John Cheever beroemde citaten

Als er iemand is die ik verafschuw, zijn het zwakzinnige sentimentalisten-al die melancholische mensen die, uit een overmaat aan sympathie voor anderen, de sensatie van hun eigen essentie missen en door het leven drijven zonder identiteit, als een menselijke mist, medelijden hebben met iedereen.

Het was een prachtige zomerse ochtend en het leek alsof er niets mis kon gaan.

Voor mij is een pagina van goed proza waar men de regen hoort. Een pagina van goed proza is wanneer men het geluid van de strijd hoort.... Een pagina met goed proza lijkt mij de ernstigste dialoog die goed geïnformeerde en intelligente mannen en vrouwen vandaag voeren in hun poging om ervoor te zorgen dat het vuur van deze planeet vredig brandt.

Een eenzame man is een eenzaam ding, een steen, een bot, een stok, een houder voor Gilbey ' s gin, een gebogen figuur die aan de rand van een hotelbed zit en overvloedig zucht als de herfstwind.

Ik kan niet schrijven zonder een lezer. Het is net als een kus - je kunt het niet alleen.

Er is een verschrikkelijke gelijkheid in de euforie van alcohol en de euforie van metafoor.

Fictie is experimenteren; wanneer het ophoudt dat te zijn, houdt het op fictie te zijn.

Ik heb heimwee naar landen waar ik nog nooit ben geweest, en verlangde ernaar te zijn waar ik niet kon zijn.

Angst smaakt als een roestig mes en laat haar niet in je huis.

Literatuur is de redding van de verdoemden geweest, literatuur heeft geliefden geïnspireerd en geleid, wanhoop verslagen en kan in dit geval misschien de wereld redden.

Heimwee wel . . . absoluut niets. Vijftig procent van de mensen in de wereld heeft de hele tijd heimwee. . . . Je verlangt niet echt naar een ander land. Je verlangt naar iets in jezelf dat je niet hebt of niet hebt kunnen vinden.

Kunst is de triomf over chaos.

Mijn aderen zijn gevuld, een keer per week met een Napolitaanse tapijtreiniger gedistilleerd uit de Adriatische Zee en ik ben zo kaal als een ei. Maar ik ben nog steeds gemeen tegen katten.

Als ik aan mijn familie denk, denk ik altijd aan hun rug. Ze verlieten altijd verontwaardigd plaatsen.

Je kunt niet verwachten met iemand te communiceren als je saai bent.

Goede schrijvers zijn vaak uitstekend in honderd andere dingen, maar schrijven belooft een grotere speelruimte voor het ego.

Wijsheid die we kennen is de kennis van goed en kwaad - niet de kracht om te kiezen tussen de twee.

Fictie is kunst en kunst is de triomf over chaosâ € / om een wereld te vieren die zich om ons heen verspreidt als een verbijsterende en ontzagwekkende droom.

De behoefte om te schrijven komt voort uit de behoefte om iemands leven te begrijpen en iemands nut te ontdekken.

Alle literaire mannen zijn Red Sox fans - een Yankee fan zijn in een geletterde samenleving is je leven in gevaar brengen.

Dan is het donker; het is een nacht waar koningen in gouden pakken olifanten over de bergen rijden.

Voor mij is een pagina met goed proza waar men de regen en het lawaai van de strijd hoort. Het heeft de kracht om verdriet of universaliteit te geven die het een jeugdige schoonheid verleent.

Het korte verhaal is de literatuur van de nomade.

Voor geliefden is aanraking een metamorfose. Alle delen van hun lichaam lijken te veranderen, en ze lijken iets anders en beter te worden.

De taak van een Amerikaanse schrijver is niet om de bedenkingen te beschrijven van een vrouw die in overspel wordt betrapt terwijl ze uit een raam naar de regen kijkt, maar om vierhonderd mensen onder de lichten te beschrijven die naar een foul bal reiken. Dit is een ceremonie.

Mijn God, de voorsteden! Ze omsingelden de stadsgrenzen als vijandelijk gebied en we zagen ze als een verlies van privacy, een beerput van conformiteit en een leven van onbeschrijflijke somberheid in een dorp op twee niveaus waar de plaatsnaam alleen in de New York Times verscheen toen een verveelde huisvrouw haar hoofd eraf schoot met een geweer.

Het geheim van jong blijven is het lezen van kinderboeken. Je leest de boeken die ze voor kleine kinderen schrijven en je blijft jong. Je leest romans, filosofie, dat soort dingen en je voelt je oud.

De roman blijft voor mij een van de weinige vormen waarin we de complexiteit van de mens en de kracht en het fatsoen van zijn verlangens kunnen vastleggen.

