Charles de Lint beroemde citaten

Je moet jezelf eerst vinden. Al het andere zal volgen.

Het is allemaal een kwestie van aandacht schenken, wakker zijn in het huidige moment, en geen enorme beloning verwachten. De magie in deze wereld lijkt te werken in fluisteringen en kleine vriendelijkheid.

Ik geloof in een alledaagse soort magie - de onverklaarbare verbondenheid die we soms ervaren met plaatsen, mensen, kunstwerken en dergelijke; de griezelige geschiktheid van momenten van synchroniciteit; de gefluisterde stem, de verborgen aanwezigheid, wanneer we denken dat we alleen zijn.

Ik wil magisch zijn. Ik wil het hart van de wereld raken en het laten glimlachen. Ik wil een vriend van elfen zijn en in een boom wonen. Of onder een heuvel. Ik wil trouwen met een maanstraal en de sterren horen zingen. Ik wil niet meer doen alsof ik magie heb. Ik wil magisch zijn.

Het is makkelijk om in magie te geloven als je jong bent. Alles wat je niet kon verklaren was toen magisch. Het maakte niet uit of het wetenschap was of een sprookje. Elektriciteit en elfen waren beide oneindig mysterieus en even mogelijk-Elfen waarschijnlijk meer.

We noemen ze faerie. We geloven niet in hen. Ons verlies.

Het is zo gemakkelijk voor uw volk om te vergeten dat alles een geest heeft, dat iedereen gelijk is. Die magie en mysterie zijn een deel van jullie leven, niet iets om op te slaan in de slaapkamer van een kind, of om te gebruiken als een ontsnapping uit jullie leven.

Denk aan de Stille wonderen. De wereld heeft ze meer nodig dan krijgers.

Vergeet niet-niemand anders ziet de wereld zoals jij, dus niemand anders kan de verhalen vertellen die jij te vertellen hebt.

We zijn zo snel om stukjes van onszelf weg te snijden om te passen bij een bepaalde relatie, een baan, een vriendenkring, onophoudelijk bewerken wie we zijn totdat we passen in.

Hoe sterker een vrouw wordt, hoe onzekerder de mannen in haar leven zich voelen. Zo werkt het niet voor een vrouw. We vieren kracht-zowel in onze partners als in onszelf.

We struikelen ons een weg door het bos, zien nooit alle onverwachte en prachtige mogelijkheden en mogelijkheden omdat we op zoek zijn naar het idee van een boom, in plaats van de echte bomen voor ons te waarderen.

Stenen muren beperken een tinker; koud ijzer bindt een heks; maar de muziek van een muzikant kan nooit worden geketend, want het leeft eerst in haar hart en geest.

Kun je je herinneren hoe je je voelde toen je communiceerde via je kunstwerk? Niet alleen het gevoel van voltooiing, maar het gevoel van juistheid - het gevoel dat je iets tot leven had gebracht dat buiten je sfeer van zijn kon leven, dat veel meer potentieel bevatte dan je ooit besefte dat je in het werk doordrong?

Alles heeft een geest en het is allemaal verbonden. Als je daar over nadenkt, als je je leven ernaar leeft, dan heb je minder kans om pijn te veroorzaken. Het is als hoe ons lichaam teruggaat in de grond als we sterven, zodat dat ons verbindt met de aarde. Als je afval dumpt, dump je het op jouw en mijn voorouders. Of om het naar zijn eenvoudigste niveau te brengen: behandel alles en iedereen zoals je behandeld wilt worden, want als je iemand pijn doet, doe je alleen jezelf pijn.

Ik ben een schrijver en dit is wat ik doe, ongeacht de naam die we eraan geven. Jaar na jaar verandert de wereld in een donkere en vreemde plek dan iemand van ons zou willen. Dit is het enige wat ik doe dat de potentie heeft om iets verder te schitteren dan mijn directe omgeving. Voor mij is elk verhaal een kleine kaars die in het donker van de nacht wordt gehouden, in een poging de hoop op een betere wereld te verlichten waar we allemaal respect en zorg voor elkaar hebben.

Er zijn net zoveel verhalen te vertellen als er mensen zijn om ze over te vertellen; alleen de gemene geest zou er überhaupt een competitie zijn.

Verwondering is gezond. Verbreedt de geest. Opent je voor allerlei verdwaalde gedachten en mogelijkheden.

Als alles gezegd en gedaan is, leiden alle wegen naar hetzelfde einde. Het is dus niet zozeer welke weg je neemt, als wel hoe je het neemt.

De beste artiesten weten wat ze weg moeten laten.

De magie in deze wereld lijkt te werken in fluisteringen en kleine vriendelijkheid.

Kinderen zijn de mooiste schatten die we in deze wereld brengen, maar een te groot percentage van de bevolking blijft ze behandelen als ongemakken en overlast, terwijl ze ze niet behandelen als bezittingen of speelgoed.

Vaak staan de magische elementen in mijn boeken in voor elementen van de echte wereld, de kleine en magische dingen die we als vanzelfsprekend beschouwen en waar we geen aandacht meer aan besteden, zoals de vriendschapsbanden die ons eigen leven verstrengelen met die van andere mensen en plaatsen.

