Mark Z. Danielewski beroemde citaten

Wees niet bang, je zult je weg vinden. Het zit in je botten. Het zit in je ziel.

Passie heeft weinig te maken met euforie en alles met geduld. Het gaat niet om je goed voelen. Het gaat om uithoudingsvermogen. Net als geduld komt passie van dezelfde Latijnse wortel: pati. Het betekent niet om te stromen met uitbundigheid. Het betekent lijden.

Volwassenheid, ontdekt men, heeft alles te maken met het accepteren van 'niet weten'.

Ik wil iets anders. Ik weet niet eens hoe ik het meer moet noemen, behalve dat ik weet dat het ruim aanvoelt en het is doordrenkt met zonlicht en het is gewichtloos en ik weet dat het niet goedkoop is. Waarschijnlijk niet eens echt

Hier is dan eindelijk mijn duisternis. Geen schreeuw van licht, geen sprankje, zelfs niet de zwakste scherf van hoop om vrij te breken over het ruim.

Ik weet niets van kunst met een hoofdletter A. wat ik wel weet is mijn kunst. Omdat het mij aangaat. Ik spreek niet voor anderen. Ik spreek dus niet voor dingen die beweren voor anderen te spreken. Mijn kunst spreekt voor mij. Het verlicht mijn weg.

We creëren allemaal verhalen om onszelf te beschermen.

Subliem is iets waar je in stikt na een shot tequila.

Haar glimlach, Ik weet zeker, Heeft Rome platgebrand.

Omdat het enorme narcisme van hun ouders Will en Tom van geschikte rolmodellen beroofde, leerden beide broers zich te identificeren met afwezigheid. Bijgevolg, zelfs als iets heilzaams toevallig in hun leven kwam, behandelden ze het onmiddellijk als tijdelijk. Tegen de tijd dat ze tieners waren, waren ze al gewend aan een discontinue levensstijl die werd gekenmerkt door voortdurende bedreigingen van verlating en het gebrek aan emotionele stabiliteit. Helaas is" gewend aan "hier echt synoniem met" beschadigd door.

Littekens zijn de bleekere pijn van overleven die ongewild wordt ontvangen en in de taal van het letsel wordt weergegeven.

Mijn handen lijken op een oude boom: de wortels die de aarde verbinden, de rots en de onophoudelijk knabbelende woorden.

Om te lezen" komt eigenlijk van het Latijnse reri "om te berekenen, om te denken" dat niet alleen de voorouder is van "lezen" maar ook van "rede", die beide afkomstig zijn van het Griekse arariskein "om te passen. Arariskein geeft ons niet alleen een reden, maar ook een onwaarschijnlijke broer of zus, het Latijnse arma betekent wapens."Het lijkt erop dat het 'passen' in de wereld of het begrijpen ervan ofwel rede of wapens vereist.

Weinig troost komt voor hen die rouwen als gedachten blijven drijven als muren blijven verschuiven en deze grote blauwe wereld van ons lijkt een huis van bladeren momenten voor de wind.

Ik heb nog steeds nachtmerries. Sterker nog, ik krijg ze zo vaak dat ik er nu al aan gewend zou moeten zijn. Dat ben ik niet. Niemand raakt ooit echt gewend aan nachtmerries.

Absoluut niets zichtbaar voor het oog geeft een reden voor of zelfs bewijs van die angstaanjagende verschuivingen die in een kwestie van ogenblikken een eenvoudig pad kunnen reconstrueren in een extreem gecompliceerd pad.

Ik kon zien dat ze nerveus werd, maar ze was ook opgewonden. Nachtmerries hebben die kwaliteit, nietwaar?

Zo vaak vraag ik me af of het mijn recht is om, zoals ik zo vaak voel, te profiteren van het verdriet van anderen. Maar dan rechtvaardig ik, in mijn eigen specifieke gedachten, door te voelen dat ik een beetje kan bijdragen aan het begrijpen van wat anderen doormaken; dan is er reden om het te doen.

Aan de ontbijttafel noteren we alles wat we lezen. We herkennen het niet als zodanig, maar we komen een artikel tegen in de krant en dan herinneren we ons plotseling dat een vriend een bepaald commentaar had op dat specifieke verhaal, een bepaald stukje nieuws dat we op televisie zagen, is daarop van toepassing en we verzamelen onmiddellijk een idee van een verhaal.

Schrijf waar je van houdt. Liefde zal je door de moeilijke tijden heen houden en de wereld vasthouden tijdens de goede tijden.

Literatuur kan een onderwerp zijn dat mensen willen inhalen of bespreken, of het nu in een coffeeshop of een waterkoeler is. Het kan een intrinsiek onderdeel van hun dialoog worden.

Het verliezen van de mogelijkheid van iets is precies hetzelfde als het verliezen van hoop en zonder hoop kan niets overleven.

Uitleg is niet half zo sterk als ervaring, maar ervaring is niet half zo sterk als ervaring en begrip

Men vergeet dat men één is. Ik moet dit proberen te onthouden.

...en daar heb je het, een ander lichaam op de vloer omringd door dingen die voor niemand veel betekenen, behalve voor degene die er geen van mee kan nemen.

Prometheus, dief van het licht, gever van het licht, gebonden door de goden, moet een boek zijn geweest.

