John Taylor Gatto beroemde citaten

Wat een opleiding ook is, het zou je een uniek individu moeten maken, geen conformist.

Dit was ooit een land waar elk gezond mens wist hoe hij een schuilplaats moest bouwen, voedsel moest verbouwen en elkaar moest vermaken. Nu zijn we blijvende kinderen geworden. Het zijn de architecten van gedwongen scholing die daarvoor verantwoordelijk zijn.

Het is absurd en anti-leven om deel uit te maken van een systeem dat je dwingt om te luisteren naar een vreemde die poëzie leest wanneer je wilt leren om gebouwen te bouwen, of om met een vreemde te zitten die de bouw van gebouwen bespreekt wanneer je poëzie wilt lezen.

Een van de eerste dingen die een gezin zijn kinderen probeert te leren, is het verschil tussen goed en kwaad, goed en kwaad. Een van de eerste dingen die onze scholen doen, is dat onderscheid vernietigen.

Het was nooit feitelijk waar dat jonge mensen vooral leren lezen of rekenen door deze dingen te leren. Deze dingen worden geleerd, maar helemaal niet onderwezen. Overonderwijs verstoort het leren, hoewel de weinigen die het overleven, zich heel goed kunnen voorstellen dat het door een daad van onderwijs was.

Er is geen juiste manier om opgeleid te worden; er zijn net zoveel manieren als er vingerafdrukken zijn.

Kinderen leren wat ze leven. Zet kinderen in een klas en ze zullen hun leven doorbrengen in een onzichtbare kooi, geïsoleerd van hun kans op Gemeenschap; onderbreek kinderen voortdurend met klokken en hoorns en ze zullen leren dat niets belangrijk is of de moeite waard is om af te maken; bespot ze en ze zullen zich terugtrekken uit menselijke associatie; beschaam ze en ze zullen honderd manieren vinden om wraak te nemen. De gewoonten die in grootschalige organisaties worden onderwezen, zijn dodelijk.

Hebben we echt school nodig? Ik bedoel niet Onderwijs, alleen gedwongen scholing: zes lessen per dag, vijf dagen per week, negen maanden per jaar, twaalf jaar lang. Is deze dodelijke routine echt nodig? En zo ja, waarvoor? Verschuil je niet achter lezen, schrijven en rekenen als reden, want 2 miljoen gelukkige thuisonderwijzers hebben die banale rechtvaardiging zeker tot rust gebracht.

Hoewel leraren er wel om geven en heel, heel hard werken, is de instelling psychopathisch-ze heeft geen geweten. Het gaat een bel en de jonge man die een gedicht schrijft, moet zijn notitieboek sluiten en naar een andere cel verhuizen waar hij moet onthouden dat mensen en apen afkomstig zijn van een gemeenschappelijke voorouder.

Ik ben tot de conclusie gekomen dat genialiteit zo gewoon is als vuil. We onderdrukken genialiteit omdat we nog niet weten hoe we een populatie van opgeleide mannen en vrouwen moeten beheren. De oplossing, denk ik, is eenvoudig en glorieus. Laat ze zichzelf managen.

Overheidsonderwijs is het meest radicale avontuur in de geschiedenis. Het doodt het gezin door de beste tijden van de kindertijd te monopoliseren en door gebrek aan respect voor huis en ouders te onderwijzen.

School is de eerste indruk die kinderen krijgen van de georganiseerde samenleving. Zoals de meeste eerste indrukken is het de blijvende. Het leven is saai en Dom, alleen Coke biedt verlichting. En andere producten natuurlijk ook.

Groei en meesterschap komen alleen tot hen die krachtig zelfsturing geven. Initiëren, creëren, doen, reflecteren, vrij associëren, genieten van privacy-dat is precies wat de structuren van het onderwijs zijn opgezet om te voorkomen, onder een of ander voorwendsel.

Ik schaam me dat zovelen van ons zich geen betere manier kunnen voorstellen om dingen te doen dan kinderen de hele dag in cellen op te sluiten in plaats van ze te laten opgroeien in het kennen van hun familie, zich te mengen met de wereld, echte verplichtingen op zich te nemen, ernaar te streven onafhankelijk en zelfstandig en vrij te zijn.

Je hebt meer ervaring, avontuur en verkenningen nodig dan algebra!

