William Gaddis beroemde citaten

Wat is een kunstenaar, behalve het bezinksel van zijn werk? de menselijke puinhopen die hem volgen. Wat er over is van de man als het werk gedaan is, is een puinhoop van excuses.

Domheid is het opzettelijk cultiveren van onwetendheid.

Gerechtigheid? Je krijgt gerechtigheid in de volgende wereld, in deze wereld heb je de wet.

Daar kan ik niet tegen. Ik weet dat ik terug zal stuiteren, en dat is wat ik niet kan uitstaan.

We willen dat iemand ons het nieuws brengt.

Hoe sommige van de schrijvers die ik tegenkom door hun boeken heen komen zonder te sterven van verveling is mij te boven gegaan.

Ik zie de pianospeler als de grootvader van de computer, de voorouder van de hele nachtmerrie waarin we leven, de geboorte van de binaire wereld waar geen andere optie is dan ja of nee en waar geen toevluchtsoord is.

Tragedie was voorverdragen, in rituele ontkenning van de rijpe kennis dat we van elkaar aftrekken, dat we slechts één ding delen, De angst delen om aan een ander of aan anderen of aan God te behoren; liefde of geld, teder gelijkgesteld in reclame en de wereld, waar alleen geld valuta is, en onder dode bomen en broze ornamenten greephanden vervalsingen uitwisselen van wat het hart niet durft over te geven.

Wat is een kunstenaar, behalve het bezinksel van zijn werk?

Macht corrumpeert mensen niet; mensen corrumperen macht.

Hij deed zendingswerk. Maar vanaf het begin had hij weinig succes in het overtuigen van zijn beschuldigingen van hun verantwoordelijkheid voor een zonde begaan aan het begin van de schepping, een die, zoals ze het begrepen, ze waren bereid en in staat (inderdaad, ze droegen charmes om het te verzekeren) om zichzelf te dupliceren. Hij overtuigde hen niet beter dat een man aan een boom was gestorven om hen allen te redden: een daad die een oude Indiaan, als Gwyon het correct had vertaald, als "rangvermoeden"beschouwde.

Er is niets verontrustender of vermoeiender dan een schrijver die voor een publiek staat en zijn werk leest.

Iedereen heeft dat gevoel als ze naar een kunstwerk kijken en het is juist, die plotselinge vertrouwdheid, een soort van...herkenning, alsof ze het zelf creëren, alsof het door hen wordt gecreëerd terwijl ze ernaar kijken of ernaar luisteren...

Hij liep de koude ochtend in en stelde zichzelf deze ketterse vraag: kun je beginnen met het meten van een minuut op elk moment dat je wilt?

Dat was de jeugd met haar roekeloze uitbundigheid toen alle dingen mogelijk waren, nagestreefd door de leeftijd waar we nu zijn, terugkijkend op wat we vernietigd hebben, wat we weggerukt hebben van dat zelf dat meer kon doen, en zijn werk dat mijn vijand is geworden, want dat is waar ik je over kan vertellen, die jeugd die alles kon doen.

Als het niet mooi is voor iemand, bestaat het niet.

Als je een miljoen wilt verdienen, hoef je geld niet te begrijpen, wat je moet begrijpen is de angsten van mensen over geld

Het is de gelukzaligheid van de kindertijd dat we het meest worden vervormd wanneer we het het minst weten.

Hoe echt is het verleden, elk moment geherwaardeerd om het heden mogelijk te maken...

...herinneringen aan deze wereld, waarin de dingen die het waard zijn zo gemakkelijk werden ingewisseld voor de dingen die het waard zijn.

Zeg een woord, zeg duizend tegen mij aan de telefoon en Ik zal de verkeerde kiezen om me aan vast te klampen alsof je het na lang beraadslagen had gezegd toen alleen ik het van je geprovoceerd had, ik zal me eraan vastklampen uit Duizend, om geprovoceerd te worden en het terug te gooien met iets dat ik niet meer bedoel dan je dat bedoelde, iets waar je je aan vastklampt en je aan terugtrekt.

Waarom behandel je me zoals zij doen, alsof ik precies ben wat ik wil zijn. Waarom behandelen we mensen zo?

Ik bedoel, waarom zou iemand gaan stelen en de wet overtreden om alles te krijgen wat ze kunnen als er altijd een wet is waar je legaal kunt zijn en het toch allemaal kunt krijgen!

We zijn komisch. We zijn allemaal comics. We leven in een komische tijd. En hoe erger het wordt, hoe komischer we zijn.