De draad is gebroken. Geen geluid om de breuk te markeren, laat staan de val. Die langverwachte desintegratie, wanneer de donkerste engel van allemaal, de verschrikking voorbij alle verschrikkingen, eindelijk op mijn borst zit, en me permanent omhult met zijn grote bedekkende vleugels, zwart als inkt, geaderd in bijenpaars. Een wezen zonder stem. Een stem zonder naam. Zo onsterfelijk als mijn leven. Kom hier eindelijk om de wind op te roepen.

Welk wonder is dit? Deze gigantische boom. Het is 10.000 voet hoog, maar bereikt de grond niet. Nog steeds staat het. Zijn wortels moeten de hemel vasthouden.

Het is hongerig, het is onsterfelijk. Erger nog, het weet niets van gril.

Om de een of andere reden zul je niet langer de persoon zijn die je ooit dacht te zijn. Je zult langzame en subtiele verschuivingen ontdekken die overal om je heen plaatsvinden, nog belangrijker verschuivingen in jou. Erger nog, je zult je realiseren dat het altijd is veranderd, als een soort glinstering, een enorme glinstering, alleen donker als een kamer. Maar je zult niet begrijpen waarom of hoe.

Waarom schiep god een dubbel universum? Dus hij zou kunnen zeggen: Wees niet zoals ik. Ik ben alleen. En het kan gehoord worden.

Zeer spoedig zal hij volledig verdwijnen in de vleugels van zijn eigen woordloze strofe. [] maar zijn strofe is niet helemaal leeg [ * ]

Tom slaagt erin, Navidson slaagt. Tom wil gewoon zijn, Navidson moet worden. En toch, ondanks zulke duidelijke verschillen, zal iedereen die voorbij Toms brede grijns kijkt en zijn ogen in overweging neemt, verrassend diepe poelen van verdriet vinden. Zo weten we dat ze broers zijn, want net als Tom delen Navidson ' s ogen hetzelfde water.

Hier dan-de na math of meaning. Een liftime afgewerkt tussen de ruimte van twee frames.

Niemand raakt ooit echt gewend aan nachtmerries.

Ik zal zwaar wandelen, en Ik zal vreemd wandelen.

Gij zult mijn wortels zijn en Ik zal uw schaduw zijn, al brandt de zon mijn bladeren. Gij zult mijn dorst lessen en Ik zal u vrucht geven, al neemt de tijd mijn zaad. En als ik verdwaald ben en niets van deze aarde kan vertellen, geef je me hoop. En mijn stem zal je altijd horen. En mijn hand zal je altijd hebben. Want Ik zal je beschermen. En Ik zal je troosten. En zelfs als we niets meer zijn, zelfs niet in de dood, zal ik je herinneren.

Ik ben allemaal grond west als de aarde loslaat. Ik ben duizend July ' s.

Het hart is misschien nog steeds het vuur in de haard, maar ik ben plotseling te koud om door te gaan, en trouwens, er is hier toch geen haard en het is eind juni. Donderdag. Bijna middag. En alle knopen op mijn corduroy jas zijn weg. Ik weet niet waarom. Het spijt me Hailey. Ik weet niet wat ik moet doen.

De gedachten zijn van mij, laat de wereld van jou zijn.

Door alle ramen zie ik alleen oneindigheid.

Snelle opmerking hier: als dit crush-slash-swooning spul moeilijk voor je is om te verteren, als je nog nooit een soortgelijke ervaring hebt gehad, dan moet je het feit onder ogen zien dat je een TV-diner voor een hart hebt gekregen en misschien wilt overwegen om in een magnetron te klimmen en het minstens een uur hoog aan te zetten, wat als je dat doet alleen maar gaat laten zien wat voor soort idioot je echt bent omdat microgolven veel te klein zijn voor iedereen, laat staan voor jou, om in te klimmen.

Sommige mensen reflecteren licht, anderen buigen het af, jij door een wonder, lijkt het te verzamelen.

'S morgens vond ik de dag zoals ik elke andere dag heb gevonden-zonder opluchting of uitleg.

Mensen geven vaak commentaar op de leegte in one night stands, maar leegte is hier altijd gewoon een ander woord voor duisternis geweest. Blinde ontmoetingen sonnetten schrijven die niemand ooit kan lezen. Verlangen en pijn gecommuniceerd in de vage taal van seks. Niets van dat was logisch voor mij tot veel later toen ik besefte dat alles wat ik dacht dat ik had behouden van mijn ontmoetingen opgeteld tot zo weinig, nauwelijks verdragen, gewoon schaduwen van liefde schetsen helemaal niets.

Wie heeft nog nooit een uur gedood? ...

Iedereen houdt van de droom, maar ik vermoord hem.

Hij [Zampano] zou waarschijnlijk aandringen op correcties en bewerkingen, hij was zijn eigen hardste criticus, maar ik ben gaan geloven dat fouten, vooral geschreven fouten, vaak de enige markeringen zijn die een eenzaam leven achterlaat: ze opofferen betekent de engelen van persoonlijkheid verliezen, het raadsel van een ziel. In dit geval een zeer oude ziel. Een heel oud raadsel.

De kern van elke terreur is de angst om te verliezen wat we zinvol vinden.

Ik geloof dat de structuur van 'House of Leaves' veel moeilijker uit te leggen is dan te lezen. En hoewel ik aanspraak wil maken op een buitengewone daad van originaliteit, is de waarheid dat ik alleen gebruik maak van de capaciteiten die inherent zijn aan iedereen.