Marguerite Duras beroemde citaten

De beste manier om tijd te vullen is om het te verspillen.

Heel vroeg in mijn leven was het te laat.

Dat ze haar verstand zo volledig had hersteld, was een bron van verdriet voor haar. Men mag nooit genezen worden van zijn passie.

Ik weet dat het geen kleding is die vrouwen mooi of anderszins maakt, noch schoonheidsverzorging, noch dure crèmes, noch het onderscheid van kostelijkheid van hun opsmuk. Ik weet dat het probleem elders ligt. Ik weet niet waar. Ik weet alleen dat het niet is waar vrouwen denken.

Jij alleen werd de buitenkant van mijn leven, de kant die ik nooit zie, en jij zult dat zijn, het onbekende deel van mij, totdat ik sterf.

..zolang er niets tussen hen gebeurt, is de herinnering vervloekt met wat er niet is gebeurd.

Waanzin is als intelligentie, Weet je. Je kunt het niet verklaren. Net als intelligentie. Het komt op je af, het vult je, en dan begrijp je het. Maar als het weggaat, kun je het helemaal niet meer begrijpen.

Ik ontmoet je. Ik herinner me jou. Wie ben jij? Je maakt me kapot. Je bent goed voor me. Hoe kon Ik weten dat deze stad op maat gemaakt was voor de liefde? Hoe kon Ik weten dat je mijn lichaam als een handschoen paste? Ik vind je leuk. Hoe onwaarschijnlijk. Ik vind je leuk. Hoe langzaam ineens. Wat lief. Je kunt het niet weten. Je maakt me kapot. Je bent goed voor me. Je maakt me kapot. Je bent goed voor me. Ik heb tijd. Verslind me alsjeblieft. Vervorm me tot het punt van lelijkheid. Waarom jij niet? Waarom niet in deze stad en in deze nacht, dus net als andere steden en andere nachten kun je nauwelijks het verschil zien? Ik smeek je.

Alcohol troost niet, het vult niemands psychologische hiaten op, alles wat het vervangt is het gebrek aan God. Het troost de mens niet. Integendeel, het moedigt hem aan in zijn dwaasheid, het vervoert hem naar de hoogste gebieden waar hij meester is over zijn eigen lot.

Het ding dat tussen ons is, is fascinatie, en de fascinatie zit in ons gelijk zijn. Of je nu een man of een vrouw bent, de fascinatie ligt in het ontdekken dat we op elkaar lijken.

Het is niet dat je iets moet bereiken, het is dat je weg moet komen van waar je bent.

Onze moeders blijven altijd de vreemdste, gekste mensen die we ooit hebben ontmoet.

Mannen houden van vrouwen die schrijven. Ook al zeggen ze dat niet. Een schrijver is een vreemd land.

Plotseling, in één keer, weet ze, weet ze dat hij haar niet begrijpt, dat hij dat nooit zal doen, dat hij de kracht mist om zo ' n perversheid te begrijpen. En dat hij nooit snel genoeg kan bewegen om haar te vangen.

Doe dingen weg of je spendeert je hele leven aan opruimen.

Alcohol is onvruchtbaar. De woorden die een man spreekt in de nacht van dronkenschap vervagen als de duisternis zelf bij de komst van de dag.

Trouw, afgedwongen en tot de dood, is de prijs die je betaalt voor het soort liefde dat je nooit wilt opgeven, voor iemand die je voor altijd wilt vasthouden, strakker en strakker, of hij nu dichtbij of ver weg is, iemand die dierbaarder voor je wordt naarmate je meer hebt opgeofferd voor zijn bestwil.

Ik weet alles wat men kan weten als men niets weet.

De woorden komen uit haar lichaam zonder dat ze het beseft, alsof ze wordt bezocht door de herinnering aan een taal die lang verlaten is.

Het waren de mannen die ik het meest bedroog die ik het meest liefhad.

Toch heb je het voor elkaar gekregen om die liefde te leven op de enige manier die voor jou mogelijk is. Ik verloor het voordat het gebeurde.

Ik geloof dat altijd, of bijna altijd, in alle kindertijd en in alle levens die daarop volgen, de moeder waanzin vertegenwoordigt. Onze moeders blijven altijd de vreemdste, gekste mensen die we ooit hebben ontmoet.

Hij zegt dat hij eenzaam is, vreselijk eenzaam vanwege de liefde die hij voor haar voelt. Ze zegt dat ze ook eenzaam is. Ze zegt niet waarom.

Woorden veranderen hun vorm niet, ze veranderen hun betekenis, hun functie...Ze hebben geen eigen betekenis meer, ze verwijzen naar andere woorden die je niet kent, die je nooit hebt gelezen of gehoord...je hebt hun vorm nooit gezien, maar je voelt...je vermoedt het...ze corresponderen to...an lege ruimte in je...of in het universum...

In homoseksuele liefde is de passie homoseksualiteit zelf. Wat een homoseksueel liefheeft, alsof het zijn geliefde, zijn land, zijn kunst, zijn land is homoseksualiteit.

In heteroseksuele liefde is er geen oplossing. Man en vrouw zijn onverenigbaar, en het is de gedoemde poging om het onmogelijke te doen, herhaald in elke nieuwe affaire, die heteroseksuele liefde zijn grootsheid verleent.

Sommige mensen zijn zo-gesloten-ze kunnen van niemand leren. Wij, bijvoorbeeld, we kunnen niets leren, noch ik van jou, noch jij van mij, noch van iemand, noch van iets, noch van wat er gebeurt.

