Saul Bellow beroemde citaten

Veel intelligentie kan worden geïnvesteerd in onwetendheid wanneer de behoefte aan illusie diep is.

Iedereen heeft zijn herinneringen nodig. Ze houden de wolf van onbeduidendheid van de deur.

Een man is maar zo goed als waar hij van houdt.

Wie een ver doel wil bereiken, moet kleine stapjes zetten.

Alle menselijke prestaties hebben dezelfde oorsprong, identiek. Verbeelding is een kracht van de natuur. Is dit niet genoeg om een persoon vol extase te maken? Verbeelding, verbeelding, verbeelding! Het wordt omgezet in werkelijkheid. Het ondersteunt, het verandert, het verlost!

Je hoeft nooit iets te veranderen wat je midden in de nacht opstaat om te schrijven.

In de grootste verwarring is er nog steeds een open kanaal naar de ziel. Het kan moeilijk te vinden zijn omdat het tegen de middelbare leeftijd overwoekerd is, en sommige van de wildste struikgewassen die het omringen, groeien uit wat we beschrijven als ons onderwijs. Maar het kanaal is er altijd, en het is onze taak om het open te houden, om toegang te hebben tot het diepste deel van onszelf.

Mensen kunnen hun leven verliezen in bibliotheken. Ze moeten gewaarschuwd worden.

Onverwachte indringers van schoonheid. Dit is wat het leven is.

Als we om advies vragen, zijn we meestal op zoek naar een medeplichtige.

Goedheid wordt niet bereikt in een vacuüm, maar in het gezelschap van andere mensen, vergezeld door liefde.

Hij geloofde dat hij moest, dat hij de goede dingen, de gelukkige dingen, de gemakkelijke rustige dingen van het leven kon en zou herstellen. Hij had fouten gemaakt, maar hij kon deze over het hoofd zien. Hij was een dwaas geweest, maar dat kon worden vergeven. De verspilde tijd moet worden opgegeven. Wat kan men er anders aan doen? De dingen waren te complex, maar ze konden weer tot eenvoud worden gereduceerd. Herstel was mogelijk.

De dood is de donkere achtergrond die een spiegel nodig heeft als we iets willen zien

We mogen niet vergeten hoe snel de visioenen van Genie de ingeblikte goederen van intellectuelen worden.

Er is maar één manier om de vijand te verslaan, en dat is om zo goed mogelijk te schrijven. Het beste argument is een onmiskenbaar goed boek.

Sommige mensen, als ze het niet moeilijk maken voor zichzelf, kunnen in slaap vallen.

De belangrijkste reden voor herschrijven is niet om een glad oppervlak te bereiken, maar om de innerlijke waarheid van je personages te ontdekken.

Als ik een kind van schoolgaande leeftijd had, zou ik hem naar een van de Waldorf scholen sturen.

Ga om met de edelste mensen die je kunt vinden; lees de beste boeken; leef met de machtigen; maar leer alleen gelukkig te zijn.

We zijn altijd op zoek naar het boek dat je als volgende moet lezen.

Ze was wat we noemden een zelfmoord blond gekleurd door haar eigen hand.

Een roman is gebalanceerd tussen een paar ware indrukken en de veelheid van valse die het grootste deel van wat we het leven noemen vormen.

Ik ben zo en zo, en zal zo en zo blijven. En waarom vechten? Mijn balans komt voort uit instabiliteit.

Met één lange adem, gevangen en vastgehouden in zijn borst, vocht hij tegen zijn verdriet over zijn eenzame leven. Niet huilen, idioot! Leven of sterven, maar niet alles vergiftigen...

Een dwaas kan een steen in een vijver gooien waar 100 wijze mannen niet uit kunnen komen.

Je kunt de hele tweede helft van je leven besteden aan het herstellen van de fouten van de eerste helft.

Ik verwijt mezelf dat ik niet vaak genoeg het buitengewone in het gewone zie. Ergens in zijn dagboeken merkt Dostojevki op dat een schrijver overal kan beginnen, bij het meest alledaagse ding, er lang genoeg in kan krabben, lang genoeg kan wrikken en graven, en zie! binnenkort zal hij het wonderlijke tegenkomen.

