Thomas Merton beroemde citaten

Liefde is onze ware bestemming. We vinden de zin van het leven niet alleen door onszelf-we vinden het met een ander.

onze taak is om anderen lief te hebben zonder te stoppen om te vragen of ze waardig zijn of niet.

Voor ieder van ons is er maar één ding nodig: om onze eigen bestemming te vervullen, volgens Gods wil, om te zijn wat God wil dat we zijn.

De grootste behoefte van onze tijd is het opruimen van de enorme massa van mentale en emotionele rommel die onze geest vertroebelt

Een leven is of helemaal spiritueel of helemaal niet spiritueel. Niemand kan twee meesters dienen. Je leven wordt gevormd door het einde waarvoor je leeft. Je bent gemaakt naar het beeld van wat je wenst.

Het spirituele leven is in de eerste plaats een leven. Het is niet alleen iets om te kennen en te bestuderen, het is om te leven.

Je hoeft niet precies te weten wat er gebeurt, of precies waar het allemaal naartoe gaat. Wat je nodig hebt, is de mogelijkheden en uitdagingen van het huidige moment te herkennen en ze met moed, geloof en hoop te omarmen.

Mijn Heer God, Ik heb geen idee waar ik heen ga. Ik zie de weg niet voor me liggen. Ik weet niet zeker waar het zal eindigen. Ik ken mezelf ook niet echt, en het feit dat ik denk dat ik uw wil volg, betekent niet dat ik dat ook daadwerkelijk doe. Maar ik geloof dat de wens om u te behagen u in feite behaagt. En ik hoop dat ik dat verlangen heb in alles wat ik doe...

Het begin van liefde is om degenen die we liefhebben perfect zichzelf te laten zijn, en niet om ze te verdraaien om bij ons eigen beeld te passen. Anders houden we alleen van de weerspiegeling van onszelf die we in hen vinden.

We hebben wat we zoeken, het is er de hele tijd, en als we het tijd geven, zal het zich aan ons bekend maken.

Kunst stelt ons in staat om onszelf te vinden en tegelijkertijd te verliezen.

Elk moment en elke gebeurtenis van ieders leven op aarde plant iets in zijn ziel.

Wees goed, houd je voeten droog, je ogen open, je hart in vrede en je ziel in de vreugde van Christus.

Het fundamentele probleem is niet politiek, het is a-politiek en menselijk. Een van de belangrijkste dingen die we moeten doen, is bewust politieke grenzen en barrières blijven doorbreken en benadrukken dat dit grotendeels verzinsels zijn en dat er een andere dimensie is, een echte realiteit, die volledig tegengesteld is aan de ficties van de politiek: de menselijke dimensie die de politiek pretendeert zich volledig aan zichzelf toe te eigenen. Dit is de noodzakelijke eerste stap op de lange weg naar de misschien onmogelijke taak om de politiek zelf te zuiveren, te vermenselijken en op de een of andere manier te verlichten.

Je bent gemaakt naar het beeld van wat je wenst.

Onze taak is om anderen lief te hebben zonder te stoppen om te vragen of ze waardig zijn of niet. Dat zijn niet onze zaken en in feite zijn het niemands zaken. Wat ons wordt gevraagd is lief te hebben, en deze liefde zelf zal zowel onszelf als onze naasten waardig maken.

Geef je eigen armoede over en erken je nietigheid aan de Heer. Of je het nu begrijpt of niet, God houdt van je, is aanwezig in je, leeft in je, woont in je, roept je, redt je en biedt je een begrip en mededogen die zijn als niets wat je ooit hebt gevonden in een boek of gehoord in een preek.

Christus is vandaag voor ons geboren, opdat hij door ons aan de hele wereld kan verschijnen.

