Max Stirner beroemde citaten

De staat noemt zijn eigen geweld wet, maar dat van het individu misdaad.

Religie zelf is zonder genialiteit. Er is geen religieus genie en het zou niemand worden toegestaan onderscheid te maken tussen de getalenteerde en de ongeletterde in religie.

Is niet al het domme gebabbel van de meeste van onze kranten het gebabbel van dwazen die lijden onder het gefixeerde idee van moraliteit, legaliteit, christendom enzovoort, en alleen maar vrij lijken te zijn omdat het gekkenhuis waarin ze lopen zo ' n brede ruimte inneemt?

Wie vrij wil zijn, moet zichzelf vrij maken. Vrijheid is geen feeëngeschenk om in de schoot van een man te vallen. Wat is vrijheid? De wil hebben om verantwoordelijk te zijn voor jezelf.

Dan kan de noodzakelijke achteruitgang van het niet-vrijwillige leren en de opkomst van de zelfverzekerde wil die zichzelf vervolmaakt in het glorieuze zonlicht van de vrije persoon enigszins als volgt worden uitgedrukt: kennis moet sterven en weer opstaan als wil en zichzelf elke dag opnieuw scheppen als een vrij persoon.

Waar de wereld op mijn weg komt - en ze komt overal op mijn weg - consumeer ik haar om de honger van mijn egoïsme te stillen. Voor mij zijn jullie niets anders dan-mijn voedsel, zoals ook ik door jullie gevoed en gebruikt word. We hebben maar één relatie met elkaar, die van nut, nut, nut. We zijn elkaar niets verschuldigd, want wat ik jou blijkbaar verschuldigd ben, ben ik hoogstens aan mezelf verschuldigd. Als ik je een vrolijke lucht laat zien om je op dezelfde manier op te vrolijken, dan is je vrolijkheid van belang voor mij, en mijn lucht dient mijn wens; aan duizend anderen, die ik niet wil juichen, laat ik het niet zien.

Geen kennis, hoe grondig en uitgebreid ook, geen schittering en scherpzinnigheid, geen dialectische verfijning, zal ons behoeden voor de gemeenheid van denken en willen. Het is echt niet de verdienste van de school als we niet egoïstisch uitkomen.

Waarom tonen de realisten zich dan zo onvriendelijk tegenover de filosofie? Omdat ze hun eigen roeping verkeerd begrijpen en met al hun macht beperkt willen blijven in plaats van onbeperkt te worden! Waarom hebben ze een hekel aan abstracties? Omdat ze zelf abstract zijn, omdat ze abstraheren van de volmaaktheid van zichzelf, van de verheffing van verlossende waarheid!

In de misdaad heeft de egoïst zich tot nu toe bewezen en het Heilige bespot; de breuk met het Heilige, of liever van het Heilige, kan algemeen worden. Een revolutie keert nooit meer terug, maar een immense, roekeloze, schaamteloze, gewetensloze, proud-misdaad, rommelt ze niet in de verre donder, en zie je niet hoe de hemel onheilspellend stil en somber wordt?

Macht is een mooi iets en nuttig voor vele doeleinden; want "men gaat verder met een handvol macht dan met een zak vol recht."

Laten we dan kijken en zien hoe zij met hun zorgen omgaan - zij voor wier zaak wij ons moeten inzetten, ons moeten wijden en enthousiast moeten worden.

De mannen van de toekomst zullen zich nog steeds een weg banen naar vele vrijheden die we niet eens missen.

We streven niet naar een gemeenschappelijk leven, maar naar een apart leven.

Het web van de huichelarij van vandaag hangt aan de grenzen van twee domeinen, waartussen onze tijd heen en weer schommelt en haar fijne draden van bedrog en zelfbedrog vasthecht. Niet langer krachtig genoeg om zonder twijfel de moraal te dienen of te verzwakken, nog niet roekeloos genoeg om volledig naar egoïsme te leven, beeft het nu naar de ene en nu naar de andere in het spinnenweb van huichelarij en vangt, verlamd door de vloek van de halfheid, alleen ellendige, domme vliegen.

Het goddelijke is Gods zorg; het menselijke, de mens. mijn zorg is noch het goddelijke noch het menselijke, niet het ware, goede, rechtvaardige, vrije, enz., maar alleen wat van mij is, en het is geen algemeen, maar is-uniek, zoals ik uniek ben. Niets is meer voor mij dan mezelf!

