Thomas Keating beroemde citaten

Gods eerste taal is stilte. Al het andere is een vertaling.

God zal mensen en gebeurtenissen in ons leven brengen, en wat we ook over hen denken, ze zijn ontworpen voor de evolutie van zijn leven in ons.

Voor mensen is de grootste uitdaging om volledig mens te worden. Want volledig menselijk worden is volledig goddelijk worden.

De heilige Teresa van Avila schreef: "alle moeilijkheden in het gebed kunnen worden herleid tot één oorzaak: bidden alsof God afwezig was."Dit is de overtuiging die we vanaf de vroege kindertijd met ons meebrengen en toepassen op het dagelijks leven en op ons leven in het algemeen. Het wordt sterker naarmate we opgroeien, tenzij we geraakt worden door het evangelie en de geestelijke reis beginnen. Deze reis is een proces van het ontmantelen van de monumentale illusie dat God ver weg of afwezig is.

Psychotherapie is wat God al eeuwenlang in het geheim onder andere namen doet; dat wil zeggen, hij doorzoekt onze persoonlijke geschiedenis en geneest wat genezen moet worden - de wonden van de kindertijd of onze eigen zelf toegebrachte wonden.

De moderne wereld ligt onder een doordringend gevoel van angst, van verlaten zijn, of op zijn minst God als afwezig ervaren. Toch maken gebeurtenissen die ons leven op zijn kop lijken te zetten en van binnen naar buiten, deel uit van Gods verlossingsplan, niet alleen voor ons, maar voor de wereld waarin we leven. God kan een groot ontwaken voor de wereld voorbereiden, als God genoeg mensen kan vinden om mee te werken aan dit mysterieuze plan.

We denken zelden aan de lucht die we inademen, maar het is altijd in ons en om ons heen. Op dezelfde manier doordringt de aanwezigheid van God ons, is overal om ons heen, omhelst ons altijd.

We worden weggehouden van de ervaring van de geest omdat onze innerlijke wereld vol zit met trauma ' s uit het verleden . . . Als we deze rommel beginnen op te ruimen, begint de energie van goddelijk licht en liefde door ons wezen te stromen.

De complementaire beweging naar goddelijke liefde is groei in nederigheid die de aanvaarding is van de realiteit over onszelf, onze eigen zwakheid en beperkingen.

Als je het geloof aanvaardt dat de doop ons opneemt in het mystieke lichaam van Christus, in het goddelijke DNA, dan zou je kunnen zeggen dat de Heilige Geest in ieder van ons aanwezig is, en dus hebben we het vermogen tot de volheid van verlossing, van transformatie.

De wortel van het gebed is innerlijke stilte.

Het belangrijkste dat ons van God scheidt, is de gedachte dat we van God gescheiden zijn.

Om te worden wie we zijn als schepselen gemaakt naar het beeld en de gelijkenis van God, moeten we niets en alles tegelijk zijn, want dit is wat God is. ... Als we accepteren wie we zijn, manifesteren we God en stralen we Christus uit. De laatste ontvouwing van het goddelijke leven in ons hoeft nergens heen te gaan of iets bijzonders te doen.

Je moet het gebed niet te serieus nemen. Er is iets speels aan God. Je hoeft alleen maar naar een pinguïn te kijken ... om te beseffen dat hij graag grappen maakt met wezens.

Alleen als we God kunnen accepteren zoals Hij is, kunnen we het verlangen naar spirituele ervaringen opgeven dat we kunnen voelen.

De aanvaarding van alles wat God ons heeft gegeven en de bereidheid om het los te laten - om het hem in een oogwenk terug te geven - dat is ware menselijke vrijheid.

Juist door de aard van onze geboorte zijn we op de spirituele reis.

In het centrale gebed is het Heilige Woord niet het voorwerp van de aandacht, maar eerder de uitdrukking van de intentie van de wil.

Terwijl je een centrerend gebed doet, is het de gewoonte om elke gedachte of waarneming los te laten. De prioriteit is om zo stil mogelijk te zijn en wanneer dat niet mogelijk is om het geluid van de gedachten een tijdje het heilige symbool te laten zijn, zonder ze te analyseren.

De vastentijd is een tijd om te vernieuwen waar we ook zijn in dat proces dat ik de goddelijke therapie noem. Het is een tijd om te kijken wat onze instinctieve behoeften zijn, kijk naar wat de dynamiek van ons onbewuste is.

Misschien wel het kortste en krachtigste gebed in menselijke taal is hulp.

Een van de waarden van centrerend gebed is dat je niet aan God denkt tijdens de tijd van centrerend gebed, dus je geeft God een kans om zich te manifesteren. In centrerend gebed zijn er momenten van vrede die de psyche een kans geven om te beseffen dat God misschien toch niet zo slecht is. God heeft een kans om zichzelf te zijn voor de verandering.

Moeilijkheden ontstaan wanneer een vaste relatie succesvol is. Liefde maakt je kwetsbaar. . . . Je verdediging ontspant en de donkere kant van je persoonlijkheid ontstaat. . .

God is een geweldige voorstander van de schepping, vooral van alle levende wezens.

Stilte is Gods taal, en het is een zeer moeilijke taal om te leren.