Peter Kropotkin beroemde citaten

Amerika is gewoon het land dat alle geschreven garanties in de wereld voor vrijheid geen bescherming zijn tegen tirannie en onderdrukking van de ergste soort. Daar wordt de politicus gezien als het uitschot van de samenleving.

Zijn gevangenissen - die alle wil en kracht van het karakter in de mens doden, die binnen hun muren meer ondeugden opsluiten dan waar ook ter wereld - niet altijd universiteiten van misdaad geweest?

De anarchie, wanneer zij zich inspant om de autoriteit in al haar aspecten te vernietigen, wanneer zij de afschaffing van wetten eist en de afschaffing van het mechanisme dat dient om ze op te leggen, wanneer zij elke hiërarchische organisatie weigert en vrije overeenstemming predikt - streeft er tegelijkertijd naar de kostbare kern van sociale gewoonten te handhaven en uit te breiden zonder welke geen menselijke of dierlijke samenleving kan bestaan. Alleen, in plaats van te eisen dat die sociale gewoonten door het gezag van enkelen worden gehandhaafd, eist het van de voortdurende actie van allen.

De wet heeft geen recht op menselijk respect. Het heeft geen beschavingsmissie; het enige doel is de uitbuiting te beschermen.

Waar autoriteit is, is er geen vrijheid.

Ofwel de staat voor altijd, die het individuele en lokale leven verplettert, alle gebieden van de menselijke activiteit overneemt, zijn oorlogen en zijn binnenlandse strijd om de macht met zich meebrengt, zijn paleisrevoluties die slechts de ene tiran door de andere vervangen, en onvermijdelijk is er aan het einde van deze ontwikkeling ... dood!Of de vernietiging van staten, en het opnieuw beginnen van nieuw leven in duizenden centra op het principe van het levendige initiatief van het individu en de groepen en dat van de vrije overeenkomst.De keuze ligt bij jou!

In bestaande Staten wordt een nieuwe wet beschouwd als een remedie tegen het kwaad. In plaats van zelf te veranderen wat slecht is, beginnen mensen met het eisen van een wet om het te veranderen.

Overal zul je zien dat de rijkdom van de rijken voortkomt uit de armoede van de armen.

De neiging tot wederzijdse hulp in de mens heeft een zo verre oorsprong en is zo diep verweven met de hele evolutie van het menselijk ras in het verleden, dat het door de mensheid tot op de huidige tijd is gehandhaafd, ondanks alle wisselvalligheden van de geschiedenis.

Ik begrijp koningsmoord als een middel om wraak te nemen voor de ondergang van ons leven, maar koningsmoord als een middel om politieke vrijheid te verkrijgen zou ik nooit kunnen begrijpen.

Er zijn er, aan de ene kant, die hopen de sociale revolutie door de staat te bereiken door het behoud en zelfs uitbreiding van de meeste van zijn bevoegdheden om te worden gebruikt voor de revolutie. En er zijn mensen zoals wij die de staat, zowel in zijn huidige vorm, in zijn essentie, als in welke gedaante dan ook, zien als een obstakel voor de sociale revolutie, de grootste belemmering voor de geboorte van een samenleving gebaseerd op gelijkheid en vrijheid, evenals de historische middelen die bedoeld zijn om deze bloei te voorkomen.

Elk individu is een kosmos van organen, elk orgaan is een kosmos van cellen, elke cel is een kosmos van oneindig kleine; en in deze complexe wereld hangt het welzijn van het geheel geheel af van de som van het welzijn dat elk van de minst microscopische deeltjes van georganiseerde materie geniet. Zo ontstaat er een hele revolutie in de levensfilosofie.

Concurrentie is de wet van de jungle, maar samenwerking is de wet van de beschaving

Maar welk recht had ik op deze hoogste vreugden, terwijl overal om mij heen niets anders was dan ellende en strijd om een beschimmeld stukje brood; wanneer alles wat ik zou uitgeven om mij in staat te stellen in die wereld van hogere emoties te leven, moet worden genomen uit de monden van degenen die de tarwe verbouwden en niet genoeg brood hadden voor hun kinderen?

Opdat de revolutie meer is dan een woord, opdat de reactie ons morgen niet terugleidt naar de situatie van gisteren, moet de verovering van vandaag de moeite waard zijn om te verdedigen; de armen van gisteren moeten de moeite waard zijn om te verdedigen; de armen van gisteren moeten morgen niet arm zijn.