Er zijn intellectuele zwervers, voor wie de erfelijke woonplaats van hun vaderen te krap en onderdrukkend lijkt om zich nog meer met de beperkte ruimte tevreden te stellen: in plaats van zich binnen de grenzen van een gematigde denkwijze te houden en als onschendbare waarheid te nemen wat duizenden troost en rust biedt, overlappen ze alle grenzen van het traditionele en rennen ze wild met hun onvoorzichtige kritiek en ongetemde manie voor twijfel, deze extravagante zwervers.

Als het goed is voor mij, is het goed. Het is mogelijk dat het verkeerd is voor anderen: laat ze voor zichzelf zorgen!

Vrijheid kan niet worden verleend. Het moet genomen worden.

Het doel van de staat is altijd hetzelfde: het individu beperken, temmen, onderwerpen, onderwerpen.

We noemen het vandaag geen zonde, we noemen het zelfexpressie.

De staat oefent "geweld" uit, het individu mag dat niet doen. Het gedrag van de staat is Geweld, en het noemt zijn geweld "wet"; dat van het individu, "misdaad".

Vrijheid van het volk is niet mijn vrijheid!

Een ras van altruïsten is noodzakelijkerwijs een ras van slaven. Een ras van vrije mensen is noodzakelijkerwijs een ras van egoïsten.

Ik zeg: bevrijd jezelf zo ver als je kunt, en je hebt je deel gedaan; want het is niet aan iedereen gegeven om door alle grenzen heen te breken, of, meer expressief, niet aan iedereen is dat een limiet die een limiet is voor de rest. Daarom, moe jezelf niet met zwoegen aan de grenzen van anderen; genoeg als je de jouwe afbreekt. [... Hij die een van zijn grenzen omverwerpt, kan anderen de weg en de middelen hebben gewezen; het omverwerpen van hun grenzen blijft hun zaak.

Nu, waarom, als de Vrijheid nagestreefd wordt uit liefde voor het ik, waarom dan niet het ik zelf kiezen als begin, Midden en einde?

De gewoonte van de religieuze manier van denken heeft onze geest zo ernstig bevooroordeeld dat we bang zijn voor onszelf in onze naaktheid en natuurlijkheid; het heeft ons zo vernederd dat we onszelf als verdorven door de natuur beschouwen, geboren duivels.

De jongeren zijn meerderjarig als ze twitteren zoals de ouderen; ze worden door school gedreven om het oude lied te leren, en als ze dit uit hun hoofd hebben, worden ze meerderjarig verklaard.

Feuerbach ... herkent ... zelfs de liefde, op zichzelf het meest ware, meest innerlijke gevoel, wordt door de religieusheid een duistere, illusoire, omdat de religieuze liefde de mens alleen om Gods wil liefheeft, daarom de mens alleen schijnbaar liefheeft, maar in waarheid alleen God. Is dit anders met morele liefde? Heeft het de mens lief, deze man omwille van deze man, of omwille van de moraal, omwille van de mens, en dus-om * * * * * * homini Deus-omwille van God?

Ik hoef niet elk ding op te nemen dat zijn zaak op ons wil werpen en te laten zien dat het alleen met zichzelf bezig is, niet met ons, alleen met zijn goed, niet met het onze. Bekijk de rest voor jezelf. Verlangen waarheid, vrijheid, menselijkheid, rechtvaardigheid iets anders dan dat je enthousiast wordt en hen dient?

De moeilijkheid in onze opvoeding tot nu toe ligt voor het grootste deel in het feit dat kennis zich niet heeft verfijnd tot wil, tot toepassing van zichzelf, tot zuivere praktijk. De realisten voelden de behoefte en voorzagen deze, hoewel op een zeer ellendige manier, door idee-loze en geketende "praktische mensen" te cultiveren."De meeste studenten zijn levende voorbeelden van deze trieste wending van de gebeurtenissen. Op de meest uitstekende manier getraind, gaan ze verder met trainen; geboord blijven ze boren.

Alles wat heilig is, is een stropdas, een boei.

De mens met de grote M is slechts een ideaal, de soort slechts iets waaraan gedacht wordt.

Het zou dwaas zijn om te beweren dat er geen macht boven de mijne is. Alleen de houding die ik er tegenover neem, zal heel anders zijn dan die van het religieuze Tijdperk: Ik zal de vijand zijn van elke hogere macht, terwijl de religie ons leert haar tot onze vriend te maken en er nederig tegenover te zijn.

