Albert Camus beroemde citaten

Je kunt geen ervaring creëren. Je moet het ondergaan.

Moet ik zelfmoord plegen of een kop koffie drinken?

Het is de taak om te denken dat mensen niet aan de kant van de beulen staan.

Echte vrijgevigheid voor de toekomst ligt in het geven van alles aan het heden.

De enige manier om met een onvrije wereld om te gaan is door zo absoluut vrij te worden dat je bestaan een daad van rebellie is.

Ik ken maar één plicht en dat is liefhebben.

Niemand beseft dat sommige mensen enorme energie besteden alleen maar om normaal te zijn.

Ze wachtte, maar ze wist niet waarvoor. Ze was zich alleen bewust van haar eenzaamheid, en van de doordringende kou, en van een groter gewicht in het gebied van haar hart.

Dus, in een middenweg tussen deze hoogten en diepten, dreven ze door het leven in plaats van geleefd, de prooi van doelloze dagen en steriele herinneringen, als zwervende schaduwen die alleen substantie hadden kunnen verwerven door ermee in te stemmen zich te wortelen in de vaste aarde van hun nood.

Mensen haasten zich om te oordelen om niet zelf geoordeeld te worden.

Degenen die hun principes boven hun geluk verkiezen, weigeren gelukkig te zijn buiten de voorwaarden die ze aan hun geluk lijken te hebben gehecht.

De doodstraf is de meest voorbedachte moord.

Het meest walgelijke materialisme is niet het vriendelijke waar mensen gewoonlijk aan denken, maar het soort dat probeert dode ideeën door te laten gaan voor levende werkelijkheden, en de koppige en heldere aandacht die we geven aan wat we in ons hebben dat Voor altijd moet sterven, in steriele mythen afleidt.

Als degenen van wie we beginnen te houden ons zouden kunnen kennen zoals we waren voordat we hen ontmoetten, zouden ze kunnen waarnemen wat ze van ons hebben gemaakt.

Het is noodzakelijk om verliefd te worden... al was het maar om een alibi te bieden voor alle willekeurige wanhoop die je toch gaat voelen.

Loop niet achter me, Ik kan niet leiden. Loop niet voor me uit; Ik kan niet volgen. Loop gewoon naast me en wees mijn vriend.

Het doel van een schrijver is om te voorkomen dat de beschaving zichzelf vernietigt.

Als de ziel te veel lijdt, ontwikkelt ze een smaak voor ongeluk.

In het midden van de winter vond ik dat er in mij een onoverwinnelijke zomer was. En dat maakt me gelukkig. Want het zegt dat het niet uitmaakt hoe hard de wereld tegen mij duwt, in mij is er iets sterkers-iets beters, dat recht terugduwt.

Ik wil geen genie zijn-Ik heb genoeg problemen om gewoon een man te zijn.

Ik stelde me open voor de zachte onverschilligheid van de wereld.

Het is niet vernederend om ongelukkig te zijn. Fysiek lijden is soms vernederend, maar het lijden van het zijn kan niet zijn, het is het leven.

Ik kocht een hut op het strand, deed wat lijm in mijn navel en stak er een vlag in. Dan zou ik afwachten in welke richting de wind waaide.

Het was alsof die grote stormloop van woede me schoon had gewassen, me van hoop had ontdaan, en, opkijkend naar de donkere hemel vol tekens en sterren, voor de eerste keer, de eerste keer, mijn hart opende voor de goedaardige onverschilligheid van het universum. Om het zo als mezelf te voelen, inderdaad, zo broederlijk, deed me beseffen dat ik gelukkig was geweest, en dat ik nog steeds gelukkig was. Om alles te volbrengen, om me minder eenzaam te voelen, was het enige wat nog te hopen was dat er op de dag van mijn executie een enorme menigte toeschouwers zou zijn en dat ze me zouden begroeten met gehuil van vervloeking.

Er zijn oorzaken die het waard zijn om voor te sterven, maar er zijn er geen die het waard zijn om voor te doden.

Maar wat is geluk anders dan de eenvoudige harmonie tussen een mens en het leven dat hij leidt?

Er is het risico om geliefd te worden...en dat zou me ervan weerhouden gelukkig te zijn.

Het werk van een mens is niets anders dan deze langzame tocht om, door de omwegen van de kunst, die twee of drie grote en eenvoudige beelden te herontdekken in wiens aanwezigheid zijn hart zich voor het eerst opende.

Ah, mon cher, voor iedereen die alleen is, zonder God en zonder meester, is het gewicht der dagen verschrikkelijk.

Ik heb geen idee wat me te wachten staat, of wat er zal gebeuren als dit allemaal voorbij is. Op dit moment Weet ik dit: er zijn zieke mensen en ze moeten genezen worden.

Fictie is de leugen waarmee we de waarheid vertellen.

Zoeken naar wat waar is, is niet zoeken naar wat wenselijk is.

Sommige mensen praten in hun slaap. Docenten praten terwijl andere mensen slapen.

Er is nauwelijks Passie zonder strijd.

Om zichzelf te kennen, moet men zichzelf doen gelden.

Nadat allerlei professoren hun best voor ons hebben gedaan, is de plaats waar we kennis opdoen in boeken. De echte Universiteit van deze dagen is een verzameling boeken.

Het tegenovergestelde van een idealist is te vaak een man zonder liefde.

We zijn allemaal speciale gevallen.

De mens is het enige schepsel dat weigert te zijn wat hij is.

Er kan geen ware goedheid zijn, noch ware liefde, zonder de uiterste helderziendheid.

De goden hadden Sisyphus veroordeeld om onophoudelijk een rots naar de top van een berg te rollen, vanwaar de steen van zijn eigen gewicht terug zou vallen. Ze hadden met een of andere reden gedacht dat er geen verschrikkelijker straf is dan nutteloze en hopeloze arbeid.

Ik zou graag van mijn land kunnen houden en nog steeds van gerechtigheid houden.

Je zult nooit leven als je op zoek bent naar de zin van het leven.

Ze wisten nu dat als er één ding is waar men altijd naar kan verlangen, en soms kan bereiken, het menselijke liefde is.

Natuurlijk is ware liefde uitzonderlijk - twee of drie keer per eeuw, min of meer. De rest van de tijd is er ijdelheid of verveling.

Oud worden is overgaan van passie naar mededogen.

Ik geloof niet in God en ben geen atheïst.

Een symbool overstijgt altijd degene die er gebruik van maakt en laat hem in werkelijkheid meer zeggen dan hij zich ervan bewust is uit te drukken.

Er is een leven en er is een dood, en er zijn schoonheid en melancholie tussen.

Heldendom is toegankelijk. Geluk is moeilijker.