Anton Chekhov beroemde citaten

Kennis heeft geen waarde, tenzij je het in de praktijk brengt.

De taak van een schrijver is niet om het probleem op te lossen, maar om het probleem correct te formuleren.

Weet u wanneer u uw onbeduidendheid kunt toegeven? Voor God of misschien voor het intellect, de schoonheid of de natuur, maar niet voor de mensen. Onder mensen moet men zich bewust zijn van zijn waardigheid.

Wat een mooi weer vandaag! Kan niet kiezen of ik thee drink of mezelf ophang.

Je hebt je verstand verloren en de verkeerde weg ingeslagen. Je hebt leugens voor waarheid genomen, en afschuw voor schoonheid. Je zou je verbazen als door vreemde gebeurtenissen van een of andere aard kikkers en hagedissen plotseling op appel-en sinaasappelbomen groeiden in plaats van fruit, of als rozen begonnen te ruiken als een zwetend paard; dus verwonder ik me over u die de hemel voor de aarde ruilt. Ik wil je niet begrijpen.

Liefde, vriendschap en respect verenigen mensen niet zozeer als een gemeenschappelijke haat voor iets.

Elke idioot kan geconfronteerd worden met een crisis - het is het dagelijks leven dat je uitput.

Alles op aarde is mooi, alles-behalve wat we zelf denken en doen als we de hogere doelen van het leven en onze eigen menselijke waardigheid vergeten.

Het is ongemakkelijk om veroordeelde mensen te vragen naar hun straffen, net zoals het ongemakkelijk is om rijke mensen te vragen waarom ze zoveel geld nodig hebben, waarom ze hun rijkdom zo slecht gebruiken en waarom ze er niet gewoon van afkomen als ze erkennen dat het de oorzaak is van hun ongeluk.

In godsnaam, heb wat zelfrespect en loop niet weg bij de mond als je hersenen aan het lunchen zijn.

Doe domme dingen. Dwaasheid is veel vitaler en gezonder dan ons inspannen en streven naar een zinvol leven.

Ik houd me aan een regel met betrekking tot recensies: Ik zal nooit vragen, noch schriftelijk noch persoonlijk, dat er een woord over mijn boek wordt geschreven.... Je voelt je schoner op deze manier. Als iemand vraagt dat zijn boek wordt beoordeeld, loopt hij het risico een vulgariteit tegen te komen die de gevoeligheid van de auteur beledigt.

We zijn gewend te leven in de hoop op goed weer, een goede oogst, een mooie liefdesrelatie, hoop rijk te worden of het kantoor van politiechef te krijgen, maar ik heb nooit iemand opgemerkt die hoopt wijzer te worden. We zeggen tegen onszelf: het zal beter zijn onder een nieuwe tsaar, en over tweehonderd jaar zal het nog steeds beter zijn, en niemand probeert deze goede tijd morgen te maken. Over het algemeen wordt het leven elke dag complexer en beweegt het op zijn eigen zoete wil, en mensen worden steeds dommer en raken in steeds grotere aantallen geïsoleerd van het leven.

De wereld is natuurlijk niets anders dan onze opvatting ervan.

Het leven wordt maar één keer gegeven en men wil het moedig leven, met volledig bewustzijn en schoonheid.

..wanneer men geen echt leven heeft, leeft men door luchtspiegelingen. Het is nog steeds beter dan niets.

Hypocrisie is een weerzinwekkende, psychopathische toestand.

Wijsheid.... komt niet van leeftijd, maar van onderwijs en leren.

Misschien vertegenwoordigen de gevoelens die we ervaren als we verliefd zijn een normale toestand. Verliefd zijn laat een persoon zien wie hij zou moeten zijn.

De mens is wat hij gelooft.

We zullen vrede vinden. We zullen engelen horen, we zullen de hemel zien fonkelen met diamanten.

De rol van de kunstenaar is om vragen te stellen, niet om ze te beantwoorden.

De mens zal beter worden als je hem laat zien hoe hij is.

Hier ben ik bij jou en toch vergeet ik geen enkel moment dat er een onvoltooide roman op me wacht.

Ik begrijp niets van het ballet; alles wat ik weet is dat tijdens de intervallen de ballerina ' s stinken als paarden.