Wanneer het begin van zelfvernietiging het hart binnendringt, lijkt het niet groter dan een zandkorrel.

Mensen zoeken naar moraal in fictie omdat er altijd een verwarring is geweest tussen fictie en filosofie.

Achter mijn rug hoor ik het woord-"homoseksueel"-en het lijkt mijn wereld in tweeën te splitsen.... Het is onwetendheid, onze onwetendheid van elkaar, die deze angstaanjagende erotische chaos creëert. Informatie, een kruimel van informatie, lijkt de wereld te verlichten.

Bewonder de wereld. Geniet van de liefde van een vriendelijke vrouw. Vertrouw op de Heer.

Ik begrijp de grillige ontucht van de slapende geest niet.

De diepe vreugde die we beleven in het gezelschap van mensen op wie we onlangs verliefd zijn geworden, is onverslaanbaar.

Ik zie niet graag al mijn energie, al mijn jeugd, verspild in bontjassen en radio ' s en slipcovers.

Fictie is kunst en kunst is de triomf over chaos (niet minder) en we kunnen dit alleen bereiken door de meest waakzame oefening van keuze, maar in een wereld die sneller verandert dat we kunnen waarnemen, is er altijd het gevaar dat onze selectievermogens zich vergissen en dat de visie die we dienen tot niets zal komen.

Romans gaan over mannen en vrouwen en kinderen en honden, niet over politiek.

Deze verhalen lijken soms verhalen te zijn van een lang verloren wereld toen de stad New York nog gevuld was met een rivierlicht, toen je de Benny Goodman quartets hoorde van een radio in de corner stationery store, en toen bijna iedereen een hoed droeg.

Heimwee is niets. Vijftig procent van de mensen in de wereld heeft de hele tijd heimwee.

Zo herinner ik me ze, op weg naar een uitgang.

Ons land is het beste land ter wereld. We zwemmen in welvaart en onze President is de beste president ter wereld. We hebben grotere appels en beter katoen en snellere en mooiere machines. Dit maakt ons het grootste land ter wereld. Werkloosheid is een mythe. Ontevredenheid is een fabel. Op de voorbereidende school is Amerika prachtig. Het is de parel van de oceaan en het is jammer. Het is slecht omdat mensen het allemaal geloven. Omdat ze onverschillig worden. Omdat ze trouwen en zich voortplanten en stemmen en ze weten niets.

De wereld die gisteren niet van mij was, ligt nu aan mijn voeten, een pracht. Het lijkt erop dat ik midden in de nacht ben teruggekeerd naar de wereld van appels, de boomgaarden van de hemel. Misschien moet ik mijn problemen naar een psychiater brengen, of misschien moet ik genieten van de appels die ik heb, gestreept met kleur als de avondhemel.

Ze huilde voor zichzelf, ze huilde omdat ze bang was dat ze zelf in de nacht zou sterven, omdat ze alleen was op de wereld, omdat haar wanhopige en lege leven geen ouverture was maar een einde, en door dit alles kon ze de ruwe, Brutale vorm van een kist zien.

Ik schrijf om zin te geven aan mijn leven.- John Cheever, Geciteerd in _Cheever - a Life_ (2009) door Blake Bailey

Ik zoek het telefoonnummer van Anonieme Alcoholisten op. Dan, terwijl mijn handen trillen, open ik de bar en drink ik de overgebleven whisky, gin en vermout-waar ik mijn handen op kan schudden.

Ik ben in geen enkele ware klasse geboren en het was mijn beslissing om me vroeg in mijn leven als een spion in de middenklasse te insinueren, zodat ik een voordelige aanvalspositie zou hebben, maar ik lijk af en toe mijn missie te zijn vergeten en mijn vermommingen te serieus te hebben genomen.

De dichter of verhalenverteller die het gevoel heeft dat hij met een prachtig dubbelspel in de World Series concurreert, is een verloren man. Men zou als lezer geen man willen die de finesse van een dubbelspel niet waardeerde.

Een Amerikaan zijn en niet in staat zijn om honkbal te spelen is vergelijkbaar met een Polynesiër zijn en niet in staat zijn om te zwemmen.

De schrijver cultiveert, breidt, verheft en opblaast zijn verbeelding, ervan overtuigd dat dit zijn bestemming is, zijn nut, zijn bijdrage aan het begrip van goed en kwaad. Terwijl hij zijn verbeelding opblaast, blaast hij zijn vermogen tot kwaad op.

Alles buiten was elegant en wild en vlezig. Alles binnen was traag en koel en leeg. Het leek me een schande om binnen te blijven.