Alleen door de afschaffing van de staat, door de verovering van de volmaakte vrijheid door het individu, door vrije overeenkomst, associatie en absolute vrije Federatie kunnen we het communisme bereiken-het gemeenschappelijk bezit van onze sociale erfenis en de gemeenschappelijke productie van alle rijkdom.

Als we maar de wil hebben om het te doen, zal op dat moment gerechtigheid geschieden: op dat moment zullen de tirannen van de aarde het stof bijten.

De twee grote bewegingen van onze eeuw-naar de Vrijheid van de individuele en de sociale samenwerking van de hele Gemeenschap-worden samengevat in het anarchistisch-communisme.

U redeneert zoals de koning, die, over de grens gestuurd, riep: 'Wat zal er van mijn arme onderdanen worden zonder mij?'

Strijd zodat iedereen dit rijke, overvolle leven kan leiden. En wees er zeker van dat je in deze strijd een vreugde zult vinden die groter is dan iets anders kan geven.

Als je de mensen van een natie wilt kennen, Weet ik zeker dat je veel meer over hen kunt oordelen aan de hand van hun kook-en eettradities dan aan de woorden en daden van hun ambtenaren.

Denk aan de wereld waarin je wilt leven en werken. Wat moet je weten om de wereld te bouwen? Eis dat je leraren je dat leren.

Opgeleide mannen - 'beschaafd', zoals Fourier met minachting zei - beven bij het idee dat de samenleving ooit zonder rechters, politie of gevangenbewaarders zou kunnen zijn.

Het hele aspect van het universum verandert met deze nieuwe opvatting. Het idee van kracht die de wereld regeert, van vooraf vastgestelde wetten, vooropgezette harmonie, verdwijnt om ruimte te maken voor de harmonie die Fourier had opgevangen: die welke het gevolg is van de wanordelijke en onsamenhangende bewegingen van talloze menigten materie, die elk hun eigen weg gaan en elkaar in evenwicht houden.

De miljoenen wetten die bestaan voor de regulering van de mensheid lijken na onderzoek te worden onderverdeeld in drie hoofdcategorieën: bescherming van eigendom, bescherming van personen, bescherming van de overheid. En door elk van deze drie categorieën te analyseren, komen we tot dezelfde logische en noodzakelijke conclusie: de nutteloosheid en kwetsuur van de wet.

Terwijl in de loop der eeuwen de kern van de in de wet opgeschreven sociale gewoonte slechts lichte en geleidelijke veranderingen heeft ondergaan, is het andere deel grotendeels ontwikkeld in richtingen die worden aangegeven door de belangen van de heersende klassen en door de schade van de klassen die zij onderdrukken.

Anarchisme (van de Gr. , en, in tegenstelling tot het gezag), de naam gegeven aan een principe of theorie van het leven en gedrag waaronder de samenleving wordt opgevat zonder dat de overheid harmonie in een dergelijke samenleving wordt verkregen, niet door onderwerping aan de wet, of door gehoorzaamheid aan enig gezag, maar door vrije overeenkomsten gesloten tussen de verschillende groepen, territoriaal en professioneel, vrij gevormd ter wille van productie en consumptie, evenals voor de bevrediging van de oneindige verscheidenheid aan behoeften en aspiraties van een beschaafd wezen.

Als anarchist kan ik me niet verzoenen met een regering.

Een andere opvatting van de maatschappij , heel anders dan die welke nu heerst, is in het proces van vorming. Onder de naam anarchie ontstaat een nieuwe interpretatie van het verleden en het huidige leven van de samenleving, die tegelijkertijd een voorspelling geeft over de toekomst ervan, beide opgevat in dezelfde geest als de bovengenoemde interpretatie in de natuurwetenschappen. Anarchie verschijnt daarom als een bestanddeel van de nieuwe filosofie en daarom komen anarchisten op zoveel punten in contact met de grootste denkers en dichters van deze tijd.

De opvoeding die we allemaal van de staat ontvangen, op school en daarna, heeft onze geest zo verwrongen dat het idee van vrijheid uiteindelijk verloren gaat en vermomd wordt in dienstbaarheid. Het is een triest gezicht om te zien dat degenen die geloven dat ze revolutionairen zijn, hun haat tegen de anarchist ontketenen, alleen maar omdat zijn opvattingen over vrijheid verder gaan dan hun kleine en beperkte opvattingen over vrijheid die ze op de staatsschool hebben geleerd.

