Dorothy Day beroemde citaten

Lieve God, verruim alstublieft ons hart om elkaar lief te hebben, om onze naaste lief te hebben, om zowel onze vijand als onze vriend lief te hebben.

We planten zaden die als resultaat in ons leven zullen bloeien, dus het beste is om het onkruid van woede, hebzucht, afgunst en twijfel te verwijderen, zodat vrede en overvloed zich voor iedereen kunnen manifesteren.

Het Evangelie ontneemt ons voor altijd het recht om onderscheid te maken tussen de armen die het verdienen en de armen die het niet verdienen.

Vrouwen denken met hun hele lichaam en zien de dingen meer als een geheel dan mannen.

We hebben allemaal de lange eenzaamheid gekend en we hebben ontdekt dat het antwoord gemeenschap is.

Hoe ouder Ik word, hoe meer ik mensen ontmoet, hoe meer ik ervan overtuigd ben dat we alleen aan onszelf moeten werken, om in genade te groeien. Het enige wat we aan mensen kunnen doen is van ze houden.

Als ik iets heb bereikt in mijn leven, is dat omdat ik me niet schaamde om over God te praten.

Het laatste woord is liefde.

Mijn kracht keert terug naar mij met mijn kop koffie en het lezen van de Psalmen.

Ik hou alleen zoveel van God als van de persoon die ik het minst liefheb.

Je zult je roeping kennen door de vreugde die het je brengt. Je zult het weten. Je weet wanneer het goed is.

Degenen die Christus niet in de armen kunnen zien, zijn inderdaad atheïsten.

Voeding voor het lichaam is niet voldoende. Er moet voedsel zijn voor de ziel.

Maak je geen zorgen om effectief te zijn. Concentreer je op trouw zijn aan de waarheid.

De enige oplossing is liefde.

Een individu kan voor vrede marcheren of voor vrede stemmen en kan misschien een kleine invloed hebben op wereldwijde zorgen. Maar hetzelfde individu is een reus in de ogen van een kind thuis. Als vrede moet worden opgebouwd, moet het bij het individu beginnen. Het is steen voor steen gebouwd.

Ze kunnen niet zien dat we steen voor steen moeten leggen, stap voor stap.

De seksuele revolutie is een totale opstand tegen autoriteit, natuurlijk en bovennatuurlijk, zelfs tegen het lichaam en zijn behoeften, zijn natuurlijke functies van het baren van kinderen. Dit is geen eerbied voor het leven, het is een grote ontkenning en lijkt meer op nihilisme dan de revolutie die ze denken te bevorderen.

Gezond verstand in religie is zeldzaam, en we proberen te vaak heldhaftig te zijn in plaats van gewoon normaal goed en vriendelijk.

Naarmate we de ernst van de situatie, de oorlog, het racisme, de armoede in onze wereld leren kennen, komen we tot het besef dat dingen niet alleen door woorden of demonstraties zullen worden veranderd. Het is eerder een kwestie van het leven op een drastisch andere manier te leven.

Ik ben allang gaan geloven dat mensen nooit de helft menen van wat ze zeggen, en dat het het beste is om hun woorden te negeren en alleen hun daden te beoordelen.

Een van de grootste kwaden van de dag onder degenen buiten de gevangenis is hun gevoel van nutteloosheid. Jongeren zeggen: Wat is de Betekenis van onze kleine inspanning? Ze kunnen niet zien dat we steen voor steen moeten leggen, stap voor stap moeten doen; we kunnen alleen verantwoordelijk zijn voor de ene actie van het huidige moment.

Mensen zeggen: Wat is het gevoel van onze kleine inspanning? Ze kunnen niet zien dat we steen voor steen moeten leggen, stap voor stap. Een kiezelsteen die in een vijver wordt gegooid, veroorzaakt rimpelingen die zich in alle richtingen verspreiden. Elk van onze gedachten, woorden en daden is zo. Niemand heeft het recht om te gaan zitten en zich hopeloos te voelen. Er is te veel werk te doen.

Liefdadigheid is slechts zo warm als degenen die het toedienen.

Misschien was ik toen voor hem aan het bidden, op mijn eigen manier. Heeft God een vaste weg van gebed, een weg die hij verwacht dat ieder van ons zal volgen? Ik betwijfel het. Ik geloof dat sommige mensen-veel mensen-bidden door het getuigenis van hun leven, door het werk dat ze doen, de vriendschappen die ze hebben, de liefde die ze mensen bieden en van mensen ontvangen. Sinds wanneer zijn woorden de enige aanvaardbare vorm van gebed?

Onze problemen komen voort uit onze acceptatie van dit Smerige, rotte systeem.

Wat we zouden willen doen is de wereld veranderen - het een beetje eenvoudiger maken voor mensen om zichzelf te voeden, te kleden en te beschutten zoals God voor hen bedoeld heeft.

