Charlotte Mason beroemde citaten

De juiste boeken, het juiste gebruik ervan is een andere zaak. De kinderen moeten genieten van het boek. De ideeën die het bevat, moeten elk die plotselinge, verrukkelijke invloed op hun geest hebben, moeten die intellectuele opschudding veroorzaken, die het begin van een idee markeren.

De mensen zelf beginnen te schreeuwen om een opleiding die hun kinderen in aanmerking brengt voor het leven in plaats van voor het verdienen van hun brood. In feite is het de man die over veel onderwerpen heeft gelezen en nagedacht die, met de nodige opleiding, het meest bekwaam is, of het nu gaat om het hanteren van gereedschappen, het tekenen van plannen of het bijhouden van boeken.

Een Oplettend kind moet in de weg worden gezet van dingen die het waard zijn om te observeren.

Een kind krijgt morele opvattingen van de sprookjes waarin hij zich verheugt, net als zijn ouderen van verhaal en vers.

Een kind is een persoon in wie alle mogelijkheden aanwezig zijn-nu aanwezig op dit moment-niet te worden opgevoed na vele jaren en inspanningen van de kant van de opvoeder

Ons doel in het onderwijs is om een volledig leven te geven. We zijn het aan hen verplicht om een immens aantal belangen te initiëren. Het leven zou alles levend moeten zijn, en niet slechts een vervelend verstrijken van de tijd; niet alles doen of voelen of denken - de spanning zou te groot zijn - maar alles leven; dat wil zeggen, we zouden in contact moeten zijn waar we ook gaan, wat we ook horen, wat we ook zien, met een of andere manier van vitaal belang.

Laat de eindeloze opeenvolging van kleine dingen grote idealen niet uit het zicht en uit het hoofd verdringen.

De leraar die zijn geleerden de Vrijheid van de stad van boeken toestaat, is vrij om hun gids, filosoof en vriend te zijn; en is niet langer het loutere instrument van gedwongen intellectuele voeding.

Wees nooit binnen deuren als je terecht zonder kunt zijn.

De verbeelding roert niet op de suggestie van de zwakke, veel verwaterde dingen die te vaak in de handen van kinderen worden gelegd.

We zijn allemaal bedoeld om natuurkundigen te zijn, elk in zijn eigen mate, en het is onvergeeflijk om in een wereld te leven die zo vol is van de wonderen van planten-en dierenleven en om niets van deze dingen te geven.

Van alle vreugdevolle motieven van het schoolleven is de liefde voor kennis de enige blijvende; de enige die als het ware de schaal bepaalt waarop de persoon in de toekomst zal leven.

Gezag is rechtvaardig en getrouw in alle zaken van het houden van Beloften; het is ook attent, en daarom is een goede moeder de beste huisbestuurder.

Kinderen kennis laten maken met literatuur is hen in een zeer rijk en glorieus Koninkrijk te plaatsen, een voortdurende feestdag aan hun deuren te brengen, een feestmaal voor hen te leggen dat voortreffelijk wordt geserveerd. Maar ze moeten literatuur leren kennen door er vanaf het begin vertrouwd mee te zijn. De omgang van een kind moet altijd met goede boeken zijn, het beste dat we kunnen vinden.

Het meest voorkomende en monsterlijke gebrek in het onderwijs van die tijd is dat kinderen de gewoonte van lezen niet verwerven.

Onderwijs is een sfeer, een discipline, een leven

Onderwijs is, net als geloof, het bewijs van dingen die niet gezien worden.

Geef je kind één waardevol idee, en je hebt meer gedaan voor zijn opvoeding dan wanneer je de last van bushels informatie op zijn geest had gelegd.

De inwoning van Christus is een gedachte die bijzonder geschikt is voor de kinderen, omdat hun grote geloof niet struikelt over het mysterie, hun verbeelding springt gemakkelijk naar het wonder, dat de koning zelf het hart van een klein kind zou bewonen.

Ieder mens overtreft onze meetkracht.

We spreken van verloren idealen, maar misschien zijn ze niet verloren, alleen veranderd; wanneer ons ideaal voor onszelf en voor onze kinderen beperkt wordt tot welvaart en comfort, krijgen we deze, zeer waarschijnlijk, voor onszelf en voor hen, maar we krijgen niet meer.

De lessen van de kinderen zouden materiaal moeten verschaffen voor hun mentale groei, de verschillende vermogens van hun geest moeten uitoefenen, hen vruchtbare ideeën moeten verschaffen en hen kennis moeten verschaffen die werkelijk waardevol is voor zichzelf, nauwkeurig en interessant, van het soort dat het kind zich met winst en plezier als een man kan herinneren.

