Maxine Hong Kingston beroemde citaten

Laat mijn leven als dichter maar beginnen. Ik wil het leven van de dichter. Ik heb meer dan twaalf jaar gewerkt, duizend pagina ' s proza. Ik wil het gemak van poëzie. De beknoptheid van het gedicht.

In een tijd van vernietiging, creëer iets.

Een verhaal kan je meenemen door een heel proces van Zoeken, Zoeken, confronteren, door conflicten heen en vervolgens naar een oplossing. Als verteller en luisteraar gaan we samen door een verhaal.

Het verschil tussen gekke mensen en gezonde mensen... is dat gezonde mensen variatie hebben als ze verhalen vertellen. Gekke mensen hebben maar één verhaal dat ze keer op keer vertellen.

Voor mij betekent succes effectiviteit in de wereld, dat ik in staat ben om mijn ideeën en waarden de wereld in te dragen-dat ik in staat ben om het op positieve manieren te veranderen.

Hoe anders dan een dode vis een levende vis is.

Het werk van behoud vereist dat de gevoelens die in iemands ingewanden spelen niet in actie worden omgezet. Kijk maar hoe ze voorbijgaan als kersenbloesems.

Lang geleden in China, knoopmakers gebonden touw in knopen en kikkers, en touw in bel trekt. Er was één knoop zo ingewikkeld dat het de knoopmaker verblindde. Uiteindelijk verbood een keizer deze wrede knoop, en de edelen konden het niet meer bevelen. Als ik in China had gewoond, zou ik een outlaw knoopmaker zijn geweest.

Niet veel vrouwen hebben de dagdroom van vrouwen kunnen beleven-om een kamer te hebben, zelfs een deel van een kamer, die alleen in de war raakt als ze het zelf in de war brengt.

Creëer in een tijd van vernietiging iets: een gedicht, een parade, een gemeenschap, een school, een gelofte, een moreel principe; een vredig moment.

Doe het juiste voor degene die je pad kruist. Die toevallige mensen zijn jouw mensen.

De beelden van vrede zijn Vluchtig. De taal van vrede is subtiel. De redenen voor vrede, de definities van vrede, het idee zelf van vrede moeten worden uitgevonden en opnieuw worden uitgevonden

Ik leerde mijn geest groot te maken, omdat het universum groot is, zodat er ruimte is voor paradoxen.

Het zweet van hard werken mag niet getoond worden. Het is veel sierlijker om begunstigd te lijken door de goden.

Als ik de gedichten van Ngo Tu Lap lees, komt er een vreselijke nostalgie in me op - nostalgie voor een verloren tijd en een ver weg Land, nostalgie voor mensen van wie ik hield, en voor wezens van bossen en rivieren. Ik voel ook dankbaarheid. De oorlog is voorbij. Vrede komt met deze prachtige gedichten.

Ik leerde mijn geest groot te maken, omdat het universum groot is, zodat er ruimte is voor paradoxen. Bloemblaadjes zijn beenmerg; parels komen van oesters. De draak leeft in de lucht, de oceaan, moerassen en bergen; en de bergen zijn ook zijn schedel. Zijn stem dondert en jingles als koperen pannen. Het ademt vuur en water; en soms is de draak één, soms vele.

Mijn werk is mijn enige land.

Toen wij Chinese meisjes luisterden naar het praatverhaal van de volwassenen, leerden we dat we faalden als we opgroeiden tot slechts vrouwen of slaven. We kunnen heldinnen zijn, zwaardvrouwen. Zelfs als ze door heel China moest woeden, kreeg een zwaardvechter wraak op iedereen die haar familie pijn deed. Misschien waren vrouwen ooit zo gevaarlijk dat ze hun voeten moesten vastbinden.

Om de deur te sluiten aan het einde van de werkdag, die niet overloopt in de avond. Om boeken weg te gooien na het lezen, zodat ze niet hoeven te worden afgestoft. Om op oudejaarsavond door dozen te gaan en de helft van wat erin zit eruit te gooien. Soms voor extravagantie om een bos bloemen te plukken voor de ene tafel. Andere vrouwen naast mij moeten deze dagdromen hebben over een zorgeloos leven.

Als je meisjes opvoedt, voed je kinderen op voor vreemden.