Wanneer we vragen om de afschaffing van de staat en zijn organen, wordt ons altijd verteld dat we dromen van een samenleving die beter is samengesteld uit mannen dan ze in werkelijkheid zijn. Maar nee, duizend keer, nee. Het enige wat we vragen is dat de mensen niet slechter worden dan ze zijn, door zulke instellingen!

Dit alles zien we, en daarom, in plaats van de oude formule te herhalen, respecteren we de wet, zeggen we, verachten we de wet en al haar attributen! In plaats van de laffe frase, gehoorzaam de wet, is onze kreet opstand tegen alle wetten!

De immense en steeds toenemende bedragen die de staat aan het volk uitwringt, zijn nooit genoeg voor hem; hij verpandt het inkomen van toekomstige generaties en richt zich resoluut op het faillissement.

Alleen zij die niets doen, maken geen fouten.

Lenin is niet te vergelijken met een revolutionair figuur in de geschiedenis. Revolutionairen hebben idealen. Lenin heeft er geen.

Gevangenissen zijn universiteiten van misdaad, onderhouden door de staat.

Als je talent hebt, draagt alles bij aan de ontwikkeling ervan.

Hij had echter bezwaar tegen willekeurig lezen. 'Men moet een vraag hebben', schreef hij, ' gericht aan het boek dat men gaat lezen.

Soms raadde hij me aan gedichten te lezen en stuurde me in zijn brieven hoeveelheden verzen en hele gedichten, die hij uit het geheugen schreef. 'Lees poëzie', schreef hij: 'poëzie maakt mensen beter. Hoe vaak realiseerde ik me in mijn latere leven de waarheid van deze Opmerking van hem! Lees poëzie: het maakt mannen beter.

Mijn broer kon niet schrijven over kleinigheden. Zelfs in de maatschappij werd hij alleen geanimeerd wanneer er een serieuze discussie werd gevoerd, en hij klaagde over het voelen van 'een doffe pijn in de hersenen' - een fysieke pijn, zoals hij altijd zei-toen hij met mensen was die alleen om kleine praatjes gaven.

..ligt de betoverende kracht van alle studies niet in het feit dat ze ons voortdurend nieuwe, nog niet begrepen, onvermoede horizonten openen die ons ertoe verleiden steeds verder te gaan in de penetratie van wat op het eerste gezicht slechts in vage contouren verschijnt?

Mensen verlangen er hartstochtelijk naar om na de dood te leven, maar ze gaan vaak voorbij zonder te beseffen dat de herinnering aan een echt goed persoon altijd leeft. Het wordt afgedrukt op de volgende generatie en wordt opnieuw doorgegeven aan de kinderen. Is dat niet de moeite waard om naar onsterfelijkheid te streven?

De wet is een behendig mengsel van gewoonten die gunstig zijn voor de samenleving, en die kunnen worden gevolgd, zelfs als er geen wet bestond, en andere die van voordeel zijn voor een heersende minderheid, maar schadelijk zijn voor de massa ' s van mensen, en die alleen door terreur op hen kunnen worden afgedwongen.

Oorlog is de gebruikelijke toestand van Europa. Een voorraad van dertig jaar oorlogszaken is altijd bij de hand.

Revoluties, we moeten niet vergeten, worden altijd gemaakt door minderheden.

Socialiteit is evenzeer een natuurwet als onderlinge strijd... wederzijdse hulp is evenzeer een wet van het dierenleven als Wederzijdse strijd.

De mens wordt verzocht zich in zijn daden te laten leiden, niet alleen door liefde, die altijd persoonlijk is, of in het beste geval tribaal, maar door zijn waarneming van zijn eenheid met elk menselijk wezen. In de praktijk van wederzijdse hulp, die we kunnen herleiden tot het vroegste begin van de evolutie, vinden we dus de positieve en onbetwiste oorsprong van onze ethische opvattingen; en we kunnen bevestigen dat in de ethische vooruitgang van de mens wederzijdse steun-niet Wederzijdse strijd - de hoofdrol heeft gespeeld.

Je weet dat ik altijd in de toekomst geloof... Zonder wanorde is de revolutie onmogelijk; wetende dat, verloor ik de hoop niet, en ik verlies die nu niet.

Vladimir Iljitsj [Lenin], uw concrete acties zijn de ideeën die u pretendeert te koesteren volkomen onwaardig.

Alle dingen voor alle mensen, omdat alle mensen ze nodig hebben, omdat alle mensen hebben gewerkt om ze te produceren in de mate van hun kracht, en omdat het niet mogelijk is om ieders aandeel in de productie van de rijkdom van de wereld te beoordelen... Alles is voor iedereen!