We zijn allemaal gemaakt van verhalen. Als ze ons eindelijk ondergronds zetten, zullen de verhalen doorgaan. Niet voor altijd, misschien, maar voor een tijdje. Het is een soort onsterfelijkheid, veronderstel ik, begrensd door grenzen, het is waar, maar dat geldt ook voor alles.

Er zijn weinig vreugden te vergelijken met het vertellen van een goed verteld verhaal.

Magie is nooit wat je verwacht, maar het is vaak wat je nodig hebt.

Je kunt de nacht niet weerstaan totdat je begrijpt wat er in de schaduw schuilt.

Iedereen heeft het potentieel voor groot goed en groot kwaad in zich, maar het zijn de keuzes die we maken die bepalen wie we werkelijk zijn.

Kijk in jezelf naar de antwoorden-jij bent de enige die weet wat het beste voor je is. Iedereen raadt alleen maar.

Meestal zien we de dingen alleen zoals we zijn. Maar we zijn goed in liegen tegen onszelf. Soms hebben we iemand nodig die niet in onze huid leeft om aan te geven hoe de dingen echt zijn.

Er is nooit een gemakkelijke weg naar de dingen die ertoe doen.

Ze kende deze muziek-wist het tot in de kern van haar wezen-maar ze had het nog nooit eerder gehoord. Onbekend, het was er nog steeds altijd in haar, wachtend om wakker te worden. Het groeide uit de kern van het mysterie dat een geheim zijn speciale vreugde geeft, religie zijn ontzag. Het eiste dat het door eenvoudig geloof werd aanvaard, niet ontleed of in twijfel getrokken, en tegelijkertijd smeekte het om te worden betwijfeld en onderzocht.

Het begin van een vriendschap, het feit dat twee mensen uit de duizenden om hen heen elkaar kunnen ontmoeten en contact kunnen maken en vrienden kunnen worden, lijkt me een soort magie. Maar het onderhouden van een vriendschap vereist werk. Ik bedoel dat niet als een slechte zaak. Goede kunst vereist ook werk.

Magie ligt tussen dingen, tussen de dag en de nacht, tussen geel en blauw, tussen twee dingen.

Ik denk niet dat de wereld is zoals we graag denken dat het is. Ik denk niet dat het één solide wereld is, maar vele, duizenden en duizenden van hen-zoveel als er mensen zijn-omdat ieder persoon de wereld op zijn of haar eigen manier waarneemt; ieder leeft in zijn of haar eigen wereld. Soms verbinden ze zich, voor een moment, of zeldzamer, voor een leven, maar meestal zijn we alleen, elk levend in onze eigen wereld, lijden onze kleine sterfgevallen.

... we jagen op spoken en geesten en blijven achter met alleen herinneringen en dromen. Het is niet dat we willen wat we niet kunnen hebben; het is dat we alles hebben vastgehouden wat we konden willen en dan moesten zien hoe het wegglipte.

Het leven is als kunst. Je moet hard werken om het eenvoudig te houden en toch betekenis te hebben.

Het probleem met kinderen is dat je met hun ouders moet omgaan.

Elke keer als je een goede daad doet, schijn je het licht een beetje verder in het donker. En het ding is, als je weg bent, zal dat licht blijven schijnen, de schaduwen terugduwen.

Net als legende en mythe vervaagt magie als het niet wordt gebruikt-vandaar alle oude verhalen over elfenkoninkrijken die steeds verder weg van onze wereld bewegen, of dat magische wezens ons geloof, ons geloof in hun bestaan nodig hebben om te overleven. Dat is een leugen. Het enige wat ze nodig hebben is onze erkenning.

Hekserij is slechts een woord voor waar we allemaal toe in staat zijn.

Ik wil niet leven in een wereld waarin we niet op elkaar letten. Niet alleen de mensen die dicht bij ons staan, maar iedereen die een helpende hand nodig heeft. Ik kan de manier waarop iemand anders denkt niet veranderen, of wat ze kiezen om te doen, maar ik kan mijn steentje bijdragen.

Ik wil het hart van de wereld raken en het laten glimlachen.

Wanneer een van mijn personages zich bewust wordt van een magisch element, kan het zijn omdat de wereld breder is dan we denken, maar het kan ook een herinnering zijn om aandacht te besteden aan wat hier al is, alleen verborgen omdat het is vergeten.

Waarom aanbaden de mensen in kerken, terwijl ze zichzelf opsloten in het donker, terwijl de wereld achter haar deuren lag in al haar werkelijke glorie?

De weg die naar een doel leidt, scheidt je niet van de bestemming; het is in wezen een deel ervan.

Zonder mysteries zou het leven inderdaad erg saai zijn. Wat zou er overblijven om naar te streven als alles bekend was?

Het echte probleem is dat mensen denken dat het leven een ladder is, en het is echt een wiel.

Ik weet niet wat ons te wachten staat als we sterven-iets beters, iets ergers. Ik weet alleen dat ik er nog niet klaar voor ben.

Je hoeft geen Michelangelo te zijn om basiskunst te onderwijzen, net zoals je geen Shakespeare hoeft te zijn om het juiste taalgebruik te kunnen onderwijzen.