We hebben geleerd (dat wil zeggen, geschoold) in dit land om te denken aan 'succes' als synoniem met, of op zijn minst afhankelijk van, 'scholing', maar historisch gezien is dat niet waar in intellectuele of financiële zin. En veel mensen over de hele wereld vinden tegenwoordig een manier om zichzelf te onderwijzen zonder hun toevlucht te nemen tot een systeem van verplichte middelbare scholen die maar al te vaak lijken op gevangenissen.

Het uitgangspunt waarop massale dwang scholing is gebaseerd is dood verkeerd. Het probeert elke stijl, cultuur en persoonlijkheid in één lelijke laars te hakken die niemand past.

Wat het onderwijs in de Verenigde Staten in de weg staat, is een theorie van sociale engineering die zegt dat er één juiste manier is om door te gaan met opgroeien.

Als je de vrije wil uit het onderwijs haalt, verandert dat het in scholing.

Overheidsonderwijs maakte mensen dommer, niet slimmer; maakte gezinnen zwakker; ruïneerde de formele religie met haar hardverkopende uitsluiting van God; zette de klassenstructuur in steen door kinderen in klassen te verdelen en ze tegen elkaar op te zetten; en is vroedvrouw geweest tot een alarmerende concentratie van rijkdom en macht in de handen van een fractie van de nationale gemeenschap.

Je leert je weg naar het schrijven van je eigen script in het leven, of je wordt onbewust een acteur in het script van iemand anders.

Zelfkennis is de enige basis voor ware kennis.

Door klokken en vele andere soortgelijke technieken leren zij (scholen) dat niets de moeite waard is om af te maken. De grove fout hiervan is progressief: als niets de moeite waard is om af te maken, dan is bij uitbreiding ook niets de moeite waard om te beginnen. Weinig kinderen zijn zo dom dat ze het punt missen.

Het oude systeem waar elk kind werd opgesloten en in een non-stop, dagelijkse moordende concurrentie met elk ander kind voor domme prijzen genaamd cijfers werd gezet, is onherstelbaar gebroken. Als het kon worden opgelost, had het nu al kunnen worden opgelost. Opgeruimd staat netjes.

Cijfers meten niets anders dan je relevante gehoorzaamheid aan een manager.

Individualiteit, familie en gemeenschap zijn per definitie uitdrukkingen van een enkelvoudige organisatie, nooit van een "een-juiste-weg" denken op grote schaal. Kinderen en gezinnen hebben enige verlichting nodig van overheidstoezicht en intimidatie als de oorspronkelijke uitdrukkingen die aan hen toebehoren zich moeten ontwikkelen. Zonder deze vrijheid heeft het geen betekenis.

Kinderen die verantwoordelijkheid mogen nemen en een serieuze rol mogen spelen in de grotere wereld zijn altijd superieur aan degenen die alleen maar mogen spelen en passief zijn.

Scholen verstikken de originaliteit van het gezin door zich de kritieke tijd toe te eigenen die nodig is om een gezond idee van het gezin te ontwikkelen - dan geven ze het gezin de schuld dat het er niet in slaagt een gezin te zijn.

Om zowel eerlijke als Foute redenen - maar vooral om eerlijke redenen-zijn we onder het domein gekomen van een wetenschappelijk managementsysteem waarvan de ambities eindeloos zijn. Ze willen elke seconde van ons leven beheren, elke uitgave die we maken. En de scholen zijn de trainingsplaats om een bevolking te creëren die gemakkelijk te beheren is.

De waarheid is dat scholen niet echt iets leren, behalve hoe je bevelen moet gehoorzamen.

Wat een opleiding ook is, het moet je een uniek individu maken, geen conformist; het moet je voorzien van een originele geest om de grote uitdagingen aan te gaan. Het moet je in staat stellen om waarden te vinden die je routekaart door het leven zullen zijn; het moet je spiritueel rijk maken, een persoon die houdt van wat je ook doet, waar je ook bent, met wie je ook bent; het moet je leren wat belangrijk is, hoe te leven en hoe te sterven.

Het primaire doel van echt onderwijs is niet om feiten te leveren, maar om studenten te begeleiden naar de waarheden die hen in staat stellen verantwoordelijkheid te nemen voor hun leven.

