Oscar Romero beroemde citaten

Een kerk die geen crises uitlokt, een evangelie dat niet verontrust, een woord van God dat niet onder de huid van iemand komt, een woord van God dat de werkelijke zonde van de samenleving waarin het wordt verkondigd niet raakt-welk evangelie is dat?

Er is geen tweedeling tussen de mens en Gods beeld. Wie een mens martelt, wie een mens misbruikt, wie een mens beledigt, misbruikt Gods beeld.

Er zijn veel dingen die alleen kunnen worden gezien door ogen die hebben gehuild

Mooi is het moment waarop we begrijpen dat we niet meer zijn dan een instrument van God; We leven alleen zolang God wil dat we leven; we kunnen alleen zoveel doen als God ons in staat stelt te doen; we zijn alleen zo intelligent als God wil dat we zijn.

Laten we niet moe worden van het prediken van liefde; het is de kracht die de wereld zal overwinnen.

Ik zal niet moe worden te verklaren dat als we echt een effectief einde willen maken aan het geweld, we het geweld dat aan de basis ligt van alle geweld moeten verwijderen: structureel geweld, sociaal onrecht, uitsluiting van burgers uit het bestuur van het land, repressie. Dit alles is wat de oorspronkelijke oorzaak vormt, waaruit de rest van nature voortkomt.

Broeders, u komt uit ons eigen volk. Je vermoordt je eigen broers. Elk menselijk bevel om te doden moet ondergeschikt zijn aan de wet van God, die zegt: "gij zult niet doden". Geen soldaat is verplicht een bevel te gehoorzamen dat in strijd is met de wet van God. Niemand hoeft zich aan een immorele wet te houden. Het is hoog tijd dat u uw geweten gehoorzaamt in plaats van zondige bevelen. De kerk kan niet zwijgen voor zo ' n gruwel. ..In de naam van God, in de naam van dit lijdende volk wiens roep elke dag luider naar de hemel opstijgt, smeek ik u, Ik smeek u, Ik beveel u: stop de onderdrukking.

God is niet tevreden met zijn uiterlijk. God wil het kleed van gerechtigheid. God wil dat zijn christenen gekleed zijn in liefde.

We kunnen niet alles doen, en er is een gevoel van bevrijding in het realiseren van dat. Dit stelt ons in staat om iets te doen, en om het heel goed te doen. Het is misschien onvolledig, maar het is een begin, een stap op de weg, een gelegenheid voor de genade van de Heer om binnen te komen en de rest te doen.

Men moet niet zoveel van zichzelf houden om te vermijden betrokken te raken bij de risico ' s van het leven die de geschiedenis van ons eist, en degenen die gevaar afweren, zullen hun leven verliezen.

Ik geloof niet in de dood zonder opstanding. Als ze me doden, zal ik weer opstaan in het volk van El Salvador.

Als God het offer van mijn leven aanvaardt, moge mijn dood voor de Vrijheid van mijn volk zijn.Een bisschop zal sterven, maar de Kerk van God, die het volk is, zal nooit verloren gaan. Ik geloof niet in de dood zonder opstanding.Als ze mij doden, zal ik weer opstaan in het volk van El Salvador.

Wie een stem heeft, moet spreken voor degenen die geen stem hebben.

Je kunt de mensen vertellen dat als ze erin slagen mij te doden, dat ik vergeef en zegen degenen die het doen. Hopelijk zullen ze beseffen dat ze hun tijd verspillen. Een bisschop zal sterven, maar de kerk van God, die het volk is, zal nooit verloren gaan.

We kunnen niet alles doen, en er is een gevoel van bevrijding in het realiseren van dat.

Ik ben verplicht, als een herder, door goddelijk bevel om mijn leven te geven voor degenen van wie ik hou, en dat zijn allemaal Salvadoranen, zelfs degenen die me gaan doden.

Streven niet om meer te hebben, maar om meer te zijn.

De kerk zou haar eigen liefde voor God en haar trouw aan het evangelie verraden als ze zou ophouden te bestaan . . . een verdediger van de rechten van de armen . . . een humanizer van elke legitieme strijd om een rechtvaardiger samenleving te bereiken . . . dat bereidt de weg voor voor de ware heerschappij van God in de geschiedenis.

Wanneer de kerk de roep van de onderdrukten hoort, kan zij niet anders dan de sociale structuren aan de kaak stellen die de ellende doen ontstaan en bestendigen waaruit de roep voortkomt.

Elke keer kijken we naar de armen, naar de landarbeiders die de koffie, het suikerriet of het katoen oogsten... denk eraan, daar is het gelaat van Christus.

De Bijbel heeft een zeer betekenisvolle uitdrukking: De Geest maakt alle dingen nieuw. Wij zijn degenen die oud worden en we willen dat alles volgens onze oude normen wordt gedaan. De geest is nooit oud, de geest is altijd jong.

Een kerk die geen vervolging ondergaat maar de voorrechten en steun geniet van de dingen van de aarde-pas op! - is niet de ware kerk van Jezus Christus. Een prediking die niet wijst op zonde is niet de prediking van het evangelie. Een prediking die zondaars een goed gevoel geeft, zodat ze in hun zondige staat veilig zijn, verraadt de oproep van het evangelie.

Het beweegt je hart om na te denken: negen maanden voor mijn geboorte was er een vrouw die heel veel van me hield. Ze wist niet hoe ik zou zijn, maar ze hield van me omdat ze me in haar baarmoeder droeg. En toen ze me baarde, nam ze me in haar armen, omdat haar liefde niet pas begon - ze kreeg het samen met mij. Een moeder houdt van-en daarom is abortus zo weerzinwekkend...

