Mikhail Bulgakov beroemde citaten

Lafheid is de meest verschrikkelijke van alle ondeugden.

Volg mij, lezer! Wie heeft jullie verteld dat er geen ware, trouwe, eeuwige liefde is in deze wereld! Moge de verachtelijke tong van de leugenaar worden uitgesneden! Volg mij, mijn lezer, en mij alleen, En Ik zal je zo ' n liefde tonen!

De tong kan de waarheid verbergen, maar de ogen-nooit!

Alles gaat voorbij-lijden, pijn, bloed,honger, pestilentie. Het zwaard zal ook verdwijnen, maar de sterren zullen blijven wanneer de schaduwen van onze aanwezigheid en onze daden van de aarde zijn verdwenen. Er is geen man die dat niet weet. Waarom zouden wij dan onze ogen niet naar de sterren richten? Waarom?

Maar zou je vriendelijk willen nadenken over deze vraag: Wat zou je goed doen als het kwaad niet bestond, en hoe zou de aarde eruit zien als alle schaduwen verdwenen? Schaduwen worden immers geworpen door dingen en mensen. Hier is de schaduw van mijn zwaard. Maar schaduwen komen ook van bomen en levende wezens. Wil je de aarde ontdoen van alle bomen en levende wezens alleen maar vanwege je fantasie om van naakt licht te genieten? Je bent dom.

Het is mijn plicht als schrijver te strijden tegen censuur, ongeacht de aard ervan en de macht waaronder het bestaat, evenals de oproepen tot persvrijheid. Ik ben een gepassioneerde voorstander van die vrijheid, en ik ben van mening dat als een schrijver zich zou voorstellen dat hij zou kunnen bewijzen dat hij die vrijheid niet nodig had, hij zou zijn als een vis die in het openbaar bevestigt dat hij geen water nodig had.

Je moet nooit iemand om iets vragen. Nooit-en vooral van degenen die machtiger zijn dan jezelf.

Wat zou je goed doen als het kwaad niet bestond, en hoe zou de aarde eruit zien als alle schaduwen verdwenen?

Het lot van niemand is van enig belang voor jou, behalve het jouwe.

Alles zal goed komen, de wereld is daarop gebouwd.

Is dat wodka?"Vroeg Margarita zwak. De kat sprong van verontwaardiging op zijn stoel. "Pardon, mijn koningin, "zei hij," zou ik mezelf ooit toestaan om een dame wodka aan te bieden? Dit is pure alcohol!

Eigenlijk lijk ik op een hallucinatie. Let op mijn silhouet in het maanlicht. De kat klom in de schacht van het maanlicht en wilde blijven praten, maar werd gevraagd stil te zijn. "Goed, Ik zal zwijgen, "antwoordde hij," Ik zal een stille hallucinatie zijn.

Vriendelijkheid. De enige mogelijke methode bij het omgaan met een levend wezen. Je komt nergens met een dier als je terreur gebruikt, ongeacht het ontwikkelingsniveau. Die ik heb gehandhaafd, zal handhaven en altijd zal handhaven. Mensen die denken dat je terreur kunt gebruiken, hebben het helemaal mis. Nee, nee, terreur is nutteloos, ongeacht de kleur-wit, rood of zelfs bruin! Terreur verlamt het zenuwstelsel volledig.

De tong kan de waarheid verbergen, maar de ogen nooit! Er wordt je een onverwachte vraag gesteld, je aarzelt niet eens, het duurt maar een seconde om jezelf onder controle te krijgen, je weet precies wat je te zeggen hebt om de waarheid te verbergen, en je spreekt heel overtuigend, en niets in je gezicht trilt om je weg te geven. Maar de waarheid, helaas, is verstoord door de vraag, en het stijgt op uit de diepten van je ziel om te flikkeren in je ogen en alles is verloren.

Azazello smeekte haar zich geen zorgen te maken en verzekerde haar dat hij niet alleen naakte vrouwen had gezien, maar ook vrouwen met een schone huid.

Een man op de neus slaan, een oude man naar beneden schoppen, iemand neerschieten of iets dergelijks, dat is mijn werk. Maar ruzie maken met vrouwen in liefde-nee dank je!

Ik daag je uit tot een duel!"schreeuwde de kat, zeilend over hun hoofden op de swingende kroonluchter.

Maar wat gedaan kan worden, degene die liefheeft, moet het lot delen van degene die hij liefheeft.

net als een moordenaar uit het niets springt in een bondgenoot, sprong liefde voor ons uit en sloeg ons beiden tegelijk

Wees niet bang, Koningin ... wees niet bang, koningin, het bloed is al lang in de aarde gegaan. En waar het werd gemorst, groeien de wijnstokken al.

Manuscripten branden niet.

De waarheid spreken is gemakkelijk en aangenaam.

Moeilijke mensen, deze vrouwen!

Het meest slecht", concludeerde de gastheer. "Als je het mij vraagt, schuilt er iets sinisters in mannen die wijn, spelletjes, het gezelschap van lieve vrouwen en etenstijd gesprekken vermijden. Zulke mensen zijn ofwel ernstig ziek of verafschuwen in het geheim iedereen om hen heen.