Als je voor God schrijft, zul je veel mensen bereiken en hen vreugde brengen. Als je voor mannen schrijft, verdien je misschien wat geld en geef je iemand een beetje vreugde en maak je misschien een tijdje lawaai in de wereld. Als je voor jezelf schrijft, kun je lezen wat je zelf hebt geschreven en na tien minuten zul je zo walgen dat je zou willen dat je dood was.

Misschien ben ik sterker dan ik denk.

Trots maakt ons kunstmatig en nederigheid maakt ons echt.

De echte hoop ligt niet in iets dat we denken te kunnen doen, maar in God, die er iets goeds van maakt op een manier die we niet kunnen zien.

Mensen hebben haast om zichzelf te vergroten door te imiteren wat populair is - en te lui om iets beters te bedenken.

Plicht hoeft niet saai te zijn. Liefde kan het mooi maken en het vullen met leven.

Een man weet wanneer hij zijn roeping heeft gevonden wanneer hij stopt met nadenken over hoe te leven en begint te leven.

De ware ontmoeting met Christus bevrijdt iets in ons, een kracht waarvan we niet wisten dat we die hadden, een vermogen om te groeien en te veranderen.

Zolang ik tevreden ben te weten dat hij oneindig groter is dan ik, en dat ik hem niet kan kennen tenzij hij zich aan mij toont, zal ik vrede hebben, en hij zal dicht bij mij zijn en in mij, en Ik zal in hem rusten.

Het begin van liefde is de wil om degenen die we liefhebben volmaakt zichzelf te laten zijn.

Met Christus verrezen zijn betekent niet alleen dat men een keuze heeft en dat men kan leven volgens een hogere wet - de wet van genade en liefde - maar dat men dat moet doen. De eerste verplichting van de Christenen is om hun vrijheid te behouden van alle bijgeloof, alle blinde taboes en religieuze formaliteiten, ja van alle lege vormen van wetticisme.

In het centrum van ons wezen is een punt van niets dat onaangetast is door illusie, een punt van zuivere waarheid, een punt of vonk die geheel aan God toebehoort, die nooit tot onze beschikking staat, van waaruit God beschikt over ons leven, dat ontoegankelijk is voor de fantasieën van onze eigen geest of de wreedheden van onze eigen wil. Dit kleine puntje van niets en absolute armoede is de zuivere glorie van God in ons.

Ons idee van God vertelt ons meer over onszelf dan over hem.

Om te zeggen dat ik naar het beeld van God ben gemaakt, betekent zeggen dat liefde de reden is voor mijn bestaan, want God is liefde. Liefde is mijn ware identiteit. Onbaatzuchtigheid is mijn ware zelf. Liefde is mijn ware karakter. Liefde is mijn naam.

We struikelen en vallen voortdurend, zelfs als we het meest verlicht zijn. Maar wanneer we in ware geestelijke duisternis zijn, weten we niet eens dat we zijn gevallen.

Het ontdekken van roeping betekent niet dat je je moet haasten naar een prijs die net buiten mijn bereik ligt, maar dat je de schat van het ware zelf accepteert die ik al bezit. Roeping komt niet voort uit een stem die mij roept om iets te zijn wat ik niet ben. Het komt van een stem die mij roept om de persoon te zijn waarvoor ik geboren ben, om de oorspronkelijke zelfheid te vervullen die mij bij de geboorte door God is gegeven.

Ik herinner me alleen hun vriendelijkheid en goedheid voor mij, en hun rust en hun uiterste eenvoud. Ze inspireerden echte eerbied, en ik denk dat ze in zekere zin zeker heiligen waren. En zij waren heiligen op de meest effectieve en veelzeggende manier: geheiligd door het leiden van gewone levens op een volledig bovennatuurlijke manier, geheiligd door duisternis, door gebruikelijke vaardigheden, door gemeenschappelijke taken, door routine, maar vaardigheden, taken, routine die een bovennatuurlijke vorm ontvingen van genade binnenin.