Wij zijn arbeiders, geen meesterbouwers, predikanten, geen messiassen. Wij zijn profeten van een toekomst die niet van onszelf is.

We moeten het kind Jezus niet zoeken in de mooie figuren van onze Kerstwiegjes. We moeten hem zoeken onder de ondervoede kinderen die ' s nachts naar bed zijn gegaan zonder te eten, onder de arme krantenjongens die bedekt met kranten in de deuren slapen.

Wie weet of degene wiens handen bebloed zijn door de moord op Vader Grande, of degene die Vader Navarro neerschoot, of degenen die hebben gedood, die hebben gemarteld, die zoveel kwaad hebben gedaan, naar mij luisteren? Luister, daar in je criminele schuilplaats, misschien al berouwvol, word ook jij tot vergeving geroepen.

Laten we christenen van vandaag zijn. Laten we niet schrikken van de stoutmoedigheid van de kerk van vandaag. Laten we met het licht van Christus zelfs de meest afschuwelijke grotten van de menselijke persoon verlichten: marteling, gevangenis, plundering, gebrek, chronische ziekte. De onderdrukten moeten gered worden, niet door een revolutionaire redding, op louter menselijke wijze, maar door de Heilige revolutie van de Zoon des Mensen, die aan het kruis sterft om Gods beeld te reinigen, dat vervuild is in de hedendaagse mensheid, een mensheid die zo geknecht, zo zelfzuchtig, zo zondig is.

Wanneer we strijden voor mensenrechten, voor vrijheid, voor waardigheid, wanneer we het gevoel hebben dat het een dienst van de kerk is om ons te bekommeren om hen die honger hebben, om hen die geen school hebben, om hen die beroofd zijn, wijken we niet af van Gods belofte. Hij komt om ons van zonde te bevrijden, en de kerk weet dat de gevolgen van zonde al zulke onrechtvaardigheden en misbruiken zijn. De kerk weet dat zij de wereld redt wanneer zij zich ertoe verbindt ook over zulke dingen te spreken.

We lijden met degenen die verdwenen zijn, degenen die hun huizen hebben moeten ontvluchten en degenen die zijn gemarteld.

Vrede is het product van rechtvaardigheid en liefde.

Zij die zich overgeven aan de Dienst van de armen door de liefde van Christus, zullen leven als de graankorrels die sterven. Het lijkt alleen maar te sterven. Als het niet zou sterven, zou het een eenzaam graan blijven. De oogst komt door het graan dat sterft. We weten dat elke inspanning om de samenleving te verbeteren, vooral wanneer de samenleving zo vol is van onrecht en zonde, een inspanning is die God zegent; die God wil; die God van ons eist.

Opdat wij ons lichaam en ons bloed overgeven aan lijden en pijn, zoals Christus-niet voor onszelf, maar om oogsten van vrede en gerechtigheid te geven aan ons Volk.

Vrede is niet het product van terreur of angst. Vrede is niet de stilte van begraafplaatsen. Vrede is niet het stille resultaat van gewelddadige onderdrukking. Vrede is de genereuze, rustige bijdrage van allen aan het welzijn van allen. Vrede is dynamiek. Vrede is vrijgevigheid. Het is goed en het is plicht."

Ik wil geen anti zijn, tegen wie dan ook. Ik wil gewoon de bouwer zijn van een grote affirmatie: de affirmatie van God,die ons liefheeft en die ons wil redden.

De authenticiteit van een christen wordt getoond in moeilijke uren, het is in moeilijke uren dat de kerk groeit in authenticiteit. Gezegend zij God voor dit moeilijke uur in ons aartsbisdom. Laten we het waardig zijn.

Als ze op een dag het radiostation van ons afpakken, als ze onze krant sluiten, als ze ons niet laten spreken, als ze alle priesters en ook de bisschop doden, en jullie overblijven, een volk zonder priesters, dan moet ieder van jullie Gods microfoon zijn, ieder van jullie moet een boodschapper zijn, een profeet. De kerk zal altijd bestaan zolang er één gedoopte persoon is. En die ene gedoopte persoon die in de wereld is overgebleven, is voor de wereld verantwoordelijk voor het hooghouden van de banier van de waarheid van de Heer en van zijn goddelijke gerechtigheid.

Wij zijn profeten van een toekomst die niet van onszelf is.

Als we de mis verlaten, moeten we uitgaan zoals Mozes de berg Sinaï afdaalde: met zijn gezicht stralend, met zijn hart moedig en sterk om de moeilijkheden van de wereld het hoofd te bieden.

Vrede is vrijgevigheid. Het is goed en het is plicht.

Zelfs als ze ons gek noemen, als ze ons subversiven en communisten noemen en alle bijnamen die ze ons opleggen, weten we dat we alleen het subversieve getuigenis van de zaligsprekingen prediken, die alles op zijn kop hebben gezet.

Dat is de hoop die christenen inspireert. We weten dat elke inspanning om de samenleving te verbeteren, vooral wanneer onrecht en zonde zo diep geworteld zijn, een inspanning is die God zegent, die God wil, die God van ons eist.

Laten we niet moe worden van het prediken van liefde; het is de kracht die de wereld zal overwinnen. Laten we niet moe worden van het prediken van liefde. Hoewel we zien dat golven van geweld erin slagen het vuur van de christelijke liefde te verdrinken, moet de liefde overwinnen; het is het enige dat kan.

Als we spreken voor de armen, houd er dan rekening mee dat we geen kant kiezen voor één sociale klasse. Wat we doen is alle sociale klassen uitnodigen, rijk en arm, zonder onderscheid, en tegen iedereen zeggen: Laten we de zaak van de armen serieus nemen alsof het de onze is.