Ja, ja, kinderen moeten vroeg worden gemaakt om vroomheid, godsvrucht en fatsoen te beoefenen; een persoon van goede opvoeding is iemand in wie goede maximes zijn ingeprent en ingeprent, door een trechter zijn ingegoten, erin zijn geslagen en erin zijn gepredikt.

Niets is meer voor mij dan mezelf.

Voor wat heilig is, verliezen mensen elk gevoel van macht en elk vertrouwen; ze hebben een machteloze en nederige houding tegenover het. En toch is niets heilig uit zichzelf, dan door het heilig te verklaren, door mijn verklaring, mijn oordeel, mijn kniebuiging; kortom, door mijn geweten.

De waarheid duurt langer dan alle goden; want alleen in dienst van de waarheid en uit liefde voor haar hebben de mensen de goden en ten slotte God zelf omvergeworpen. "De waarheid" overleeft de ondergang van de wereld van goden, want zij is de onsterfelijke ziel van deze vergankelijke wereld van goden; zij is de Godheid zelf.

Wie vol is van heilige (religieuze, morele, humane) liefde, houdt alleen van de geest, de 'ware mens', en vervolgt met saaie meedogenloosheid het individu, de echte mens.

Mensen is de naam van het lichaam, de staat van de geest, van die heersende persoon die mij tot nu toe onderdrukt heeft.

Men is het niet waard te hebben wat men door zwakheid van hem laat afnemen; men is het niet waard omdat men er niet toe in staat is.

Wat maakt het feest voor mij uit? Ik zal hoe dan ook genoeg vinden die zich met mij verenigen zonder trouw te zweren aan mijn vlag.

De morele mens is noodzakelijkerwijs bekrompen in die zin dat hij geen andere vijand kent dan de immorele mens. Wie niet moreel is, is immoreel. en daarom verwerpelijk, verachtelijk, enz. Daarom kan de morele mens de egoïst nooit begrijpen.

Wanneer iedereen zich tot mens moet ontwikkelen, is het veroordelen van een mens tot machinale arbeid hetzelfde als slavernij. Als een fabrieksarbeider zich twaalf uur en meer moet vermoeien tot de dood, wordt hij afgesneden mens te worden. Elke arbeid moet de bedoeling hebben dat de man tevreden is.... Zijn arbeid is niets uit zichzelf genomen, heeft geen doel in zichzelf, is niets compleet in zichzelf; hij werkt alleen in de handen van een ander en wordt door deze Ander gebruikt (uitgebuit).

Zo lopen de stralen van alle opvoeding samen tot één centrum dat persoonlijkheid wordt genoemd.

Hij die verliefd is op de mens laat personen buiten beschouwing voor zover die verliefdheid zich uitstrekt, en zweeft in een ideaal, heilig belang. De mens is geen persoon, maar een ideaal, een spook.

Wie weet hoe te nemen, te verdedigen, het ding, aan hem behoort eigendom.

Wat ik in mijn macht heb, is van mij. Zolang ik mezelf als eigenaar beweer, ben ik de eigenaar van het ding.

Wie vrij wil zijn, moet zichzelf vrij maken. Vrijheid is geen feeëngeschenk om in de schoot van een man te vallen. Wat is vrijheid? De wil hebben om verantwoordelijk te zijn voor jezelf. Als de mens zijn eer op de eerste plaats stelt in het vertrouwen op zichzelf, het kennen van zichzelf en het toepassen van zichzelf, dit in zelfredzaamheid, zelfbevestiging en vrijheid, dan streeft hij ernaar zich te ontdoen van de onwetendheid die een vreemd ondoordringbaar object tot een barrière en een belemmering voor zijn zelfkennis maakt.

De staat heeft altijd één doel: het individu beperken, controleren, ondergeschikt maken en onderwerpen aan het algemene doel door zijn censuur, zijn toezicht en zijn politie probeert de staat alle vrije activiteit te belemmeren en ziet deze onderdrukking als zijn plicht, omdat het instinct van zelfbehoud het vereist. De staat staat mij niet toe mijn gedachten ten volle te gebruiken en aan andere mensen mee te delen, tenzij ze van hemzelf zijn.anders sluit het me op.

Wie een compleet persoon is, hoeft geen autoriteit te zijn.