Rudolf Rocker beroemde citaten

Ik ben een Anarchist, niet omdat ik geloof dat anarchisme het einddoel is, maar omdat er niet zoiets bestaat als een einddoel.

Anarchisme is geen patentoplossing voor alle menselijke problemen, geen utopie van een volmaakte sociale orde, zoals het vaak wordt genoemd, omdat het in principe alle absolute schema ' s en concepten verwerpt. Zij gelooft niet in een absolute waarheid of in definitieve einddoelen voor de menselijke ontwikkeling, maar in een onbegrensde vervolmaking van sociale regelingen en menselijke omstandigheden die altijd op zoek zijn naar hogere uitdrukkingsvormen, en waaraan men om deze reden geen definitief eindpunt kan toekennen noch een vast doel kan stellen.

Voor de anarchist is vrijheid geen abstract filosofisch begrip, maar de vitale concrete mogelijkheid van ieder menselijk wezen om alle krachten, capaciteiten en talenten waarmee de natuur hen begiftigd heeft, tot volle ontwikkeling te brengen en ze voor maatschappelijke verantwoording te wenden.

De macht werkt altijd destructief, want haar bezitters streven er altijd naar om alle verschijnselen van het sociale leven in een korset van hun wetten te voegen om ze een bepaalde vorm te geven. Zijn mentale uitdrukking is dood dogma; zijn fysieke manifestatie van leven, brute kracht. Dit gebrek aan intelligentie in zijn inspanningen laat zijn stempel op de personen van zijn vertegenwoordigers, waardoor ze geleidelijk geestelijk inferieur en wreed worden, ook al waren ze oorspronkelijk uitstekend begiftigd. Niets verdooft het verstand en de ziel van de mens zoals de eeuwige eentonigheid van routine, en macht is in wezen routine.

We zijn steeds meer onder de heerschappij van de mechanica gekomen en hebben de levende mensheid opgeofferd aan het dode ritme van de machine zonder dat de meesten van ons zich zelfs maar bewust waren van het monster van de procedure. Daarom behandelen we zulke zaken vaak onverschillig en in koelen bloede alsof we met dode dingen omgaan en niet met het lot van mensen.

Anarchisme is een bepaalde intellectuele stroming in het leven van onze tijd, waarvan de aanhangers pleiten voor de afschaffing van economische monopolies en van alle politieke en sociale dwingende instellingen binnen de samenleving. In plaats van de huidige kapitalistische economische orde zouden de anarchisten een vrije associatie van alle productiekrachten hebben, gebaseerd op coöperatieve arbeid, die als enige doel zou hebben te voldoen aan de noodzakelijke behoeften van elk lid van de samenleving, en niet langer het speciale belang van bevoorrechte minderheden binnen de sociale Unie in het oog zouden hebben.

Zolang miljoenen mensen in elk land hun arbeidskracht aan een kleine minderheid van eigenaars moeten verkopen en in de meest ellendige ellende moeten wegzinken als ze geen kopers kunnen vinden, blijft de zogenaamde "gelijkheid voor de wet" een vrome fraude, aangezien de wetten worden gemaakt door degenen die in het bezit zijn van de sociale rijkdom. Maar op dezelfde manier kan er ook geen sprake zijn van een "recht over de eigen persoon", want dat recht eindigt wanneer men gedwongen wordt zich te onderwerpen aan het economische dictaat van een ander als hij niet wil verhongeren.

Vrijheid is de essentie van het leven, de drijvende kracht in alle intellectuele en sociale ontwikkeling, de Schepper van elke nieuwe kijk op de toekomst van de mensheid. De bevrijding van de mens van economische uitbuiting en van intellectuele en politieke onderdrukking, die haar beste uitdrukking vindt in de wereldfilosofie van het anarchisme, is de eerste voorwaarde voor de evolutie van een hogere sociale cultuur en een nieuwe mensheid.

Onze hele evolutie heeft een stadium bereikt waarin bijna ieder mens ofwel heerser is of geregeerd; soms is hij beide. Hierdoor is de houding van afhankelijkheid sterk versterkt, want een werkelijk vrij mens houdt er niet van om de rol van De heerser of de geregeerde te spelen. Hij is vooral bezig met het effectief maken van zijn innerlijke waarden en persoonlijke krachten op een manier die hem in staat stelt zijn eigen oordeel in alle zaken te gebruiken en onafhankelijk te zijn in het handelen.

Men dwingt respect van anderen als hij weet hoe hij zijn waardigheid als mens moet verdedigen.

