Jean Toomer beroemde citaten

Angst is een strop die bindt tot het wurgt.

De meeste novicen stellen zich voor als meesters-en zijn tevreden met het beeld. Daarom zijn er zo weinig meesters.

We leren het touw van het leven door de knopen los te maken.

Praat er maar genoeg over om het te doen. Droom er maar genoeg over om het te voelen. Denk er maar genoeg over na om het te begrijpen. Overweeg het alleen genoeg om het te zijn.

We weten nooit dat we wezens zijn totdat we liefhebben. En dan kennen we de krachten en mogelijkheden van het menselijk bestaan.

We hebben niet genoeg fantasie om te voelen wat we missen.

Acceptatie van heersende normen betekent vaak dat we geen eigen normen hebben.

O zangers, harsachtig en zacht uw liederen over het Heilige gefluister van de dennen,geef maagdelijke lippen aan maïsveldconcubines,breng dromen van Christus aan duistere rietlippen menigten.

Bedank iedereen die je fouten, je woede, je ongeduld, je egoïsme noemt; doe dit bewust, vrijwillig.

Mensen proberen het leven te leiden volgens hun wensen; het leven loopt zichzelf volgens de noodzaak.

Als je een Joodse cantor hebt horen zingen, als hij je heeft aangeraakt en je eigen verdriet onbelangrijk heeft laten lijken in vergelijking met het zijne, zul je mijn gevoel kennen als ik de bochten van haar profiel Volg, als mobiele rivieren, naar hun gemeenschappelijke delta.

Druipende regen als gouden honing - en de zoete aarde vliegt uit de donder

Wat ik ook geloofde, ik deed; ik deed met mijn hele hart en geest zoveel mogelijk om dat te doen...

In een zieke wereld is het de eerste plicht van de kunstenaar om beter te worden.

We beginnen met cadeaus. Verdienste komt voort uit wat we van hen maken.

Om een nieuw idee te begrijpen, breek je een oude gewoonte.

De enige manier om God te zoeken is eerst God te zoeken. Ontken het nayward, bevestig het jaward, Wees trouw aan die bewegingen en bewegingen die hij in ons begint, weiger prioriteit aan al het andere en wees trouw aan het Heilige.

Er bestaat niet zoiets als geluk. Het leven buigt vreugde en pijn, schoonheid en lelijkheid, op zo ' n manier dat niemand ze kan isoleren. Niemand zou dat moeten willen. Perfecte vreugde, of perfecte pijn, zonder contrasterend element om ze te definiëren, zou een eentonigheid van bewustzijn betekenen, zou de dood betekenen

Donder bloeit prachtig boven ons hoofd, grote, holle, klokachtige bloemen

Als een mens eenmaal creatieve actie heeft geproefd, dan is hij daarna, hoe veilig hij zich ook in geduld onderwijst, onrustig, acuut ontevreden met iets anders. Hij wordt als een minnaar voor wie onthouding ondraaglijk is.

Geen ogen die schoonheid hebben gezien verliezen ooit hun gezichtsvermogen.

Mensen verwarren hun beperkingen met hoge normen.

Ik ben niet minder dichter; ik ben me meer bewust van alles wat ik ben, niet Ben en zou kunnen worden.

Misschien . . . ons lot op aarde is zoeken en zoeken. Af en toe vinden we net genoeg om door te gaan. Ik betwijfel nu of iemand van ons volledig zal vinden en gevonden zal worden in dit leven.

Maar woorden zijn als de vlekken op dobbelstenen: het maakt niet uit hoe je ze fumbles, er zijn tijden dat ze jes gewoon komen.

Wat is schoonheid, maar lelijkheid als het je pijn doet?

Het kost een goed besteed leven, en misschien meer, om in ons te kristalliseren waarvoor we bestaan.

Mannen zijn geneigd te verafgoden of te vrezen wat ze niet kunnen begrijpen, vooral als het een vrouw is.

Het besef van onwetendheid is de eerste daad van weten.