De stilte in de kunst kenmerkt het gebed en het oog van de storm.

In een tijdperk van waanzin, te verwachten onaangetast te zijn door waanzin is een vorm van waanzin. Maar het nastreven van gezond verstand kan ook een vorm van waanzin zijn.

Ik heb ontdekt dat afwijzingen helemaal geen slechte zaak zijn. Ze leren een schrijver om op zijn eigen oordeel te vertrouwen en in zijn hart van harten te zeggen: 'naar de hel met je.'

Ik heb het gevoel dat kunst iets te maken heeft met het bereiken van stilte te midden van chaos. Een stilte die ook het gebed kenmerkt, en het oog van de storm. Ik denk dat kunst iets te maken heeft met het vasthouden van aandacht te midden van afleiding.

Wat willen vrouwen echt? Ze eten groene salade en drinken menselijk bloed.

We zijn allemaal zulke ongelukken. Wij maken geen geschiedenis en cultuur. We verschijnen gewoon, niet door onze eigen keuze. We maken wat we kunnen van onze toestand met de beschikbare middelen. We moeten het mengsel accepteren zoals we het vinden-de onzuiverheid ervan, de tragedie ervan, de hoop ervan.

Er is een immens, pijnlijk verlangen naar een breder, flexibeler, voller, meer samenhangend, meer omvattend verslag van wat wij mensen zijn, wie we zijn en waar dit leven voor is.

Eén gedachte-moord per dag houdt de psychiater weg.

Strenge Ernst was veel gevaarlijker dan elke grap.

Het zijn meestal de egoïstische mensen die het meest geliefd zijn. Ze doen wat je jezelf ontzegt,en je houdt ervan. Geef ze je hart.

Kunst heeft te maken met het vasthouden van aandacht te midden van afleiding.

Ik ben een feniks die achter brandstichters aanloopt.

Schrijvers worden zeer gerespecteerd. Het intelligente publiek is wonderbaarlijk geduldig met hen, blijft ze lezen en verdraagt teleurstelling na teleurstelling, wachtend om van de kunst te horen wat het niet hoort van theologie, filosofie, sociale theorie en wat het niet kan horen van zuivere wetenschap. Uit de strijd in het centrum is een immens, pijnlijk verlangen voortgekomen naar een breder, flexibeler, Voller, coherenter, uitgebreider verslag van wat wij mensen zijn, wie we zijn en waar dit leven voor is.

Open discussie over veel belangrijke publieke vragen is al enige tijd taboe. We kunnen onze mond niet openen zonder veroordeeld te worden als racisten, vrouwenhaters, supremacisten, imperialisten of fascisten. Wat de media betreft, ze staan klaar om iedereen die zo is aangewezen, te vernietigen.

We zijn grappige wezens. We zien de sterren niet zoals ze zijn, dus waarom houden we van ze? Het zijn geen kleine gouden voorwerpen, maar eindeloos vuur.

Ik ben een beetje gek op slaap, want als ik zeven en een kwartier in plaats van acht uur krijg, voel ik me gekweld en sleep ik mezelf rond, hoewel er niets echt mis is met mij. Het is gewoon een ander idee. Zo gaat het met mijn ideeën; ze lijken sterk te worden terwijl ik verzwakt.

Taal is een geestelijk huis waarin je leeft en niemand heeft het recht je uit te zetten.

Verveling is een instrument van sociale controle. Macht is de macht om verveling op te leggen, stasis te bevelen, deze stasis te combineren met angst. De echte verveling, diepe verveling, is gekruid met terreur en dood.

Het uur dat de slaap van de geest barstte...

Het enige wat een schrijver hoeft te doen om een vrouw te krijgen is zeggen dat hij een schrijver is. Het is een afrodisiacum.

Hier, de menselijke boezem -- de mijne, de jouwe, iedereen -- is er niet maar één ziel. Er zijn veel zielen. Maar er zijn twee belangrijke, de echte ziel en een pretender ziel. Nu! Iedereen beseft dat hij van iets of iemand moet houden. Hij voelt dat hij naar buiten moet gaan. Als je niet kunt liefhebben, wat ben je dan?'Ben je bij mij?