Om in control te zijn, moet je een duidelijk plan hebben voor ten minste een redelijke periode. Dus hoe, mag ik vragen, kan de mens de controle hebben als hij niet eens een plan kan opstellen voor een belachelijk korte periode, zeg duizend jaar, en bovendien niet in staat is om zijn eigen veiligheid zelfs de volgende dag te verzekeren?

In 1919, toen ik ' s nachts met de trein reisde, schreef ik een kort verhaal. In de stad waar de trein stopte, bracht ik het verhaal naar de uitgever van de krant die het verhaal publiceerde.

Er was eens een dame. Ze had geen kinderen en ook geen geluk. En eerst huilde ze lang, maar toen werd ze slecht...

Literatuur is mijn leven geworden.

Je bent Dostojevski niet,' zei de vrouw... Je kunt het nooit zien...'antwoordde hij. 'Dostojevski is dood,' zei de vrouw, een beetje onzeker. Ik protesteer! hij zei met hitte: 'Dostojevski is onsterfelijk!

De duisternis die uit de Middellandse Zee was binnengekomen, bedekte de stad die zo veracht werd door de procureur...

Nou, zoals iedereen weet, als hekserij eenmaal is begonnen, is het niet meer te stoppen.

Niet om te dollen, niemand lastig te vallen, gewoon hier zitten om de Primus te herstellen," zei de kat met een vijandige frons, "en bovendien beschouw ik het als mijn plicht om je te waarschuwen dat de kat een oud, onschendbaar dier is.

De geest van een hond sterft hard.

en een feit is het meest koppige in de wereld.

Geen problemen veroorzaken, niets aanraken, de primus repareren.

Je bent Dostojevski niet, ' zei de burger, die door Korovjev in de war raakte. Nou, wie weet, wie weet, ' antwoordde hij. 'Dostojevski is dood,' zei de burgerij, maar op de een of andere manier niet erg zelfverzekerd. Ik protesteer! Behemoth riep fel uit. Dostojevski is onsterfelijk.

Er is maar één mate van versheid-de eerste, waardoor het ook de laatste is

Verwijder het document-en je verwijdert de man.

Niemand mag geslagen worden. Onthoud dat voor eens en altijd. Noch mens noch dier kan beïnvloed worden door iets anders dan suggestie.

hij begon te begrijpen dat hij niet kon komen om iets in zijn leven te corrigeren, alleen maar te vergeten.

Als het waar is dat lafheid de meest ernstige ondeugd is, dan is de hond er tenminste niet schuldig aan.

Deze twintigjarige jongen onderscheidde zich van jongs af aan door vreemde kwaliteiten, een dromer en een excentriek persoon. Een meisje werd verliefd op hem, en hij ging haar verkopen aan een bordeel...

Gehoorzaam aan dwang, werd ik gedwongen me te onderwerpen

Hierbij verklaar ik dat de drager van dit briefje, Nikolai Ivanovich, de nacht in kwestie doorbracht op Satans bal, daar gelokt in een transportcapaciteit... Hella, tussen haakjes. En schrijf ' hog.'Ondertekend-Behemoth.

Ja, de mens is sterfelijk, maar dat zou maar de helft van de moeite zijn. Het ergste is dat hij soms onverwacht sterfelijk is-daar is de truc!

de hoop dat ze daar haar geluk zou kunnen herwinnen, maakte haar onbevreesd

Je spreekt je woorden uit alsof je de schaduwen of het kwaad niet erkent. Zou je zo vriendelijk zijn om een beetje na te denken over de vraag wat je goed zou doen als het kwaad niet zou bestaan, en hoe de aarde eruit zou zien als de schaduwen eruit zouden verdwijnen?

Er moet aan worden toegevoegd dat de vreemdeling vanaf zijn eerste woorden een afstotende indruk op de dichter maakte, maar Berlioz vond hem eerder leuk, dat wil zeggen, niet leuk maar . . . hoe het te zeggen . . . was geïnteresseerd, of wat dan ook.

Liefde sprong voor ons uit als een moordenaar in een steegje die uit het niets sprong en ons beiden tegelijk trof. Zoals de bliksem toeslaat, zoals een Fins mes toeslaat! Ze stond er trouwens achteraf op dat het niet zo was, dat we natuurlijk heel lang van elkaar hielden, zonder elkaar te kennen, elkaar nooit gezien te hebben.

Hoe droevig, goden, hoe droevig is de wereld ' s avonds, hoe mysterieus zijn de nevelen boven de moerassen! Je zult het weten wanneer je in die nevelen hebt afgedwaald, wanneer je veel hebt geleden voordat je stierf, wanneer je door de wereld hebt gewandeld met een ondraaglijke last. Je kent het twee wanneer je moe bent en klaar om deze aarde zonder spijt te verlaten; haar nevels, haar moerassen en haar rivieren; klaar om jezelf met een licht hart in de armen van de dood te geven, wetende dat alleen de dood je kan troosten.