Want de geest is slechts in staat om met één soort voedsel om te gaan; hij leeft, groeit en wordt alleen gevoed door ideeën; louter informatie is voor hem als een maaltijd van zaagsel voor het lichaam; er zijn geen organen voor de assimilatie van het ene meer dan van het andere.

Het denken brengt het denken voort; kinderen die met grote gedachten vertrouwd zijn, nemen even vanzelfsprekend het denken voor zich op als het goed gevoede lichaam het groeien op zich neemt; en we moeten in gedachten houden dat groei, fysiek, intellectueel, moreel, geestelijk, het enige doel van de opvoeding is.

Van de drie soorten kennis die eigen zijn aan een kind, de kennis van God, van de mens en van het universum, staat de kennis van God op de eerste plaats in belang, is onmisbaar en maakt het meest gelukkig.

De moeder die moeite doet om haar kinderen goede gewoonten te geven, verzekert zich van soepele en gemakkelijke dagen.

Wat een kind graaft, wordt zijn eigen bezit,

We proberen een persoon te definiëren, de meest alledaagse persoon die we kennen, maar hij zal zich niet onderwerpen aan grenzen; er breekt een onverwachte schoonheid van de natuur uit; we ontdekken dat hij niet is wat we dachten, en beginnen te vermoeden dat elke persoon onze meetkracht overschrijdt.

Laat kinderen verhalen van de verbeelding hebben, scènes die in andere landen en andere tijden zijn gelegd; heldhaftige avonturen, haarbread ontsnapt, heerlijke sprookjes, zelfs waar het allemaal onmogelijk is, en ze weten het, en toch geloven ze.

Daarom hebben onderwijs, praten en verhalen, hoe helder of fascinerend ook, niets tot gevolg totdat zelfactiviteit is opgezet; dat wil zeggen, zelfonderwijs is de enige mogelijke opvoeding; de rest is slechts fineer dat op het oppervlak van de aard van een kind is gelegd.

Laat kinderen met rust... de opvoeding van de gewoonte is succesvol voor zover het de moeder in staat stelt haar kinderen met rust te laten, zonder hen te plagen met eeuwige bevelen en aanwijzingen - een lopend vuur van doen en niet ; maar hen hun eigen weg te laten gaan en te laten groeien, nadat ze eerst verzekerd hebben dat ze de juiste weg zullen gaan en tot een vruchtbaar doel zullen groeien.

Er is geen onderwijs, maar zelfonderwijs.

Niemand van ons kan bewijs leveren tegen de invloeden die voortkomen uit de personen met wie hij omgaat. Daarom, in boeken en mensen, laten we uitkijken naar de beste samenleving, die een versterkende en gezonde invloed oplevert. We kennen allemaal de persoon voor wiens bedrijf we het beter zijn, hoewel het gesprek alleen over vissen of borduurwerk gaat.

In deze tijd van buitengewone druk, educatief en sociaal, is misschien de eerste plicht van een moeder tegenover haar kinderen om voor hen een rustige en groeiende tijd te verzekeren, een volle zes jaar passief ontvankelijk leven, waarvan het wakende deel voor het grootste deel in de frisse lucht wordt doorgebracht.

De bijzondere waarde van geografie ligt in haar geschiktheid om de geest te voeden met ideeën en de verbeelding te voorzien van beelden.

Onderwijs is de wetenschap van relaties

Onderwijs is een leven; dat het leven wordt ondersteund door ideeën; ideeën zijn van geestelijke oorsprong en dat we ze voornamelijk krijgen als we ze aan elkaar overbrengen. De plicht van ouders is om het innerlijke leven van een kind te ondersteunen met ideeën zoals ze zijn lichaam ondersteunen met voedsel.

Compositie is net zo natuurlijk als springen en rennen voor kinderen die op de juiste manier gebruik hebben gemaakt van boeken.

Kinderen moeten favoriete passages transcriberen. -- Een bepaald gevoel van bezetenheid en genot kan aan deze oefening worden toegevoegd als kinderen hun favoriete vers in het ene of het andere gedicht mogen kiezen voor transcriptie... Maar een eigen boek, samengesteld uit hun eigen gekozen verzen, zou hen plezier moeten geven.

Het probleem voor de opvoeder is om het kind controle te geven over zijn eigen natuur, om hem in staat te stellen zichzelf evenzeer in de hand te houden met betrekking tot de eigenschappen die we goed noemen, als met die we kwaad noemen:

We zijn nog nooit zo rijk geweest aan boeken. Maar er is nog nooit een generatie geweest waarin er zoveel geklets in de krant voor kinderen is.