Het moderne Anarcho-syndicalisme is een directe voortzetting van die sociale aspiraties die vorm kregen in de boezem van de eerste internationale en die het best werden begrepen en het sterkst werden vastgehouden door de libertaire vleugel van de grote arbeidersalliantie.

Elke cultuur, als haar natuurlijke ontwikkeling niet te veel wordt beïnvloed door politieke beperkingen, ervaart een voortdurende vernieuwing van de vormende drang, en daaruit komt een steeds groeiende diversiteit van creatieve activiteit. Elk succesvol werk roept het verlangen op naar grotere perfectie en diepere inspiratie; elke nieuwe vorm wordt de voorbode van nieuwe ontwikkelingsmogelijkheden.

De wil tot macht die altijd uitgaat van individuen of van kleine minderheden in de samenleving is in feite een van de belangrijkste drijvende krachten in de geschiedenis. De omvang van haar invloed is tot nu toe veel te weinig beschouwd, hoewel zij vaak de bepalende factor is geweest bij de vormgeving van het gehele economische en sociale leven.

Anarchisme heeft een brede rug, net als papier verdraagt het alles,

Cultuur wordt niet gecreëerd door commando ' s. Het schept zichzelf, spontaan voortkomend uit de behoeften van de mensen en hun sociale coöperatieve activiteit. Geen enkele heerser zou ooit de mensen kunnen bevelen de eerste gereedschappen te maken, eerst vuur te gebruiken, de telescoop en de stoommachine uit te vinden of de Ilias samen te stellen. Culturele waarden ontstaan niet door leiding van hogere autoriteiten. Zij kunnen niet worden gedwongen door dictaten of tot leven worden geroepen door de resolutie van wetgevende vergaderingen.

De mensen vergaten dat Industrie geen doel op zich is, maar slechts een middel moet zijn om de mens zijn materiële levensonderhoud te verzekeren en de zegeningen van een hogere intellectuele cultuur voor hem toegankelijk te maken. Waar de industrie alles is en de mens niets, begint het rijk van een meedogenloos economisch despotisme waarvan de werking niet minder rampzalig is dan die van enig politiek despotisme.

Politieke [of individuele] rechten bestaan niet omdat ze wettelijk op een stuk papier zijn vastgelegd, maar alleen wanneer ze de ingegroeide gewoonte van een volk zijn geworden en wanneer elke poging om ze te schaden het gewelddadige verzet van de bevolking zal ontmoeten... Men dwingt respect van anderen als hij weet hoe hij zijn waardigheid als mens moet verdedigen... Het volk heeft alle politieke rechten en privileges die we vandaag de dag genieten, in meer of mindere mate, niet te danken aan de goede wil van hun regeringen, maar aan hun eigen kracht.

Ascetisme is in de meeste gevallen ofwel het resultaat van een smerige verbeelding of Van Passie afgeleid van zijn natuurlijke loop, en de ervaring heeft geleerd dat wanneer de bescherming van de openbare zeden aan zijn aanhangers wordt toevertrouwd, de gevolgen meestal verschrikkelijk zijn.

Macht werkt alleen destructief, altijd vastbesloten om elke manifestatie van het leven in het keurslijf van zijn wetten te dwingen. Zijn intellectuele uitdrukkingsvorm is dood dogma, zijn fysieke vorm brute kracht. En deze onintelligentie van haar doelstellingen drukt ook haar stempel op haar aanhangers en maakt hen dom en wreed, zelfs toen ze oorspronkelijk begiftigd waren met de beste talenten. Wie er voortdurend naar streeft alles in een mechanische orde te dwingen, wordt uiteindelijk zelf een machine en verliest alle menselijke gevoelens.

Want de machine kan, vanwege de manier waarop hij is gebouwd, alleen in een bepaalde richting werken, ongeacht wie aan zijn hendels trekt.

De volkeren hebben alle politieke rechten en privileges die wij vandaag de dag in meer of mindere mate genieten, niet te danken aan de goede wil van hun regeringen, maar aan hun eigen kracht. Men hoeft alleen maar de geschiedenis van de afgelopen driehonderd jaar te bestuderen om te begrijpen door welke meedogenloze strijd elk recht centimeter voor centimeter van de despoten moest worden ontnomen.

Macht werkt alleen destructief, altijd vastbesloten om elke manifestatie van het leven in het keurslijf van zijn wetten te dwingen. Zijn intellectuele uitdrukkingsvorm is dood dogma, zijn fysieke vorm brute kracht.

De natie die slechts door één man gered kan worden en op die manier gered wil worden, verdient een zweepslag!