar ik veronderstel dat de Engelsen het gevoel hebben dat de taal van hen is, en dat ze ermee kunnen doen wat ze willen zonder tegelijkertijd dat voorrecht aan anderen toe te staan.

Een volk kan op vele manieren groot worden, maar er is slechts één maatstaf waarmee zijn grootheid wordt erkend en erkend. De uiteindelijke maatstaf voor de grootheid van alle Volkeren is de hoeveelheid en de standaard van de literatuur en kunst die ze hebben geproduceerd.... Geen enkel volk dat grote literatuur en kunst heeft voortgebracht, is ooit door de wereld als duidelijk inferieur beschouwd.

Ik zie niet in hoe een volk dat in zijn geweten enig excuus kan vinden om een mens langzaam tot de dood te verbranden, of om zo ' n daad te tolereren, de redding van een ras kan worden toevertrouwd.

Elke muzikale persoon die nog nooit een Negergemeente onder de betovering van religieuze vurigheid deze oude liederen heeft horen zingen, heeft een van de meest opwindende emoties gemist die het menselijk hart kan ervaren.

Het is geen schande om zwart te zijn, maar het is vaak erg ongemakkelijk.

Niets groots of blijvend, vooral in de muziek, is ooit volwaardig en ongekend voortgekomen uit de hersenen van een meester; het beste dat hij aan de wereld geeft, verzamelt hij uit de harten van de mensen en voert het door de alembiek van zijn genie.

En God stapte de ruimte in, en hij keek om zich heen en zei: Ik ben eenzaam-ik maak van mij een wereld.

In het leven van iedereen is er een beperkt aantal ervaringen die niet in de herinnering zijn geschreven, maar daar met een dobbelsteen zijn gestempeld; en in de lange jaren daarna kunnen ze tot in detail worden opgeroepen en elke emotie die door hen werd opgewekt, kan opnieuw worden beleefd; dit zijn de tragedies van het leven.

Op zeer jonge leeftijd begon ik alleen op de piano te kloppen, en het duurde niet lang voordat ik een paar nummers kon kiezen? Ik leerde ook de namen van de noten in beide sleutels, maar ik wilde niet gehinderd worden door noten.

Het is aan de blues dat alles wat Amerikaanse muziek kan worden genoemd, haar meest onderscheidende kenmerken ontleent.

O zwarte en onbekende Barden van lang geleden, hoe kwamen uw lippen om het heilige vuur aan te raken?

De negers zelf waarderen deze oude slavenliederen nog niet helemaal.

Noordelijke blanken houden van de neger op een soort abstracte manier, als een ras; door een gevoel van rechtvaardigheid, liefdadigheid en filantropie zullen ze vrijwillig helpen bij zijn verheffing.

Kort daarna werd ik lid van het jongenskoor, omdat ik een heldere, sterke sopraanstem bezat. Ik heb erg genoten van het zingen.

De Zuidelijke blanken zijn in veel opzichten een groot volk. Vanuit een bepaald oogpunt bekeken, zijn ze schilderachtig. Als men zich in een romantische gemoedstoestand brengt, kan men hun noties van ridderlijkheid en moed en rechtvaardigheid bewonderen.

Mijn moeder was erg druk met haar naaien; soms had ze een andere vrouw die haar hielp.

Er zijn heel veel gekleurde mensen die zich schamen voor de cake-walk, maar ik denk dat ze er trots op moeten zijn.

Mijn geluk aan de goktafel was gevarieerd; soms was ik vijftig tot honderd dollar vooruit, en op andere momenten moest ik geld lenen van mijn medearbeiders om mijn kamerhuur te betalen en mijn maaltijden te betalen.

Ik ben niet nieuw, Ik ben zo oud als de menselijke natuur. Ik ben dat wat op de loer ligt, klaar om te springen wanneer een balk wordt losgelaten; de oude eigenschap die onophoudelijk vecht tegen terughoudendheid, weigert bij de opwaartse klim; het gewicht dat altijd probeert de wet van neerwaartse trek te gehoorzamen; en ik ben meer: de bittere vrucht ben ik van geplant zaad; het resulterende, onvermijdelijke einde van kwade krachten en de machten van het kwaad.