Kruis zoveel mogelijk bijvoeglijke naamwoorden en bijwoorden door. ... Het is begrijpelijk als ik schrijf: "de man zat op het gras", want het is duidelijk en houdt iemands aandacht niet vast. Aan de andere kant is het moeilijk om erachter te komen en moeilijk voor de hersenen als ik schrijf: "de lange, smalle borst van gemiddelde lengte en met een rode baard ging zitten op het groene gras dat al was vertrapt door de voetgangers, ging stil zitten, verlegen en angstig om zich heen kijkend."Het brein kan dat allemaal niet in één keer begrijpen, en kunst moet in één keer worden begrepen, ogenblikkelijk.

Beter een losbandige kanarie dan een vrome wolf.

Laten we leren waarderen dat er tijden zullen zijn dat de bomen kaal zullen zijn, en kijken uit naar de tijd dat we de vruchten kunnen plukken.

Bij het weergeven van de psychologie van je personages zijn kleine details essentieel. God behoede ons voor vage generalisaties!

Als ooit mijn leven van enig nut voor u kan zijn, kom en claim het.

Als er in de eerste akte een pistool aan de muur hangt, moet het in de laatste akte vuren.

Narratief proza is een legale vrouw, terwijl drama een houding, luidruchtige, brutale en vermoeiende minnares is.

Ik beloof een uitstekende echtgenoot te zijn, maar geef me een vrouw die, net als de maan, niet elke dag aan mijn hemel zal verschijnen.

De illusie die ons verheft is ons dierbaarder dan tienduizend waarheden.

Het zijn niet alleen de gevangenen die grof en verhard worden van lichamelijke bestraffing, maar ook degenen die de daad plegen of aanwezig zijn om er getuige van te zijn.

Deze mensen hebben niet uit boeken geleerd, maar op het veld, in het bos, aan de oever van de rivier. Hun leraren waren de vogels zelf, toen ze voor hen zongen, de zon toen ze een karmozijnrode gloed achter zich liet bij zonsondergang, de bomen en wilde kruiden.

Drie uur in de ochtend. De zachte aprilnacht kijkt naar mijn ramen en knipoogt liefkozend naar me met zijn sterren. Ik kan niet slapen, Ik ben zo blij.

In de natuur verandert een weerzinwekkende rups in een mooie vlinder. Maar bij mensen is het andersom: een mooie vlinder verandert in een weerzinwekkende rups.

Zie je die boom? Het is dood, maar het zwaait nog steeds in de wind met de anderen. Ik denk dat het bij mij zo zou zijn. Als ik zou sterven, zou ik op de een of andere manier nog steeds deel uitmaken van het leven.

Wie niets verlangt, op niets hoopt en nergens bang voor is, kan geen kunstenaar zijn.

Waarom zijn we uitgeput? Waarom zijn wij, die zo hartstochtelijk, moedig, nobel en gelovig beginnen, op de leeftijd van dertig of vijfendertig jaar totaal bankroet? Waarom is het zo dat de een door de consumptie wordt uitgeblust, een ander een kogel door zijn hoofd schiet, een derde vergetelheid zoekt in wodka, kaarten, een vierde, om angst en angst te onderdrukken, cynisch het portret van zijn zuivere, mooie jeugd vertrapt? Hoe komt het dat we, eenmaal gevallen, niet proberen op te staan en, nadat we het ene verloren hebben, we het andere niet zoeken? Waarom?

Mensen merken niet of het winter of zomer is wanneer ze gelukkig zijn.

Als je lang genoeg naar iets kijkt, zeg dan gewoon die muur voor je - het zal uit die muur komen.

Een schrijver is geen banketbakker, een cosmeticahandelaar of een entertainer.

De dorst naar krachtige sensaties neemt de overhand, zowel over angst als over mededogen voor het verdriet van anderen.

Een verloofde is niet dit of dat: hij heeft de ene oever verlaten, maar de andere nog niet bereikt.

Er is niets nieuws in de kunst, behalve talent.

Hoe verfijnder men is, hoe ongelukkiger.

De Universiteit brengt alle vaardigheden naar boven, inclusief arbeidsongeschiktheid.

Geen enkele psycholoog zou moeten doen alsof hij begrijpt wat hij niet begrijpt... Alleen dwazen en charlatans weten alles en begrijpen niets.