Gustave Flaubert beroemde citaten

Ik probeerde in het gerucht van bossen en golven woorden te ontdekken die andere mensen niet konden horen, en ik stak mijn oren op om naar de openbaring van hun harmonie te luisteren.

De meest glorieuze momenten in je leven zijn niet de zogenaamde dagen van succes, maar eerder die dagen waarin je uit neerslachtigheid en wanhoop een uitdaging voor het leven voelt opkomen, en de belofte van toekomstige prestaties.

Ik geloof dat als je altijd naar de lucht keek, je uiteindelijk vleugels zou krijgen.

Lees niet, zoals kinderen doen, om jezelf te vermaken, of zoals de ambitieuze, met het doel van instructie. Nee, lezen om te leven.

Lezen om te leven.

Reizen maakt je bescheiden. Je ziet wat een kleine plek je inneemt in de wereld.

Er is geen deeltje van het leven dat geen poëzie in zich draagt.

Twijfel is een ziekte die voortkomt uit kennis en leidt tot waanzin.

Het is onze plicht om te voelen wat groot is, het mooie te koesteren en de conventies van de samenleving niet te aanvaarden met de schande die het ons oplegt.

Wat is er eigenlijk een betere bezigheid dan de avond bij de open haard door te brengen met een boek, met de wind die op de ramen klopt en de lamp die fel brandt...Ben je nooit toevallig in een boek een vaag idee tegengekomen dat je hebt gehad, een obscuur idee dat van verre terugkeert en dat je meest subtiele gevoelens volledig lijkt uit te drukken?

De kunst van het schrijven is de kunst om te ontdekken wat je gelooft.

Zijn de dagen van de winterzon net zo triest voor jou? Als het ' s avonds mistig is en ik alleen loop, lijkt het me dat de regen door mijn hart valt en het in puin laat vallen.

Menselijke spraak is als een gebarsten ketel waarop we ruwe ritmes tikken voor beren om op te dansen, terwijl we ernaar verlangen muziek te maken die de sterren zal smelten.

Een oneindigheid van passie kan in één minuut worden opgesloten, zoals een menigte in een kleine ruimte.

Liefde is een lenteplant die alles met zijn hoop parfumeert, zelfs de ruïnes waaraan het zich vastklampt.

De hele droom van de democratie is de proletariër te verheffen tot het niveau van domheid dat de bourgeois bereikt.

De enige manier om het bestaan te tolereren is om jezelf te verliezen in de literatuur als in een eeuwige orgie.

Alles wordt interessant als je er lang genoeg naar kijkt.

Wat je ook wilt zeggen, Er is maar één woord om het uit te drukken, maar één werkwoord om het beweging te geven, maar één bijvoeglijk naamwoord om het te kwalificeren; je moet zoeken totdat je dit zelfstandig naamwoord, dit werkwoord, dit bijvoeglijk naamwoord vindt.

Ze was net zo tevreden met hem als dat hij haar beu was. Emma had in overspel alle banaliteit van het huwelijk herontdekt.

Succes is een gevolg en mag geen doel zijn.

Ik heb de handicap om geboren te worden met een speciale taal waartoe ik alleen de sleutel heb.

Ik had, zoals ik al zei, een grote passie toen ik nog bijna een kind was. Toen het voorbij was, verdeelde ik mezelf in tweeën, en plaatste aan de ene kant de ziel die ik voor de kunst bewaarde, en aan de andere kant mijn lichaam, dat voor zichzelf zou moeten zorgen.

Alles is er: de liefde voor Kunst.

Mijn voorgrond is denkbeeldig, mijn achtergrond echt.

Wat een armoede in taal! Vergelijk sterren met diamanten!

Wat een zware roeispaan is de pen, en wat een sterke huidige ideeën zijn om in te roeien!

Bij bepaalde gelegenheden kan kunst heel gewone geesten doen schudden en kunnen hele werelden worden onthuld door haar onhandige vertolkers.

Er zijn geen goede of slechte onderwerpen. Vanuit het oogpunt van pure kunst zou je het bijna als een axioma kunnen vaststellen dat het onderwerp irrelevant is, waarbij stijl zelf een absolute manier is om dingen te zien.

Het publiek wil werk dat zijn illusies vleit.

Oh, als ik op mijn zeventiende geliefd was geweest, wat een idioot zou ik vandaag zijn. Geluk is als pokken: als je het te snel vangt, kan het je constitutie volledig ruïneren.

Je hebt een hoge mate van corruptie of een heel groot hart nodig om absoluut alles lief te hebben

Je moet vooral voor jezelf schrijven. Dat is je enige hoop om iets moois te creëren.

Lijkt het u niet, "vroeg mevrouw Bovary," dat de geest zich vrijer beweegt in de aanwezigheid van die grenzeloze uitgestrektheid, dat de aanblik ervan de ziel verheft en gedachten van het oneindige en het ideaal doet ontstaan?

Je maakt geen kunst van goede bedoelingen.

Ik ben alleen op deze weg bezaaid met botten en omzoomd door ruïnes! Engelen hebben hun broeders en demonen hebben hun helse metgezellen. Toch heb ik slechts het geluid van mijn zeis als hij oogst, mijn fluitende pijlen, mijn galopperend paard. Altijd het geluid van dezelfde golf die de wereld verslindt

De schrijver moet het leven in waden als in de zee, maar alleen tot aan de navel.

Door alles te proberen te begrijpen, doet alles me dromen

Stel je niet voor dat je kunt uitdrijven wat je onderdrukt in het leven door het te ventileren in de kunst.

De denigratie van degenen van wie we houden, maakt ons altijd tot op zekere hoogte los van hen. Raak uw afgoden niet aan; het vergulden zal aan uw vingers kleven.

Ik ben een obscure en geduldige parelvisser die in de diepste wateren duikt en met lege handen en een blauw gezicht naar boven komt. Een of andere fatale aantrekkingskracht trekt me naar beneden in de afgronden van het denken, naar die diepste diepten die nooit ophouden de sterken te fascineren. Ik zal mijn leven doorbrengen met staren naar de oceaan van kunst, waar anderen reizen of vechten; en van tijd tot tijd zal ik mezelf vermaken door te duiken voor die groene en gele schelpen die niemand zal willen. Dus zal ik ze voor mezelf houden en de muren van mijn hut ermee bedekken.

Wat een vreselijk ding is het leven, is het niet? Het is als soep met veel haren die op het oppervlak Zweven. Je moet het toch eten.

Het is altijd triest om een plek te verlaten waar men weet dat men nooit meer zal terugkeren. Dat zijn de melancolies du voyage: misschien zijn ze een van de meest lonende dingen over reizen.

Je vergeet alles. De uren gaan voorbij. Je reist in je stoel door eeuwen die je lijkt te zien voor je, je gedachten zijn gevangen in het verhaal, dallying met de details of het volgen van de loop van de plot, je gaat in personages, zodat het lijkt alsof het je eigen hart klopt onder hun kostuums.

(Egypte) is een geweldige plek voor contrasten: prachtige dingen glinsteren in het stof.

De cultus van de kunst geeft trots; men heeft er nooit te veel van.

Talent is lang geduld.

Men kan de meester zijn van wat men doet, maar nooit van wat men voelt.

Koffie: induceert humor. Alleen goed als het via Havre komt. Na een groot etentje wordt het staand genomen. Neem het zonder suiker-zeer swank: geeft de indruk dat je in het Oosten hebt gewoond.

Succes zoals ik het zie is een resultaat, geen doel.