Het werk van een vrouw, vanaf het moment dat ze opstaat tot het moment dat ze naar bed gaat, is zo zwaar als een dag in oorlog, erger dan de werkdag van een man. ... Voor mannen was het werk van vrouwen als de regen die wolken bracht, of de regen zelf. De taak die erbij betrokken was, werd elke dag net zo regelmatig uitgevoerd als slaap. Mannen waren dus gelukkig-mannen in de Middeleeuwen, mannen ten tijde van de Revolutie en mannen in 1986: alles in de tuin was prachtig.

De verontwaardiging was op de schaal van God. Mijn jongere broer was onsterfelijk en ze hadden het niet gemerkt. Onsterfelijkheid was verborgen in het lichaam van mijn broer toen hij nog leefde, en we hadden niet gemerkt dat het daar woonde. Nu was het lichaam van mijn broer dood, en onsterfelijkheid met het. ... En de fout, de verontwaardiging, vulde het hele universum.

Nergens is men meer alleen dan in Parijs ... en toch omringd door menigten. Nergens is de kans groter dat iemand meer belachelijk wordt gemaakt. Geen bezoek is belangrijker.

Er zijn veel vrouwen die schrijven zoals ze denken dat ze moeten schrijven - om mannen na te bootsen en een plaats voor zichzelf te maken in de literatuur.

Alcohol troost niet, het vult niemands psychologische hiaten op, alles wat het vervangt is het gebrek aan God.

Zij vertegenwoordigt de niet-gezworen aspiratie van de mannelijke mens, zijn potentiële ontrouw - en ontrouw van een zeer speciale soort, die hem zou leiden naar het tegenovergestelde van zijn vrouw, naar de vrouw van was die hij naar believen kon modelleren, maken en ongedaan maken op elke manier die hij wilde, zelfs tot de dood.

Frigiditeit is een verlangen dat wordt voorgesteld door een vrouw die niet verlangt dat de man zichzelf aan haar aanbiedt. Het is de wens van een vrouw voor een man die nog niet tot haar is gekomen, die ze nog niet kent. Ze is trouw aan deze vreemde nog voordat ze van hem is. Frigiditeit is het niet verlangen naar wat hij niet is.

Want dat is wat een vrouw, een moeder, wil-haar kinderen leren zich in het leven te interesseren. Ze weet dat het veiliger is voor hen om geïnteresseerd te zijn in andermans geluk dan te geloven in hun eigen geluk.

In de liefde zijn er geen vakanties. Zoiets bestaat niet. Liefde moet volledig geleefd worden met zijn verveling en zo.

Het is daarna dat je je realiseert dat het gevoel van geluk dat je had met een man niet noodzakelijkerwijs bewees dat je van hem hield.

Ik zie journalisten als de handarbeiders, de arbeiders van het woord. Journalistiek kan alleen literatuur zijn als het gepassioneerd is.

Eén kind liefhebben en alle kinderen liefhebben, levend of dood-ergens komen deze twee liefdes samen. Om van een niet-goede maar nederige punk te houden en om van een eerlijke man te houden die gelooft dat hij een eerlijke man is-ergens komen ook deze samen.

Als een vrouw drinkt, is het alsof een dier drinkt, of een kind. Alcoholisme is schandalig bij een vrouw, en een vrouwelijke alcoholist is zeldzaam, een ernstige zaak. Het is een smet op het goddelijke in onze natuur.

Journalistiek zonder morele positie is onmogelijk. Elke journalist is een moralist. Het is absoluut onvermijdelijk. Een journalist is iemand die naar de wereld kijkt en hoe die werkt, iemand die de dingen elke dag van dichtbij bekijkt en rapporteert wat ze ziet, iemand die de wereld vertegenwoordigt, de gebeurtenis, voor anderen. Ze kan haar werk niet doen zonder te beoordelen wat ze ziet.

Journalistiek zonder morele positie is onmogelijk. Elke journalist is een moralist. Het is absoluut onvermijdelijk.

Een boek bestaat uit twee lagen: bovenop de leesbare laag ... en daaronder een laag die ontoegankelijk was. Je voelt het bestaan ervan alleen in een moment van afleiding van de letterlijke lezing, de manier waarop je de kindertijd door een kind ziet. Het zou eeuwig duren om te vertellen wat je ziet, en het zou zinloos zijn.

Mensen komen naar Parijs, naar de hoofdstad, om hun leven een gevoel van verbondenheid te geven, van een bijna mythische deelname aan de samenleving.

Ik heb geen algemene opvattingen over iets, behalve sociale onrechtvaardigheid.

Wat je ervan weerhoudt om jezelf te doden als je dronken uit je hoofd bent, is de gedachte dat als je eenmaal dood bent, je niet meer kunt drinken.

Ik kreeg het gezicht van die drinker voordat ik dronk. De drank bevestigde het alleen maar. De ruimte daarvoor bestond in mij.

Drinken is niet noodzakelijk hetzelfde als willen sterven. Maar je kunt niet drinken zonder te denken dat je zelfmoord pleegt.

Geen enkel ander mens, geen vrouw, geen gedicht of muziek, boek of schilderij kan alcohol vervangen in zijn kracht om de mens de illusie van echte schepping te geven.

Ik herinner me plotseling iets dat me over angst is verteld. Dat je te midden van een hagel van machinegeweervuur het bestaan van je huid opmerkt.