Wat bedoel ik met onszelf op de juiste manier liefhebben? Ik bedoel in de eerste plaats het verlangen om te leven, het leven accepteren als een zeer groot geschenk en een groot goed, niet vanwege wat het ons geeft, maar vanwege wat het ons in staat stelt om aan anderen te geven.

Het diepste niveau van communicatie is geen communicatie, maar communie. Het is woordloos. Het gaat voorbij woorden, en het gaat voorbij spraak, en het gaat voorbij concept. Niet dat we een nieuwe eenheid ontdekken. We ontdekken een oudere eenheid. Mijn dierbare broeders, wij zijn al één. Maar we denken dat we dat niet zijn. En wat we moeten herstellen is onze oorspronkelijke eenheid. Wat we moeten zijn is wat we zijn.

We zijn zo geobsedeerd door doen dat we geen tijd en geen verbeelding meer hebben om te zijn. Als gevolg daarvan worden mensen niet gewaardeerd om wat ze zijn, maar om wat ze doen of hebben - om hun nut.

De eerste stap naar het vinden van God, die de waarheid is, is het ontdekken van de waarheid over mezelf: en als ik in de fout ben geweest, is deze eerste stap naar de waarheid de ontdekking van mijn fout.

Het hele doel van de geestelijke leiding is om onder de oppervlakte van het leven van een mens door te dringen, om achter de façade van conventionele gebaren en houdingen te komen die hij aan de wereld presenteert, en om zijn innerlijke geestelijke vrijheid, zijn diepste waarheid, naar buiten te brengen, wat we de gelijkenis van Christus in zijn ziel noemen.

Kunst is geen doel op zich. Het introduceert de ziel in een hogere geestelijke orde, die het uitdrukt en in zekere zin verklaart.

Ieder van ons wordt overschaduwd door een illusoir persoon: een vals zelf. We zijn niet erg goed in het herkennen van illusies, zeker niet de illusies die we over onszelf koesteren.

Ieder mens wordt het beeld van de God die hij aanbidt. Hij wiens aanbidding gericht is op een dood ding, wordt dood. Wie van corruptie houdt, rot. Wie een schaduw liefheeft, wordt zelf een schaduw. Hij die houdt van dingen die verloren moeten gaan, leeft in angst voor hun ondergang.

Het is bijna onmogelijk om de waarde van ware nederigheid en haar kracht in het spirituele leven te overschatten. Want het begin van nederigheid is het begin van zaligheid en de voleinding van nederigheid is de volmaaktheid van alle vreugde. Nederigheid bevat in zichzelf het antwoord op alle grote problemen van het leven van de ziel. Het is de enige sleutel tot het geloof, waarmee het geestelijk leven begint, want geloof en nederigheid zijn onafscheidelijk. In volmaakte nederigheid verdwijnt alle zelfzucht en leeft uw ziel niet meer voor zichzelf of in zichzelf voor God; en zij is verloren en ondergedompeld in Hem en veranderd in Hem.

Wees niet een van degenen die, in plaats van het risico te lopen te falen, nooit iets probeert.

We zijn al één. We denken alleen dat we gescheiden zijn.

Er is geen manier om mensen te vertellen dat ze allemaal rondlopen, stralend als de zon.

De rede is in feite de weg naar het geloof, en het geloof neemt het over wanneer de rede niets meer kan zeggen.

Onze christelijke bestemming is in feite een grote: maar we kunnen geen grootheid bereiken tenzij we alle interesse verliezen om groot te zijn. Want ons eigen idee van grootheid is illusoir, en als we er te veel aandacht aan besteden, zullen we worden gelokt uit de vrede en stabiliteit van het wezen dat God ons heeft gegeven, en proberen te leven in een mythe die we voor onszelf hebben gecreëerd. En wanneer we echt onszelf zijn, verliezen we het grootste deel van het nutteloze zelfbewustzijn dat ervoor zorgt dat we onszelf voortdurend met anderen vergelijken om te zien hoe groot we zijn.

De enige manier om iemand liefde waardig te maken is door van hem te houden.