Als ik componeer, probeer ik mijn geest te zuiveren van het moeten publiceren, of het moeten verkopen van een boek of het vinden van lezers. Dat soort denken staat in de weg.

Overspel is extravagantie.

Er kan geen zuivere mythe zijn, vooral niet wanneer de mythe is doorgegeven in de mondelinge traditie. Als de verhalen worden verteld, veranderen ze. Als de verhalen niet veranderen, sterven ze gewoon.

Ik mag dan lelijk en onhandig zijn, maar één ding ben ik niet, Ik ben niet achterlijk.

En ik moest buiten het haatbereik komen.

Je mag niemand vertellen, 'zei mijn moeder,' wat ik je nu ga vertellen.'

Je bent te jong om voor eeuwig te leven.

Je kunt geen A ' S eten.

Mijn tante kon niet de enige romanticus zijn die alles opgaf voor seks. Vrouwen in het oude China kozen niet. Een man had haar bevolen bij hem te liggen en zijn geheime kwaad te zijn.

Voordat we onze ouders kunnen verlaten, vullen ze ons hoofd als de koffers die ze inpakken met zelfgemaakt ondergoed.

Als ik alleen ben, ben ik me niet bewust van mijn ras of mijn geslacht, beide hebben behoefte aan sociale contexten voor definitie.

Vreugde en leven bestaan nergens anders dan in het heden.

Chinese Amerikanen, als je probeert te begrijpen wat in jou Chinees is, hoe kun je dan scheiden wat eigen is aan de kindertijd, aan armoede, krankzinnigheid, één familie, je moeder die je groei markeerde met verhalen, van Wat Chinees is? Wat is de Chinese traditie en wat zijn de films?

We zijn allemaal onder dezelfde hemel en lopen op dezelfde aarde; we leven samen op hetzelfde moment.

Er is iets in het leven dat een gordijn is, en ik blijf proberen het op te heffen.

Hoe ziet oud eruit? Soms ben ik gerimpeld, soms niet.

Honger verandert ook de wereld - als Eten geen gewoonte kan zijn, dan kan het ook niet zien.

Wees voorzichtig met wat je zegt. Het komt uit. Het komt uit. Ik moest van huis om de wereld logisch te zien, logica de nieuwe manier van zien. Ik heb geleerd te denken dat mysteries een verklaring zijn. Ik geniet van de eenvoud. Beton stroomt uit mijn mond om de bossen te bedekken met snelwegen en trottoirs. Geef me plastic, periodieke tafels, tv-diners met groenten niet complexer dan erwten gemengd met in blokjes gesneden wortelen. Schijn schijnwerpers in donkere hoeken: geen spoken.

De zwaardvechter en ik zijn niet zo verschillend. Moge mijn volk de gelijkenis snel begrijpen, zodat ik naar hen kan terugkeren. Wat we gemeen hebben zijn de woorden achter onze rug. De idiomen voor wraak zijn 'Meld een misdaad' en 'rapporteer aan vijf families'."De berichtgeving is de wraak-niet de onthoofding, niet het uitgraven, maar de woorden.

Mensen die de doden kunnen troosten, kunnen hen ook achtervolgen om hen verder te kwetsen-een omgekeerde voorouderverering.

Schoondochters leefden bij de ouders van hun echtgenoten, niet bij hun eigen ouders; een synoniem voor huwelijk in het Chinees is "het nemen van een schoondochter.

Oceaanmensen zijn heel anders dan landmensen. De oceaan stopt nooit met zeggen en vragen in oren, die niet slapen als ogen.

Aantrekkingskracht ontgaat de controle zo koppig dat hele samenlevingen die zijn ontworpen om relaties tussen mensen te organiseren, geen orde kunnen handhaven, zelfs niet wanneer ze mensen vanaf hun kindertijd aan elkaar binden en samen opvoeden.

Ik ben zo trots dat mijn kind muzikant is geworden. Ik ben vol ontzag dat we in staat zijn om een hele familie het leven van kunstenaars te laten leiden.

Ik schrijf al sinds mijn zevende, maar daarvoor maakte ik mondeling verhalen.

Het lijkt erop dat schrijven mij heeft gekozen. Ik voel dat omdat ik de geschiedenis ken, en ik ken de geschiedenis van zoveel culturen; ik heb een groot leven geleid.

Misschien waren vrouwen ooit zo gevaarlijk dat ze hun voeten moesten vastbinden