En Satan glimlachte, strekte zijn hand uit en zei: "O Oorlog, van alle plagen van de mensheid, Kroon ik u opperhoofd.

Sommige mannen genieten van de voortdurende strijd van dagen met werk en zorgen, maar dat is niet mijn droom van het leven: Ik denk dat zulke mannen gek zijn. Voor mij, een leven met weinig zorgen, een baan waar niet veel te doen is, gewoon genoeg om me door te helpen: Ik ben bang dat ik lui ben.

Toen stapte God over naar de rand van de wereld en spuugde de zeven zeeën uit; hij sloeg met zijn ogen en de bliksemschichten flitsten; hij klapte in zijn handen en de donderslagen rolden; en de wateren boven de aarde kwamen neer, de verkoelende wateren kwamen neer.

Met zijn hoofd in zijn handen dacht en dacht God, totdat hij dacht: Ik zal van mij een man maken!

Deze grote God knielde, als een moeder die zich over haar baby buigt, neer in het stof, zwoegend over een klomp klei totdat hij het naar zijn eigen beeld vormde.

Uiteindelijk besloot ik dat ik het zwarte ras noch het blanke ras zou afwijzen; maar dat ik mijn naam zou veranderen, een snor zou heffen en de wereld me zou laten nemen voor wat het zou doen; dat het niet nodig was voor mij om rond te gaan met een label van minderwaardigheid geplakt over mijn voorhoofd.

Een grote golf van vernedering en schaamte overspoelde me. Schande dat ik tot een ras behoorde dat zo kon worden aangepakt; en schande voor mijn land, dat het, het grote voorbeeld van democratie voor de wereld, de enige beschaafde, zo niet de enige staat op aarde zou zijn, waar een mens levend zou worden verbrand.

Ik had genoten van het leven in Parijs,en, rekening houdend met alle dingen, genoten van het gezond.

Elk ras en elke natie moet worden beoordeeld op de beste die het heeft kunnen voortbrengen, niet op de slechtste.

Verhef elke stem en zing tot de aarde en de hemel rinkelen, rinkelen met de harmonieën van vrijheid. Laat onze vreugde hoog oprijzen als de luisterende hemel; laat het luid weerklinken als de glooiende zee.

Een paar jaar lang was mijn leven verdeeld tussen mijn muziek en mijn schoolboeken.

Als ik nu terugkijk, zie ik dat ik een perfecte kleine aristocraat was.

Maar ik moet toegeven dat ik me ook geroerd voelde door een onzelfzuchtig verlangen om alle vreugde en verdriet, de hoop en ambities van de Amerikaanse Neger in klassieke muzikale vorm te uiten.

De blanken in het zuiden verachten de neger als een ras en zullen niets doen om hem als zodanig te verheffen; maar voor bepaalde individuen hebben ze een sterke genegenheid en zijn ze op vele manieren nuttig voor hen.

In Berlijn heb ik vooral genoten van de orkestconcerten, en ik heb er een groot aantal bijgewoond. Ik maakte kennis met een groot aantal muzikanten, van wie verscheidene in hoge termen over mijn spel spraken.

Mijn uiterlijk was altijd goed en mijn vermogen om op de piano te spelen, vooral ragtime, die toen op het hoogtepunt van zijn mode was, maakte me een welkome gast.

We zijn over een weg gekomen die met tranen is bewaterd, we zijn gekomen, ons pad betreden door het bloed van de geslachte.

Door mijn muziekonderwijs en mijn niet absoluut onregelmatige kerkbezoek, maakte ik kennis met de beste klasse van gekleurde mensen in Jacksonville.

Ik dacht aan Parijs als een mooie plek op aarde, en aan Londen als een grote sproet.

De bijzondere fascinatie die het zuiden had over mijn verbeelding en mijn beperkte kapitaal besloot me ten gunste van de Universiteit van Atlanta; dus rond de laatste September nam ik afscheid van de vrienden en scènes uit mijn jeugd en stapte in een trein naar het zuiden.

Toen we in Londen aankwamen, veranderde mijn verdriet om Parijs te verlaten in wanhoop. Na mijn lange verblijf in de Franse hoofdstad leek het enorme, zware, enorme Londen me zo lelijk als de mens kon verzinnen.