Liefde en steeds meer liefde is de enige oplossing voor elk probleem dat zich voordoet.

We kunnen het idee van het apostolaat van de leken niet opbouwen zonder het fundament van de liturgie.

We moeten aan onszelf denken, aan niemand anders. Zo werkten de heiligen. Ze besteedden aandacht aan wat ze deden, en als anderen zich tot hen aangetrokken voelden door hun onderneming, waarom, goed en wel. Maar ze keken eerst naar zichzelf.

Ik ben ervan overtuigd dat onze redding afhangt van de armen.

Wat onszelf betreft, Ja, we moeten zachtmoedig zijn, onrechtvaardigheid, boosaardigheid, overhaast oordeel dragen. We moeten de andere wang toekeren, onze mantel opgeven, een tweede mijl gaan.

Het zijn de mensen die belangrijk zijn, niet de massa.

Wat we willen doen is de world...by onophoudelijk schreeuwend om de rechten van de arbeiders, van de armen, van de behoeftigen. We kunnen onze kiezelsteen in de vijver gooien en erop vertrouwen dat de steeds groter wordende cirkel de wereld zal bereiken.

Ware liefde is delicaat en vriendelijk, vol zachte waarneming en begrip, vol schoonheid en gratie, vol onuitsprekelijke vreugde. Er moet een zekere smaak van dit in al onze liefde voor anderen. We zijn allemaal één. We zijn één vlees in het mystieke lichaam, zoals man en vrouw één vlees zijn in het huwelijk. Met zo ' n liefde zou men alle dingen Nieuw zien; we zouden mensen beginnen te zien zoals ze werkelijk zijn, zoals God ze ziet.

Liefde verdrijft angst, maar we moeten de angst overwinnen om dichtbij genoeg te komen om van hen te houden.

Waar zijn de helden en de heiligen, die een duidelijke visie hebben op de grootste gave van de mens, zijn vrijheid, om zich niet alleen te verzetten tegen de dictatuur van het proletariaat, maar ook tegen de dictatuur van de welwillende staat, die bezit neemt van het gezin en van de armen, en onze jongeren voor de oorlog opeist?

Wij willen geen revolutie, wij willen de broederschap der mensen. We willen dat mannen van elkaar houden. We willen dat alle mensen hebben wat voldoende is voor hun behoeften. En nu-vreemde gedachte-heeft de duivel zo gemanoeuvreerd dat het volk zich van hem afkeert, omdat zij die Hem belijden in zachte klederen gekleed zijn en aan goed gespreide tafels zitten en de armen verloochenen.

Dank God dat hij ons heeft toegestaan om te leven tussen de huidige problemen. Het is niet langer toegestaan om middelmatig te zijn.

Om de hongerigen te voeden, de naakten te kleden en de harborless te beschermen zonder ook te proberen de sociale orde te veranderen zodat mensen zichzelf kunnen voeden, kleden en onderdak bieden, is alleen maar palliatieve middelen toepassen. Het is om een gebrek aan geloof te tonen in iemands medemensen, hun verantwoordelijkheid als kinderen van God, erfgenamen van de hemel.

Het leven zelf is een willekeurige, rommelige, rommelige zaak.

We kunnen God niet liefhebben tenzij we elkaar liefhebben, en om lief te hebben moeten we elkaar kennen. We kennen hem in het breken van het brood, en we kennen elkaar in het breken van het brood, en we zijn niet meer alleen. De hemel is een feestmaal en het leven is ook een feestmaal, zelfs met een korst, waar gezelschap is.

Ons geloof is sterker dan de dood, onze filosofie is steviger dan vlees, en de verspreiding van het Koninkrijk van God op aarde is subliemer en dwingender.

Vaak troosten we onszelf alleen met woorden, maar als we genoeg bidden, zal ook de overtuiging komen dat Christus onze Koning is, niet Stalin, Bevins of Truman. Dat hij alle dingen in zijn handen heeft, dat alle dingen medewerken ten goede voor hen die Hem liefhebben.

Een daad van liefde, het vrijwillig op zich nemen van een deel van de pijn van de wereld, vergroot de moed, liefde en hoop van allen.

We moeten het hebben over armoede, want mensen die geïsoleerd zijn door hun eigen comfort verliezen het uit het oog.

Breien is zeer bevorderlijk voor het denken. Het is leuk om een tijdje te breien, de naalden neer te leggen, een tijdje te schrijven en dan de sok weer op te pakken.

De grootste uitdaging van de dag is: hoe kunnen we een revolutie van het hart teweegbrengen, een revolutie die bij ieder van ons moet beginnen?

Voor mij moest Christus niet gekocht worden voor dertig zilverstukken, maar met het bloed van mijn hart. We kopen niet goedkoop in deze markt.

Je liefde voor God is maar zo groot als de liefde die je hebt voor de persoon van wie je het minst houdt.