Goed lezen van hard-minded schrijven is nog steeds de beste, goedkoopste en snelste methode die bekend staat om zelf te leren denken... Lezen, en rigoureuze bespreking van die lezing op een manier die je verplicht om een standpunt te formuleren en te ondersteunen tegen bezwaren, is een operationele definitie van onderwijs... lezen, analyseren en discussiëren is de manier waarop we betrouwbaar oordeel ontwikkelen, de belangrijkste manier waarop we geheime bewegingen achter de façade van publieke optredens binnendringen.

Ik dring er bij u op aan in uw eigen geest de veronderstellingen te onderzoeken die achter het gebruik van de politiemacht moeten liggen om erop te staan dat eens soevereine geesten geen andere keuze hebben dan zich te onderwerpen aan scholing door vreemden.

De School presenteert dagelijkse oefeningen in dis-association. Het dwingt de meeste gevangenen tot ongewenste associaties. Het zet dagelijks kleine, betekenisloze wedstrijden in gang, waarbij potentiële medewerkers tegen elkaar opkomen in wedstrijden om lof en andere waardeloze prijzen.

Creatief werk en kritisch denken, dat nieuwe kennis voortbrengt, kunnen niet geconditioneerd worden; inderdaad, conditionering voorkomt dat deze dingen ooit gebeuren.

Ik denk niet dat we binnenkort van scholen af zullen komen, zeker niet in mijn leven, maar als we gaan veranderen wat snel een ramp van onwetendheid wordt, moeten we ons realiseren dat de instelling "scholen" heel goed is, maar het niet "onderwijst"; dat is inherent aan het ontwerp van het ding. Het is niet de schuld van slechte leraren of te weinig geld uitgegeven. Het is gewoon onmogelijk dat onderwijs en scholing hetzelfde zijn.

Moeten we ons niet ook afvragen wat de gevolgen zijn van het klauteren om het "meeste" van alles aan onze kinderen te bieden in een wereld van snel slinkende middelen?

Genie is een buitengewoon veel voorkomende menselijke eigenschap, waarschijnlijk natuurlijk voor de meesten van ons.

Waarom ben je zo volgzaam als je je kind opgeeft aan een overheidsagent die een lerares wordt genoemd?

School is een gevangenisstraf van twaalf jaar, waar slechte gewoonten het enige leerplan zijn dat echt wordt geleerd.

School gaat over het leren wachten op je beurt, hoe lang het ook duurt om te komen, of ooit. En hoe je je met enthousiasme kunt onderwerpen aan het oordeel van vreemden, zelfs als ze het mis hebben, zelfs als je enthousiasme nep is.

Is er een radicaler idee in de geschiedenis van het menselijk ras dan je kinderen over te geven aan totaal vreemden waar je niets van weet, en die vreemden gedurende een periode van twaalf jaar aan de geest van je kind te laten werken, buiten je zicht? Kan er een radicaler idee zijn dan dat? In de koloniale tijd in Amerika, als je zo ' n idee voorstelde, zouden ze je op de brandstapel verbranden, jij gek! Het is een gek idee!

Scholen leren precies wat ze moeten leren en ze doen het goed: hoe je een goede Egyptenaar kunt zijn en op je plaats in de piramide kunt blijven.

Is het een wonder dat Socrates verontwaardigd was over de beschuldiging dat hij geld nam om les te geven? Zelfs toen zagen filosofen duidelijk de onvermijdelijke richting die de professionalisering van het onderwijs zou nemen, die van het voorafgaan van de onderwijsfunctie, die in een gezonde gemeenschap aan iedereen toebehoort.

Niemand geeft je een opleiding. Als je er een wilt, moet je het nemen.

Het is al tientallen jaren een gruwelijk academisch geheim dat de kinderen die weglopen met de hoogste formele onderscheidingen, de valedictorians en National Merit Scholars, een afschuwelijke prestatie hebben in het latere leven.

In onze seculiere samenleving is de school de vervanging van de kerk geworden, en net als de kerk vereist zij dat haar leringen op geloof worden aangenomen.

...goede dingen gebeuren met de menselijke geest als hij met rust gelaten wordt.

Nieuwsgierigheid heeft geen belangrijke plaats in mijn werk, alleen conformiteit.